tag:blogger.com,1999:blog-45753767347414400582024-03-13T00:32:12.559-07:00சாமானியனின் கிறுக்கல்கள் !saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.comBlogger41125tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-24786091492269065422019-07-07T14:44:00.000-07:002019-07-07T14:44:50.277-07:00என் முதல் தோழன்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>ஜா</b>தி மதங்களை தாண்டி மனிதர்களை நேசித்தவர்,<br />சகலரின் உணர்வுகளையும் மதித்தவர்.<br />வீட்டுக்கு வருபவர் யாராயினும் தான் உண்ணுமிடத்தில்,<br />தனக்கு பக்கத்தில் அமரவைத்து தன் உணவை பகிர்ந்துண்டவர்.<br />பெரியாரின் கொள்கைகளில் பெரும் ஈர்ப்பு கொண்டவர்,<br />மூடநம்பிக்கைகளை நம்பும் பேச்சுகளுக்கு மட்டுமே அவருக்கு கோபம் வரும்.<br /><br />இடம், பொருள், ஏவல் அறிந்து நடப்பதில் என்றும் வழுக்காதவர்,<br />கடன் என்ற வார்த்தையை வெறுத்து கண்ணியம் காத்தவர்.<br />வாழ்க்கையின் எத்தருணத்திலும் நிதானம் இழக்காதவர்,<br />முதியவர்களை போற்றி இளையவர்களை வாழ்த்தி வாழ்ந்தவர்.<br />உணர்ச்சிவசப்படாமல் பலமுறை யோசித்து வாக்களித்தவர்,<br />கொடுத்த வாக்கிலிருந்து என்றும் பிழலாதவர்.<br /><br />பிள்ளைகளை தோழர்களாய் பாவித்து வளர்த்தவர்,<br />எங்களுடன் அரசியல் முதல் தத்துவம் வரை அனைத்தையும் அளவளாவியவர்.<br />எங்களின் அறிவுத்தேடலுக்கு எந்நேரத்திலும் தடை போடாதவர்,<br />பொருளாதார நெருக்கடியில் கூடவாசிக்க கேட்ட அனைத்தையும் வாங்கி குவித்தவர்.<br />யதார்த்தமான வார்த்தைகளால் வாழ்வின் நிதர்சனத்தை புரியவைத்தவர்,<br />அவரது அறிவுரைகளால் வாழ்வில் வளம் பெற்றவர்கள் பலர்.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA3UaX2waCadYcybtgZDXQ1U-m4h4aqHtFbi6idQ0hyMKy5aMaRRmAuCPPFXtvOgx-epb6yVPXO3wmXcedg-cYatDr4nHMTKcW6vZ2wYJxlHlJS8LNJatgOy8mAvxwuAPy6wZ91-RSEsg/s1600/download.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="457" data-original-width="616" height="296" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA3UaX2waCadYcybtgZDXQ1U-m4h4aqHtFbi6idQ0hyMKy5aMaRRmAuCPPFXtvOgx-epb6yVPXO3wmXcedg-cYatDr4nHMTKcW6vZ2wYJxlHlJS8LNJatgOy8mAvxwuAPy6wZ91-RSEsg/s400/download.jpg" width="400" /></a></div>
<br /><br /><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"><i><b>என் முதல் தோழனை, என் வாழ்வின் முதல் தருணம் முதல் தொடர்ந்த ஒரு நீண்ட நெடிய நட்பை இழந்த உணர்வில் என்னை தவிக்க வைக்கிறது என் தந்தையின் மறைவு.</b></i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"><i><b><br /><u>ஒரு தந்தையின் மறைவு உண்டாக்கும் சஞ்சலத்தை வார்த்தைகளில் வரைந்த சகோதரர் "ஊமைக்கனவுகள்" ஜோசப் விஜுவின் கீழ்கண்ட இந்த கவிதையை விடவும் மேலான ஒரு அஞ்சலியை என் தந்தைக்கு செலுத்த முடியும் என தோன்றவில்லை...</u></b></i></span><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>FR</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>TA</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="376">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hashtag"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Unresolved Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Link"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tableau Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><b>கு</b>ழி விழுந்தவொரு யானையின்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">இறுதிநாள் குறித்து</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">அதீதப் பிளிறலோடு</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">வாசிக்கப்பட்ட மருத்துவ சாசனத்தின்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">மூன்று மாதக் கெடுவை</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">சலனமற்ற நதியாய்க்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">கேட்கக் கூடிற்று உனக்கு...!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">துடுப்பொன்றை அண்ணனிடத்தும்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">திசைகாட்டியை அம்மையிடத்தும் கொடுத்த
பின்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
" <span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">எனக்கு..........................."</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>எனக்கேட்டு நீண்ட என் கைகள் </span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">இறுகப் பிடித்தொரு முத்தம்!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ஓட்டை விழுந்த களஞ்சியங்களிலிருந்து</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">நீ ஒழுகிக்கொண்டிருப்பதை</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">அடைக்க முயற்சித்துக் கொண்டே இருந்தனர்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">அண்ணனும் அம்மாவும்!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ஒருவழி மூட இருவழி திறக்கும்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">மர்மம் அறியா வேதனையூடே</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">கையில் கிடைப்பதெல்லாம் கொண்டு</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">தீரத் தொடங்கியிருந்த உன்<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">மீதமேனும் சேர்த்துவைக்கப்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">பிரயத்தனப்பட்டனர் அவர்கள்!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">சேறுற்ற நெடுங்குளத்தில்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">பசிமுற்ற உன்னைப் பிடித்து</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">சுழற்றியவாறே உள்ளிழுக்கும்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">முதலையின் வாய்க்குள் </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">மெல்லப் போய்க்கொண்டிருக்கும்போதும்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">கலங்கும் எம் கண்கள் குறித்தே</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">கவலை கொண்டிருந்தாய் நீ!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">உறங்குவதாய்த்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">தலையணை நனைத்துக்கிடந்த</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">பாவனை இரவொன்றில்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">அதிசயமாய் </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">அன்று உறங்கிப்போன அம்மாவின் </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
”<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">உறக்கம் கலைந்திடக் கூடாதென“</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">சிரமறுக்கும் வலிபொறுத்துப்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">பற்கடித்தழுத உன் வேதனை</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">பார்த்திடப் பொறுக்கவில்லை எனக்கு!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">எத்தனையோ முறை</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">நான் ஏறிவிளையாடிச்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">சாய்ந்துகிடந்த மார்பின்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">உள்ளிருக்கும் இதயம்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">உறங்காமலிருக்க</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">என்ன செய்யட்டும் நான்</span>?</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">கடைசியாய்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">காற்று</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">நீரெனத் திரண்டு</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">சுவாசப்பை பாய்ந்தது போன்றொரு
அவஸ்தையில்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">குமிழ் வெடிக்கத் தீர்ந்ததுன் பாடுகள்!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">மரணத்தூரிகை</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">நெருக்கத் தெழுதிய</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">விதம் கேட்க வருமொரு கூட்டம்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>“ <span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">கண்திறந்த
பொழுதுகள்<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>“</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">பற்றிக் கேட்டவாறே</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">கைபிடித்துக் கலையும்!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">இருக்கும் போதைய</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">அருமையுணராமல்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">இல்லாதானபின் சொல்லித்திரிய</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">எல்லாரிடத்தும் இருக்கின்றன</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">இதுபோன்ற நூறாயிரம் கதைகள்!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ஆனாலும் அப்பா</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">என் பன்னிரு பிராயத்தில்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">வாசிக்கக் கிடைக்காதொரு புத்தகம்
குறித்து</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">வருந்திக்கிடக்க</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">கோவையில் கிடைப்பதாய் அறிந்து</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">வாங்கிவந்து</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">என் கண்படும் இடத்தில் வைத்து</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">என் கண்ணீர் ரசித்த</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">உன் அன்பினில்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ஒரு துளியளவேனும்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">திரும்பக் கொடுத்ததில்லை நான்!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">எப்பொழுதும்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">என் கலக்கம் காணச் சகியாது உனக்கு!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">இரு நாட்களாய்</span>,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
“<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">என்ன எழுத...... “</span>,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">எனக் கலங்கிக்</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">கண்ணிறைந்திருந்த போது</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
“<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">என்னை எழுதேன்” என</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">உன்னைக் கொடுத்துவிட்டுப் போகிறாய் </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">இப்பொழுதும்!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span lang="TA" style="font-family: "Latha",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span> <span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<br /></div>
</div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-55037666437871507332018-08-08T06:15:00.000-07:002018-08-08T06:17:43.288-07:00ஓய்வறியாது உழைத்து மறைந்த சூரியன்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5PzngqvuAx717OnR1RKOT3XThqzdEAfg8bingeYYcvsiDt9bPGd7GGVvgHww01Vrm01NF7MmHT_tty51ewh_Z1GeRkdfOXj_kz8myu_U3uqCAx9y2iJBoPQI_YweCh4BssmGiMlthkdE/s1600/KALAIGNAR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5PzngqvuAx717OnR1RKOT3XThqzdEAfg8bingeYYcvsiDt9bPGd7GGVvgHww01Vrm01NF7MmHT_tty51ewh_Z1GeRkdfOXj_kz8myu_U3uqCAx9y2iJBoPQI_YweCh4BssmGiMlthkdE/s1600/KALAIGNAR.jpg" /> </a></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<b>எ</b>ம்ஜிஆர் முதலமைச்சராக இருந்த காலம்...<br />
<br />
திமுக சட்டமன்ற உறுப்பினர் ரகுமான்கான் பேசுவதற்காக ஒதுக்கப்பட்ட நேரம் முடிந்துவிட்டதை அறிவிக்க மணி அடித்தும், பேசுவதை நிறுத்துமாறு வேண்டியும் ரகுமான்கானின் பேச்சை நிறுத்த முடியாத சபாநாயகர் முதலமைச்சர் எம்ஜிஆரை நோக்குகிறார். முதலமைச்சரே எழுந்து பேச்சை நிறுத்துமாறு கேட்ட பிறகும் தொடர்ந்து பேசிக்கொண்டிருக்கிறார் ரகுமான்கான் !<br />
<br />
" உங்களை அந்த ஆண்டவனால் கூட நிறுத்தமுடியாது ! " என எம்ஜிஆர் நொந்துக்கொள்ள, எதிர்க்கட்சி தலைவர் கருணாநிதி எழுந்து ரகுமான்கானை அமரச்சொல்கிறார். தன் கட்சி தலைவருக்கு தலைவணங்கி பேச்சை முடித்துக்கொள்கிறார் திமுக சட்டமன்ற உறுப்பினர்.<br />
<br />
அடுத்ததாக கருணாநிதி பேசுகிறார்...<br />
<br />
" தம்பி ரகுமான்கானை ஆண்டவனாலும் நிறுத்த முடியாது என்றார் முதலமைச்சர்... நான் நிறுத்திவிட்டேன்... காரணம் நான் ஆண்டவன் ! தமிழ்நாட்டை இரண்டுமுறை ஆண்டவன் ! "<br />
<br />
” <b>மா</b>தமோ சித்திரை !<br />
மணியோ பத்தரை !<br />
மக்களுக்கோ நித்திரை !<br />
வழங்குவீர் உதய சூரியனில்<br />
உங்கள் முத்திரை ! "<br />
<br />
என எளிய தமிழில் எதுகைமோனையில் விளையாடி சங்கத்தமிழை பாமரன் கொஞ்சும் தமிழாய் மாற்றிய அண்ணாவின் இதயத்தை கடன் கேட்ட கலைஞர் கருணாநிதி மீளாநித்திரையில் ஆழ்ந்துவிட்டார்.<br />
<br />
தான் நினைத்த நேரத்தில், தான் நினைத்த திசையில் அரசியலை சுழற்றிவிடும் அச்சாணியாக அறுபதாண்டுகளுக்கும் மேலாக தன்னை நிலைநிறுத்திக்கொண்ட ஒரே அரசியல்வாதி இந்தியாவிலேயே கருணாநிதி ஒருவராகத்தான் இருக்க முடியும் ! அப்படிப்பட்ட தீவிரமான அரசியல் பணிகளுக்கு மத்தியில் பத்திரிகையாளர், எழுத்தாளர், இலக்கியவாதி, நாடக மற்றும் சினிமா பணிகள் என தன் அனைத்து பண்முகத்திறமைகளிலும் தனி முத்திரை பதித்த மனிதர் உலகிலேயே கருணாநிதி மட்டும்தான் என்றால்கூட அது மிகையாகாது ! கலைஞர் தொலைக்காட்சிக்கு வெற்றிகரமான ஆலோசனைகள் வழங்கியது முதல் எண்பதை தாண்டிய வயதில் முகநூலிலும் முத்திரை பதிக்க முயன்றதுவரை கருணாநிதியின் அரசியலை தாண்டிய ஆளுமை பற்றி பல பக்கங்கள் எழுதலாம் !<br />
<br />
அவர் எழுதிய நெஞ்சுக்கு நீதி தமிழக அரசியலின் அரைநூற்றாண்டுக்கான வரலாற்று ஆவணம் !<br />
<br />
ஆட்சியில் இருந்தாலும் சரி இல்லாவிட்டாலும் சரி, திமுக சட்டமன்ற உறுப்பினர்களையும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களையும் கொண்டிருந்த காலமாகட்டும் அல்லது ஒற்றை உறுப்பினருடன் மங்கியிருந்த காலமாகட்டும் கருணாநிதியே அரசியலின் மையம் ! தன்னை நோக்கி தகிக்கும் பிரச்சனையை ஒரு ஒற்றை கேள்வியினால் தன் எதிரி பக்கமே திருப்பிவிடும் பிரம்மாஸ்த்திர சாதுர்யம் கொண்டவர் அவர் ! <br />
<br />
பூமியின் இரவு பகலை போல தமிழ்நாட்டின் அரசியல் உலகுக்கும் இரண்டே நிலைகள்தான். ஒன்று கருணாநிதி ஆதரவு மற்றொன்று கருணாநிதி எதிர்ப்பு ! கருணாநிதியை சாதுர்யமாக எதிர்கொண்டாலே போதும் அரசியல் கிணற்றை தாண்டிவிடலாம் என்ற நிலை இருந்ததாலோ என்னவோ, தான் பெற்ற செல்வாக்குக்கு ஈடான விமர்சனங்களையும் வெறுப்பையும் சம்பாதித்த அரசியல்வாதியும் அவர்தான் ! அவரை எதிர்த்து அரசியல் செய்தவர்கள் சிலர் என்றால் அவருக்கு பயந்து அரசியல் ஆசையை ஒதுக்கிவைத்தவர்கள் பலர் ! அவர் பேச்சை நிறுத்தி, வீட்டில் முடங்கிய பிறகுதான் பல பிரபலங்கள் அரசியல் பேச வெளியே வந்தனர் !<br />
<br />
அவரது முதிர்கால அரசியல் நிலைப்பாடுகள் மற்றும் குடும்ப ஆதிக்கம் பற்றி பல விமர்சனங்கள் இருந்தாலும் ஐந்து முறை முதலமைச்சராக தமிழகத்தின் வளர்ச்சிக்கான கருணாநிதியின் சாதனைகள் ஏராளம். அந்த சாதனைகளில் பலவற்றை சட்டபூர்வமாக்கி வெற்றி கணடவர். பூம்புகார், வள்ளுவர்கோட்டம், மாபெரும் நூலகம் என கலை பண்பாட்டு தளத்திலும் பல திட்டங்களை செயல்படுத்தியவர் கருணாநிதி.மாற்றுத்திறனாளிகள், திருநங்கைகள் போன்ற சொல்லாடல்களை வழக்கு மொழியாக்கியவரும் கலைஞர் தான். <br />
<br />
<b>க</b>ருணாநிதியின் மறக்கப்பட்ட சாதனைகளில் மிசா காலகட்டமும் ஒன்று...<br />
<br />
இந்திரா காந்தி நெருக்கடி நிலையை பிரகடணப்படுத்தி இந்திய ஜனநாயகத்தின் குரல்வளையை நெறித்து மாநில ஆட்சிகளை காவு கொண்டபோது அதனை கண்டித்து, நெருக்கடி நிலையை திரும்ப பெறவேண்டும் என செயற்குழுவை கூட்டி தீர்மானம் இயற்றிய இந்தியாவின் முதல் கட்சி திமுக. நெருக்கடி நிலையை ஆதரிக்காவிட்டாலும் பரவாயில்லை ஆனால் எதிர்க்கக்கூடாது என இந்திராகாந்தி கேட்டுக்கொண்டதையும் மீறி கருணாநிதி செயல்பட்டார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.<br />
<br />
அதற்கான விலையாய் தமிழ்நாட்டில் திமுக ஆட்சி கலைக்கப்பட்டு, அந்தக்கட்சியின் முன்னணி தலைவர்கள் முதல் மாவட்ட நிர்வாகிகள்வரை நூற்றுக்கணக்கானவர்கள் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். சிட்டி பாபு,முரசொலி மாறன், மு க ஸ்டாலின் என பல திமுகவினர் சிறையில் கொடுமைப்படுத்தப்பட்டனர். சிறையில் நடந்த தாக்குதல்களின் காரணத்தால் சிட்டி பாபு உடல்நலம் குன்றி உயிர்நீத்தார்.<br />
<br />
அதே மிசா காலகட்டத்தில் கடுமையான தணிக்கை விதிகளினாலும், மிரட்டல்கள் மற்றும் கைதுகளின் மூலமாகவும் பத்திரிக்கை சுதந்திரம் நாடு முழுவதும் பறிக்கப்பட்டது. இந்தியாவின் தேசிய பத்திரிக்கைகளே அரசுக்கு எதிராக எழுத தயங்கிய போது திமுகவின் முரசொலி இந்திரா காந்தியின் படத்தை ஹிட்லராக சித்தரித்து கேலிச்சித்திரம் வெளியிட்டது.<br />
<br />
அவசர நிலைக்கு பிறகான இந்திய அரசியலில் தான் தீவிரமாக எதிர்த்த இந்திராவுடன் " நேருவின் மகளே வருக நிலையான ஆட்சியை தருக " என கருணாநிதி கூட்டணி வைத்துக்கொண்டதை விமர்சிப்பவர்கள்கூட மாநில சுயாட்சி மற்றும் பிராந்திய நலனுக்கான அவரது அயராத உழைப்பை மறுக்கமாட்டார்கள்.<br />
<br />
மொழிவாரி மாநிலங்களின் தோற்றம் முதல் மாநில சுயாட்சி கோரிக்கைவரை இந்தியாவின் மாநிலநலன் சார்ந்த அனைத்து இயக்கங்களிலும் முன்வரிசையில் நின்றவர் கருணாநிதி. சுதந்திர தினத்தின் போது மாநில தலைநகரங்களில் அந்தந்த மாநில முதல்வர்கள் கொடியேற்றும் உரிமையை பெற்றுத்தந்தவர் கருணாநிதி.<br />
<br />
" ஓய்வெடுக்காமல் உழைத்தவன் இங்கே ஓய்வுகொண்டிருக்கிறான் " என தனது கல்லறையில் பொறிக்கப்பட வேண்டும் என்று கருணாநிதியே கேட்டுக்கொண்டதுதான் அவருடன் வாழ்ந்த தலைமுறைக்கும் இனி வரும் தலைமுறைக்கும் அவர் விட்டு செல்லும் செய்தி ! தொடர் தோல்வி தருணங்களை கூட தனக்கு சாதகமான களங்களாக்கி அயராது உழைத்த அவரது போராட்ட குணத்தை ஒவ்வொரு மனிதனும் நினைவில் கொள்ள வெண்டும்.<br />
<br />
" <b>இ</b>யங்கா விட்டாலும் பரவாயில்லை அவர் இருந்ததே ஒரு தைரியம் " என முதுமையின் உச்சத்தில் இருந்த குடும்பத்தவர் பற்றிய உணர்வே கலைஞர் கருணாநிதி அவர்களின் மறைவிலும் தோன்றுகிறது...<br />
<br />
இனி வரும் காலங்களில் தமிழக அரசியல் பற்றிய விமர்சனங்களும் வரலாறும் கருணாநிதி இருந்த போது, கருணாநிதி இறந்த பிறகு என்ற இரு நிலைகளிலேயே பதியப்படும் !<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<br />
<br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-19946583085351695582018-05-19T13:05:00.002-07:002018-05-19T13:05:53.150-07:00பேரன்பின் பெருஞ்சுடர்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibn6QNqbnN9ODgFZ_Yd9RNp4BXIXHXCuD1wh_3DGGbY7Tygu_uvzhstApRAWL1pKGPUi0mTcAbNUeOT4ktEVC-7x1Y8av5LyEdsee4e_ztsFFgbr7-RLlq1W5yOugoY3zEQ4ALJ7CeCWg/s1600/unnamed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="900" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibn6QNqbnN9ODgFZ_Yd9RNp4BXIXHXCuD1wh_3DGGbY7Tygu_uvzhstApRAWL1pKGPUi0mTcAbNUeOT4ktEVC-7x1Y8av5LyEdsee4e_ztsFFgbr7-RLlq1W5yOugoY3zEQ4ALJ7CeCWg/s400/unnamed.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>பா</b>லகுமாரன் என்றதுமே எனக்குச் சித்திக் அண்ணன் மற்றும் ஆனந்தின் ஞாபகங்கள் மனதில் பொங்கும்.கல்லூரியில் யதார்த்தமாய்க் கிடைத்த பாலகுமாரனின் நாவல் ஒன்றினை படித்ததிலிருந்து அவரது நாவல்களுக்கு அடிமையாகிப்போன சித்திக் அண்ணன் அதற்கு முன்னர்த் தினசரிகள் வாசிக்கும் பழக்கம் கூட இல்லாதவர் ! பிரான்ஸில் நட்பான ஆனந்துக்குப் பாலகுமாரனின் எழுத்துகள் மட்டுமே வேதம் ! உலக இலக்கியம் பேசினால்கூட அதுவும் பாலகுமாரனின் எழுத்தில் உண்டு என உதாரணம் காட்டக்கூடியவர் !<br /><br />பாலகுமாரனின் படைப்புகள் இலக்கியத்தில் சேரும் சேராது என அவரது மெர்க்குரிப்பூக்கள் வெளிவந்ததிலிருந்து இன்றுவரை சர்ச்சைகள் உண்டு. ஆனால் தமிழ்நாட்டில் சினிமா நட்சத்திரங்களுக்கும் அரசியல் தலைவர்களுக்கும் மட்டுமே சேரக்கூடிய அதிதீவிர ரசிகர்களுக்கு ஈடாக, சித்திக், ஆனந்த் போன்ற வாசகர்களைக் கொண்டிருந்த ஒரே எழுத்தாளர் பாலகுமாரனாக மட்டும்தானிருக்க முடியும் ! தினசரிகள், வார மாத இதழ்களுடன் ஜோதிட சமையல்கலை புத்தகங்கள் நிரம்பி வழியும் தமிழ்நாட்டு பேருந்து நிலைய புத்தகக் கடைகளில் க்ரைம் எழுத்தாளர்கள் தவிர்த்து ஏகபோக இடம் பிடித்த முதல் எழுத்தாளர் பாலகுமாரன் தான் ! அவரது வாசகர்கள் சமூகத்தின் அனைத்து நிலைகளிலும் பரவியிருந்தனர்.<br /><br />சமூகத்தின் சகலவிதமான மனிதர்களின் குணநலன்களையும் விருப்பு வெறுப்பின்றிக் குறுக்குவெட்டு பார்வையாய் நோக்கிய பாலகுமாரனின் எழுத்து, மனித உறவுகளை, அதன் சிக்கல்களை, அச்சிக்கல்களைத் தாண்டி அனைத்து மனங்களிலும் நிரம்பி வழியும் அன்பை வெளிக்காட்டியது. சக மனிதனை தான் படித்ததைப் போலவே தன் வாசகனையும் படிக்க, நேசிக்கப் பழக்கினார் பாலகுமாரன். தன் கதை மாந்தர்களின் வழியே சமூகத்தின் இருட்டுப் பக்கங்களைக் கூட எந்தவிதமான ஒழுக்கப் போதனைகளுமின்றி வாசகனுக்குக் காட்சிபடுத்த அவரால் முடிந்தது. லாரியிலிருந்து இறக்கும் முதல் அரிசிமூட்டையைக் கிடங்கு பெருக்கும் பெண்களுக்காகக் கிழித்துவிடும் கூலித்தொழிலாளியின் இரக்கத்தை வாசகனுக்கு உணர்த்த முடிந்த பாலகுமாரனால் மெர்க்குரிப்பூக்கள் நாவலின் தொழிற்சாலை முதலாளியின் மனதில் ஒளிந்திருந்த ஈரத்தையும் வெளிக்காட்ட முடிந்தது !<br /><br />காதலை கர்வமாய், காமத்தை பாவமாய்ப் பாவிக்கும் சமூகத்துக்கு " காதல் என்பது விட்டுக்கொடுத்தல், காதலுக்காகக் காதலையே விட்டுக்கொடுத்தல் " என இடையறாது உணர்த்த முயன்றன அவரது படைப்புகள். அதீத காமம் வேறு காரியங்களில் ஈடுபடாதபடி மனதின் சமன்பாட்டைக் குலைத்துவிடும் எனக் காமத்தை உளவியல்ரீதியில் விளக்கியது அவரது எழுத்து.<br /><br />பல்வேறு ஒழுக்கக் கோட்பாடுகளையும் போதனைகளையும் கொண்ட ஒரு சமூகத்தில் தன் வாழ்க்கையைத் திறந்த புத்தகமாய்க் காட்ட, சமூகம் குற்றமாய்க் கருதும் செயல்களைக் கூட இதை இதைச் செய்தேன் என்று ஒரு செய்தியாய் பகிர எத்தனை பிரபலங்களால் முடியும் ? மனிதத்தின் மீது பற்றுக்கொண்டு, தன் சமூகத்தின்பால் பேரன்பு கொண்ட ஒருவனால் மட்டுமே அசைவ உணவகத்தில் கறியை ஒதுக்கிவிட்டு பிரியாணியைச் சாப்பிட்டுப் பின்னர்ப் பசிஅடங்காமல் கறியையும் சாப்பிட்டதையும், விலைமாதுவை கடற்கரைக்கு அழைத்துச் சென்று கவிதை வாசித்துக் காட்டியதையும் இதுதான் நான் கடந்து வந்த பாதை என எழுத்தோவியமாய்த் தீட்ட முடியும். சமூகம், வரலாறு, ஆன்மீகம் என அவரது படைப்புகளின் களங்கள் மாறினாலும் அவைகள் அனைத்திலும் பிரதிபலன் இல்லாத பேரன்பு பரவியிருக்கும்.<br />
<br />
உடம்பிலிருந்து வெளியேறிய எழுத்துச்சித்தரின் ஆன்மா அவரது படைப்புகளின் வழியே பேரன்பின் பெருஞ்சுடராய் என்றென்றும் ஒளிர்ந்திருக்கும்.<br />
<br />
<br />
<br /><span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
</div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-8868533880498556042018-02-01T13:37:00.000-08:002018-02-02T04:47:07.115-08:00ஒரு சாண் வயிறே இல்லாட்டா...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<b><span style="font-size: large;">ஒ</span></b>ரு சாண் வயிறே இல்லாட்டா - இந்த<br />
உலகத்தில் ஏது கலாட்டா ?<br />
அரிசிப் பஞ்சமே வராட்டா - நம்ம<br />
உசுரெ வாங்குமா பரோட்டா ?<br />
<br />
... கவிஞர் தஞ்சை ராமைய்யாதாஸ் சிங்காரி படத்துக்காக எழுதிய இந்தப் பாடல் வரிகளை "திருக்குறளைவிட மேலான தெருக்குறள் " எனக் கலைவாணர் என் எஸ் கே சிலாகித்துப் பாராட்டியதாகத் தனது நினைவு நாடாக்கள் நூலில் குறிப்பிட்டிருப்பார் கவிஞர் வாலி.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFNgkesMWcY9ljrRKCnG0ILshVd_T-oRR9cqWL7vQo3cXjc-w2P-ZjotZJXECX3kQtUH3V0Fu9arCn_BqNpYSspzpaoE22z5UfhqfJSPAZdVVFkH9XzVGSqGSQn9cjDOi5qeOMsVY4LN8/s1600/rice.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="577" data-original-width="1024" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFNgkesMWcY9ljrRKCnG0ILshVd_T-oRR9cqWL7vQo3cXjc-w2P-ZjotZJXECX3kQtUH3V0Fu9arCn_BqNpYSspzpaoE22z5UfhqfJSPAZdVVFkH9XzVGSqGSQn9cjDOi5qeOMsVY4LN8/s400/rice.jpg" width="400" /></a><br />
உலகெங்கும் அதிகார வர்க்கத்தின் அநீதிகள் மற்றும் சமூக அவலங்களுக்கு எதிரான "தெருக்குறள் " பெரும்பாலும் அச்சமூகம் சார்ந்த கலைஞர்களிடமிருந்துதான் பிறக்கும். இதற்கான அடிப்படை காரணம் படைப்பாளிகள் இயல்பாகவே சுதந்திர வேட்கை கொண்டவர்கள். அவர்களது படைப்புகளைப் பாதிக்கும் " கட்டாயங்களை " வெறுப்பவர்கள் !<br />
<br />
"ஊரான் ஊரான் தோட்டத்திலே<br />
ஒருத்தன் போட்டானாம் வெள்ளரிக்காய்<br />
அதைக் காசுக்கு ரெண்டாய் விக்கச்சொல்லி<br />
காயிதம் போட்டானாம் வெள்ளைக்காரன் !"<br />
<br />
வெள்ளையர்கள் தந்திரமாய் நாட்டைப் பிடித்து, சட்டை கசங்காமல் ஆட்சி செய்து வரி வசூலித்த வரலாறு முழுவதையும் நான்கே வரிகளில் சொல்லிவிடும் இந்தப் பாமர பாடல் ! மக்களோடு வளர்ந்து வாழ்ந்து, மக்களுக்காகவே கலை படைக்கும் கலைஞர்களுக்கே இதுபோன்ற வரிகள் கைக்கூடும் !<br />
<br />
<b>சி</b>ங்காரி படப் பாடல் வரிகளில் பல வரலாற்றுச் செய்திகள் அடங்கியிருக்கின்றன. சிங்காரி படம் வெளிவந்த சமயம் நாற்பதுகளில் இந்தியாவை வாட்டிய பஞ்சத்துக்குப் பிறகான காலகட்டம்.. அமெரிக்கர்கள் தங்களிடம் மிதமிஞ்சியிருந்த கோதுமையை இந்தியாவுக்கு இலவசமாக அனுப்பிய நேரம்.அதுவரையிலும் கோதுமையை அன்றாட உணவாக அறியாத தமிழர்களுக்குக் கோதுமை சார்ந்த உணவுபண்டங்கள் காலத்தின் கட்டாயத்தால் அறிமுகமாகின...<br />
<br />
அப்படி அறிமுகமான பரோட்டாவை சாப்பிட நேர்ந்த முதல்தலைமுறை தழிழனின் ஆதங்கம் தான் இந்தப் பாடல். அன்று தமிழர்களைப் பாடாய்படுத்திய பரோட்டா இன்று சாதா,கொத்து, சில்லி, மட்டன், சிக்கன், முட்டை, வீச்சு எனப் பல்வேறு வடிவங்கள் கொண்டு தமிழரின் தவிர்க்க முடியாத அன்றாட உணவாகிவிட்டது !<br />
<br />
<b>ஒ</b>ரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தின் உணவு கலாச்சாரம் மற்றும் பழக்க வழக்கம் அச்சமூகம் வாழும் நிலத்தின் விளைபொருட்கள், அந்நிலம் சார்ந்த தட்பவெப்பம், சமூகப் படிநிலை, பொருளாதாரச் சூழல் மற்றும் அந்தச் சமூகத்தின் பயண அனுபவங்கள் ஆகியவற்றைப் பொறுத்து அமையும். அந்நிய உணவுகளின் ருசியால் ஈர்க்கப்பட்டுப் பழகுவது, போர் மற்றும் பஞ்ச கட்டாயங்களால் அரசினால் கட்டாயமாக அறிமுகப்படுத்தப்படும் உணவு, சந்தை தேவையை முன்னிட்டு பெருவணிக நிறுவனங்களின் தந்திரமான விளம்பரங்களால் பழக்கப்படுத்தப்படும் உணவு எனவும் உணவு பழக்கங்களைப் பிரிக்கலாம்.<br />
<br />
இந்திய பிரியாணியின் வரலாறு முகலாயர்களிடமிருந்து தொடங்கியது என்றால், இன்று தமிழ்நாடு என்றாலே ஞாபகத்துக்குவரும் சாம்பார் சரபோஜி மன்னர்களின் பரிசு !<br />
<br />
இன்று உலகமயமாக்கத்தினால் பரவும் நுகர்வு கலாச்சாரம், நகர்ப்புற வளர்ச்சி, வணிக விளம்பரங்கள் மற்றும் பொருளாதார மாற்றங்களால் நம் பாரம்பரிய உணவு பழக்கத்தில் பெரும் மாற்றங்கள் ஏற்பட்டுகொண்டிருக்கிறது. அரிசி கிடைக்காத பஞ்சத்தினால் கோதுமைக்குப் பழகிய காலம் போய்,பெருமைக்காகப் பீட்சா, பர்கருடன் பெப்ஸி கோக் அருந்தும் காலத்தில் வாழ்கிறோம் !<br />
<br />
<b>எ</b>னது பூர்வீகமான காரைக்காலை சேர்ந்த இஸ்லாமிய சமூகத்த்தினர் சிலர் பெருநாள் போன்ற பண்டிகை தினங்களில் " வட்டலப்பம் " என்றொரு இனிப்பு பதார்த்ததைச் சமைப்பார்கள். "வட்டில் அப்பம் " என்பது மருகி வட்டலப்பம் ஆனது ! வட்டில் என்ற தாம்பாளம் போன்ற, ஆழமான பாத்திரத்தில் வைத்து நீராவியில் வேகவைத்துத் தயாரிக்கப்படும் இந்தப் பதார்த்தத்தின் பூர்வீகம் மலேசியா ! காரைக்கால் இஸ்லாமியர்களில் பலர் நெடுங்காலமாக மலேசியா, சிங்கப்பூர் போன்ற நாடுகளுக்குப் பணி செய்யச் சென்றவர்கள். அவர்களின் மூலம் காரைக்காலை வந்தடைந்து பண்டிகை பலகாரமாக மாறியதே வட்டலப்பம் !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHHf8nQeqI1OdqeyMvHA4LI6sXYSZWK9wlsmznbgt1cOmofGbzRPmfdiS3IFAs61C3X8ML_IcUjONx5MH30alHGi5q_BIgA53hV8F6utegdXrFLQ0y84pSt3U9y0mc4R2Gue7zRj1v1N0/s1600/parotta.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHHf8nQeqI1OdqeyMvHA4LI6sXYSZWK9wlsmznbgt1cOmofGbzRPmfdiS3IFAs61C3X8ML_IcUjONx5MH30alHGi5q_BIgA53hV8F6utegdXrFLQ0y84pSt3U9y0mc4R2Gue7zRj1v1N0/s400/parotta.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
இரு வேறுபட்ட கலாச்சாரச் சந்திப்பினால் அறிமுகமாகும் உணவு வகைகள் ஒரு புறமென்றால், அதிகார வர்க்கத்தைச் சேர்ந்த அந்நியர்களின் உணவு பழக்கங்களைப் பெருமைக்காகப் பின்பற்றுவது வேறொரு வகை !<br />
<br />
புதுச்சேரி பிரெஞ்சுக்காரர்களின் ஆட்சியில் இருந்த சமயத்தில் காரைக்காலின் முக்கியப் பிரமுகர்களில் ஒருவராக விளங்கிய தன் தந்தை பிரெஞ்சு மேயரை சந்தித்துவிட்டு வந்து அவரைப்போலவே தக்காளி சாஸ் மற்றும் வினிகருடன் முள்கரண்டியால் சாப்பிட முயன்றதை பாட்டி கதை கதையாய் சொல்லுவாள் !<br />
<br />
பண்டைய காலத்தில் அந்நிய ஆட்சியாளர்கள் மற்றும் பயணங்களால் மாற்றமடைந்த உணவு பழக்கம் ஆங்கில ஆட்சி தொடங்கி இன்றுவரை பெருவணிக நோக்கங்களால் திட்டமிட்டு மாற்றப்படுகிறது ! இன்று இந்திய காலை மற்றும் மாலை வேளைகளின் அத்யாவசிய தேவையாக அனைத்துத் தரப்பு மக்களிடமும் பரவியுள்ள தேனீர் ஆங்கிலக் காலனிய அரசின் வணிகப் பரப்புரைகளால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட பானம் !<br />
<br />
கொழும்பு தேயிலை தோட்டத்தில் வேலை செய்த " சேக்காளி " அனுப்பிய தேயிலை தூளை அவன் குறிப்பிட்ட பதத்தில் பாலில் கொதிக்கவைத்து இரவில் குடித்துவிட்டுப் படுத்த குடியானவ குடும்பம் தூக்கமில்லாமல் புரண்டு அதிகாலை விழிப்பை தவறவிட்டு மற்றவர்களால் கேலிக்கு உட்படுவதை விவரிக்கும் கி.ராஜநாராயணனின் கோபல்ல புரத்து மக்கள் கதையை நினைக்கும் போதெல்லாம் நிஜ வாழ்வில் எனக்கு நேர்ந்த இரண்டு சம்பவங்கள் மனதில் நிழலாடும் !<br />
<br />
<b>ப</b>த்து வயது என ஞாபகம்...<br />
<br />
எங்கள் ஊரின் வானிலை ஆராய்ச்சி மையத்தில் வேலை செய்த என் தந்தையின் நண்பர் பணி நிமித்தமாய் மும்பை சென்று திரும்பிய போது பளபளப்பான இரண்டு பாக்கெட்டுகளைக் கொண்டுவந்து கொடுத்தார். ஐந்தே நிமிடத்தில் தயார் செய்துவிடலாம், பிரியாணியைப் போன்ற சுவையோடு இருக்கும் என்றெல்லாம் நாக்கில் எச்சில் ஊற பேசி அவர் கொடுத்தவை மாகி நூடுல்ஸ் பாக்கெட்டுகள் ! நூடுல்ஸ் தமிழ்நாட்டு விளம்பரங்களில் கூடத் தலைகாட்டாத நேரம் அது !...<br />
<br />
ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை இரவு பத்துமணிக்கு மேல் என் தந்தையின் மேற்பார்வையில் குடும்பமே அடுக்களையில் கூடி, அந்தப் பாக்கெட்டில் குறிப்பிட்டிருந்த அளவு நீரை வானலியில் கொதிக்கவைத்து நூடுல்ஸை கொட்டி அதனுடனிருந்த மசாலாவையும் போட்டு கிளறி இறக்கினோம் ! கோபல்லபுரத்து மக்களைப் போலவே நாங்களும் இரவில் புதிய உணவை முயற்சித்த உளவியல் காரணம் எனக்கு இன்றுவரை பிடிபடவில்லை !<br />
<br />
" அய்யே ! இது என்ன பெரிய ஆஸ்பத்திரி மருந்து நாத்தம் ?... "<br />
<br />
" உப்பும் இல்லை... உரைப்பும் இல்லை... "<br />
<br />
ஆளாளுக்கு வாயில் போட்டதை விழுங்க முடியாமல் புலம்ப,<br />
<br />
" இத போயி பிரியாணி மாதிரின்னு சொன்னானே பாவி... எத்தனையோ தடவை நம்ம வீட்டு பிரியாணியைச் சாப்பிட்டும் அவனுக்கு ருசி தெரியல பாரு ! "<br />
<br />
எனப் பன்ச் வைத்தாள் பாட்டி !<br />
<br />
திண்ணை இல்லாத வீடும், டீவி சீரியல்களும் இல்லாத அந்தக் காலத்தில் கூப்பிட்ட குரலுக்குத் தெருவே ஓடி வரும் ! ஒரு வீட்டின் நிகழ்வு மிக விரைவாய் பல தெருக்களுக்குப் பயணித்துவிடும் ! வெளியே சொன்னால் வெட்ககேடு என்பதால் யாரிடும் சொல்ல வேண்டாம், நண்பரிடம் மட்டும் மரியாதைக்காக நன்றாக இருந்தது எனக் கூறிவிடலாம் என்றெல்லாம் குடும்பச் சத்திய பிரமாணம் எடுத்த பிறகு, வானலியை நூடுல்ஸுடன் புழக்கடையில் கழுவ போட்டுவிட்டு உறங்கிவிட்டோம்.<br />
<br />
பழமையான நான்கு கட்டுவீட்டின் புழக்கடை கொல்லைப்புறம் பார்த்துத் திறந்திருக்கும். இரவில் எச்சில் பாத்திரங்களில் மிச்சமிருப்பவற்றைப் பூனைகள் தின்றுவிடும்...<br />
<br />
மறுநாள் காலையில் மற்ற பாத்திரங்களில் இருந்த மிச்சங்களெல்லாம் காணாமல் போயிருக்க, மாகி நூடுல்ஸ் மட்டும் அப்படியே இருந்தது ஆச்சரியம் ! அந்தக் காலப் பூனைகளுக்குகூட அது பிடிக்கவில்லை போலும் !<br />
<br />
அதே போலப் பெப்ஸி...<br />
<br />
மீசை அரும்பத் தொடங்கிய விடலை பருவத்தில் எங்கள் ஊருக்குள் நுழைந்தது பெப்ஸி பானம் ! நாங்கள் கால்பந்து விளையாடும் கவர்னர் மஹால் மைதானத்தின் ஓரத்தில் பாஸ் அண்ணனின் நன்னாரி சர்பத் கடை... பக்கத்து ஊர்க்காரர்களையும் ஈர்த்து சதா வரிசையில் நிற்கவைக்கும் அளவுக்குப் பிரபலமானது பாஸ் கடை நன்னாரி ! அதுவரையிலும் நன்னாரியுடன் உள்ளூர் ஸ்பெசலான டைமண்ட் சோடா கலர், ஸ்பெசல் லெமன் பாட்டில்களை விற்றவர் அவற்றுடன் பெப்ஸி பாட்டில்களையும் வாங்கி அடுக்கினார் !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmdnL7AX_1CeBEysOisswRiELWCmyOm2YTDxLeEOmfQF-yDno4QKY_FQ6ZoLHG_DaVhUFGGQWWxalC1a6ohtQJDfF6RPTMIcPS-wQQOXcmhX_eOAsZ8nC7hkHmWun6tbrG6ajq2bfFhCo/s1600/junk.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1073" data-original-width="1600" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmdnL7AX_1CeBEysOisswRiELWCmyOm2YTDxLeEOmfQF-yDno4QKY_FQ6ZoLHG_DaVhUFGGQWWxalC1a6ohtQJDfF6RPTMIcPS-wQQOXcmhX_eOAsZ8nC7hkHmWun6tbrG6ajq2bfFhCo/s400/junk.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
பெப்ஸியுடன் சாலிடர் கலர் டிவியும் கோலோச்ச தொடங்கிய நேரம் ! டிவி விளம்பரங்களில் கிரிக்கெட் வீரர்களெல்லாம் பெப்ஸியை உயர்த்திபிடித்து ஒரே மூச்சில் குடித்துச் சிரிக்க,பெப்ஸியை ருசிக்க வேண்டும் என்ற ஆசையை அதன் விலை தடுத்தது !<br />
<br />
ஒரு மாலைவேலையில், அடுத்தடுத்து இரண்டு கோல்கள் அடித்த பைசல் தன் சட்டைபையிலிருந்து பத்து ரூபாய் தாளை எடுத்து என்னிடம் காட்டிவிட்டுப் பாஸ் கடை நோக்கி ஓடினான்... சில நொடிகளில் திரும்பியவன் ஐந்து நிமிட ஆட்டத்துக்குப் பிறகு என்னையும் அழைத்துக்கொண்டு கடைக்கு ஓட, மூடி திறக்கப்பட்டு ஸ்டிரா பொதிந்த, ஜில்லிப்பினால் நீர் முத்துகள் படர்ந்த, நுரை பொங்கும் இரண்டு பெப்ஸி பாட்டில்கள் !<br />
<br />
அவசரமாய் ஆளுக்கு ஒன்றாய் எடுத்து ஆர்வமுடன் ஒரு வாய் உறிஞ்சினோம்...<br />
<br />
" ச்சீ ! இப்படி இருக்கு... எல்லா விளம்பரத்திலேயும் இதை எப்படிடா சிரிச்சிக்கிட்டுக் குடிக்கறான் ? "<br />
<br />
பெப்ஸியினால் புரை ஏறிய என்னால் அவனுக்குப் பதில் சொல்ல முடியவில்லை !<br />
<br />
" அண்ணே... மீதி காசுக்கு ரெண்டு நன்னாரி போடுங்கண்ணே... வாயை கழுவனும் ! "<br />
<br />
பைசல் தலை உலுக்கி பேசினான் !<br />
<br />
<b>ஆ</b>ரம்பத்தில் நம்மை அப்படிப் படுத்திய நூடுல்ஸ் , பெப்ஸி மற்றும் இன்னபிற அந்நிய உணவுகள் மற்றும் பானங்கள் எல்லாம், " இதையெல்லாம் சாப்பிட்டால்தான் இந்தச் சமூகத்தில் வாழ தகுதியானவர்கள் " என்பதான தந்திர விளம்பரங்களால் நம் அன்றாடத் தேவைகளாக மாறிவிட்டன !<br />
<br />
ஏறக்குறைய முப்பது வருடங்கள் கழிந்து நூடுல்ஸ் முதல் மென்பானங்கள் வரை பலவும் அவற்றில் ஒளிந்திருக்கும் உடலுக்குக் கேடான வேதியல் கலவைகளுக்காகப் பலதரப்ப்பு மக்களால் புறக்கணிக்கப்பட்டு,ஆங்கிலேய காலத்து அந்நிய துணி மறுப்பு போராட்டத்துக்கு ஈடான ஒரு புரட்சி இன்று தோன்றியிருப்பது மகிழ்ச்சியான நிகழ்வுதான் என்றாலும் மறுபுறம் பிளாஸ்டிக் அரிசி, செயற்கை முட்டை எனப் பயங்கரச் செய்திகள் பதைபதைக்க வைக்கின்றன !<br />
<br />
பிளாஸ்டிக் அரிசியும், செயற்கை முட்டைகளும் வறுமை கோட்டுக்கு மிகக் கீழே இருக்கும் ஆப்ரிக்க மக்களின் சந்தைக்காம் ! ஆக, இல்லாதவன் எதைச் சாப்பிட்டாலும் எந்த அரசாங்கத்துக்கும் கவலை கிடையாது !<br />
<br />
மக்கள்தொகை பெருக்கம் மற்றும் விளைநிலங்களின் அழிவினால் இன்னும் நாற்பது ஆண்டுகளில் உலக மக்களின் தேவையைப் பூர்த்திச் செய்யும் அளவுக்கான தானியங்கள் கிடைக்காது என்கிறது உலகச் சுகாதார அமைப்பின் அறிக்கை. மாற்று உணவாய் அவர்கள் பரிந்துரைப்பது பூச்சிகளையும் புழுக்களையும் ! இன்னும் சில காலத்தில் செயற்கை அரிசியும் முட்டையும் இயற்கையைவிடச் சிறந்தது எனப் பரிந்துரைக்கப்பட்டாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை ! பெருவணிக நிறுவனங்களும் அரசாங்கமும் கைகோர்த்தால் எதுவும் நடக்கும் !<br />
<br />
சுயநல அரசியலும் சமுதாய ஏற்ற தாழ்வுகளும் இருக்கும் வரை " ஒரு சாண் வயிறே இல்லாட்டா " போன்ற தெருக்குறள்கள் சாகாவரம் பெற்று சஞ்சரித்துக்கொண்டுதான் இருக்கும் !<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-70083049811354844402017-12-31T13:50:00.001-08:002017-12-31T14:46:24.750-08:00ஒரு நொடி சிந்திப்போம்...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #cc0000;"><b>வ</b>லைநட்புகளுக்கு,<br /><br />மிகுந்த மனவேதனையுடனும், அவநம்பிக்கையுடனும் நான் எழுதிய பதிவு இது. முழுவதும் படித்து, குறைந்தபட்சம் ஒருவருக்காவது இதனைப் பகிர முடியும் என்றால் படியுங்கள்... மேலோட்டமாகப் படித்துவிட்டு, சாமானியனுக்காக நன்று, அருமை எனப் பின்னூட்டமிட்டு மறப்பதாயிருந்தால் படிக்கவே வேண்டாம். ஏனெனில் இது நம் மண்ணின் வருங்காலம் பற்றிய கவலை. மததுவேச அரசியலை எப்படி எதிர்கொள்ளப் போகிறோம் என்ற அச்சம். நம் பிள்ளைகளுக்கு அன்பை கற்பிக்கப் போகிறோமா அல்லது வெறுப்பைக் கற்பிக்கப் போகிறோமா என்பதற்கான பதில்.<br /><br />நன்றி</span><br />
<span style="color: #cc0000;"></span><br />
<br />
" <b>இ</b>றைவனே ! இதுவரை என்னைக் காப்பாற்று என வேண்டினேன்... இனி நீ உன்னைக் காப்பாற்றிக்கொள் ! ... இந்த மனிதர்களிடமிருந்து ! "<br />
<br />
- அப்துல் ரகுமானின் கவிதை வரிகள்<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0fVo40KuOSdL88mueLXYwUABuCrnJwJk8LzAl9H3BbJkpFo9-YBHIaxglsu_958F6pqM53-W-eOicl1gWrrfvnmyfZyjWa6AIYVfIwiAxzKrdobeXOICeOhLwo7DBE_gXMkmsqKypJAs/s1600/religious-tolerance-made-in-america.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0fVo40KuOSdL88mueLXYwUABuCrnJwJk8LzAl9H3BbJkpFo9-YBHIaxglsu_958F6pqM53-W-eOicl1gWrrfvnmyfZyjWa6AIYVfIwiAxzKrdobeXOICeOhLwo7DBE_gXMkmsqKypJAs/s400/religious-tolerance-made-in-america.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<b>ம</b>தத்தை மக்களின் ஓப்பியம் என வர்னித்த கார்ல் மார்க்ஸ், அது பூர்ஷ்வாக்களின் புத்தியில் உதித்தது என்றான் ! கார்ல் மார்க்ஸ் காலத்து பூர்ஷ்வாக்களையும் மிஞ்சும் அதிகார வெறிபிடித்த இன்றைய அரசியல்வாதிகளின் கையில் சிக்கிய அந்த ஓப்பியம் படுத்தும்பாடு பயமுறுத்துகிறது !<br />
<br />
ஜெரூசலத்தைப் பகடையாக்கி, இரண்டாயிர வருடத்துத் தீயில் குளிர்காய்ந்து உலகை கூறுபோட அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் முயல்கிறது... தாயேஷ் போன்ற அடிப்படைவாத பயங்கரவாதிகளின் தாக்குதல்கள் ஒட்டுமொத்த மனிதகுல ஒற்றுமையையும் ஆட்டிப்பார்க்கின்றன... மாட்டுக்கறி அரசியலோ இரண்டாயிரம் வருடங்களையும் தாண்டிய பண்முகக் கலாச்சார ஒற்றுமைக்கு உலைவைக்கப் பார்க்கிறது !<br />
<br />
பசியின் பொருட்டுகூடத் தன் இனத்தைக் கொல்லுவதில்லை மிருகங்கள். மதவெறி பிடித்த மனிதனோ பிரார்த்தனைக்குக் கூடியவர்களைக்கூடக் கொல்லுகிறான். ஒட்டி உலர்ந்த அடிமாட்டுக்காக அடுத்தவீட்டுக்கரனை அடித்தே கொல்லுகிறான்... பசிக்கு சோறிட சொன்ன, அன்பை போதித்த, சகோதரத்துவத்தைப் போதித்த மதங்களின் பெயரால் மனிதத்தை அழிக்கிறான்... நிச்சயமில்லாத சொர்க்கத்துக்காகத் தான் வாழும் மண்ணை நரகமாக்குகிறான் !<br />
<br />
இதற்கு அந்த மதம் இந்த மதம் என யாரும் விதிவிலக்கல்ல !<br />
<br />
அனைத்து மதங்களிலும் மத அரசியல்வாதிகள் இருக்கிறார்கள். அவர்கள், கவிஞர் அப்துல் ரகுமான் ஒரு மேடையில் பேசியதை போல இறைவன் உண்டு எனக் கூறிவிட்டு அவர்களின் செயல்களால் அவனை மிகவும் கேவலப்படுத்துகிறார்கள் ! அவரே குறிப்பிட்டதைப் போல, மதம் படித்தவர்களைவிட மதம் பிடித்தவர்கள் அதிகமாகி போனதால் மனிதநேயத்துக்கு உண்டான அபாயம் இது !<br />
<br />
இவனைக் கேட்டால் அவன் செய்வதால் செய்கிறேன் என்கிறான்... அவனைக் கேட்டால் இவன் செய்வதால் செய்கிறேன் என்கிறான் ! யாராவது ஒருத்தன் நிறுத்தினால் போதும்... அனைத்தையும் ஒரு நொடியில் சரிசெய்துவிடலாம். ஆனால் அந்த ஒரு நொடி, சராசரி மனிதனுக்குக் கிட்டிவிடாமல் ஆளும் வர்க்கத்தால் ஆண்டாண்டு காலமாக மறைக்கப்பட்டே வருகிறது !<br />
<br />
மேற்கு நாடுகளில் கிறிஸ்த்துவமே பிரதானம். வளைகுடா நாடுகளில் இஸ்லாம் ஒன்றே மதம். ஆசிய நாடுகளின் பல நாடுகள் பெளத்த சமயத்தைப் பின்பற்றும் நாடுகள். இவற்றுக்கெல்லாம் விதிவிலக்காய் உலகின் அனைத்து மதங்களையும் தன்னுள்ளே கொண்டு, அந்தந்த மதத்தவருக்கெனத் தனித்தனி கலாச்சாரப் பினைப்புகளையும்கொண்ட உலகின் ஒரே தேசம் இந்தியா மட்டும்தான்.<br />
<br />
இந்து மதத்தின் தாய் மடியாய் திகழும் இந்தியாவின் முஸ்லிம்கள் மற்ற நாடுகளின் முஸ்லிம்களிலிருந்து மிகவும் வேறுபட்ட, தனிக் கலாச்சார அடையாளம் கொண்டவர்கள். அதே போல இந்திய கிறிஸ்த்துவப் பாரம்பரியமும் தனித்துவமானது. கேரள திருச்சபையின் புகழ் வாட்டிகன்வரை பரவிய ஒன்று. தேசத்தின் பெருமைகளாய் பேசப்படவேண்டிய இவையனைத்தும் மக்களிடையே பகைமை வளர்க்க பகடைகளாய்ப் பயன்படுத்தபடுகின்றன !<br />
<br />
மதவாத பரப்புரைகள் இருள்மேகங்களாய் இந்தியவான் முழுவதும் சூழ்ந்துவருகின்றன.<br />
<br />
பெரியாரின் பூமியில் மதப்பருப்பு வேகாது எனக் கூவி கூவியே விஷ விதைகளைத் தமிழகத்திலும் தூவி வருகிறர்கள் ! தீவிர வலதுசாரிகளை எதிர்க்கும் பாணியில் தந்திரமாய் அவர்களை வளர்க்கும் பணியில் சில ஊடகங்களும் அடக்கம் !<br />
<br />
தூண்டிவிடுபவர்களும் துண்டிக்கத் தூண்டுபவர்களும் எங்குமே பாதிக்கப்படுவதில்லை. உலகின் ஏனைய பிரச்சனைகளைப் போல மததுவேச அரசியலால் பதிக்கப்படுபவர்களும் தேசத்தின் அன்றாடங்காய்ச்சிகள்தான் ! அமெரிக்க அதிபரும், இஸ்ரேல் மற்றும் சிரியாவின் அரசியல்வாதிகளும் ஆபத்து வட்டத்துக்குள் இல்லை ! இந்திய பிரிவினையில் லட்சம் லட்சமாய் அழிந்தது அடுத்த வேலை சோற்றுக்கு வழியில்லாத இந்துக்களும் இஸ்லாமியர்களும்தான் !<br />
<br />
இதையெல்லாம் ஒரு நொடிகூட யோசிக்கவிடாதபடி மதம் என்னும் ஓப்பியம் சாமானியர்களின் சிறுமூலையில் தொடர்ந்து ஏற்றப்படுகிறது !<br />
<br />
இவற்றையெல்லாம் மீறி, நோன்பு தொழுகைக்குக் கோவில் இடத்தைக் கொடுத்த இந்துக்கள், இந்து குழந்தைகளைத் தத்தெடுத்த இஸ்லாமிய பெண்கள் என ஆங்காங்கே நிகழும் ஒரு நொடி நிகழ்வுகளும் அடுத்தடுத்த பரப்புரைகளில் கானல் நீராய் காணாமல் போய்விடுகின்றன.<br />
<br />
இந்தியாவின் ஒவ்வொரு இந்துவின் வெற்றியிலும் ஒரு ஒற்றை இஸ்லாமியனுக்காவது பங்கிருக்கும் ! அதே போல ஒரு ஒற்றை இந்துவின் உதவியாவது இல்லாமல் ஒரு இ ஸ்லாமியனாலோ கிறிஸ்துவனாலோ இங்கு வளர முடியாது ! இதுதான் இந்த மண்ணின் நிலை ! இந்தத் தேசத்தின் வரம் ! இதை நாம் ஒவ்வொருவரும் ஒரு நொடி யோசித்தாலே அனைவரின் மீதும் நேசம் பிறக்கும் !<br />
<br />
அளவுக்கு மீறிய அதிகாரவர்க்கத்தின் அராஜகமும், அரசியல்வாதிகளின் சூழ்ச்சிகளும், மதபோதகர்களின் விஷ பிரசங்கங்களும் அவர்களுக்கே எதிரான ஒரு நொடியை பிரசவிக்கும் ! அந்த ஒரு நொடியில் சாமானியர்களின் புத்தியில் வெடிக்கும் கிளர்ச்சிதான் உலகத்தின் தலையெழுத்தை தீர்மானிக்கின்றது ! பிரெஞ்சு புரட்சியைத் தோற்றுவித்ததும் பொதுவுடமையைத் தூக்கிபிடித்ததும் அதுதான். காந்திக்கும் முன்னதாகச் சுதந்திர வேட்கையைத் தூண்டிவிட்ட சிப்பாய் கலகமும் சாமானிய மக்களின் புத்தியில் வெடித்த ஒரு நொடி கிளர்ச்சிதான் !<br />
<br />
மத நம்பிக்கை என்பதும் காதலை போல, காமத்தை போல அந்தரங்கமானது. மதம் என்னும் வெற்றுடம்பை உங்கள் வீட்டின் நான்கு சுவற்றுக்குள் எப்படியும் ஆராதித்துக்கொள்ளுங்கள்... ஆனால் வெளியே வரும்போது மத நல்லிணக்க சட்டையை மறக்காமல் மாட்டிக்கொள்ளுங்கள். என் மதம் தான் பெரியது என்பவராக இருந்தால்... தயவுசெய்து மதச் சகிப்ப்புத்தன்மை சட்டையையாவது போட்டுக்கொள்ளுங்கள் !<br />
<br />
ஒரு நொடி சிந்தித்துப் புத்தாண்டை தொடங்குவோம்... மதம் மறந்து மனிதம் போற்றுவோம் !<br />
<br />
<b>அனைவருக்கும் புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துகள் !</b><br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-66723681067059904982017-09-29T12:50:00.000-07:002017-09-29T12:53:31.145-07:00ஒரு ஜிமிக்கி கம்மலும் பல தமிழ் பாடல்களும் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
எந்த வரையறைகளுக்குள்ளும் அடங்காத ஒரு இசைப்பிரியன் நான் ! சில நாட்களுக்குப் பாகவதரின் மன்மத லீலையைக் கேட்பேன்... அடுத்ததாக அமெரிக்கப் பங்க் ராக் குழுவான கிரீன் டே பாடிய<a href="https://www.youtube.com/watch?v=Soa3gO7tL-c" target="_blank"> " வாக் அலோன் "</a> பாடலுக்குத் தாவி விடுவேன் ! சில வருடங்களுக்கு முன்னர்ப் <a href="https://www.youtube.com/watch?v=npKCgowu-Bk" target="_blank">பன்வாரி தேவி</a> என்ற ராஜஸ்தான் மாநில நாட்டுபுற பாடகியும் ஹார்ட் கெளர் என்ற இந்திய ராப் பாடகியும் ராம் சம்பத்தின் இசையில் பாடிய பியூஷன் வகைப் பாடலை கேட்க நேர்ந்து, பல மாதங்களுக்கு அந்தப் பாடலை மட்டுமே கேட்டுக்கொண்டிருந்தேன் ! எனக்கு ராப் ஆகாது என்றாலும் அத்தனை வாத்தியங்களின் இசையையும் மீறி, தனித்துத் தெறிக்கும் பன்வாரி தேவியின் குரல் அந்தப் பாடலை வேறு உயரத்துக்கு இழுத்துச் செல்லும் ! சமீப நாட்களாக " டசக்கு டசக்கு " பாடலை அடிக்கடி பரோட்டா நல்லிக்கறி சாப்பிட்டபடி கேட்டு கேட்டு அஜீரணக் கோளாறாகிவிட்டது !<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPp-i9Vwgp4GRBkR7uEzOjAjsXzdmOn7xPD3uXDq670f_GaeLtSBUfpXRoXVv235HHQGTlQCgnfePkyNEYcOw75_CPvGtcrj1Qn_lDoeKEdWdXVa_DTklgi3UyCB1xcKD3sQ687z1X3Mo/s1600/izz336.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="493" height="365" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPp-i9Vwgp4GRBkR7uEzOjAjsXzdmOn7xPD3uXDq670f_GaeLtSBUfpXRoXVv235HHQGTlQCgnfePkyNEYcOw75_CPvGtcrj1Qn_lDoeKEdWdXVa_DTklgi3UyCB1xcKD3sQ687z1X3Mo/s400/izz336.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
இசைப்பிரியன் என்று சொல்லிக்கொள்கிறேனே தவிர, நான் ஒரு பாடலின் இரண்டு வரிகளைக் கூட ராகத்துடன் பாடத்தெரியாதவன் ! கூழாங்கற்களையும் தாண்டி, மலையையே விழுங்கி சாதகம் செய்தாலும் எனக்குக் குரல்வளம் தேறாது என்பதைப் பள்ளி பருவத்தில் பங்குபெற்ற முதல் பாட்டு போட்டியிலேயே தெரிந்துக்கொண்டதால் குளியலறையில் கூட நான் பாடுவதில்லை !<br />
<br />
ஒரு பாடல் பிரபலமாகி வருகிறது என்ற செய்தி காதில் விழுந்தால் அது எந்த மொழி பாடலாக இருந்தாலும் அந்தப் பாடலை எனக்கு உடனடியாகக் கேட்டுவிட வேண்டும் ! கல்லூரி மாணவ மாணவியரின் நடனம் தொடங்கி, வடிவேலு வெர்ஷன், மிஸ்டர்.பீன் வெர்ஷன் எனத் தறிக்கெட்டு பரவிய சமீபத்திய யூ டியூப் வைரலான ஜிமிக்கி கம்மல் மலையாள பாடலையும் அப்படித்தான் கேட்டேன்...<br />
<br />
ஜிமிக்கி, கம்மல் போன்ற வார்த்தைகளை வைத்து கல்லூரி மாணவர்கள் மாணவிகளைக் கிண்டலடித்துப் பாடும் பாடலாக அது இருக்கும் என முதலில் நினைத்தேன்... நாம் ஒன்றை தேடினால் நாம் தேடிய ஒன்றுடன் அது சார்ந்த ஆயிரம் தகவல்களையும் கையூட்டுக் கேட்காமல் தரும் இணையம் ஜிமிக்கி கம்மல் பாடலுக்கான தமிழ் அர்த்தம் கொடுக்கும் ஒரு காணொளியையும் எனக்கு அருளியது !<br />
<br />
கேரளாவை தாண்டி தமிழ் நாட்டையும் ஆட்டி வைக்கும் ஜிமிக்கி கம்மல் பாடல் மற்றும் நடனங்கள் இணையத்தில் தமிழ் நாட்டு கல்லூரி மாணவர்களால்தான் அதிகம் பிரபலபடுத்தபடுகிறது என ஆரம்பித்து, ஒரு அந்நிய மொழி பாடலை கேட்பதற்கு முன்னர் அந்தப் பாடலின் அர்த்தத்தைப் புரிந்துக்கொள்ள வேண்டியது அவசியம் என்ற அறிவுரையுடன் தொடங்கிய அந்தக் காணொளியின் மூலம் பாடலின் முதல் இரண்டு வரிகளுக்கான அர்த்தத்தைத் தெரிந்துக்கொண்டேன்...<br />
<br />
" என் அம்மாவின் ஜிமிக்கி கம்மலை அப்பா எடுத்துவிட்டார்..<br />
அப்பாவின் சாராயப் பாட்டிலை அம்மா காலி செய்துவிட்டாள் ! "<br />
<br />
முதல் வரியையாவது சகித்துக்கொள்ளலாம் இரண்டாவது வரியை பற்றி என்ன நினைக்கிறீர்கள் என்பதாக முடிந்த அந்தக் காணொளியை போல இன்னும் பல கண்டன பதிவுகளை இணையத்தில் காண முடிகிறது. அவற்றின் பின்னூட்டங்களில் வாதம் என்ற பெயரில் பொதுவெளியில் பயன்படுத்த கூசும் வார்த்தைகளில் ஒருவரை ஒருவர் திட்டிகொள்கிறார்கள் ! தமிழ் பத்திரிக்கைகளிலும் அந்தப் பாடலின் அர்த்தம் பற்றிய புலம்பல்களைக் காண முடிகிறது. இவற்றையெல்லாம் கண்டவுடன் நான் அடிக்கடி எழுத நினைத்து முடியாமல் போன ஒன்று நினைவுக்கு வந்தது...<br />
<br />
தமிழ் சினிமாவின் காதல் பாடல்கள் மற்றும் பெண்கள் சார்ந்த காட்சிகள் !<br />
<br />
நான் நிறையத் தேடியும் ஜிமிக்கி கம்மல் பாடலின் முதல் இரண்டு வரிகளுக்கான அர்த்தத்தை மட்டுமே அறிய முடிந்தது. ஒரு தளத்தில் கிடைத்த அரைகுறை ஆங்கில மொழி பெயர்ப்பை வைத்து கணித்தால் அந்தப் பாடல் நாட்டுப்புற அல்லது கானா வகைப் பாடல் வரிகளைக் கொண்டதாக இருக்கும் எனப் புரிகிறது !<br />
<br />
ஜிமிக்கி கம்மல் பாடல் வரிகளை ஒழுக்கம், மரியாதை சார்ந்து கண்டிப்பதாக இருந்தால் நம் தமிழ் சினிமாவின் பெருவாரியான பாடல்களைக் கேள்விக்குட்படுத்த வேண்டி வரும் !...<br />
<br />
அன்றுமுதல் இன்றுவரை காமத்தை பிரதானப்படுத்தியே காதல் பாடல்களை எழுதி வருகிறார்கள் தமிழ் சினிமாவின் பாடலாசிரியர்கள் ! ஐம்பதுகளில் இலைமறை காயாகக் கவிதைகளில் பொதிந்து, எண்பதுகளில் நடிகைகளின் ஆடைகளைப் போலவே தரம் குறைந்து பின்னர் " எப்படி எப்படிச் சமைஞ்சது எப்படி ? " எனத் தரம் தாழ்ந்த கேள்வியையே பாடலாக்கும் அளவுக்குப் பரிணாம வளர்ச்சியைக் கண்ட திரையுலகம் நம் தமிழ் திரையுலகம் ! முக்கியமாய் எண்பதுகளில் பாடல்வரிகளில் ஆபாசம் கூடியது மட்டுமல்லாமல், அதன் உச்சமாக விசித்திரமான முக்கல் முனங்கல் சப்தங்களும் சேர்ந்துகொண்டன !<br />
<br />
" விசித்திர சப்தங்கள் " கொண்ட பாடல் என்றதுமே தமிழ் சினிமா பாடல் ரசிகர்களுக்குச் சகலகலா வல்லவன் படத்தின் நேத்து ராத்திரி யம்மா பாடலும் நிலா காயுது பாடலும் நிச்சயம் ஞாபகத்துக்கு வரும் !<br />
<br />
அந்தப் படம் வெளிவந்த காலகட்டத்தில் கமல் உச்ச நட்சத்திரமாக ஜொலித்தார் என்றால் இசையமைத்த இளையராஜா எதையும் சாதிக்கும் இடத்தில் இருந்தார். இந்த இரு ஆளுமைகளும் நினைத்திருந்தால் அந்தச் சப்தங்கள் இல்லாமலேயெ அந்தப் பாடல்களை அமைத்திருக்கலாம். மிக அருமையான அந்தப் பாடல்களும் " விசித்திர சப்தங்கள் " இல்லாமல் வெளிவந்திருந்தாலும் நிச்சயம் வெற்றிப் பெற்றிருக்கும் ! அப்படிப்பட்ட சூழலில் அந்தச் சப்தங்களுக்கான அவசியத்தையும் தேவையையும் நாம் அலசுவதைவிட அவர்களிடமே ஏதாவது பேட்டியின் போது யாராவது கேட்டால் நியாயமாக இருக்கும் எனத் தோன்றுகிறது !<br />
<br />
மேற்கண்ட வரிகளுக்காகக் கமல் மற்றும் ராஜா ரசிகர்கள் தயவு செய்து சண்டைக்கு வந்து விடாதீர்கள் ! இது ஒரு உதாரணம் மட்டும் தான் ! அந்தக் காலகட்டத்தில் இளையராஜா முதல் டி.ராஜேந்தர் வரை இன்னபிற இசையமைப்பாளர்களும் அப்படிப்பட்ட பாடல்களை இயற்றியிருக்கிறார்கள்... ரஜினிகாந்தும் " அடிக்குது குளிரு " எனப் பிதற்றியிருக்கிறார் ! நான் மேலே குறிப்பிட்ட " எப்படி எப்படி " பாடல் தேவா இசையமைத்தது !<br />
<br />
பலாத்காரத்துக்கு ஆளான பெண் தற்கொலை செய்துகொள்வது அல்லது அவளைப் பாலியல் பலாத்காரம் செய்தவனுக்கே மணம் முடித்து வைப்பது, கேடுகெட்டு அலையும் கணவன் திருந்திவரும் வரையிலும் மனைவி மட்டும் பத்தினி பதிவிரதையாகக் காத்திருப்பது போன்ற காட்சிகள் தொடங்கி, கணவன் வீட்டுக்குச் செல்லும் பெண் தன் கணவனின் ஆசைகள் அனைத்தையும் நிறைவேற்றி மிச்சமிருக்கும் நேரத்தில் மாமனார் மாமியார் தொடங்கி அந்த வீட்டுத் தொழுவத்தில் இருக்கும் மாடுகள் வரை பணிவிடை செய்து பிறந்த வீட்டின் புகழை நிலைநாட்ட வேண்டும் என்பதான பாடல் வரிகள் என அனைத்திலும் பெண் ஆணுக்கு கீழ்படிந்தே வாழ பிறந்தவள் என்ற ஆணாதிக்க நிலைப்பாட்டின் உச்சமாக, பெண்களை உடல் ரீதியாகவே மட்டும் ஆணுக விரும்பும், பெண்ணைப் போகப் பொருளாக மட்டுமே நினைத்து அடைய துடிக்கும் ஒரு சமூகத்தின் பிரதிபலிப்பாகவே இருந்தது என்பதுகளின் தமிழ் சினிமா !<br />
<br />
இதனை இல்லை என மறுக்க விரும்புபவர்களின் உதாரணங்களாக நூறாண்டு கண்ட சினிமாவில் நிறைய விதிவிலக்கான படங்களும், பாடல்களும் உண்டு என்றாலும் பாலியல் அர்த்தம் பொதிந்த காதல் பாடல்களும், கதாநாயகியின் உடல் கவர்ச்சியை முன்னிறுத்தும்காட்சிகளுமே அதிகம் என்பதை யாராலும் மறுக்க இயலாது.<br />
<br />
சரி, இனி ஜிமிக்கி கம்மல் பாடலுக்கு வருவோம்...<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjegQPM16PlOheQhxom1k9JDuVHHMeehzyxggEnezMijfj3MCl2D46noM1nbk072FASSPK-_7cAmGzBpyC_fEeSBrvP-hyl8z6Y1je1RnIsQoC6y_FQ0ApWto47Eq6630khyphenhyphenViYYsvABJk/s1600/6358748036944186621892622963_music.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="439" data-original-width="745" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjegQPM16PlOheQhxom1k9JDuVHHMeehzyxggEnezMijfj3MCl2D46noM1nbk072FASSPK-_7cAmGzBpyC_fEeSBrvP-hyl8z6Y1je1RnIsQoC6y_FQ0ApWto47Eq6630khyphenhyphenViYYsvABJk/s400/6358748036944186621892622963_music.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
வேற்று மொழி பாடல்கள் தமிழ் நாட்டில் தறிகெட்டு ஹிட்டடிப்பது ஒன்றும் புதிதில்லை. அதே போலப் பல தமிழ் பாடல்களும் எல்லை, மொழி பேதங்கள் தாண்டி பிரபலமாகியதும் உண்டு ! பிரபுதேவா நடித்த லவ்பேர்ட்ஸ் படம் வெளிவந்த சமயத்தில் அந்தப் படத்தின் " நோ ப்ராப்ளம் " பாடலை ஒரு ஆப்ரிக்க இளைஞன் பாரீஸ் மெட்ரோ ரயிலில் பாடிக்கொண்டிருந்ததைப் பார்த்திருக்கிறேன் ! அந்தப் பாடலின் வரிகளும் தரமானவை அல்ல ! ஒரு பாடல் பிரபலமாவதற்குப் பிரதானம் அதன் தாளக்கட்டும் இசையும்தானே தவிர மொழி இரண்டாம் பட்சம்தான் ! கொரிய பாடலான கங்னம் ஸ்டைலை ஐரோப்பியர்கள் தொடங்கி அமெரிக்கர்கள்வரை அனைவரும் அரசியல் மறந்து ஹிட்டாக்கியதை மறக்க கூடாது !!!<br />
<br />
என்பதுகளின் நடுவில் பாகிஸ்தான் பாப் பாடகரான ஹசன் ஜஹாங்கீர் பாடிய </div>
<div style="text-align: left;">
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=vSLi4oaohMw" target="_blank">" ஹவா ஹவா "</a> பாடல் தமிழ் நாட்டை ஆட்டிவைத்தது ! யூ டியூப் இல்லாத அந்தக் காலத்தின் அனைத்து பள்ளி கல்லூரி விழாக்களிலும் அந்தப் பாடலுக்கு நடனம் ஆடினார்கள் ! இன்றுவரை அந்தப் பாடலுக்கான அர்த்தம் யாருக்கும் தெரியாது ! " சோலி கே பீச்சே " பாடலும் தமிழர்களைக் கிறுகிறுக்க வைத்து, பின்னர் " சோலிக்குள் என்ன இருக்கு " எனத் தமிழ் பதிப்பாகவே வெளியான போதும் பெரிதாகக் கண்டிக்கப்படவில்லை !<br />
<br />
ஜிமிக்கி கம்மல் மட்டும் இத்தனை வாத பிரதிவாதங்களை உண்டு பண்ணுவதற்குக் காரணம் ? ...<br />
<br />
அம்மாவின் கம்மலை சுடும் அப்பாவை மன்னித்துவிடலாம் ! அப்பாவின் பாட்டிலை அண்ணனோ தம்பியோ காலி செய்ததாகக் கூறினாலும் தவறில்லை !ஆனால் அம்மா குடித்ததை ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை ! சட்டென உணர்ச்சிவசப்படாமல் யோசிக்க வேண்டும்... அம்மாவுக்குப் பதிலாக அக்கா என்றாலும் தங்கச்சி என்றாலும் இங்குச் சலசலப்புதான் எழும் !<br />
<br />
அம்மா என்ற மரியாதை மதிப்புமிக்க ஒழுக்க ஓட்டுக்குள் ஒளிந்திருப்பது பெண் எப்படிக் குடிக்கலாம் அல்லது குடிப்பதாகச் சொல்லலாம் என்ற ஆணாதிக்கக் கசப்பு தான் ! பெண்கள் பார்க்க நடு வீட்டில் வைத்து ஆண்கள் குடிக்கலாம்... அப்படிக் குடிக்கும் ஆணுக்கு பெண்பிள்ளை சிக்கனும், ஆம்லட்டும் சைடு டிஷ்ஷாகச் சமைத்துக் கொடுக்கலாம்... ஆனால் அதையெல்லாம் பார்த்து அவள் குடிக்க முயன்றால் போச்சு !<br />
<br />
மேலும் இந்தப் பாட்டுக்கு நடனமாடி பிரபலமான ஷெரின் என்ற பெண்ணைப் பற்றிய யூ டியூப் பதிவுகளும் நம் சமூகத்தில் புரையோடியிருக்கும் பாலியல் வக்கிரத்துக்குச் சாட்சி. இவ்வளவுக்கும் அந்தப் பெண் பாரம்பரிய உடையில், கண்ணியமான நடன அசைவுகளுடன் தான் ஆடியிருக்கிறார்... இது போன்ற நடனங்கள் இன்று பள்ளிகளிலும் கல்லூரிகளிலும் சகஜம். நம் வீட்டு பெண்பிள்ளை இப்படி ஆடிய ஒரு நடனத்துக்கு வக்கிர கருத்துகள் வந்து விழுந்தால் நம் பாடு எப்படி இருக்கும் ?<br />
<br />
பாலியல் உணர்ச்சியைத் தூண்டும் விதமாக அமைந்த ஊடக சாளரங்கள் ஒருபுறம்,பாலியல் உணர்ச்சி பேசக்கூடாத பாவம் என்பதான ஒழுக்கம் மறுபுறம் எனப் பிரிந்த இரெண்டுங்கெட்டான் சமூகத்தின் யதார்த்த அவலம் இது !<br />
<br />
சமீப படம் ஒன்றின் நகைச்சுவை காட்சியில் அப்பாவின் மது பாட்டிலை அவரது இரு மகன்களும் தங்களுக்காக ஒளித்துக்கொள்வார்கள். அப்பா தேடி அலுத்த பிறகு, இருவரும் குடிக்க ஆரம்பிக்கும் நேரத்தில் அம்மா ஒரு குவளையை வளைந்து நெளிந்து உடம்பெல்லாம் வலி என்றபடி நீட்டுவார்... " நீயும் சரக்கு போடுவியா ? " எனக் கேட்கும் மகனிடம், எனக்கு அல்ல உன் அப்பாவுக்கு என்பார் !<br />
<br />
இந்தக் காட்சியை விடவும் ஜிமிக்கி கம்மல் பாடல் வரிகள் ஒன்றும் மோசமானதாகத் தோன்றவில்லை ! மேலும் அந்தப் பாடலோ அல்லது அதன் காட்சி அமைப்போ என்னைப் பெரிதாகக் கவரவுமில்லை ! ஜிமிக்கி கம்மல் பாடல் ஒரு சீசன் ஹிட் ! அவ்வளவுதான் !<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVeJqqanJIxOss5jK2YsCeA1VuvbYXac4N5THT6obORBNbq_DgIEG8_XpiBqXTK5l6PX4cCPVP0VT2_HzSPTJ0rcFnLTkYAqYgQu09Ww3Tqy38MapjS-OaOYhwpxh5J7ICQ8IxYY0dLgE/s1600/ivh3jt.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="632" data-original-width="640" height="395" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVeJqqanJIxOss5jK2YsCeA1VuvbYXac4N5THT6obORBNbq_DgIEG8_XpiBqXTK5l6PX4cCPVP0VT2_HzSPTJ0rcFnLTkYAqYgQu09Ww3Tqy38MapjS-OaOYhwpxh5J7ICQ8IxYY0dLgE/s400/ivh3jt.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
சரி, பாலிவுட் பாட்ஷாவான ஷாருக்கான் தன் மார்க்கெட்டை நம்பாமல் சன்னி லியோனின் ஜாக்கெட்டை நம்பும் இன்று தமிழ் சினிமாவில் பெண்களைப் பற்றிய பார்வை மாறியிருக்கிறதா ?<br />
<br />
சூப்பர் ஸ்டார், உலக நாயகன் தொடங்கித் தல தளபதிகளின் படங்களில் இன்னும் நாபிச்சுழி நடனங்கள் மாறவில்லை என்றாலும் கதையை நம்பும் இயக்குனர்கள், இயக்குனர்களை நம்பும் நடிகர்கள் எனப் புதுஅலையாய்க் கிளம்பியிருக்கும் இளம் தலைமுறை படங்களில் பெண்களைக் காட்சிபடுத்துவதில் ஏற்பட்டிருக்கும் மாற்றத்தை பற்றிச் சினிமாவை அக்குவேறு ஆணிவேறாக அலசும் எந்த விமர்சகரும் இதுவரை விரிவாக அலசாதது ஆச்சரியம் !<br />
<br />
தமிழ் சினிமாவின் மாற்றத்தை விளக்க எத்தனையோ சமீபத்திய படங்களை உதாரணமாகச் சொல்லலாம் என்றாலும் , ஒரு நல்ல சினிமா தரும் அனுபவத்தை எனக்கு முழுவதுமாக வழங்கிய விக்ரம் வேதா படத்தின் இரு காட்சிகளைக் குறிப்பிட்டாலே போதும் எனத் தோன்றுகிறது !<br />
<br />
இளம் கணவன் மனைவி கூடலின் ஆரம்பமாகத் தொடங்கும் யாஞ்சி பாடல்... ஒரு காட்சிக்குள் மிகத் தாமதமாக நுழைந்து, விரைவாக வெளியேறுவதே ஒரு சிறந்த இயக்குனருக்கான அடையாளம் என்பதற்கு உதாரணமாக அமைந்த இந்தப் பாடலின் காட்சியமைப்பை நிலா காயுது பாடலுடன் ஒப்பிட்டு யோசித்தால் மாற்றம் புரியும் !<br />
<br />
அதே போல டசக்கு டசக்கு பாடல் !<br />
<br />
எண்பதுகளின் சினிமாவில் கடத்தல்காரர்களும் அடியாட்களும் கூடும் கொண்டாட்ட காட்சி என்றால் மதுபாட்டில்கள் உருளும் மேசை மேல் டூ பீஸ் உடையில் ஒரு நடன மங்கையும் உருண்டு குலுங்கி ஆட வேண்டியது அவசியம் ! ஷாருக்கானின் ராயீஸ் படத்திலும் அப்படிப்பட்ட காட்சி இடம்பெற்றதைதான் அவர் ஜாக்கெட்டை நம்பியதாகக் குறிப்பிட்டேன் !<br />
<br />
ஆனால் டசக்கு டசக்குப் பாடலில் தாடி மீசையுடன் தாதாக்கள் மட்டுமே ஆடி களித்தது தமிழ் சினிமாவின் அற்புத மாற்றம் !</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-69308515000800030042017-09-14T06:27:00.002-07:002017-09-14T06:27:57.887-07:00வாழ்த்துகிறோம் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiux3kGIIFaqX3Zc9-7XO5pneiItH9eRsDJ4BsmPBxjtuZvpU09Np142mzetfFot5dyEf5xvS9X6LIKhcP7mWnPcHtCW3j4EoKnTQIqhwNpYV1Qd71e2zc8FKqIvSP1ZY4XNdudsc2_QTE/s1600/25th-wedding-anniversary..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="680" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiux3kGIIFaqX3Zc9-7XO5pneiItH9eRsDJ4BsmPBxjtuZvpU09Np142mzetfFot5dyEf5xvS9X6LIKhcP7mWnPcHtCW3j4EoKnTQIqhwNpYV1Qd71e2zc8FKqIvSP1ZY4XNdudsc2_QTE/s400/25th-wedding-anniversary..jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b>இ</b>ன்று திருமண வெள்ளிவிழா காணும் புதுவை வேலு ராஜலெட்சுமி தம்பதியரை வலைநட்புகள், பிரான்ஸ் அக்லி தமிழ் சங்கம், குடும்பதினர்கள் மற்றும் நண்பர்கள் சார்பில் வாழ்த்துகிறேன்...<br /><br /><a href="http://kuzhalinnisai.blogspot.fr/">குழலின்னிசை</a> மற்றும் பிரான்ஸ் அக்லி தமிழ் சங்கம் மூலமாக தமிழ் தொண்டாற்றும் இனிய நண்பர் புதுவை வேலு, அவரது மனைவி மற்றும் பிள்ளைகள் பதினாறு சீர்களையும் சிறப்புடன் பெற்று, இன்னும் ஒரு நூற்றாண்டு செழித்தோங்க இயற்கையை வேண்டுகிறோம்.</div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-85652614655670956632017-01-14T14:17:00.000-08:002017-01-14T14:21:30.841-08:00ஜல்லிக்கட்டு<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1QD9riPbt-OCMQXKZR4-2rrVl4epkwn8zOOo90JT57EkhZLaVkUrHsT7ERNcQltIv6Jv7jCBalNr34LRyu9k-im5NHE8Jxc7AKup3IywJSl0KfNehi1lLUKA3nMPMuZXXEG28wyf3PW4/s1600/jallikattu-8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1QD9riPbt-OCMQXKZR4-2rrVl4epkwn8zOOo90JT57EkhZLaVkUrHsT7ERNcQltIv6Jv7jCBalNr34LRyu9k-im5NHE8Jxc7AKup3IywJSl0KfNehi1lLUKA3nMPMuZXXEG28wyf3PW4/s400/jallikattu-8.jpg" width="400" /> </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
" <b>இ</b>னி உலகின் ஒவ்வொரு பிரபலத்துக்கும் ஐந்து நிமிடங்கள் மட்டுமே கிடைக்கும் ! " என்ற வரி தனி மனிதர்களுக்குப் பொருந்துகிறதோ இல்லையோ, தமிழ்நாட்டு அரசியல் சூழலுக்கு முற்றும் பொருந்தும் !<br />
<br />
கச்சத்தீவு, ஈழத்தமிழர் பிரச்சனை, நதிநீர் பங்கீடு போன்றவைகளோடு இப்போது ஜல்லிக்கட்டும் சேர்ந்துவிட்டது ! சேது சமுத்திர திட்டத்தின் இன்றைய நிலை என்ன என்பது யாருக்கும் தெரியாது ! ரூபாய் நோட்டுப் பிரச்சனை தீர்ந்ததா எனத் தெரியாது... ஜெயலலிதாவின் மரணம் குறித்த ஐயப்பாடுகள் மறக்கப்படத் தொடங்கிவிட்டன... சென்னையைத் தாக்கிய இரண்டாவது புயலைப்பற்றிப் பேசவே இல்லை ! வரலாறு காணாத தலைமை செயலக வருமானவரி சோதனைக்கான காரணங்கள் மற்றும் அதன் விபரங்கள் அடுத்த ஒரு " அரசியல் மிரட்டலுக்கான " தேவை வரும் வரை வெளியிடப்படமாட்டாது !...<br />
<br />
அதற்குள் அடுத்த ஐந்து நிமிடத்தை ஜல்லிக்கட்டுக்காகத் தமிழக அரசியல்வாதிகள் ஒதுக்கிவிட்டார்கள் !<br />
<br />
தமிழ்நாட்டின் அனைத்து பிரபலங்களும், முக்கியமாய்த் தமிழனின் கலாச்சாரம் தள்ளாடுவதற்கு முக்கியக் காரணங்களில் ஒன்றான சினிமாவின் பிரபலங்களும் வரிந்துகட்டிக்கொண்டு வந்துவிட்டார்கள் ! பீப் பாடலின் மூலம் " தமிழர் கலாச்சாரம் " பரப்பிய நடிகர் கூட ஜல்லிக்கட்டு தடையைக் கண்டித்துக் கூவுகிறார் ! இவர்களுக்கெல்லாம் மேடை அளிக்கும் தமிழக ஊடகங்களும் அதன் மக்களைப் போலவே மறக்க பழகிவிட்டன ! மத்தியிலும் சரி, மாநிலத்திலும் சரி, எதிர்கட்சிதான் காரணம், ஆளும் கட்சிதான் காரணம் என வழக்கம் போலவே ஒருவருக்கொருவர் உதைத்துக்கொள்ளத் தொடங்கிவிட்டார்கள் !<br />
<br />
உணர்ச்சிவசப்பட்டுப் பேசி பேசியே பாழாய் போன சமூகம் நாம் என்பதை மீன்டும் ஒருமுறை<br />
நிருபிக்கப் போகிறோம் !<br />
<br />
நான் இந்தக் கட்டுரையைப் பதிவேற்றிய வேலையில் தமிழ்நாட்டில் " தன் எதிர்காலம் " கருதி மத்திய அரசு ஏதாவது அவசர சட்டம் இயற்றி ஜல்லிக்கட்டை அனுமதித்திருக்கலாம் அல்லது ஜல்லிக்கட்டு நடத்தப்படாமலேயே தமிழர் திருநாள் முடிந்திருக்கலாம்... அத்துடன் ஜல்லிக்கட்டுக்கான ஐந்து நிமிடம் முடிந்துவிடும்...<br />
அடுத்தப் பொங்கல் வரை !<br />
<br />
<b>இ</b>ளவட்டக்கல், சிலம்பம் போன்ற எத்தனையோ பழந்தமிழ் வீரவிளையாட்டுகள் மறக்கப்பட்டும் மறைந்துக்கொண்டும் இருக்கும் வேலையில் ஜல்லிக்கட்டை மட்டும் தமிழனின் தன்மானம், வீரத்தின் அடையாளம் என்றெல்லாம் அதிகம் பேசி, ஆராவாரப்படுத்துவதற்குச் சுயநல அரசியலே காரணம். மேலும் வீரம் என்பதின் அடையாளம் காலத்துக்கும் சூழலுக்கும் ஏற்ப மாறக்கூடியது. பழந்தமிழர் போற்றிய அறம், அன்பு, ஈகையுடன்<br />
" பிறன்மனை நோக்கா பேராண்மையுடன் " வாழ்ந்து கட்டுவதே இன்றைய சூழலில் வீரம் என நான் நினைக்கிறேன்... இவையிரண்டும் என் தனிப்பட்ட கருத்துகள் !<br />
<br />
சரி, இனி போராட்டத்துக்கு வருவோம்...<br />
<br />
<b>ஜ</b>ல்லிக்கட்டு தமிழர்களின் அடையாளம் என்பதில் எந்தச் சந்தேகமும் இல்லை ! அதனை நடத்துவது நடத்தாதது பற்றித் தமிழ் சமூகம்தான் தீர்மானிக்கவேண்டும் என்பதிலும் கருத்து வேறுபாடு இருக்க முடியாது ! ஆனால் ஜல்லிக்கட்டை காக்கிறோம் எனத் தங்களின் மார்க்கெட்டை தக்கவைத்துக்கொள்ளச் சினிமா நடிகர்களும், தங்களின் சுயநல அரசியலுக்காக அரசியல்வாதிகளும் அடித்துபிடித்து ஓடி வருவதுதான் கொடுமை ! தமிழ்நாடு சரியான தலைமை இன்றி எடுப்பார்கைப்பிள்ளையாகக் கிடப்பதுதான் வேதனை !<br />
<br />
சரி, அப்படியானால் இந்தப் போராட்டத்தை யார் முன்னெடுக்க வேண்டும் ?<br />
<br />
ஜல்லிக்கட்டு விளையாட்டுக்கெனத் தமிழ்நாடு தழுவிய ஒரு தனி அமைப்பு அல்லது சம்மேளனம் உண்டா எனத் தெரியவில்லை... அப்படி இருக்கும் பட்சத்தில் ஜல்லிக்கட்டுப் போராட்டத்தை முன்னெடுக்க வேண்டிய தார்மீக பொறுப்பு அவர்களுக்கே உண்டு ! அரசியல்வாதிகளும் இன்ன பிறரும் அவர்களுக்கு ஆதரவாக இயங்கலாம்... அப்படி ஒரு சம்மேளனம் இல்லாவிட்டால் அதை ஏற்படுத்தவேண்டிய அவசியத்தைச் சற்று விரிவாகவே பார்ப்போம்...<br />
<br />
<b>மி</b>ருகங்களை மனிதன் அடக்கும் வீரவிளையாட்டுகள் உலகின் அனைத்து ஆதி நாகரீகங்களிலும் உண்டு. இவ்விளையாட்டுகளை இரண்டுவிதமாகப் பிரிக்கலாம்... தனி மனிதனோ அல்லது ஒரு சிறு குழுவோ மிருகத்தை ஆயுதங்களுடன் எதிர்கொண்டு அடக்கி கொன்றுவிடுவது முதல் வகை. எதிர்கொள்ளும் மிருகம் வலுவிழக்கும்வரை அதனை அலைகழித்து, தன் பலத்தின் மூலம் அதனைக் களைப்புறச்செய்வதுடன் நிறுத்திகொள்வது இரண்டாம் வகை. ஜல்லிக்கட்டு இரண்டாம் வகையைச் சார்ந்தது.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR6W-pkg2-3kPPZhAlXZ9RWreRGEGjOCAc40U3c_7AS6_p6NZxi7ZVK_ncFZoDffy9lSDW0RPHMu1Ii5cakQrIKoqUBRTV7JhCc57zoReHfMob2vGagUuF63z_GFmlhh2N_MlvbDbucoY/s1600/corrida.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR6W-pkg2-3kPPZhAlXZ9RWreRGEGjOCAc40U3c_7AS6_p6NZxi7ZVK_ncFZoDffy9lSDW0RPHMu1Ii5cakQrIKoqUBRTV7JhCc57zoReHfMob2vGagUuF63z_GFmlhh2N_MlvbDbucoY/s320/corrida.jpg" width="320" /></a></div>
ஜல்லிக்கட்டுக்கு ஈடாக ஸ்பெயின் நாட்டின் கொரிதா எனப்படும் எருது அடக்கும் விளையாட்டைக் குறிப்பிடலாம். ஆனால் கொரிதாவில் விடப்படும் எருது " தொரெரோ " என்றைழக்கப்படும் வீரனால் அலைக்கழிக்கப்பட்டுச் சிறு குத்தீட்டிகளால் குத்தப்பட்டு இறுதியில் பரிதாபமாக உயிரிழக்கும்.<br />
<br />
இந்தக் கொரிதா விளையாட்டுக்கு எதிராக மேலை நாடுகளில் ஒரு பெரும் இயக்கமே போராடிக்கொண்டிருக்கிறது. இதில் கலைஞர்களும் அடக்கம். இந்த விளையாட்டுக்கு எதிராக, கொல்லப்படும் எருதுவே பாடுவதாக அமைந்த பிரெஞ்சு பாடகன் <a href="https://www.youtube.com/watch?v=m1ET6SEtwbc">பிரான்சில் கப்ரேலின்</a> பாடலை கேட்பவர்களின் கண்களில் நீர் கோர்த்துவிடும் !<br />
<br />
ஜல்லிக்கட்டின் விதிமுறைகளைக் கொஞ்சமும் அறிந்திராத பீட்டா போன்ற அமைப்புகள் அதனைக் கொரிதா விளையாட்டாகப் பாவிப்பது ஜல்லிக்கட்டு தடைக்கான முதல் காரணம்.<br />
<br />
அடுத்ததாக, மிருகவதை காரணத்துக்கு முன்னதாகவே அதில் பங்குபெறுவோரும், பார்வையாளர்களும் காயமடைவதையும், உயிரிழப்பதையும் காரணமாகக் கொண்டு சில அமைப்புகள் ஜல்லிக்கட்டை எதிர்த்ததை இந்தத் தருணத்தில் குறிப்பிட வேண்டும். அதில் உண்மை இல்லாமல் இல்லை ! மேலும் மாடுகளை விளையாட்டு விதிகளுக்குப் புறம்பான வழிகளில் வெறியூட்டும் செயல்களும் உண்டு என்பதை ஜல்லிக்கட்டின் விபரம் அறிந்தவர்கள் மறுக்கமாட்டார்கள் !<br />
<br />
காலத்துக்கு ஏற்ப மாறுவதும் மாற்றப்படுவதுமே நிலைக்கும் என்ற இயற்கை விதியையும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும் ! ஒரு காலத்தில் கத்தி சண்டை என்றால் தோற்பவன் காயப்பட வேண்டும் அல்லது கொல்லப்பட வேண்டும் என்ற விதி இருந்தது. அந்தச் சண்டை கலையின் விதிகள் காலத்துக்கு ஏற்ப மற்றப்பட்டதினால்தான் இன்றும் அக்கலை " Fencing " என்ற பெயரில் ஒலிம்பிக்கிலும் விளையாடப்படுகிறது.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9CeKqd0MHJQxnkYzTafnjiEa8UVViFK-9kD77ysIu5RixXuUrI9YsAPEnTGbqjSBHIVa9vkeQ2LiIGmfjeYtc47KEGhhyphenhyphenPRdO19EtucFnmaEuAz0oUWqhzWyQ0x0VwoyjVyb3FT2_HLU/s1600/Escrime-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9CeKqd0MHJQxnkYzTafnjiEa8UVViFK-9kD77ysIu5RixXuUrI9YsAPEnTGbqjSBHIVa9vkeQ2LiIGmfjeYtc47KEGhhyphenhyphenPRdO19EtucFnmaEuAz0oUWqhzWyQ0x0VwoyjVyb3FT2_HLU/s320/Escrime-2.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
நான் குறிப்பிடும் ஜல்லிக்கட்டுக்கான அமைப்பு முதலில் விளையாட்டு நடத்தப்படும் முறையை இக்காலத்துக்கு ஏற்ப, பார்வையாளர்களுக்கும் மைதானத்துக்கும் இடையே பாதுகாப்பு அரண், வாடிவாசலின் அமைப்பு, விளையாட்டில் பங்குபெறும் எருதுகள் மற்றும் வீரர்களுக்கு மருத்துவப் பரிசோதனை என விதிகளை வரையறுக்கவேண்டும். அவசர சிகிச்சைக்கான ஏற்பாடுகளைத் தயார் நிலையில் வைத்திருக்க வேண்டும்.<br />
<br />
தமிழ்நாடு முழுமைக்குமான அந்த அமைப்பின் அனுமதி மற்றும் கண்காணிப்பின்கீழ்தான் ஜல்லிக்கட்டு நடத்தப்படவேண்டும் என்ற விதி முக்கியம்.<br />
<br />
மேலும் தமிழ் கலாச்சாரம் இந்திய தலைநகரத்துக்கே சரியாகப் புரியாத நிலையில் பீட்டா போன்ற சர்வதேச அமைப்புகள் புரிந்துகொள்ளும் என நினைப்பது நம் தவறு ! தமிழ் கலாச்சாரச் சூழலை தமிழ்நாட்டின் எந்த அரசியல் பிரதிநிதியும் டெல்லியில் முறையாக, தொடர்ந்து பதிவு செய்யவில்லை என்ற உண்மையையும் நாம் உணர வேண்டும். சுப்ரமணியம் சுவாமி போன்றவர்களை நம்பாமல் (!) இந்தப் பொறுப்பையும் ஜல்லிக்கட்டு அமைப்பே ஏற்க வேண்டும்.<br />
<br />
இப்படியான ஒரு கட்டுக்கோப்பான அமைப்புடன் நீதிமன்றத்தில் வாதாடி மட்டுமே ஜல்லிக்கட்டின் எதிர்காலத்தைத் தீர்மானிக்க முடியும் !<br />
<br />
<b>சி</b>ல நாட்களாய் ஒரு கேள்வியை என் மனதிலிருந்து நீக்கமுடியவில்லை..<br />
<br />
தமிழ்நாட்டில் நூறு விவசாயிகளுக்கு மேல் தற்கொலையாலும், அதிர்ச்சியினால் உண்டான மாரடைப்பாலும் இறந்துவிட்டதாகவும், பதிணெட்டு லட்சம் ஏக்கர் அளவுக்கான டெல்டா நிலங்கள் தூர்ந்துவிட்டதாகவும் செய்தி...<br />
<br />
ஜல்லிக்கட்டு விவசாயியின் வீர விளையாட்டு... தான் பாடுபட்டு வளர்த்த பயிர் அறுவடையாகி வீடு வந்து சேர்ந்த மகிழ்ச்சியில், உழவில் தனக்குத் துணை நின்ற காளைகளைச் சீண்டி விளையாடி வீரத்துடன் தழுவும் நிகழ்வு...<br />
<br />
அந்த விவசாயச் சமூகமே அழியும்போது ஜல்லிக்கட்டை மட்டும் போராடி பாதுகாப்பதினால் யாருக்கு என்ன பயன் ?<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #274e13;"></span><span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<br />
<span style="color: #274e13;"> </span><span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com58tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-20110155228431795802017-01-01T13:06:00.000-08:002017-01-01T13:06:49.731-08:00நடப்பவை நன்மைகளாகட்டும் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdUHJp9nUY0SwXHUhebm6d8RDGduSfGOCzk4NehXF06woI1IUCvI458Yzq8g-oFYQ4FUfoBdo78Y8NLOO1zODCsmgpgTVSLBv2LF4eixvNlhLyXG8NQNbGrJq1DDE4COLHnvv22vk5orI/s1600/47885205-espoir-concept-comme-une-colombe-perch-e-sur-des-barbel-s-transformer-en-une-branche-d-olivier-comme.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdUHJp9nUY0SwXHUhebm6d8RDGduSfGOCzk4NehXF06woI1IUCvI458Yzq8g-oFYQ4FUfoBdo78Y8NLOO1zODCsmgpgTVSLBv2LF4eixvNlhLyXG8NQNbGrJq1DDE4COLHnvv22vk5orI/s400/47885205-espoir-concept-comme-une-colombe-perch-e-sur-des-barbel-s-transformer-en-une-branche-d-olivier-comme.jpg" width="390" /> </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="color: #274e13;"><b>மீ</b>ன்டும் ஒரு ஜனவரி பிறந்துவிட்டது ! .. ஒவ்வொரு ஆண்டும் அதற்கு முந்தைய ஆண்டைவிட வேகமாக ஓடி மறைவதாகத் தோன்றுகிறது ! அப்படி ஓடி மறையும் ஆண்டுகளுடன் தனிமனித ஒழுக்கம், மனிதநேயம்,சகிப்புத்தன்மை, இரக்கம் போன்றவையும் வேகமாக அடித்துச் செல்லப்படுகின்றனவோ என்ற அச்சம் எழுகிறது...<br /><br />" நாம் இத்தனை காலமாய்ப் பேணி போற்றும் தனிமனித சுதந்திரம், சமத்துவம், சகோதரத்துவம் போன்ற மனிதகுல மதிப்பீடுகள் அனைத்தும் சட்டெனத் தலைகீழாக மாறக்கூடிய நிச்சயமற்ற ஆண்டாக அமையலாம்... "<br /><br />பிரான்ஸ் அதிபர் பிரான்சுவா ஹோலாந்த் நாட்டு மக்களுக்கு ஆற்றிய புத்தாண்டு உரையின் வரிகள் ! ஒர் அரசியல்வாதியாய் அவரும் ஒரே குட்டையில் ஊறிய மட்டைகளில் ஒருவர்தான் என்றாலும் இந்த வரிகள் நிதர்சனமானவை !<br /><br />இரண்டாம் உலகப்போருக்குப் பின்னர் அமைந்த இடதுசாரி மற்றும் வலதுசாரி அரசுகளின் காலம் முடிவுக்கு வந்துகொண்டிருக்கிறது. அவர்களின் எழுபது ஆண்டுகால ஆட்சியில் அலுத்துப்போன உலக மக்களின் தேர்வாய் தீவிர வலதுசாரிகள் பல நாடுகளில் ஆட்சிக்கு வந்துகொண்டிருக்கிறார்கள்... மதத்தின் நிழலில் குளிர்காயும் பயங்கரவாதமும், பிராந்திய போர்களும் உலகெங்கும் பரவுகின்றன !<br /><br />மொழி, இனம், நிறம், ஜாதி, பிராந்தியம் என மக்களைப் பிளவுபடுத்தி " பய அரசியல் " நடத்தும் இத்தீவிர வலதுசாரி அரசுகளையும் பின் நின்று ஆட்டுவிப்பது ஒரு பெருவணிகக் கூட்டம் ! ஒவ்வொரு நாட்டின் விதியும், அந்நாட்டு ஏழைபாழைகளின் தலையெழுத்தும் விரல் எண்ணிக்கைக்குள் அடங்கிவிடும் அந்நாட்டு பெருதொழிலதிபர்களாலேயே தீர்மானிக்கப்படுகிறது !<br /><br />இலங்கையில் நடந்ததையும், சிரியாவில் நடப்பதையும் சலனமற்றுத்தான் பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம்... பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறோம் ! இஸ்ரேலில் பூகம்பம் என்றால் பாலஸ்த்தீனியர்களுக்குக் கொண்டாட்டம் ! இந்தியாவில் புயலடித்தால் பாகிஸ்தானில் மகிழ்ச்சி தெரிகிறது ! பாகிஸ்தானில் குண்டு வெடித்தால் இந்தியாவில் குதூகலம் !<br /><br />"மக்களின் மென்முனைகளைத் தட்டிவிட்டால் நாகரீகத்தின் உச்சியில் இருப்பவர்களுக்கும் இதுதான் நடக்கும் " என, நண்பர் <a href="http://naanselva.blogspot.com/">மீரா செல்வக்குமார்</a> காவிரி நதி கலவரத்தின் போது பதிந்த வரிகள் உலகின் அனைத்து பகுதிக்கும் பொருந்துகிறது !<br /><br />இயற்கைக்கு முன்னால் இஸ்ரேலும் பாலஸ்த்தீனமும், இந்தியாவும் பாகிஸ்தானும், அமெரிக்காவும் ரஷ்யாவும் அனைத்தும் ஒன்றுதான் என்பது ஏனோ இன்னும் புரியவில்லை !<br /><br />பூமியை, அதன் இயற்கை வளங்களை வன்புணர்ந்த பாவமும் " அந்தப் பெருவணிகக் கூட்டத்தையே " சாரும் ! அந்தந்த கால விஞ்ஞான வளர்ச்சியினால் கண்டு பிடித்தவற்றையும், உற்பத்தி செய்தவற்றையும் நீண்ட காலக் கேடுகளைப் பற்றிச் சிந்திக்காமல், சரியாக ஆராயாமல் வியாபாரம் ஒன்றையே நோக்கமாக்கி சந்தைபடுத்தி, இருந்த ஒரே பூமி பந்தையும் ஓட்டையாக்கிவிட்டார்கள் ! அவர்கள் சந்தை படுத்திய அனைத்தையும் வாங்கித் தின்ற, அடுக்கிச் சேர்த்த ஆட்டுமந்தை கூட்டங்களான நமக்கு இன்னும் விழிப்பு வாய்க்கவில்லை !<br /><br />சாமானிய மக்கள் சகிக்க முடியாமல் பொங்கியெழுந்த போதெல்லாம் சரித்திரம் சரியாகத் திருத்தப்பட்டிருக்கிறது என்ற வரலாற்றுச் சான்று ஒன்று தான் இத்தனை அவநம்பிக்கைகளையும் தாண்டித் தெரியும் பெருநம்பிக்கை ஒளி !<br /><br />ஒவ்வொருவரும் பகுத்தறிவுடன் சற்றே சிந்தித்து அவரவர் " மென்முனைகளை " விழிப்புடன் பாதுகாத்தாலே போதும்... இவ்வுலகின் தலைவிதி மாறும் !<br /><br />இனி நடப்பவை நன்மைகளாகும் என்ற நம்பிக்கையுடன் அனைவருக்கும் புத்தாண்டு வாழ்த்துகள் !</span><br />
<br />
<span style="color: #274e13;"> </span><span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<br />
<span style="color: #274e13;"> </span><span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-39015694445398138912016-12-05T13:56:00.001-08:002016-12-05T13:58:31.302-08:00இரும்பு பெண்மணிக்கு இறுதி வணக்கம்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjljqFH-5O-F0WWsfjlGkJGb9RxKfG8u855tMQr_7rMD0wAa_9ke9bu6D9c_Umo-Du0AeqIgBH4mKpS4ygxWmLMDSvtwWJhsjhYVfKY2Zb82Zqhk7F-nal3ORQpadFL9bLmJxsS2c3zomo/s1600/J-Jayalalitha.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="512" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjljqFH-5O-F0WWsfjlGkJGb9RxKfG8u855tMQr_7rMD0wAa_9ke9bu6D9c_Umo-Du0AeqIgBH4mKpS4ygxWmLMDSvtwWJhsjhYVfKY2Zb82Zqhk7F-nal3ORQpadFL9bLmJxsS2c3zomo/s640/J-Jayalalitha.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<b>இ</b>ந்த இரண்டு மாத காலத்தில் முதலமைச்சர் ஜெயலலிதா அவர்களின் உடல்நிலையைப் பற்றியும், அந்நிகழ்வு தமிழ்நாடு தொடங்கி இந்திய அரசியல்வரை ஏற்படுத்திய தாக்கம் பற்றியும் அவரவர் கேட்டது, யார் யாருக்கோ தெரிந்தது, ஆதரப்பூர்வமானது, ஆதாரமற்றது எனச் சமூக ஊடகங்களில் நூற்றுக்கணக்கான செய்திகள்... பகிர்வுகள்...<br />
<br />
முதல்வரின் மறைவை அறிந்த நொடியில், நேற்று வாட்ஸ் ஆப் மூலம் நான் படித்த பகிர்வு ஒன்று சட்டென நினைவில் தோன்றியது !<br />
<br />
சில திருத்தங்களுடனான அப்பதிவு...<br />
<br />
<span style="color: blue;">" <b>அ</b>வர் சிறந்த முதல்வரா இல்லையா ? அவர் கொண்டுவந்த திட்டங்கள் எல்லாம் மக்களுக்குப் பலனளித்தனவா ? எம்ஜிஆர் அளவுக்கு நற்காரியங்களைச் செய்திருக்கிறாரா ? கலைஞரை விட அரசியல் ஞானம் கொண்டவரா ? தமிழகத்தின் மேல் உண்மையிலேயே பற்று கொண்டவரா ? இந்தக் கேள்விகளுக்கெல்லாம் தெரியாது என்பதே பதிலாக வந்தாலும்கூட ஒன்று மட்டும் அனைவருக்கும் நன்றாகத் தெரியும்...<br /><br />அந்தப் பெண்மணியின் தைரியம் !<br /><br />ஆண் சிங்கங்கள் மட்டுமே கோலோச்சிய அரசியல் காட்டுக்குள் ஒற்றைப் பெண்சிங்கமாய் நுழைந்து தனியொரு பெண்மணியாய் பல ஆண்டுகள் ராஜ தர்பார் செய்தவர் !<br /><br />இவர்களைப் போன்ற ராஜதந்திரிகளுக்கு மத்தியில் வேறொரு பெண்ணால் இப்படிச் சாதித்திருக்க முடியுமா என்றால் நிச்சயம் பெருத்த சந்தேகம் தான் ! கணவனோடும் குடும்பத்தோடும் சிறு சிறு பிரச்சனைகள் என்றாலே உடைந்து போவதும், சிதைந்து போவதும், செத்துப்போவதுமாய் இருக்கின்ற பெண்களுக்கு மத்தியில் கடைசிவரை போர்க்களத்தில் நின்று, வென்றாலும் வீழ்ந்தாலும் மீண்டும் எழுந்து நடந்து எல்லோரையும் அதிரவைத்த அந்தத் தைரியத்தை ஒவ்வொரு பெண்ணும் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்!<br /><br />சம காலத்தில் வாழ்ந்த, இவரை விடச் சிறந்த சாதனை பெண்மணி வேறு யாருமில்லை!<br /><br />அவர் வருவாரோ மாட்டாரோ தெரியாது, ஆனால் அவருடைய வாழ்க்கை நெருப்பின் ஊடே நிகழ்ந்த நெடும் வெற்றிப்பயணம் ! அந்த நெருப்புப் பயணத்தை நினைவில் வைத்துக்கொண்டாலே போதும் ஒவ்வொரு பெண்ணுக்கும் ஓராயிரம் கைதாங்கும் பலம் வந்து கஷ்டங்களைக் கடந்துவிடுவார்கள்! குறைகள் பல இருந்தாலும் பெருமைப்பட நிறைய விஷயங்கள் இருக்கிறது ! இயற்கை அவர் பக்கம் நிற்கவே வேண்டுகிறேன் ! "</span><br />
<span style="color: blue;"><br /></span>
<b>இ</b>ன்று இயற்கை அந்த இரும்பு பெண்மணியைத் தன் பக்கம் அழைத்துக்கொண்டுவிட்டது !<br />
<br />
" எல்லாவற்றையும் நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் ! தேசிய தலைவரோ, பிரதம வேட்பாளரோ யாராயிருந்தாலும் என் தயவு வேண்டுமானால் அவர்கள்தான் என்னைத் தேடி வரவேண்டும் " என்ற துணிச்சலும் தைரியமும்தான் அவரின் வெற்றிக்கான காரணங்கள் !<br />
<br />
ஆழ்ந்து யோசித்தால் சொந்தபந்தங்களை விட்டு விலகி, ஒரு கை விரல்களின் எண்ணிக்கைகளுக்குள் அடங்கிவிடக்கூடிய ( அவருக்கு ) நம்பிக்கையானவர்களுடன் மட்டுமேயான ஒரு தனிமை வாழ்க்கை வட்டத்தினுள் அவர் தன்னை ஒடுக்கிக்கொண்டதுகூட அந்தத் தைரியத்துக்குப் பங்கம் வந்துவிடக்கூடாது என்பதால்தானோ எனத் தோன்றுகிறது...<br />
<br />
<b>இ</b>னி அவர் விட்டுச்சென்ற வெற்றிடத்தைப் பிடிக்கவும், நிரப்பவும் மற்ற அரசியல்வாதிகள் ஆடுபுலி விளையாடலாம்... அவரது பெயரையும் புகழையும் தங்களுக்குச் சாதகமாகப் பயன்படுத்த திட்டமிடலாம்... அவர் கட்டிக்காத்த கட்சிக்கு அவர் விரும்பியவரோ விரும்பாதவரோ தலைவராகலாம்... அவரது பெயரை இருட்டடிப்புச் செய்து தங்களை முன்னிறுத்த முயற்சிக்கலாம்... அரசியலில் எதுவும் நிகழலாம்... நிகழும் !<br />
<br />
ஆனால் அடிமட்ட அதிமுகத் தொண்டனின் மனதில் அவனது இறுதி மூச்சுவரை " அம்மா " நிறைந்திருப்பார் !<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-20399576121806245412016-05-03T22:37:00.000-07:002016-05-03T22:37:00.252-07:00முடிவில்லாத பாதைகளும் முற்றுப்பெறாத பயணங்களும் - 2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioK86ghmdIt2I4a5DXTrY4W-ppxRQYdWYI6XduCjjpvVlIH3zg9ns3PDUGMAiTf3pKimo9lwU7ZC8H7EoiccJ4hnEhKaSXaccVpsbdf9HFh-KVUOauiR_JRB0aDL-fQfuDxHhpG2NeHyg/s1600/green-forest-tunnel-autumn-road-route-1024x768-iwallhd.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioK86ghmdIt2I4a5DXTrY4W-ppxRQYdWYI6XduCjjpvVlIH3zg9ns3PDUGMAiTf3pKimo9lwU7ZC8H7EoiccJ4hnEhKaSXaccVpsbdf9HFh-KVUOauiR_JRB0aDL-fQfuDxHhpG2NeHyg/s320/green-forest-tunnel-autumn-road-route-1024x768-iwallhd.jpg" width="320" /></a></div>
<b>தா</b>த்தா, சித்தப்பாக்கள் எனக் குடும்பத்தினர் பலர் பிரான்சில் இருந்ததால் அவர்கள் ஊர் திரும்பும் போதெல்லாம் சென்னை சென்று அழைத்து வருவோம். அந்த வயதில் விமான நிலையம் இருக்கும் மீனம்பாக்கத்தையே சென்னை என நம்பியிருந்தேன் !<br />
<br />
தனியாக அல்லது குழுவாக எனப் பிரான்சிலிருந்து திரும்புபவர்களின் எண்ணிக்கை மற்றும் அவர்கள் கொண்டு வரும் பெட்டிகளின் அளவுக்கேற்ப வாடகை காரிலோ வேனிலோ பயணம் அமையும் ! பைபாஸ் சாலை, கிழக்கு கடற்கரை சாலைகளெல்லாம் தோன்றாத என்பதுகளில் எங்கள் ஊரிலிருந்து சென்னை செல்ல பத்து பதினோரு மணி நேரம் பிடிக்கும். அதுவும் மதுராந்தகம் எல்லையில் லாரிகளுக்கு மத்தியில் சிக்கிகொண்டால் இன்னும் இரண்டு மணி நேரம் கூடிவிடும் !<br />
<br />
பின்னிரவு மூன்று மணிவாக்கில் தூக்கம் கலையாத கண்களின் எரிச்சலுடன் கிளம்பினால் அதிகாலையில் சிதம்பரத்தினுள் நுழைவோம். சென்னை போகும்போதெல்லாம் அங்கிருந்த நாயர் கடை ஒன்றில் காபி குடிப்பதை வழக்கமாக வைத்திருந்தார் அப்பா ! ஒன்று அல்லது இரண்டு வருடங்களுக்கு ஒரு முறை, அதிகாலையில் ஐந்தே நிமிடம் நீடிக்கும் நட்பு என்றாலும் ஞாபகமாக வரவேற்று உபசரிப்பார் நாயர் ! வழக்கமாய்ச் சாப்பிடும் உணவகங்கள், டீக்கடைகள் தொடங்கி அவ்வப்போது இளைப்பாற நிற்கும் சிற்றூர்கள் மற்றும் கிராமங்களின் சிலர் கூட எங்களை அறிந்துவைத்திருந்தனர் !<br />
<br />
மிகவும் நெரிசலான சிதம்பரம், சீர்காழி சாலைகள், திருத்தமான அகலமான சாலைகளுடன் பளிச்சென்ற பாண்டிச்சேரி, லாரிகள் வரிசைகட்டி நிற்கும் மதுராந்தகம், கார்பாய்டு தொழிற்சாலையின் மணத்துடன் வரவேற்கும் கடலூர் என மனிதருக்கு மனிதர் வேறுபடும் குணம் மற்றும் மணம் போலவே ஒவ்வொரு ஊருக்கும் மணமும் குணமும் உண்டு !<br />
<br />
ஒவ்வொரு ஊரை தாண்டும் போதும் ஒவ்வொரு விதமான உணர்வு தோன்றும் !<br />
<br />
<b>ஒ</b>ன்பதாம் வகுப்பு படிக்கும் போது பள்ளியிலிருந்து கொடைக்கானல், கேரளா என மூன்று நாட்கள் சுற்றுலா சென்றோம்...<br />
<br />
வகுப்பு தோழன் ஒருவனின் தந்தை தனியார் போக்குவரத்துக்கழக உரிமையாளர். சுற்றுலா பேச்சு ஆரம்பித்ததுமே தன் தந்தையிடம் பேசி " சகாய விலையில் " பேருந்து ஏற்பாடு செய்வதாகச் சொல்லி தலைமை ஆசிரியரிடம் அனுமதி வாங்கிவிட்டான் அவன் ! வகுப்பு லீடரான என்னையும் சேர்த்து ஒரு பத்து மாணவர்கள் பள்ளியின் " பெரிய பையன்கள் ! " ஆசிரியர் தினம், குடியரசு தினம் தொடங்கி ஆண்டு விழா போட்டிகள், நாடகம் என அனைத்திலும் முன்னால் நிற்கும் சட்டாம்பிள்ளைகள் !<br />
<br />
பள்ளி சுற்றுலா என்றால் பேருந்து கணக்குதான். ஆனால் அவன் எப்படியோ பேசி பேருந்து மட்டுமல்லாது ஏ சி வேன் ஒன்றுக்கும் சேர்த்து அனுமதி வாங்கிவிட்டான் ! " பெரிய பையன்கள் " நாங்களெல்லாம் வேனிலும், மற்ற மாணவர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள் பேருந்திலும் கிளம்பினோம். பள்ளிக்கூடத்திலிருந்து கிளம்பிய போது எங்கள் வேனில் ஏறிய ஆசிரியர், எங்களின் திட்டமிட்ட ரகளைத் தாங்காமல் ஊர் எல்லையைத் தாண்டுவதற்கு முன்னரே பேருந்தில் தொற்றிக்கொண்டுவிட்டார் !<br />
<br />
செங்கோட்டை வழியே கேரளா செல்லும் உத்தேசம். செங்கோட்டையின் கேரள சோதனை சாவடியில் " ரூட் பெர்மிட் " எனப்படும் பயணத் திட்ட அனுமதியை வாங்கிப்பார்த்த மலையாள சேட்டன் இன்ஸ்பெக்டர் உள்ளே நுழைய அனுமதிக்கவில்லை !<br />
<br />
" இது செங்கோட்டா... நீ சாரிக்கோட்டா வழியா போய்க்கோ ! "<br />
<br />
அவர் கோபத்துடன் பறைய, எங்களுக்குப் பதைத்தது !<br />
<br />
காரணம், எங்கள் போக்குவரத்துக்கழக நண்பன் வேன் ஏற்பாட்டுடன் நிறுத்திக்கொள்ளாமல் தன் ஆங்கிலப் புலமையைத் தந்தைக்குக் காட்ட பயண அனுமதியையும் தானே தட்டச்சுச் செய்திருக்கிறான். அவனுக்குத் தெரிந்த ஆங்கிலத்தில் செங்கோட்டையைச் சாரிக்கோட்டை எனத் தவறாகத் தட்டச்சு செய்ததின் விளைவு !<br />
<br />
" டேய் ! இதையெல்லாம் வேற மாதிரி டீல் பண்ணனும் ! "<br />
<br />
நாதன் சார் பணப்பையுடன் இறங்கி இன்ஸ்பெக்டரை ஒதுக்குப்புறமாய் அழைத்துச் சென்றார். திரும்பி வந்த இன்ஸ்பெக்டர் சிரிப்புடன் அனுமதி கொடுத்ததோடு அல்லாமல் " குட் ஜர்னி ! " என்று வாழ்த்தி வழியனுப்பினார் !<br />
<br />
எங்களுக்கு லஞ்சம் புரிந்த தருணம் அது !<br />
<br />
கேரளாவிலிருந்து திரும்பும் வழியில், ஆளரவமற்ற சாலையின் இருமருங்கிலும் மலையடி போல உயர்ந்த மண்மேட்டின் மீது தென்னை மரங்களுக்கிடையே அமைந்த வீடுகள். சூரியன் தன் கதிர்களில் குளுமை கலந்து அடங்கும் நேரம். ஒரு வீட்டின் வாசலில் குத்துக்காலிட்டு கைகளைக் கன்னங்களுக்கு முட்டுக்கொடுத்து அமர்ந்திருந்தாள் எங்கள் வயதையொத்த ஒரு பெண்பிள்ளை. பேருந்திலிருந்த எங்களின் கூச்சலை கேட்டு துள்ளி எழுந்தவள் மகிழ்ச்சியும் சிரிப்புமாய்க் கைகளை ஆட்டி குதித்தாள் !<br />
<br />
ஒரு சில நொடிகளே நீடித்த அந்த நிகழ்வு ஒர் ஓவியமாய், காட்சிக்குள் அடங்கிய கவிதையாய், தேர்ந்த நிழல்படக் கலைஞன் படம் பிடித்த காட்சியாய் எனக்குள் தங்கிவிட்டது !<br />
<br />
<b>ப</b>யணத்தின் சுவாரஸ்யம் போகும் பாதைகளில் நாம் சந்திக்கும் மனிதர்களும், நிகழ்வுகளும்தான். சொந்தம், நட்பு, சுற்றம் என வாழ்க்கை முழுவதும் நம்முடன் பயணிப்பவர்கள் மீது நமக்கிருக்கும் நேசத்தின் அதே அளவு பயணங்களில் சில நிமிடங்களே நாம் சந்திக்கும் ஒரு சில மனிதர்களின் மீதும் படிந்துவிடுவதை உணர்ந்ததுண்டா ?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDecVEZj-aLPluLIat2LfbzwLO4BjjP2QnFhVZjfTUMbTGulrTsmk58GEIughdCGLh8vEhh2YX2Bu7kCI2uuJPQyvV6Daz4rkNO4WQr1nNbjs1HDijtjgOcgPM6foYfpam0j1hB2W1iRE/s1600/ae3094_5f4a93b0b746252676f1e5382b52c32d.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDecVEZj-aLPluLIat2LfbzwLO4BjjP2QnFhVZjfTUMbTGulrTsmk58GEIughdCGLh8vEhh2YX2Bu7kCI2uuJPQyvV6Daz4rkNO4WQr1nNbjs1HDijtjgOcgPM6foYfpam0j1hB2W1iRE/s320/ae3094_5f4a93b0b746252676f1e5382b52c32d.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
" நமக்கு எந்த ஊரு ?... "<br />
<br />
சில பனைமரங்களுக்கு நடுவே அமைந்த குடிசை வீட்டுத் திண்ணையில் சிகரெட், கோலி சோடா, சர்பத் தொடங்கிப் பழைய பாலித்தீன் பைகளில் தொங்கும் முறுக்கு, கடலைமிட்டாயுடன் ஒரு வாழைத்தாரும் தொங்கும் கடை. கோடையின் அனலுடன் நாம் பயணிக்கும் வாகனத்தின் வெப்பமும் சேர்ந்து வாட்டும் பொட்டல்வெளி பயணத்தின் நடுவே இளைப்பாற நிறுத்துமிடத்தில் பேச்சு தொடங்கும் !<br />
<br />
" அங்க நம்ம ஒண்ணுவிட்ட மாமா பையன் ஒருத்தன் இருக்கான்... எப்படிக் காஞ்சு கிடக்கு பாத்தீங்களா ?... உங்க பக்கம் எப்படி ?... "<br />
<br />
" பொம்பளைங்களை வீட்டுக்கு பின்னால கால் கழுவ சொல்லுங்க... "<br />
<br />
வாகனத்தினுள் தெரியும் பெண்களைக் கண்டு பேசுபவர் பதிலுக்குக் காத்திருக்காமல் தன் வீட்டுப் பெண்களைத் துணைக்கு அனுப்புவார் !<br />
<br />
" திரும்பறப்போ முடிஞ்சா நிறுத்தி சொல்லிட்டு போங்க !... "<br />
<br />
திரும்பும் வழியில் பெரும்பாலும் நிறுத்த தோன்றாது ! பின்னர் அந்த இடத்துக்குப் போகும் வாய்ப்பே கிட்டாது என்றாலும் அந்த மனிதரின் உபசரிப்புக் கோடை பயணங்களின் போதெல்லாம் இளநீர் இனிப்பாய் மனதின் ஏதோ ஒரு மூலையில் ஊற்றெடுக்கும் !<br />
<br />
பூம்புகாரில் நண்பர்களுடன் நாள் முழுவதும் சுற்றி அலைந்து அரட்டையடித்த நினைவுகளைவிட அங்கிருந்து திரும்பும் வழியில் தரங்காம்பாடி அருகில் காரை நிறுத்தி ஒன்றும் பேசிக்கொள்ளாமல் அமைதியாய் டீயும் பக்கோடாவும் சாப்பிட்ட நினைவு கறுப்பு வெள்ளை புகைப்படத்தின் அழகுடன் மனச்சுவரில் இன்னும் தொங்குவதின் விந்தை புரியவில்லை !<br />
<br />
<b>இ</b>ன்று கரைக்கால் நாகூர் சாலையின் முகம் மாறிவிட்டது !<br />
<br />
இரு போக மகசூல் தந்த நிரவிச்சாலை நிலங்கள் தரிசு நிலங்களாக மாற்றப்பட்டு, வீட்டுமனை விற்பனையாளார்கள் நட்ட எல்லை கற்களுக்குள் அடங்கிவிட்டன ! தைக்கால் குளம்கூடக் குட்டையாய்ச் சுருங்கிவிட்டது ! சிறு தோட்டம் சூழ்ந்த குடிசைவீடுகளின் திண்ணைக்கடைகள் இருந்த நிலங்களிலெல்லாம் நாளுக்கு ஒரு நட்சத்திர ஹோட்டல் தோன்றி, சனிப்பெயர்ச்சிக்கு வரும் பிரபலங்களை எதிர்பார்த்து நிற்கின்றன !<br />
<br />
வாஞ்சூர் சாலை வயல்வெளியின் ஒரு பக்கத்தைக் கார்பாய்டு தொழிற்சாலை விழுங்க, மறுபக்கம் துறைமுக வளர்ச்சிக்கு தாரை வார்க்கப்படுவிட்டது ! சிறு கடைகளெல்லாம் ஷாப்பிங் மால்களாக மாறும் நாள் வெகுதூரத்தில் இல்லை ! இத்தனை மாற்றங்களுக்குப் பிறகும் எனது பால்ய அனுபவத்தின் மிச்சமாக நிற்பது மதகடியும், வாஞ்சூரும் ! இன்றும் பச்சை விளக்கு மதுக்கடைகள் அப்படியே இருக்கின்றன.தடுமாறும் குடிமகன்கள் தள்ளாடி பாலம் கடந்து செல்கிறார்கள் !<br />
<br />
விரைவுச் சாலைகள், அதிவிரைவுச் சாலைகள் என இன்றைய பயணங்கள் இலக்கை மட்டுமே அண்ணாந்துபார்த்துக்கொண்டு ஓடும் ஓட்டங்களாக மாறிவிட்டன !<br />
<br />
<b>சி</b>ல மாதங்களுக்கு முன்னர் பாரீசிலிருந்து முன்னூறு கிலோ மீட்டர்கள் தள்ளி அமைந்த தோவீல் என்னும் கடற்கரை சிற்றூருக்கு வார இறுதி ஒன்றினை கழிக்கச் சென்றேன்...<br />
<br />
கட்டணத்துடன் கூடிய அதிவிரைவுச்சாலைகள் நாடு முழுவதையும் இணைத்தாலும், அவற்றினைத் தவிர்த்து ஊர்களுக்குள் செல்லும் சாலைகளையும் பயன்படுத்தலாம். விரைவுச்சாலைகளிலிருந்து மாற வசதியாக இருவகைச்சலைகளையுமே அருகருகே அமைத்து இணைத்த, தொலைநோக்கு பார்வையுடைய உள்கட்டமைப்பு ! விரைவுச்சாலைகள் வழியே செல்லாமல் சிற்றூர்கள், கிராமங்கள் வழியே பயணித்தேன்.இனம், மொழி, கலாச்சாரம் என அனைத்துமே வேறுபட்டாலும் சந்தித்த மனிதர்களாலும், இயற்கையின் அழகினாலும் அந்தப் பயணம் என் பால்ய பருவத்து பயணங்களின் மீட்சியாய் அமைந்தது !<br />
<br />
விரைவுச்சாலைகளைத் தவிர்த்து சென்று வந்ததை நண்பர்களிடம் கூறியபோது, மூன்று மணி நேர பிரயாணத்தை ஆறுமணி நேரத்தில் கடந்த ஆமை என்ற பட்டம் கிடைத்தது ! இன்றைய விடுமுறை பயணங்கள் கூடச் சீக்கிரமாய் ஊர் போக வேண்டும் என ஓடி, ஊர் சென்றவுடன் சீக்கிரமாய்த் திரும்ப வேண்டும் என்ற அவசரம் தொற்றிக்கொள்ளும் படபடப்பு பிரயாணங்களாய் தான் அமைகின்றன !<br />
<br />
<b>செ</b>ன்ற முறை பிரான்ஸ் திரும்பச் சென்னைக்குக் கிளம்பிய போது கிழக்கு கடற்கரைச் சாலை வழியே சென்றால் ஐந்து மணி நேரத்தில் சென்றுவிடலாம் என்றார் நண்பர்.<br />
<br />
இரவு நேரம்...<br />
<br />
ஊர்களுக்கு வெளியே அமைக்கப்பட்ட அந்த விரைவுச் சாலை எனக்குக் கான்கிரீட் பாலைவனம் போலத் தோன்றியது !<br />
<br />
பனைமரங்கள் கூட இல்லாத வெட்டவெளிகளில் " அதிநவீன வசதிகளுடன் " கூடிய அடுக்குமாடி குடியிருப்புகள், மனிதர்களின் அருகாமையற்று மனிதர்களாய் வாழ ஆசைப்படும் புதிய மேட்டுக்குடி தலைமுறை குடும்பங்களுக்காகக் காத்திருக்கின்றன ! ஐம்பது நூறு குடியிருப்புகளைக் கொண்ட தொகுப்புகளில் ஒன்றிரண்டில் மட்டுமே விளக்கு வெளிச்சம் !<br />
<br />
ஏதோ வேற்றுக்கிரகத்தில் பயணிக்கும் உணர்வுடன் கண்ணயர்ந்தேன் !<br />
<br />
சென்னையை நெருங்கிய சமயத்தில் கண்விழித்தபோது சாலையின் இருபுறமும் பீட்சா ஹட், கே எப் சீ, குவிக் எனப் பிரான்சில் நான் அன்றாடம் காணும் உணவகங்கள் ! தூக்க கலக்கத்தில் பாரீஸ் விமான நிலையத்தை வந்தடைந்துவிட்டதாக ஒரு கணம் திகைத்து உடமைகளைத் தேட தொடங்கினேன் !<br />
<br />
உள்நாட்டு அரசாங்கத்தின் உதவியுடன் பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் லாபத்துக்காக அறிமுகப்பத்தப்படும் நுகர்வோர் கலாச்சாரம் என்ற கரப்பான் உலகின் ஆதி நாகரீகங்களில் சில தோன்றிய, இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் மேலான வரலாறு கொண்ட தேசத்தின் அடையாளங்களையும், கலாச்சாரப் பண்பாடுகளையும், பழக்கவழக்கங்களையும் மிக வேகமாய் அரித்துக்கொண்டிருப்பது புரிந்தது !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWjvXevNvX_grRtIHcPMhrqhDXiFgwXBS0EcosHhS4c7a7_oYPuttwBy7r8B3wJbCwClAEL7ew5_ICl93VxNHPP86-R63T1zQeVfgim629pCxdQ0EurBgg4wmYn8BUsVFuRp53P280SKc/s1600/1932.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWjvXevNvX_grRtIHcPMhrqhDXiFgwXBS0EcosHhS4c7a7_oYPuttwBy7r8B3wJbCwClAEL7ew5_ICl93VxNHPP86-R63T1zQeVfgim629pCxdQ0EurBgg4wmYn8BUsVFuRp53P280SKc/s320/1932.jpg" width="320" /></a></div>
<b>மு</b>கலாய மன்னர் அக்பர் பீர்பாலை முதல்முறையாய்ச் சந்தித்தது பற்றிய கதை ஒன்று உண்டு.<br />
<br />
வேட்டையின் போது வழி தவறிய மன்னர் காட்டு பாதை ஒன்றில் தன்னை மறந்து பாடிக்கொண்டு செல்லும் இளைஞர் பீர்பாலை எதிர்க்கொள்கிறார். படை பரிவாரங்களுடன் வரும் மன்னருக்கு கூட ஒதுங்காமல் செல்பவரை நிறுத்தி,<br />
<br />
" இந்தப் பாதை எங்கே செல்கிறது ? " எனக் கேட்கிறார்.<br />
<br />
அந்த இளைஞரோ,<br />
<br />
" இந்தப் பாதை எங்கும் செல்லாது ! மன்னரே ஆனால் கூட நீங்கள் தான் இந்தப் பாதையில் எங்குச் செல்ல வேண்டுமோ அங்குச் செல்ல வேண்டும் ! " என்கிறார் !<br />
<br />
அந்த இளைஞரின் புத்தி சாதுர்யத்தில் வியந்து அவரைத் தன்னுடன் அழைத்துக்கொள்கிறார் அக்பர் !<br />
<br />
பீர்பால் கூறியது உண்மையென்றாலும், பயணிப்பவரின் பார்வைக்கும், நோக்கத்துக்கும் ஏற்ப விரிபவை பாதைகள் ! முட்டுச்சந்தில் முடியும் பாதைகள் கூட அதற்கு முன்னால் ஒரு கிளைப்பாதையைத் திறந்து வைத்து விட்டுத்தான் முடிகின்றன ! ஆண்டிப்பட்டியில் தொடங்கும் பாதை ஒரு நாடோடியின் நோக்கத்துக்காக அண்டார்டிகாவில் முடியும் ! அங்கே பனியில் சரிந்து தொடங்கிய பாதைவெளி ஆண்டிப்பட்டிக்கும் அழைத்துவரும் ! முடிவுகள் அற்றவை பாதைகள் !<br />
<br />
ராபர்ட் ப்ராஸ்டின் கவிதை வரிகள் மழை நீர் அருந்திய மண்ணின் மனமாய் மனதில் எழுகிறது...<br />
<br />
அடர்ந்து பரந்து அழகாய் இருக்குது காடு,<br />
ஆனாலும் என் கடமைகள் முடியவில்லை,<br />
உறக்கத்துக்கு முன்னான என் பயணமும் ,<br />
உறக்கத்துக்கு முன்னான என் பயணமும் .<br />
<br />
பாதைகளைப் போலவே நம் பயணங்களும் முடிவதில்லை !<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
</div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com34tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-7271769145029831702016-04-01T05:31:00.000-07:002019-11-06T22:36:15.585-08:00முடிவில்லாத பாதைகளும் முற்றுப்பெறாத பயணங்களும் - 1<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
என்னை பயணம் பற்றி எழுதத் தூண்டிய சகோதரி <a href="http://makizhnirai.blogspot.com/">மகிழ்நிறை</a> மைதிலி கஸ்தூரி ரெங்கனுக்கு நன்றிகள் பல.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrumLddkfbGmfwsj4jN18d5XqAlfQh_Vxtfnf1fhe3wGohC5Qkd2Z_Z4dJwReldLEyQMljF-J4jCT5aZEVL1E0rzPI49C5oUmzBiuhEWjABjkwUMTdr0LI5hshACpV5_-EvgavpOSApPg/s1600/iStock_000022579555_Large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrumLddkfbGmfwsj4jN18d5XqAlfQh_Vxtfnf1fhe3wGohC5Qkd2Z_Z4dJwReldLEyQMljF-J4jCT5aZEVL1E0rzPI49C5oUmzBiuhEWjABjkwUMTdr0LI5hshACpV5_-EvgavpOSApPg/s320/iStock_000022579555_Large.jpg" width="320" /></a></b></div>
<b>ப</b>யணம் என்ற வார்த்தை ஏற்படுத்தும் அதிர்வுகளையும், கால அட்டவணைக்குள் அடங்காத மனவெளியில் அந்த வார்த்தை மத்தாப்பு கோடுகளாய் விசிறிவிடும் நினைவொளித் துகள்களையும், வெளிச்சமாய், இருட்டாய், ஈரமாய், வரட்சியாய், பசுமையாய், பாலைவனமாய் அது பரவவிடும் பாதைகள் அனைத்தையும் எழுத்தில் பதிந்துவிட முடியுமா எனத் தெரியவில்லை ! ...<br />
<br />
மனிதனுக்குப் பயணங்கள் சாத்தியமற்றுப் போயிருக்குமானால் அவனது ஆறாம் அறிவு இவ்வளவு கூர்மை பெற்றிருந்திருக்காது ! மொழிகள் தழைத்து, கலாச்சாரங்கள் ஸ்திரப்பட்டு மனிதனின் அறிவும் ஞானமும் விருத்தியானதற்கு அவனது இடைவிடாத பயணங்களே காரணம். நாம் தீர்மானித்த இலக்கைவிடப் பலபடங்கு அதிகமான ஆச்சரியங்களையும், புதிர்களையும் நாம் கடக்கும் பாதைகளில் நிரப்பி வைத்திருப்பவை பயணங்கள் !<br />
<br />
பயணம் என்ற சொல்லைவிட யாத்திரை என்னும் சொல் ஆழமானதாகத் தோன்றுகிறது. எப்படி வாழ்ந்தாலும் நிறைவு தோன்றாமல், வாழ்க்கையையே யாசிக்கும் பயணம் ! நாடோடி இன்னும் மேன்மையாகத் தோன்றுகிறது.எந்த தேடுதலுமற்று, வாழ்க்கை பற்றிய தர்க்க, தத்துவங்களற்று இடம் பெயர்தல் மட்டுமே நோக்கமாய்க் கொண்ட ஒரு நாடோடியின் வாழ்க்கை பெரும்பேறு ! மண்ணைத் தேடி, அதன் மனிதர்களை, அவர்களின் மொழிகள் மற்றும் கலாச்சாரங்களைத் தேடியலைந்த மனிதர்களால்தான் மனித குலம் கடந்த பாதை வரலாறாய் நிலைத்தது.<br />
<br />
<b>பி</b>ரான்ஸ் வந்த புதிதில், கட்டாய ராணுவ சேவையின் போது போர் பயிற்சி நிமித்தமாய்ப் பல இடங்களுக்குக் குழுவாய் பயணித்த போது அந்தத் தேசத்தின் பூகோள அமைப்பு, அதன் மனிதர்கள், அவர்களின் குணம் மற்றும் கலாச்சாரம், கிராமபுற, நகர் புற வாழ்க்கை முறை என அந்த ஓராண்டு வாழ்க்கையில் எனக்குக் கிடைத்த அனுபவம் அதற்குப் பின்னர் வேலை, குடும்பம் என்ற வட்டத்தினுள் தங்கிவிட்ட இருபதாண்டுக்கும் மேலான வாழ்க்கையில் கிடைக்கவில்லை !<br />
<br />
பதினான்கு வயதளவில் படித்த ஒரு கவிதையின் ஞாபகம் வருகிறது...<br />
<br />
பிறந்த தெருவிலிருந்து நகராமல், பக்கத்து தெருவிலேயே மணமுடித்து, பிள்ளைகள் பெற்று, பேரக்குழந்தைகளையும் பார்த்து இரண்டு தெருவுகளுக்குள்ளேயே தன் வாழ்க்கையை வாழ்ந்து முடிக்கும் ஒரு பெண்மனியின் கதைசொல்லும் " ஆயிஷா பீபியின் உலகம் " என்ற கவிதை !<br />
<br />
மீசை அடரத்தொடங்கிய பதிணென் பருவத்தில் எங்கள் தெருக்கோடி சலவை கடைக்கு உடைகளை இஸ்த்திரி போட கொண்டு செல்வேன்.<br />
<br />
நடுத்தர வயது கணவன், மனைவி இருவரும் கடையில் உழைப்பார்கள்.<br />
<br />
ஒரு முறை சலவைக்காரர் யாருடனோ பேசிக்கொண்டிருந்தார்...<br />
<br />
" அது நம்ம ஊரைத்தாண்டி எங்கேயும் போனது கிடையாதுங்க... "<br />
<br />
" ஆமாண்ணே... தோ பக்கத்திலிருக்கற நிரவிக்குக் கூடப் போனதில்லைண்ணே... "<br />
<br />
வெள்ளந்தியாய் ஆமோதித்துக்கொண்டிருந்தார் அவர் மனைவி !<br />
<br />
உலகம் சுற்றியும் வாழ்க்கை புரியாமல் போனவர்களும் உண்டு ! இரண்டு தெருக்களுக்குள் முடிந்த வாழ்க்கையிலேயே உலக ஞானம் படித்தவர்களும் உண்டு !!<br />
<br />
ஜூலியஸ் வெர்னேயின் " உலகை சுற்றிவர எண்பது நாட்கள் " என்னை மிகவும் கவர்ந்த படைப்புகளில் ஒன்று.<br />
<br />
பிரெஞ்சு இலக்கியகர்த்தாக்களில் ஒருவரான ஜீலியஸ் வெர்னேயின் " உலகை சுற்றிவர எண்பது நாட்கள் " இந்தியாவின் முதல் இருப்பு பாதை, கல்கத்தாவின் டிராம் என அன்றைய இந்தியாவின் விஞ்ஞான வசதிகள் முதல், சமூகத்தின் மூட நம்பிக்கைகள், உடன்கட்டை ஏற்றும் பழக்கம் வரை ஆங்கிலேயர் காலத்து இந்தியாவுக்குப் படிப்பவர்களைக் கடத்திவிடும் புதினம் ! இந்தியா மட்டுமல்லாது கதை நகரும் தொழிற்புரட்சி காலத்து நாடுகள் அனைத்தை பற்றியும் துல்லியமான விபரங்களைக் கூறும் நாவலாசிரியர் பயண அனுபவமே இல்லாதவர் என்று கூறினால் நம்ப முடியாது ! பாரீஸ் நகரசபையில் பணிபுரிந்த ஜீலியஸ் வெர்னே பிரான்ஸை தாண்டி வேறெங்கும் பயணிக்காதவர் ! அவர் சந்தித்த மாலுமிகளின் வழியே கேட்டறிந்த பயண அனுபவங்களை வைத்து எழுதியது தான் உலகை சுற்றிவர எண்பது நாட்கள் புதினம் ! <br />
<br />
<b>எ</b>ன் தாய் வழி பாட்டியின் தந்தை ஊரின் முக்கியஸ்த்தர்களில் ஒருவர். அந்தக் காலத்திலேயே பல தொழில்கள் செய்த, பிரெஞ்சு காலனி நகரசபையில் உறுப்பினராக இருந்த பிரபலம் !<br />
<br />
அடிக்கடி நின்றுவிடும், மோட்டரில் இரும்பு கம்பி போட்டு சுழற்றி கிளப்பும் காரில் அவருடன் பல நாட்கள் பயணித்துச் சென்னை சென்றதையும், ஒரு ஊரே வசிக்கும் அளவுக்கு வியாப்பித்திருந்த மரத்துக்குக் கீழே நின்றிருந்த போது குருவிகள் போல வானத்தில் பல விமானங்கள் பறந்த நிகழ்வையும், வெள்ளைக்காரன் குண்டு போடப்போகிறான் என அறிந்து உடனடியாக ஊர் திரும்பியதையும் பாட்டி கதையாய் சொல்லும்போதெல்லாம் கற்பனைகதை என நினைத்து அலட்சியப்படுத்தியது உண்டு. அவள் குறிப்பிட்ட காலம் இரண்டாம் உலகப்போர் நிகழ்ந்த காலம் , அந்த மரம் அடையாறு ஆலமரம், அவள் குறிப்பிட்ட குண்டு ஜெர்மனியின் எம்ட்டன் கப்பல் என்பதெல்லாம் புரியத்தொடங்கி, அவளிடம் இன்னும் பல செய்திகள் கேட்க ஆசைப்பட்ட காலத்தில் பாட்டி இல்லை !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii4IADSQtKDT_hy94xkvAUPGezcXfhUl-NtqhFhxhkZzIspo0sSFxUmi2t1sCnF7ANWfL6gPp8to6TtQjXT8PC6DcOQbzyKVdTLGXjLIb5r7Bt2zckz5DsZeMuiklA5qLQ2wzWH240oFI/s1600/20319762424_dab4147747_b.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii4IADSQtKDT_hy94xkvAUPGezcXfhUl-NtqhFhxhkZzIspo0sSFxUmi2t1sCnF7ANWfL6gPp8to6TtQjXT8PC6DcOQbzyKVdTLGXjLIb5r7Bt2zckz5DsZeMuiklA5qLQ2wzWH240oFI/s320/20319762424_dab4147747_b.jpg" width="320" /></a></b></div>
<br />
<b>பா</b>ல்ய வயதில் என் தந்தையுடன் காரைக்காலிலிருந்து அவரது கடை இருந்த நாகூருக்கு விடுமுறை தினங்களில் சென்று வருவதுதான் முழுவதும் நினைவிலிருக்கும் எனது முதல் பயணம். இரு ஊர்களுக்கும் இடைபட்ட அந்தப் பதிமூன்று கிலோமீட்டர் சாலை பயணம் ஒவ்வொரு முறையும் எனக்களித்த அனுபவங்கள் அற்புதமானவை.<br />
<br />
பேருந்துகளின் கடைசி இருக்கைகளில் பயணிப்பது என் தந்தைக்குப் பிடிக்கும். ஏறும் பேருந்தின் வயதுக்கு ஏற்ப ஆட்டங்களும், குலுங்கல்களுமான பயணம் பரபரப்பான காலை வேளைகளில் ஒரு அனுபவத்தையும் உழைத்த அலுப்புடனான மாலை மயங்கும் வேளைகளில் ஒரு அனுபவத்தையும் இரவு நேரங்களில் வேறு ஒரு அனுபவத்தையும் ஏற்படுத்தும்.<br />
<br />
நாகூர் தர்காவின் சந்தனக்கூடு வைபவத்தின் போதெல்லாம் மல்லிகை, ரோஜா, சந்தன வாசத்துடன் கந்தூரி கடைகளில் விற்கபப்டும் எல்லுமிட்டாய்களின் வாசமும் காலந்த வாசனையுடன் நாகூர் ஹனிபாவின் பாடல்களைக் காற்றில் வீசி விரையும் பேருந்துகள் வேளாங்கன்னி திருவிழா சமயங்களில் மாதா படம் ஏந்திய யாத்ரீகர்களுடன் " எனையாளும் தேவமாதா " பாடி விரையும். திருநள்ளாறு கோயில் விழாக்களின் போது நாகை வழியே வரும் பக்தர்களைச் சுமக்கும் பேருந்து முழுவதும் திருநீறு, குங்கும மணம் வீசும் !<br />
<br />
காலை பயணங்களைவிட இரவின் ஏகாந்தத்தில் பயணித்த அனுபவங்கள் இதயச்சுவர்களில் பசுமையான பாசியாய் இன்றும் படர்ந்து கிடக்கின்றன !<br />
<br />
கோடை, மழை, முன்பனி என ஒவ்வொரு காலத்தின் காற்றுக்கும் ஒரு தனி வாசனை உண்டு ! முன்னிரவை தாண்டிய அமைதியான சாலை வழியே விரையும் பேருந்தின் ஜன்னல் இருக்கையில் கண்கள் மூடி அமர்ந்து பயணிக்கையில் வேகமாய் முகத்தில் வழுக்கி முடி கலைத்து அலம்பும் காற்றில் கோடையின் வெப்பத்தையும், மழை நாட்களின் ஈரத்தையும் முன்பனியின் குளிரையும் நுகர்ந்து உணர்ந்து, பேருந்து நிற்கும் போதேல்லாம் காற்றுத் தடைபட்ட இடைவெளியில் ஒரு வெறுமையை உணரும் அனுபவமுள்ளவர்கள் ஆயுளுக்கும் பேருந்து பயணங்களை மறக்க மாட்டார்கள் ! தான் சுமந்து சென்றவர்களின் வாசனைகளையெல்லாம் தேக்கியபடி பேருந்துகள் பெருஞ்சாலைகளில் விரைய, அவற்றின் குலுங்கல்களும் அதிர்வுகளும் நம் மனதடியில் தங்கிவிடுகின்றன.<br />
<br />
இறங்கும் போதெல்லாம் தன் தடதடப்பில் கொஞ்சத்தை நம் இதயத்தில் இறக்கிவிட்டு விரைந்து மறையும் புகைவண்டியை போல, யாருமற்ற ஊர் எல்லை நிறுத்தத்தில் இறங்கும்போது அறுவடைக்குக் காத்திருக்கும் முற்றிய நெற்கதிர்களின் வாசனையைச் சுமந்து சஞ்சரிக்கும் காற்றில் டீசல் மணம் வீசும் புகையையும் கலந்துவிட்டு விரையும் பேருந்து நம்முள் விட்டுச் செல்லும் தாக்கமும் அலாதியானது !<br />
<br />
<br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>FR</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>TA</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="376">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hashtag"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Unresolved Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Link"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tableau Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]--><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">ஒரு டி வி எஸ் வாங்கினார்
அப்பா ! ...</span><br />
<br />
<br />
வண்டியில் அவருக்கு முன்னாலோ பின்னாலோ அமர்ந்து நாகூர் செல்வேன்...<br />
<br />
அந்த வயதிலேயே என்னை ஒரு தோழன் போலப் பாவித்து அவரது பால்யம் தொடங்கி அன்றைய அரசியல் நிலவரம் வரை சொல்லிக்கொண்டே ஓட்டுவார்.<br />
<br />
<br />
<b>இ</b>ரவு பத்துமணிக்கு கடையை மூடிவிட்டு கிளம்புவோம்.<br />
<br />
என் தந்தை சரியான முன் ஜாக்கிரதை முத்தண்ணா ! கடையின் மூன்று பூட்டுகளையும் சரியாகப் பூட்டப்படிருக்கின்றனவா என இழுத்து ஆட்டி பார்த்த பின்னரே கிளம்புவார். அப்படியும் சில இரவுகளில் நாகூர் பாலம் தாண்டிய பிறகு சரியாகப் பூட்டினோமா என்ற சந்தேகம் அப்பாவுக்கு வந்துவிடும் ! மீன்டும் திரும்பிப்போய்ச் சரிபார்த்த நாட்களும் உண்டு !<br />
<br />
சைக்கிள் கூட முந்திவிடும் " வேகத்தில் " வண்டி ஓட்டும் என் தந்தை நாகூர் பாலத்தைக் கடக்கும் போதும், காரைக்காலின் எல்லையான மதகடியை நெருங்கும் போதும் இன்னும் மெல்ல உருட்டுவார் ! காரணம் அந்த இரு எல்லைகளில் இருந்த மதுக்கடைகளிலிருந்து வெளியேறி சாலையில் அலம்பும் குடிமகன்கள் !<br />
<br />
இரண்டு சக்கர வாகனங்கள் தொடங்கிப் பேருந்துகள் கூட அதிகம் இல்லாத காலம் அது. வாஞ்சூரிலிருந்து திருமலைராயன் பட்டிணம் வரை சாலையோர மரங்கள் மற்றும் இருபுற வயல்வெளிகளைத் தவிர்த்து வேரெதுவும் கிடையாது. சர்வகாலமும் தெருவிளக்குகள் பழுதுபட்டு இருண்ட சாலை !<br />
<br />
ஹாரன் அலற விரைந்து மறையும் கடைசிப் பேருந்துக்குப் பிறகு, சாக்கு போர்வைக்குள் குத்துக்காலிட்டு தூங்கும் வண்டி ஓட்டிகளுடன் லாந்தர் விளக்கு ஆடும் வண்டிகளை இழுக்கும் பாதைக்குப் பழகிய மாடுகள், அரிதாகக் கடந்து செல்லும் லாரிகள் என வெறிச்சோடிய சாலை ! முகத்தில் மோதி மேலெழுந்து தலைமுடி கலையும் காற்றில் உழுத நிலத்தின் மணம், கோடையின் காய்ந்த மண்ணின் மணம், முற்றி தலை சாய்த்த நாற்றின் மணம் என அந்தந்த பருவத்துக்கான மணத்துடன் வண்டியில் தொங்கும் பையிலிருக்கும் கோலா மீனின் மணமோ அல்லது மாம்பழ, பலாப்பழ மணமோ கலந்திருக்கும் !<br />
<br />
பெரிய பாலத்தின் விளக்கு வெளிச்சம் கண்ணில் தென்படும் தருணத்தில் என்னைப் பயம் பற்றிக்கொள்ளும் !<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSjr9Z5W5gEz-umiKzCfz-SKEHDIv7j-vVAMmZyd39bonUM_79OeJ1LO2iTKImBBKggeRC5EforwzzY64oP67WIz871-InrBF5PL-1_pgVnFy7tYiL7yWl3HoKUlmfMSPLRwnDfKAvNVA/s1600/common_man.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSjr9Z5W5gEz-umiKzCfz-SKEHDIv7j-vVAMmZyd39bonUM_79OeJ1LO2iTKImBBKggeRC5EforwzzY64oP67WIz871-InrBF5PL-1_pgVnFy7tYiL7yWl3HoKUlmfMSPLRwnDfKAvNVA/s320/common_man.jpg" width="269" /></a></div>
மீன், மல்லிகைப்பூவுடன் சைக்கிளில் பாலத்தைக் கடந்தவர் இரத்தம் கக்கியது, நள்ளிரவு பேருந்து தானாக நின்றது என அந்தப்பாலத்தைப் பற்றிப் பாட்டிகள் சொன்ன கதைகளெல்லாம் ஞாபகம் வரும் ! பேய் பயத்தைச் சொன்னால் பெரியாரின் கொள்கைகளில் ஈர்ப்புக் கொண்ட அப்பா கோபிப்பார் என்ற பயமும் சேர்த்துக்கொள்ள, எங்கே வண்டி நின்றுவிடுமோ என்ற பயம் திருமலைராயன் பட்டின எல்லைவரை என்னை ஆட்டும் !<br />
<br />
அதுவரையிலும் காதில் ஒலித்த சில்வண்டுகளின் ரீங்காரம் மறைந்து, " டடட டட் டட்... டடட டட் டட்... " என கொத்துப்புரோட்டா சத்தத்துடன் திருமலைராயன் பட்டிணம் தாண்டினால் மறுபுற எல்லையிலிருக்கும் மஸ்த்தானியா ஹோட்டல் முதலாளி அப்பாவின் வண்டி தென்பட்டதும் தெருவில் இறங்கி கையாட்டுவார்...<br />
<br />
" கந்தூரி ஸ்பெசல் பரோட்டா... ஒரு பார்சல் நீங்க வருவீங்கன்னு எடுத்து வச்சேன்... வேளாங்கன்னி திருவிழா பிரியாணி... சிக்கன் பீஸ் ... "<br />
<br />
எனச் சீசனுக்குத் தகுந்தமாதிரி எடுத்துவிடுவார் !<br />
<br />
" விக்கலைன்னு சொல்லுங்க நானா !... நம்மகிட்டேயே கதையா ?... "<br />
<br />
" காசெல்லாம் நாளைக்குக் காலையில பாத்துக்கலாம் ! "<br />
<br />
என் தந்தை பேசுவதைக் காதில் வாங்காதது போல, அசட்டு சிரிப்புடன் பொட்டலத்தை வண்டியில் தொங்கும் பையில் தினித்து விடுவார் !<br />
<br />
பட்டிணம் பாலம் தாண்டினால் பளிச்சென்ற விளக்குகளுடன் அகலமான யூனியன் பிரதேச சாலை ! நிரவி நெருங்குவதை உணர்த்தும் ஓ என் ஜீ சி வளாகத்தின் சோடியம் வேப்பர் விளக்குகள் ! இருபுறமும் பசுமையான வயல்கள் சூழ்ந்த நிரவி எலந்தர் ஹலந்தர் தைக்காலின் குளத்தில் கோடையில் கூடத் தண்ணீர் மிச்சமிருக்கும் !<br />
<br />
அம்பாள் சத்திரத்தில் தொடங்கும் காரைக்கால் எல்லையில் அரசலாற்றில் ஏறி வரும் கடல் காற்று உடல் வருடும் ! வீட்டு வாசலில் வண்டி நின்றதும் சட்டென ஒரு வெறுமை தோன்றும் ! இழுத்துபோர்த்திக்கொண்டு தூங்கும் வரையிலும் பயணக் குளிர் உடம்பில் சிலிர்ப்பாய் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும் !<br />
<br />
பயணம் அடுத்தப் பதிவில் முடியும் !<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com48tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-81939426890797968932016-01-03T04:55:00.000-08:002016-01-03T05:25:29.174-08:00மனிதம் மலரட்டும் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: blue;"></span><b><span style="color: blue;">மனிதநேயத்தில் நம்பிக்கை இழந்து விடாதீர்கள். மனிதநேயம் ஒரு சமுத்திரம். சமுத்திரத்தின் சில துளிகள் மாசுபடுவதால் சமுத்திரம் என்றும் மாசடைந்துவிடாது. - மகாத்மா காந்தி</span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNsZIAvti0APAnz171x8Kz7uTvH7TTd18znVVrwMmjVjLKBLLN0B0L0hf8QysHua2Km-vcNqNTNLPYORhpEu7FIVUVYHG_RqlooYMDmmxw8dZrTWcMBJH05MuA35qJN43P77odajy1ZvY/s1600/peace_world_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="281" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNsZIAvti0APAnz171x8Kz7uTvH7TTd18znVVrwMmjVjLKBLLN0B0L0hf8QysHua2Km-vcNqNTNLPYORhpEu7FIVUVYHG_RqlooYMDmmxw8dZrTWcMBJH05MuA35qJN43P77odajy1ZvY/s400/peace_world_large.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="color: blue;"><br /><br /><b>" இவ்வுலகில் பிறக்கும் ஒவ்வொரு சிசுவும் இறைவன் மனித இனத்தை கைவிடவில்லை </b></span><br />
<span style="color: blue;"><b>என்பதற்கான சாட்சி " - ரவீந்திரநாத் தாகூர்</b></span><br />
<br />
<br />
<b>கா</b>ரைக்காலின் காமராஜர் சாலை... விடியலுக்கும் இரவுக்கும் இடையே மத்திய ரேகையாய் கவிழும் மாலை மறையும் பொழுது...<br />
<br />
மொட்டையடிக்கப்பட்டு கோரையாய் முடி வளரத்தொடங்கிய தலை ! எந்த உணர்ச்சியும் இன்றி, இல்லாத இலக்கு ஒன்றை விட்டேத்தியாய் வெறிக்கும் பார்வை ! கால்முட்டிவரை நீண்ட, அழுக்கேறி கிழிந்த சட்டை ! தெருவிளக்குகள் இன்னும் எரியத்தொடங்காத மங்கிய வெளிச்சத்தில், தெருவோரத்தில் தள்ளாட்டமாய் நடக்கும் பெண். அவளுக்கு பின்னே, அதே கோலத்தில் மழலை மாறாத இரண்டு குழந்தைகள்.<br />
<br />
அவ்வப்போது சாலையோர மண் பரப்பிலிருந்து அவளும் அவள் குழந்தைகளும் சாலையின் தார் பரப்பினுள் தள்ளாட்டமாய் நுழையும் போதெல்லாம் க்ரீச்சிட்டு, ஹாரன் அலறும் வாகனங்கள்... அவ்வாகன ஓட்டிகளின் வசவு வார்த்தைகள் !<br />
<br />
தன்னை பின் தொடரும் பிள்ளைகள் பற்றியோ அல்லது தன்னை நோக்கி காற்றில் தெரிக்கும் வசவு வார்த்தைகள் பற்றியோ எந்த பிரக்ஜையும் இன்றி சாவகாசமாய் சாலையோரம் நகரும் சேறு படிந்த கால்கள் !<br />
<br />
அவளுக்கு எதிர்புறம் விரைந்துகொண்டிருந்த நான், பக்கத்திலிருந்த பெட்டிக்கடையில் இரண்டு பிஸ்கெட் பாக்கெட்டுகளை வாங்கிக்கொண்டு அவரவர் அவசரத்துடன் பறக்கும் வாகனசாரிகளின் உக்கிர பார்வைகளுக்கிடையே வண்டியை திருப்பிக்கொண்டு வருவதற்குள் நீண்ட தூரம் நடந்து மூடப்பட்ட ஒரு கடை வாசலில் குழந்தைகளுடன் ஒதுங்கியிருந்தாள் ! நான் நீட்டிய பிஸ்கெட் பாக்கெட்டுகளை வாங்கியவளின் கண்களில் மனிதனை மற்ற உயிரிகளிடமிருந்து வேறுபடுத்தும் ஆறாவது அறிவு சார்ந்த எந்த உணர்ச்சியும் இல்லை !<br />
<br />
மனித இனத்தின் இருட்டு பக்கத்தை வெளிச்சமிடும் இவளைப்போன்ற பெண்கள் தேச எல்லைகள் தாண்டி உலகில் எங்கு வேண்டுமானாலும் தென்படுவார்கள் !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRrjROn9dUQ7tB8zmtwzDD1h3stOFKHrGha4uHw_Mb7LN5F-THdkGq12MxDNoCObP5_kjadhZxlSQ1f6oj4zmAOZrlHOW1r_k95Y7bL_j2wg0UWsXwKbKqy3b7SfhprDUVjEkzGPMZKew/s1600/big-love2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRrjROn9dUQ7tB8zmtwzDD1h3stOFKHrGha4uHw_Mb7LN5F-THdkGq12MxDNoCObP5_kjadhZxlSQ1f6oj4zmAOZrlHOW1r_k95Y7bL_j2wg0UWsXwKbKqy3b7SfhprDUVjEkzGPMZKew/s320/big-love2.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>பொ</b>ருளாதார ரீதியாய் மிகவும் பின் தங்கிய ஐரோப்பிய நாடு ருமேனியா. மற்ற ஐரோப்பிய நாடுகளின் தெருவோரங்களில் ருமேனியா நாட்டினர் பிச்சை கேட்பது சகஜம் !<br />
<br />
ஒருமுறை என் பணியிடத்துக்கு அருகேயிருந்த கடை வாசலில் அமர்ந்து பிச்சையெடுத்துகொண்டிருந்தாள் ஒரு ருமானிய மூதாட்டி. பிரெஞ்சு மனிதர் ஒருவர் அவளை நெருங்கினார்... <br />
<br />
அவரது கையில் " பக்கேத் " எனப்படும் நீண்ட ரொட்டி.<br />
<br />
தனக்கு கொடுக்க வருகிறார் என்ற ஆவலுடன் அவள் இரு கைகளையும் ஏந்தினாள்... அவளது உதடுகள் " மெர்ஸி... மெர்ஸி " என பிரெஞ்சு மொழியில் நன்றியை முனுமுனுத்தன...<br />
<br />
" பிச்சை எடுக்க உனக்கு வேறு இடம் கிடைக்கவில்லையா ?... உடனடியாக இங்கிருந்து போ ! இல்லையெனில் போலீஸாரை அழைக்கவேண்டி வரும் ! "<br />
<br />
நீண்ட ரொட்டியை கம்பினை போல அவளது முகத்துக்கு நேராக ஆட்டி மிரட்டிவிட்டு நகர்ந்தார் அந்த கணவான் !<br />
<br />
உலகம் முழுமைக்கும் " நாகரீகமும், ஜனநாயகமும் " உபதேசிக்கும் பிரெஞ்சு தலைநகரத்தில் இப்போதெல்லாம் " தர்மம் " கேட்பவர்களின் எண்ணிக்கை அதிகமாகிவிட்டது ! மெட்ரோ ரயில்களில் ருமானிய தாய்மார்களுடன் அவர்களது பிஞ்சு குழந்தைகளும் கைகளை நீட்டுகின்றன ! அதிவேக சாலைகள் முடிவடையும் பாரீஸ் நகரின் எல்லை சிக்னல்களில் சிரியா அகதிகள் என்று எழுதிய அட்டைகளுடன் குடும்பங்கள் நிற்கின்றன !<br />
<br />
" காப்21 " சுற்றுசூழல் மாநாட்டுக்கு வந்த நூற்றி நாற்பத்து சொச்சம் உலக தலைவர்கள் ஒருவரின் கண்களில் கூட இவர்கள் பட்டிருக்கமாட்டார்கள் !!!<br />
<br />
<b>அ</b>டிக்கடி கண்ணில் படும் ஒரு பெண்மணி... தனக்குத்தானே பேசிக்கொள்ள ஆரம்பித்தார்... உடல் சுகாதாரம் பேணுவது குறைந்தது... உடைகளில் அழுக்கேற ஆரம்பித்தது... இப்போது கடும் குளிரிலும் தெருவோரங்களில் தூங்குகிறார் !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxKENUadU0Ujz6zhkDnp9SR5A0sjGRlhf68hyeIPFJbzbFg8todUpOg3dM8GhCU-EZGFJb7SZlQ_XJMUNzAWcbs4xm9zd4K_2-HSrYrap3hROeawj0Rz57kvGEcXT6woK9tlyvD1npFEQ/s1600/Hands-on-Hands1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxKENUadU0Ujz6zhkDnp9SR5A0sjGRlhf68hyeIPFJbzbFg8todUpOg3dM8GhCU-EZGFJb7SZlQ_XJMUNzAWcbs4xm9zd4K_2-HSrYrap3hROeawj0Rz57kvGEcXT6woK9tlyvD1npFEQ/s320/Hands-on-Hands1.jpg" width="152" /></a></div>
<b>இ</b>றந்த யானைக்கு சக யானைகள் ஒன்றுகூடி அஞ்சலி செலுத்துகின்றன ! காகங்கள் கூட பறக்க முடியாமல் தவிக்கும் காக்கையை சுற்றி வட்டமிட்டு பறந்து, கரைந்து பாதுகாக்க முயற்சிக்கின்றன்...<br />
<br />
கண்ணெதிரே மனதாலும் உடலாலும் சோர்ந்து, அணுஅணுவாய் உருக்குலையும் சக மனிதனுக்கு உதவ முடியாத மனிதனின் விஞ்ஞான வளர்ச்சியினால், நாகரீக வாழ்க்கையினால் என்ன பலன் ? சக உயிரிக்கு பாசக்கரம் நீட்ட முடியாதவன் நிச்சயப்படுத்த முடியாத வேற்று கிரக உயிர்களுக்கு நேசக்கரம் நீட்டி சமிக்ஜை அனுப்புகிறான் !<br />
<br />
மனித குலத்தின் தலையாய குணமாய் திகழ வேண்டிய மனிதம், அவர்கள் அழியும் பேரிடர்களிலும், போர் இழப்புகளிலும் மட்டுமே சேற்றுச் செந்தாமரையாய் தலை தூக்குகிறது !<br />
<br />
<b><span style="color: #274e13;">ஒரு கனிவான பார்வை, ஒரு தொடுதல், சில இதமான வார்த்தைகள், ஆத்மார்த்தமான அரவணைப்பு, சிற்சில உதவிகள் என்ற எளிமையான விளக்கத்துக்குள் அடங்கிவிடும் மனிதம் நாம் பெருமையுடன் பாதுகாக்கும் ஐ போனை விடவும் விலை குறைந்ததுதான் ! நேசிக்க தெரிந்த எந்த நெஞ்சத்திலும் இலவசமாகவே பீரிடும் ! </span></b><br />
<br />
<b>கி</b>றிஸ்துமஸ் தினத்தன்று வேலை முடித்து வேகமாக கிளம்பிக்கொண்டிருந்தாள் என்னுடன் பணிபுரியும் ஒரு பெண்...<br />
<br />
" குடும்பத்துடன் கிறிஸ்துமஸ் கொண்டாட போகும் அவசரமா ?!... "<br />
<br />
" இந்த வருடம் பிள்ளையை என் கணவனுடன் அவனது பெற்றோர் வீட்டுக்கு அனுப்பிவிட்டேன்... நானும் என் தோழிகளும் இன்று இரவு முழுவதும் நகரின் தெருக்களில் உறங்குபவர்களுக்கு இலவச உணவு வழங்க போகிறோம் ! "<br />
<br />
எனது பதிலுக்கு காத்திருக்காமல் சட்டென வெளியேறிவிட்டாள் !<br />
<br />
இந்த பதிவின் ஆரம்பத்தில் குறிப்பிட்ட பெண்ணை போலவே இவளுக்கும் தேச எல்லைகள் கிடையாது... சென்னை மாநகரை அரவணைத்த அதே மனிதம்தான் பாரீஸ் நகரத்தின் தெருவாசிகளுக்கும் உணவளிக்கிறது !<br />
<br />
<i><b><span style="color: #274e13;">இப்புத்தாண்டில் மனிதம் தழைக்க வேண்டுவோம் ! வலைநட்புகளுக்கு புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள் !</span></b></i><br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-39447466257458695852015-12-14T13:38:00.000-08:002015-12-14T13:41:04.168-08:00சென்னை நலமா ?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
" <b>நா</b>ன் நலம் என்று சொல்வதே தற்போதைய சூழலில் அபத்தமாகத் தெரிகிறது... "<br />
<br />
எனது நல விசாரிப்புக்கு நண்பர் காரிகனின் பதில் இது !<br />
<br />
இதனைப் படித்ததும் எனக்குப் பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நிகழ்ந்த விமான விபத்து ஒன்றின் போது பத்திரிக்கைகளில் பார்த்த, அந்த விமானத்தின் சிதறிய பாகங்களுக்கிடையே பாதிக் கருகிய திருமணப் பத்திரிக்கையும் ஒரு கரடி பொம்மையும் கிடக்கும் புகைப்படம் ஒன்றும் , சுனாமி பேரிடரின் போது கடற்கரையில் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் குழந்தை ஒரு பெரிய கடல் அலைக்குப் பிறகு மாயமாய் மறையும் காட்சியும் நினைவுக்கு வந்தன ...<br />
<br />
விபத்தையும் அழிவையும் உணர்த்தக் கூக்குரல்களையும் சிதறிய உடல்களையும்தான் காட்சி படுத்த வேண்டும் என்பதில்லை. கருகிய திருமணப் பத்திரிக்கையும், தனியே கிடக்கும் ஒரு கரடி பொம்மையும் கூடப் பார்ப்பவருக்கு முழுப் பாதிப்பையும் உணர்த்தி அவரது ஆன்மாவை உலுக்கிவிட முடியும்.<br />
<br />
காரிகனின் பதிலில் சென்னை மக்களின் உணர்வு முழுவதும் அடங்கி உள்ளதாகத் தோன்றுகிறது.<br />
<br />
தலைநகர் என்பதால் சென்னையைப் பிரதானப்படுத்திக் குறிப்பிட்டாலும் தமிழ்நாடு, புதுவை மாநிலம் என இந்த ஊழி மழை ஏற்படுத்திய பாதிப்பும் இழப்பும் வரலாறு காணாதது. உலகின் ஆகப் பெரும் தேசங்கள் ஒன்றின் நான்காவது முக்கிய நகரம் தனித்தீவாய் துண்டிக்கப்பட்டு ஸ்தம்பித்து நிற்பதைப் பேசாத நாடுகளில்லை !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU0OH-9_T47Fz0E6OulKOe1QHM1rwoe1AFqBNpolcHHvrkwPpH8-atoo_QhlxSRF2YF0EJ7AYKZHfP7AFRd1vvWLXloaNL6l6Ny7johyBmKPdhPuNLzpKyMOFwFeREcLatAi6WI4YALWE/s1600/chennai-flood-updates1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU0OH-9_T47Fz0E6OulKOe1QHM1rwoe1AFqBNpolcHHvrkwPpH8-atoo_QhlxSRF2YF0EJ7AYKZHfP7AFRd1vvWLXloaNL6l6Ny7johyBmKPdhPuNLzpKyMOFwFeREcLatAi6WI4YALWE/s320/chennai-flood-updates1.jpg" width="320" /></a></div>
<b>பு</b>யலும், பெருமழையும், பூகம்பமும் இயற்கையின் சீற்றங்கள். மனிதனின் இத்தனை விஞ்ஞானக் கண்டுபிடிப்புகள், வளர்ச்சிகளுக்குப் பிறகும் அவை ஏற்படுத்த போகும் முதல்கட்ட பாதிப்பை துல்லியமாக மதிப்பிட அவனிடம் எந்த அளவுகோலும் கிடையாது என்பது நிதர்சனமான உண்மைதான் !<br />
<br />
2011ம் ஆண்டு ஜப்பானில் நிகழ்ந்த சுனாமி பேரிடரில் பாதிப்புக்குள்ளான புக்கூஷிமா அணு உலையின் கதிரியக்க விபத்தை இன்றுவரை கட்டுக்குள் கொண்டுவர இயலவில்லை ! அதே சுனாமியின்போது கடல் அலையினால் தூக்கி எறியப்பட்ட பயணிகள் விமானம் ஒன்று இரண்டு அடுக்குமாடி கட்டிடங்களுக்கு இடையே தொங்கி கொண்டிருந்த காட்சியைக் கண்டவர்களுக்கு இயற்கையின் முன்னால் மனிதனும் அவனது கண்டுபிடிப்புகளும் எத்தனை பலவீனம் என்பது புரியும் !<br />
<br />
ஆனால் இதையெல்லாம் உதாரணமாகக் காட்டி சென்னையின் அவலத்தை நியாயப்படுத்தலாமா ?...<br />
<br />
<b>செ</b>ன்னை ஒரு கடற்கரை நகரம். நகருக்கு நடுவே கூவம் நதி அமைந்த வசிப்பிடம். இயற்கையின் நியதிப்படி இதுபோன்ற நகரங்களுக்கு நீரினால் வரும் ஆபத்து கடல் ஏறுவதால் மட்டுமே நிகழ முடியும். மாற்றாய் மழைநீர் வேகமாய் வெளியேறி கடலில் கலக்க ஏதுவாக அமைந்த பகுதி !<br />
<br />
சென்னை அமிழ்ந்திருப்பது வெள்ளத்தில் அல்ல... மழை நீர்த் தேக்கத்தில் ! ஆமாம் ! இத்தனை இழப்புக்கும் காரணம் மழைநீர் வேகமாக ஓடி வடிவதற்கான வழிகள் அடைக்கப்பட்டதும், புதிய கழிவு பாதைகள் தொலைநோக்கு பார்வையுடன் அமைக்கப்படாததும்தான் !<br />
<br />
சென்னை போன்ற பழம்நகரத்தில் அமைந்த வடிகால்கள் எனப்படும் வாய்க்கால்கள் பல நூறுஆண்டுகள் படிப்படியாய் அமைந்தவை. ஒவ்வொரு மழையின் போதும் நீர்ப்பெருக்கு பூமியை ஊடறுத்து நதி மற்றும் கடல் நோக்கி ஓடி இயற்கையாய் அமைந்த வடிகால்கள் ஒருவகை என்றால் சென்னையின் ஆதி மனிதர்கள் அவ்வப்போது தோண்டி ஏற்படுத்திவைத்த வடிகால்கள் மறுவகை.<br />
<br />
எத்தனையோ நூறு ஆண்டுகள், காலப்போக்கில் அமைந்த இந்த வடிகால்களையும் வாய்க்கால்களையும் முப்பதே ஆண்டுகளில் திட்டமிட்டு தூர்த்து, மேடு பள்ளம் பார்க்காமல் வீட்டுமனைகளாய் விற்பனை செய்ததின் விளைவை இன்று அனுபவிக்கின்றோம் ! மக்களின் அத்யாவசிய அடிப்படை தேவைகள், பாதுகாப்பு, பேரிடர் நிவாரணம் போன்றவற்றில் எந்த அக்கறையும் இல்லாத, கையாலாகாத, சுயநல அரசியல்வாதிகளை மாற்றி மாற்றி ஆளவிட்டதின் பலன் இது !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrS-e-yqZ2I5gZL4Ib4tR-VeoK3W3uiEcou9M8JRi054kufGV6YwftFvok8EKJCnYD54XJeu8L30qpMCrGVBi-rgBuOEHzd7dBUfBqvESE5Vg1p1FbrBZsnZfkiUG4XxLfc3Lyyb4eYxI/s1600/chennai-rain_240x180_51449135182.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrS-e-yqZ2I5gZL4Ib4tR-VeoK3W3uiEcou9M8JRi054kufGV6YwftFvok8EKJCnYD54XJeu8L30qpMCrGVBi-rgBuOEHzd7dBUfBqvESE5Vg1p1FbrBZsnZfkiUG4XxLfc3Lyyb4eYxI/s1600/chennai-rain_240x180_51449135182.jpg" /></a></div>
<br />
மழையினால் மக்கள் படும் இன்னல்களையும், நேர்ந்த இழப்புகளையும் மாற்றாந்தாய் கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கும் மத்திய அரசு ! அயல்நாடுகளில் நிகழும் இயற்கை பேரிடர்களுக்கு வல்லரசு கனவுடன் மில்லியன் டாலர் கணக்கில் கொடுக்கும் இந்திய அரசாங்கம் தன் சொந்த நாட்டு அவலத்துக்கு என்ன செய்யத் திட்டம் என்பது இன்னும் தெளிவாகத் தெரியவில்லை ! தென்னாட்டில் எல்லாம் சுகம் என்பதாய் செய்தி வாசிக்கும் வடநாட்டு ஊடகங்கள் !<br />
<br />
மாநில அரசு முற்றிலுமே மழை நீரில் மறைந்துவிட்டதோ எனப் பயப்படும்படியான அரசு செயல்பாடுகள் ! யாருமே வரவில்லை என மக்கள் அலறும் எதிர்க்கட்சிகளின் தொலைக்காட்சி தகவல்கள் ! மக்கள் வரிப்பணத்தில் கொடுக்கும் ஏனோதானோ நிவாரணப் பொருட்களில் கூட முதல்வர் படம் ஒட்டி அரசியல் ஆதாயம் தேடும் ஆளுங்கட்சி செய்திகள் ! முப்பது ரூபாய் பாலை ஆயிரம் ரூபாய்க்கு விற்கும் வியாபாரிகள் ! அனைத்தையும் இழந்து தவிப்பவனின் அரைஞாண் கயிற்றையும் உருவிக்கொண்டு ஓடும் கொள்ளையர்கள் !<br />
<br />
இத்தனை அவலங்களையும்தாண்டி தெரியும் மனித நேயம் ! வழக்கம் போலவே சக மனிதனின் துயர்துடைத்து தோள் கொடுக்கும் சாமானிய மக்கள் ! தங்கள் ஜாதி மதம் மறந்து இரவு பகல் பாராமல், உயிரையும் பணையம் வைத்து நிவாரணப் பணிகளிலும், துயர்துடைப்புகளிலும் தொடர்ந்து ஈடுபடும் தன்னார்வலர்கள் !<br />
<br />
இந்தத் தேசத்தின் முரண்கள் அனைத்தும் மனதை உறுத்துகின்றன !<br />
<br />
மழையினால் பாதித்த மக்களின் கண்ணீர், சுனாமி அலையாய் எழுந்து, அறுபது ஆண்டுகளாக மக்களாட்சி என்ற பெயரில் மானங்கெட்ட பிழைப்பு பிழைக்கும் அரசியல்வாதிகளையும், அவர்களின் விரல் ஆட்டலுக்கு வளைந்தே அரசு இயந்திரத்தை அவலமாக்கிய அதிகாரிகளையும் அடித்துச் சுருட்டி வீசி விடாதா என மனம் ஏங்குகிறது !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPM-RWY0jlOFdZWQGWaq0XzLER1akuxhuh9z1BYdRxaAPyQZ2YP8rgoHC8sbmkGC6F_PXZrjk20I1jp-aw5CC5iVsiRadNzdR_iu681Di3wshWdfJ8jpOBNKG638wIJD0zhh2uC7gpwkc/s1600/rain_2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPM-RWY0jlOFdZWQGWaq0XzLER1akuxhuh9z1BYdRxaAPyQZ2YP8rgoHC8sbmkGC6F_PXZrjk20I1jp-aw5CC5iVsiRadNzdR_iu681Di3wshWdfJ8jpOBNKG638wIJD0zhh2uC7gpwkc/s320/rain_2.jpg" width="320" /></a></div>
<b>சு</b>னாமி பாதிப்புக்கு பிறகு எனது பூர்வீகமான காரைக்காலுக்குச் சென்றிருந்தேன்... அந்தப் பெரும் துயரம் நிகழ்ந்து ஒரு வருடம் கூட முடிந்திருக்கவில்லை...<br />
<br />
புதிதாய் முளைத்திருந்த ஆடியோ ரெக்கார்டிங் செண்டரின் பெயர் " சுனாமி ரெக்கார்டிங் செண்டர் " என்றிருந்தது !<br />
<br />
மறதிதான் நம் தேசிய குணமாயிற்றே !!!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><b>சென்னை மிக விரைவில் நலம் பெறும்.</b></i></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com27tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-37593038503895725182015-11-07T14:43:00.000-08:002015-11-07T14:45:10.232-08:00க்ளிஷே !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>ச</b>மீபத்தில் இரண்டு பாகிஸ்த்தானியர்களைச் சந்திக்க நேர்ந்தது...<br />
<br />
அறிமுகத்தின் போது ஒருவர் தன் பெயர் வாசிம் எனக் கூறினார்.<br />
<br />
" வாசிம் அக்ரம் போலவா ? " என்றேன் !<br />
<br />
அடுத்தவரின் பெயர் முஷாரப்.<br />
<br />
என் வாய் சும்மா இருக்கவில்லை,<br />
<br />
" பர்வேஸ் முஷாரப் போல் ! " எனத் திருவாய் மலர்ந்தேன் !<br />
<br />
சட்டென என்னைப் பார்த்த வாசிம், ஜாவித்திடம் திரும்பி உருது மொழியில் பேசி சிரித்தார் ...<br />
<br />
<b>ஒ</b>ரு மொழியின் சம்பாஷனையைப் புரிந்துக்கொள்ள அந்த மொழியை அறிந்திருக்க வேண்டும் என்ற கட்டாயமில்லை. ஒருவர் பேசும் த்வணி, குரலின் ஏற்ற இறக்கம் மற்றும் முக, உடல் பாவனைகளைக் கொண்டே அவர் குறிப்பிடுவது பாராட்டா, கேலியா அல்லது குட்டலா என்பதைப் புரிந்துகொண்டுவிடலாம் !<br />
<br />
இதற்கு மிகச் சரியான " பன்னாட்டு வர்த்தக உதாரணமாக " உலகெங்கும் பரவியிருக்கும் அமெரிக்க மக்டொனால்ட் ரெஸ்ட்டாரெண்ட் ஊழியர்களின் அங்க அசைவுகளைக் குறிப்பிடலாம். கைகளை ஆட்டி, கண்களை உருட்டி பேசியே நமக்குத் தேவை டீயா, கோக்கா அல்லது பிரெஞ்சு பிரையா, சாண்ட்விச்சா எனத் தெரிந்துக்கொள்வார்கள் ! உலகெங்கும் ஒரே தரம், ஒரே உணவு என்பதையும் தாண்டி இந்த நிறுவனத்தின் வெற்றிக்கு ஒரே உடல் மொழியும் காரணம் !<br />
<br />
சரி, இந்தப் பதிவின் நோக்கம் பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் வெற்றி பற்றிய ஜல்லியடி கிடையாது ! பாகிஸ்த்தானிய நண்பர்களிடம் செல்வோம்...<br />
<br />
<b>வா</b>சிம் சிரிப்பதை கண்டதும்தான் நான் பேசிய அபத்தம் புரிந்தது ! நான் வெறுக்கும் க்ளிஷேவிடம் நானே சிக்கிக்கொண்ட அபத்தம் !<br />
<br />
" இந்த இந்தியர்களுக்கு வாசிம் அக்ரமையும், பர்வேஸ் முஷாரப்பையும் விட்டால் பாகிஸ்த்தான் பற்றி வேறொன்றும் தெரியாது ! " என ஆவர் கேலி செய்தது எனக்கு நன்றாகவே புரிந்தது !<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwXh0vLmqk3uy2g1cuT9YzWlMT6ONcHKYfeJePnuWdLuaTU17pyD0rZcRtHiisw796PtwY70U-p8ucgT-ufM2AxO2hxRdwBd4gWHDI4PFIYfvPUZHY9UOGRH6m_NT9_6Uz9q8IYTv-ZEE/s1600/asie-cliche-americain-550x366.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwXh0vLmqk3uy2g1cuT9YzWlMT6ONcHKYfeJePnuWdLuaTU17pyD0rZcRtHiisw796PtwY70U-p8ucgT-ufM2AxO2hxRdwBd4gWHDI4PFIYfvPUZHY9UOGRH6m_NT9_6Uz9q8IYTv-ZEE/s400/asie-cliche-americain-550x366.jpg" width="400" /></a></b></div>
<b><span style="font-weight: normal;"><b>க்</b>ளிஷே என்ற பிரெஞ்சு மூல வார்த்தையே அங்கிலத்திலும் உபயோகத்தில் உள்ளது.ஸ்டீரியோடைப் என்றும் ஆங்கிலத்தில் குறிப்பிடப்படும் வார்த்தைக்கு,<br /><br />" ஒரு தனிமனிதரை பற்றியோ அல்லது ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தைப் பற்றியோ மற்றொரு மனிதர் அல்லது சமூகம் கொண்டிருக்கும், முன்கூட்டியே தீர்மானித்த, மெரும்பாலும் தவறான அல்லது மிகைப்படுத்தப்பட்ட கண்ணோட்டம் அல்லது தீர்மானம் ! "<br /><br />என அர்த்தம் கொடுக்கலாம்.<br /><br />நாம் ஒரு சாராரை பற்றி அறிந்த ஒருசில தகவல்களை அவர்களின் ஒட்டுமொத்த குணமாகவோ அல்லது அடையாளமாகவோ பாவிப்பதும் க்ளிஷே வகையைச் சாரும் !</span><br /><br />ஐ<span style="font-weight: normal;">ம்பதாவது இந்திய சுதந்திர தின கொண்டாட்டங்களின் போது வைரமுத்து ஆனந்தவிகடனில் எழுதிய ஒரு கவிதையில்,<br /><br />" ஒரே ஒரு தாஜ்மகால்... ஒரு ஐஸ்வர்யா ராய் ! "<br /><br />எனக் குறிப்பிட்டிருப்பார்.<br /><br />தாவணி, சுடிதார் மற்றும் அம்மாக்கள் தயாரித்துக் கொடுக்கும் வாசனை பொடியுடன் தேங்கியிருந்த (!) இந்திய இளம்பெண்களிடம் கடை விரிக்க விரும்பிய லொரியால் போன்ற பன்னாட்டு அழகு சாதன நிறுவனங்கள் இந்திய சந்தைக்காக விரும்பி தேர்ந்தெடுத்த முகம் ஐஸ்வர்யா ராய் ! அவரின் உலக அழகி தேர்வு, நூறுகோடியை தாண்டிய நிலையிலும் ஒரு ஒலிம்பிக் தங்க பதக்கம் வாங்கவே தடுமாறும் தேசத்தின் எழுச்சியாகி போனது !<br /><br />சரி, இதில் க்ளிஷே எங்கே வருகிறது ?<br /><br />ஐஸ்வர்யா ராய் உலக அழகியாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆண்டு, பிரான்ஸின் கான்ஸ் நகரில் நடக்கும் புகழ்பெற்ற உலகத் திரைப்பட விழாவுக்குச் சிறப்பு விருந்தினராக அழைக்கப்பட்டார். பிரெஞ்சு நாளிதழ்கள் தொடங்கி அனைத்து பத்திரிக்கைகளிலும் நம் உலக அழகி சிரித்தார். அந்தக் காலகட்டத்தில் டயானாவுக்கு அடுத்தப்படியான புகழ் வெளிச்சம் ஐஸ்வர்யாவுக்கு ஐரோப்பாவில் ஒளிர்ந்தது என்றால் அது மிகையாகாது !<br /><br />காலம் மிக வேகமாக ஓடியது ! நம்மூர் பாடலாசியர்கள் " பிப்டி கேஜி தாஜ்மஹால் " தொடங்கி " குளித்த நீரை தீர்த்தமாகக் குடிப்பது " வரை எழுதி தீர்த்தார்கள் ! ஐஸ்வர்யா ராய் திருமணம் முடிந்து குழந்தையும் பெற்று ஆண்ட்டியாகிவிட்டார் ! இதே காலகட்டத்தில் இந்திய சினிமாவிலும் நிறைய மாற்றங்கள் நடந்து, எங்களாலும் தரமான படங்கள் தர இயலும் எனப் பேசிக்கொள்ளும்படியான படங்களும் வந்துள்ளன. அவற்றில் சில கான்ஸ் பட விழாவிலும் திரையிடப்பட்டுள்ளன...<br /><br />ஆனாலும் இன்றுவரை கான்ஸ் நகரின் இந்திய சிறப்பு விருந்தாளி நம்ம உலக அழகிதான் ! அன்று தலைப்புச் செய்தியாக இருந்த ஐஸ்வர்யாவின் வருகை இப்போதெல்லாம் கடைசிப் பக்கத்தில் ஒரு வரிச் செய்தியாகச் சுருங்கிவிட்டது !<br /><br />இதுதான் க்ளிஷே !</span></b><br />
<b></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS3cMoeBXjJiqq-gpsm9Mbn0lwZjmy_qjvwGraCZ7Yv4JJmlq5H9JG1lMayHU2K4g4oBsP3tl3HGEhvnfk6Zi2fF4Q2w2a9K1rkphznKCSoxArrDj06uAG6rCTxbwnfnbgA_os36KkvKU/s1600/india.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS3cMoeBXjJiqq-gpsm9Mbn0lwZjmy_qjvwGraCZ7Yv4JJmlq5H9JG1lMayHU2K4g4oBsP3tl3HGEhvnfk6Zi2fF4Q2w2a9K1rkphznKCSoxArrDj06uAG6rCTxbwnfnbgA_os36KkvKU/s320/india.png" width="320" /></a></b></div>
<br />
<b>ஒ</b>வ்வொரு நாட்டினர் மற்றும் அவர்களது கலாச்சரம் பற்றிய க்ளிஷே கண்ணோட்டம் உலகெங்கும் பரவியுள்ளது.<br />
<br />
மேலை நாட்டினரின் க்ளிஷே கண்ணோட்டத்துக்குச் சரியான தீனி இந்திய தேசம் ! இன்றைய அதிவிரைவு தகவல் பரிமாற்ற யுகத்திலும் இந்தியா என்றாலே ருட்யார்ட் கிப்ளிங் எழுதிய ஜங்கிள் புக் காலத்துத் தேசத்தைக் கற்பனை செய்யும் மேலைநாட்டினர் இன்றும் உள்ளனர் !<br />
<br />
யானையில் ஏறி சந்தைக்குச் செல்லும் மனிதர்கள், மகுடி ஊதி கயிற்றைப் பாம்பாகப் படமெடுக்கசெய்யும் பக்கீர், பசுமாட்டைக் காணும் போதெல்லாம் விழுந்து கும்பிடும் மனிதர்கள் , என்பன தொடங்கி, இந்துக்களும் முஸ்லீம்களும் குழு குழுவாகப் பிரிந்து சதா சர்வகாலமும் சண்டையிட்டுக்கொண்டிருப்பார்கள், தலைநகரின் பிரதான வீதிகளில் கூடஆடுகள், எருமைகள் தொடங்கிப் பன்றி கூட்டங்கள் வரை குறுக்கே புகுந்து போக்குவரத்துத் தடைபடும், இமயம் தொடங்கிக் குமரிவரை இந்தியாவின் ஒரே மொழி ஹிந்தி என்பன வரை இந்தியா பற்றிய சராசரி மேலைநாட்டு மனிதனின் கற்பனை க்ளிஷேக்கள் ஏராளம் !<br />
<br />
மேலைநாட்டினருக்கு தெரிந்த ஒரே இந்திய சினிமா உலகம் பாலிவுட் ஒன்றுதான் ! அதற்கு ஈடான கோலிவுட், டோலிவுட் என ஒரு டஜன் மொழிகள் சார்ந்த சினிமாக்கள் இருப்பதும் அங்கிருந்தும் அவ்வப்போது தரமான படங்கள் வருவதெல்லாம் தெரியாது !<br />
<br />
" பாலிவுட்டின் சூப்பர் சாதனை படமான பாகுபலியில் ஏன் ஷாருக்கான் நடிக்கவில்லை ?! " எனக்கேட்டார் ஒரு பிரெஞ்சு அன்பர் !<br />
<br />
ராஜ்கபூருக்கு பிறகு மேலைநாட்டினர் முதல் ஆப்ரிக்கத் தேசம் வரை தெரிந்த ஒரே இந்திய திரைசட்சத்திரம் ஷாருக்கான் தான் ! அவர்களைப் பொறுத்தவரை ஆல் இந்தியா சூப்பர் ஸ்டார், ஆஸ்கார் நாயகன் எல்லாமே ஷாருக் தான் !<br />
<br />
<b>மே</b>லைநாட்டவரை விட்டுத்தள்ளுங்கள் ! நமது நாட்டிலேயே வடக்கு பற்றித் தெற்கும் தெற்கு பற்றி வடக்கும் கொண்டிருக்கும் க்ளிஷேக்கள் எத்தனை ?...<br />
<br />
தென்னிந்தியா என்றாலே மதராசி, இட்லி, தோசா ( தோசை இல்லை ! ), சாம்பார், சந்தனம், தங்கநகை, லுங்கி, ரஜினிகாந்த் ! இந்த க்ளிஷேயின் முழுநீள திரைப்படமாய் வந்த சென்னை எக்ஸ்பிரஸை நாமும் சேர்ந்துதானே ஹிட்டாக்கினோம் ?!<br />
<br />
மதராசி என்பதற்கு வேண்டுமானால் ஒரு வரலாற்று நியாயத்தை எடுத்து விடலாம்... மொழிவாரி மாநிலங்கள் பிரிவதற்கு முன்னால் ஒன்றிணைந்த சென்னை மாகாணமாகத் தென்னிந்தியா இருந்ததால் ஒரேடியாக மதராசி ! ஆனால் வடநாட்டவர்கள் அதற்குப் பிறகு பொது அறிவு " அப்டேட் " செய்ய மறந்துவிட்டார்கள் ! பாவம் ... இட்லி தோசா பவன்களெல்லாம் பீட்சா , பர்கர் சென்ட்டராக மாறியதும் அவர்களுக்குத் தெரியாது ! சில சினிமா டான்ஸ் மாஸ்டர்கள் ஆரம்பித்துவைத்த லுங்கி டான்ஸ் மிகக் குறைந்த காலகட்டத்தில் பரதநாட்டியத்தையும் தாண்டி தமிழ்நாட்டின் கலை அடையாளமாக மாறிவிட்டது தமிழனுக்குப் பெருமை தானே ?!<br />
<br />
தங்க நகை மோகம் என்ற உண்மை மட்டும் எப்படி இந்த க்ளிஷேவில் சேர்ந்தது என்று புரியவில்லை !<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWAmNzxXQRmq7HIljGTjsR6BFmJXOrK8bKZp_iPSYdBJ16o0OJWeiws4qt-fGmFYr6dXnCFxXEX0IDFwHoVIqpD2G6_U5Vs_TRgH4KNuYp6N5I5S6-SVg93mGh8iOJX3Sq7Siqhfc7BE8/s1600/main-qimg-d251da02939fc99e4bbaf9a2049fb80c.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWAmNzxXQRmq7HIljGTjsR6BFmJXOrK8bKZp_iPSYdBJ16o0OJWeiws4qt-fGmFYr6dXnCFxXEX0IDFwHoVIqpD2G6_U5Vs_TRgH4KNuYp6N5I5S6-SVg93mGh8iOJX3Sq7Siqhfc7BE8/s320/main-qimg-d251da02939fc99e4bbaf9a2049fb80c.jpg" width="320" /></a></div>
நம்மவர்களும் அவர்களுக்குச் சளைத்தவர்களா என்ன ?!...<br />
<br />
வட இந்தியா என்றாலே இந்தி மட்டும்தான் என்பது தொடங்கி, வெள்ளைத்தோல் வட இந்தியர்களெல்லாம் சேட்டுக்கள், ராஜஸ்த்தான் எங்கும் ஒட்டகங்கள் உலாவும், பஞ்சாபிகள் " பல்லே... பல்லே " என ஆடிக்கொண்டே இருப்பார்கள் என எத்தனை க்ளிஷே கண்ணொட்டம் ?!<br />
<br />
<b>ந</b>மது சினிமா உலகம் இந்த க்ளிஷே வளர்ச்சிக்காக ஆற்றும் பங்கினை பக்கம் பக்கமாக எழுதலாம் !<br />
<br />
சினிமா கோயில் குருக்கள், " சொல்லுங்கோ ! என்ன நக்ஷத்திரம் ?... " என்ற ஒரே வரியைதான் பல்லாண்டுகாலமாகச் சொல்லிக்கொண்டிருக்கிறார்...<br />
<br />
எனது பள்ளி நண்பன் ஒருவன் மிகவும் பிரசித்தி பெற்ற கோயில் ஒன்றின் தலமை குருக்கள். " வாடா மாப்ள ! " எனச் சாதாரணமாகத்தான் பேசுவான் !<br />
<br />
சினிமா இஸ்லாமியர்கள் என்றால் நீண்ட தாடியும் கணுக்காலுக்கு மேலே உயர்த்திக் கட்டிய லுங்கியுமாக, முட்டி தொடும் அங்கியுடன் சதா பிரியாணியைப் பற்றியே பேசிக்கொண்டிருப்பார்கள் அல்லது அடிக்கொருத்தரம் " அரே அல்லா ! " என்பார்கள்...<br />
<br />
சகஜ வாழ்க்கையில் பலரின் பெயரை வைத்துதான் மதத்தை ஊகிக்க முடியும். வாரத்தில் பல நாட்கள் சாம்பாரை விரும்பும் நிறைய இஸ்லாமியர்களை எனக்குத் தெரியும் !<br />
<br />
சினிமா பாதிரியார் எந்நேரமும் பைபிளை நெஞ்சில் அணைத்தப்படி அடிக்கடி காற்றில் சிலுவை வரைவார்...<br />
<br />
எல் கே ஜி தொடங்கி மேல்நிலை கல்விவரை நான் பயின்றது அனைத்துமே கிறிஸ்த்துவக் கல்வி மையங்களில். நான் பயின்ற பள்ளியின் முதல்வரான பாதிரியார் புல்லட்டில் அதிவேகமாகப் பறப்பார். பூஜை நேரம் தவிர மற்ற சமயங்களில் எங்கள் அரட்டையில் கூடக் கலந்துக்கொள்வார் !<br />
<br />
" அரே... நம்பிள்கிட்டே ஏமாத்தறான்... " என்றபடி காமெடியனை துரத்தும் தமிழ் சினிமா சேட்டு ஒன்று வட்டிக்கடை வைத்திருப்பார் அல்லது நகைக்கடை வைத்து கள்ள நகையை வாங்குவார் !<br />
<br />
என்னுடன் படித்த ஒரு சேட்டுபையனின் அப்பா ஏதோ அலுவலகத்தில் குமாஸ்த்தாவாகப் பணிபுரிந்தார். சுத்தமான தமிழில், எங்களைவிடவும் சரளமாகக் கெட்டவார்த்தைகள் பேசுவான் அந்தப் பையன் !<br />
<br />
விதிவிலக்காக அரசியல்வாதிகள் பற்றிய சினிமா க்ளிஷே மட்டும் உண்மையுடன் ஒத்துப்போவது ஆச்சரியம் !<br />
<br />
கார்ட்டூன் கோடுகளின் கற்பனையையும்தாண்டி விதம் விதமாக வளைந்து நெளிந்து தலைவியின் காலில் விழுவது, தலைவருக்கு வணக்கம் வைப்பது தொடங்கி ப்ளக்ஸ் போர்டு பிரதாபங்களாகட்டும் அல்லது விஞ்ஞான ரீதியிலான ஊழல்களாகட்டும், ஸ்டீரியோடைப் தொடங்கிக் கார்ட்டுன்கள்வரை எதுவுமே நம் அரசியல்வாதிகளின் உண்மையான அலும்புகளை நெருங்க முடியாது !<br />
<br />
இன்னும் அழுக்கான உடையணிந்து ஊருக்கு வெளியே வாழும் பண்ணையாட்கள், வில்லன் வீட்டுக்கு லஞ்சம் வாங்க சீருடையுடன் வரும் போலீஸ், கறுப்பான பிக்பாக்கெட், " ஊய் " என மார்க்கமாக உறுமும் தொண்டரடிப்பொடி , அவலட்சணத்தின் அடையாளம் கறுப்பு, சில சமயம் சிரிக்க வைத்து பல சமயம் முகம் சுழிக்கச் செய்யும் " முருங்கைக்காய் சமாச்சரங்கள் " எனச் சினிமா க்ளிஷேக்களின் பட்டியல் மிக மிக நீளம் !<br />
<br />
<b>தி</b>ரிஷ்யம் படம் பார்த்துக்கொண்டிருந்தபோது,<br />
<br />
" இந்த மோகன்லால் பெரிய ஆளுப்பா ! " என்றார் நண்பர்...<br />
<br />
" ஆமாம்... நம்ம கமல் மாதிரி அந்தக்கரை ஆஸ்கார் நாயகனாச்சே ! " என்றேன்.<br />
<br />
" அட, நான் நடிப்பை சொல்லலீங்க... லால்ன்னா வடநாட்டுக்காரந்தானே ?... அங்கேருந்து வந்து கேரளாவுல சூப்பர் ஸ்டார இருக்காரே ! " என்றார் !<br />
<br />
<b>இ</b>ந்த க்ளிஷே விசயத்தில் ஹாலிவுட்காரர்களும் நம்மவர்களுக்குச் சற்றும் சளைத்தவர்கள் கிடையாது !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYcJ8e5RE2ib983AKDqYTZAtW0W9URmGNfI6OHEFBXTe1T3ELDuj9gPx-xqJ76IJRvitDc5TW8OlzWnYejP1Wptcx6guOc0zlf3RUAg6m6DknTfAHBMgpXZ_zh4m2YW1MqnX-U2736ndA/s1600/frenchstereotype.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYcJ8e5RE2ib983AKDqYTZAtW0W9URmGNfI6OHEFBXTe1T3ELDuj9gPx-xqJ76IJRvitDc5TW8OlzWnYejP1Wptcx6guOc0zlf3RUAg6m6DknTfAHBMgpXZ_zh4m2YW1MqnX-U2736ndA/s1600/frenchstereotype.jpg" /></a></div>
<br />
படங்களில் பாரீஸ் நகர் என்றால் பின்புலத்தில் ஈபிள் டவர் கட்டாயம் ! பாரீஸ்வாசிகள் ஒரு கையில் குடையும் மற்றொரு கையில் " பக்கேத் " எனப்படும் நீண்ட பன்ரொட்டியுடனும் ஓவர் கோட்டுடன் நடந்து கொண்டிருப்பார்கள் !... பிரெஞ்சுக்காரர்கள் ஒயினையும் சீஸ் எனப்படும் பாலாடைக்கட்டிகளையும் விரும்பி சாப்பிடுபவர்கள் என்பதால், அவர்களைக் குறிப்பட " புளித்த ஒயினும் நாறும் பாலடை கட்டியும் ! " என்ற சொலவடை மேலைநாடுகளில் பிரபலம் !இங்கிலாந்தின் லண்டன் என்றால் டவுனிங் தெருவின் பிரதமர் இல்லத்தின் வாயிலை காவல் காக்கும் நீண்ட தொப்பிக் காவலர் ஒரு பிரேமிலாவது இடம் பெற வேண்டும் ! வெள்ளை மாளிகையையும், அமெரிக்க தேசிய கொடி பின்புலத்தில் உரையாற்றும் ஜனாதிபதியையும் காட்டாவிட்டால் அமெரிக்கக் காட்சி நிறைவு பெறாது !<br />
<br />
<b>ஒ</b>ரு சமூகத்தின் குணம், நடை, உடை, பாவனைகள் பற்றிய ஸ்டீரியோடைப் மதிப்பீடுகளை ஒரு புன்முறுவலுடனோ அல்லது ஒரு முகசுளிப்புடனோ புறந்தள்ளிவிடலாம் ஆனால் ஒரு தனிமனிதன் அல்லது ஒரு குழு இழைக்கும் குற்றத்தினால் அவர்கள் சார்ந்த சமூகத்தின் மீது படியும் ஸ்டீரியோடைப் அபிப்ராயம் அந்தச் சமூகத்துக்கு ஏற்படுத்தும் இன்னல்கள் மிகக் கொடுமையானது.<br />
<br />
இந்திராகாந்தி கொல்லப்பட்ட போது சீக்கிய சமூகத்தின் மீது படிந்த வெறுப்பு, ராஜிவ் படுகொலையினால் ஒட்டுமொத்த ஈழத்தமிழ் சமூகத்தின் மீது படிந்த சந்தேகக் கண்ணோட்டம், அடிப்படைவாத குழுக்களின் தீவிரவாதத்தினால் இஸ்லாமியர்கள் பற்றிய அபிப்ராயம் என நிறையச் சொல்லலாம் !<br />
<br />
"<b> ஸ்</b>டீரியோடைப் " என்ற சொல்லுக்கு ஏற்ப அதீதமாகப் பெரிதாக்கி சொல்லப்படும் இந்த க்ளிஷேக்கள் சில சமயங்களில் உண்மைக்கு மிக நெருக்காமாகிவிடுவதும் உண்டு...<br />
<br />
இந்திய தேர்தல், கும்பமேளா போன்ற நிகழ்வுகள், இயற்கை பேரிடர்கள் எனப் பிரான்ஸ் தலைப்புச் செய்தியில் இந்தியா இடம் பிடிக்கவெனச் சில நிகழ்வுகள் உண்டு ! இவற்றுடன் இரு நாடுகள் சமந்தப்பட்ட ராஜாங்க விஜயம், பெரிய அளவிலான ஆயுத ஒப்பத்தம் ஆகியவற்றையும் சேர்த்துக்கொள்ளலாம் !<br />
<br />
சமீபகாலமாக மேல்சொன்னவைகளுடன் மற்றொரு " நிகழ்வுக்காகவும் " இந்தியா அடிக்கடி பேசப்படுகிறது...<br />
<br />
அந்த நிகழ்வு " பாலியல் வன்முறை ! "<br />
<br />
மேலைநாட்டினர் அனைத்தையும் ஜோக்காக்கிவிடுவார்கள். அவர்களின் கேலிச்சித்திரங்களுக்கு எல்லையே கிடையாது. புனிதமாக மதிக்கும் மதம் சார்ந்த நம்பிக்கைகள்கூட இந்தக் கேலியிலிருந்து மீள முடியாது ! எதையும் கேலி, கேள்விக்கு உட்படுத்தும் குணம் அவர்களுடையது !<br />
<br />
அண்மையில் நான் கேட்ட ஜோக் ஒன்று...<br />
<br />
" விடுமுறையைக் கழிக்க வேண்டிய நாட்டினை ஐரோப்பிய பெண்கள் மிகக் கவனமாகத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்... ஆப்கானிஸ்த்தான், பாகிஸ்த்தான் தொடங்கி ஆப்ரிக்க நாடுகள் வரை அடிப்படைவாதிகள் காத்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள்... அவர்களிடம் சிக்கினால் பனையக்கைதிகளாகி தலையை இழக்க நேரிடும் ! அமெரிக்கா சென்றால் எந்தக் கல்லூரி மாணவனாவது மெஷின் கன் மூலம் சல்லடையாக்கிவிடுவான்.... பேசாமல் இந்தியா செல்லலாம்... பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளானாலும் உயிராவது மிஞ்சும் ! "<br />
<br />
மிகக் கொடூரமான க்ளிஷே !... ஆனால் இந்தியாவில் அடிக்கடி நிகழும் அந்த அவலத்தை நினைக்கும்போது தலைகுணிவு மட்டுமே மிஞ்சுகிறது !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<br />
( <b>இ</b>ந்தியா பற்றிய ஒரு முக்கியமான க்ளிஷேயை இந்த பதிவில் குறிப்பிடவில்லை ! அதனை சரியாக சொல்லும் அன்பர்களுக்கு அந்த க்ளிஷே பற்றிய எனது அடுத்த பதிவு மின்னஞ்சலில் " இலவசமாக " அனுப்பப்படும் ! )<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com65tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-67413882144249205832015-07-18T15:36:00.000-07:002015-07-18T15:39:36.886-07:00காலம் திருடிய கடுதாசிகள் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>வீ</b>ட்டின் கூடத்தில், மேசையின் மீதோ, சுவற்றில் பொருத்தப்பட்ட மர ஷெல்பிலோ தூசி படிந்த, வெல்வெட் துண்டு போர்த்தப்பட்ட பெரிய மோர்பி ரேடியோ... சமையல் புகையினால் பழுப்பேறிய அந்த ரேடியோவுக்கு அருகில் ஒருசில பழைய இன்லாண்டு லெட்டர் மற்றும் காந்திதலை அச்சிட்ட மஞ்சள் நிற தபால் அட்டைகள்... அபூர்வமாய் ஒன்றிரண்டு வெளிநாட்டுத் தபால்கள் !...<br />
<br />
ஏறக்குறைய முப்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் மேல் நடுத்தர மற்றும் நடுத்தரக் குடும்ப வீடுகளில் காணக்கிடைத்த அந்தக் காட்சியைத் தங்கள் மனப்பெட்டகத்தில் ஓவியமாய் ஒளித்துகொண்டவர்கள் அதனைச் சிரமம் பார்க்காமல் தேடி எடுங்கள் ...<br />
<br />
இந்தப் பதிவு சொல்லப்போவது " விவித்பாரதியின் வர்த்தக ஒலிபரப்பு... " என வயலின் ஆக்ரோசத்துடன் தொடங்கி, ஒரு தலைமுறையின் சுகதுக்கங்களின் துணையாய் தவழ்ந்த, அந்த மோர்பி ரேடியோவின் வழியே கசிந்த, திரையிசை தூறலை அல்ல... அதற்கருகே அடுக்கப்பட்டிருக்கும், அந்தச் சுக துக்கங்களைப் பதிவு செய்த " கடுதாசிகளின் " கதையை !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkZhGO-xAgA2hKtq5tfXYTaO9qBqLrSd2KMQTVPHRvxNMSuN-bXGmRoWLX_xiO3kvtdOd7edaudQKK8rD9ueqT5vxwWNVLIJ5QsGOEfSVYfiOtsjRuhECzQTb1ACbvPX7lk8pN4krAu8E/s1600/BN-FL660_ipostm_G_20141109231013.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkZhGO-xAgA2hKtq5tfXYTaO9qBqLrSd2KMQTVPHRvxNMSuN-bXGmRoWLX_xiO3kvtdOd7edaudQKK8rD9ueqT5vxwWNVLIJ5QsGOEfSVYfiOtsjRuhECzQTb1ACbvPX7lk8pN4krAu8E/s320/BN-FL660_ipostm_G_20141109231013.jpg" width="320" /></a> <b>தெ</b>ருவுக்கு ஒரு தொலைபேசியே அதிகம் என்ற அந்தக் காலத்தில் அதிநவீன தனிமனித தகவல் தொடர்பாக இருந்தவை கடிதங்களும் தந்திகளும் !<br />
<br />
" பொண்ணைப் புடிச்சிருக்கு... கொடுக்கல் வாங்கலும் சரிதான்.... இருந்தாலும் குடும்பத்துல கலந்துக்கிட்டுக் கடிதம் போடறோம் ! " எனச் சொல்லிவிட்டு எழுந்துபோகும் மாப்பிளை வீட்டாரின் சம்மதம் கடிதம் வந்து சேரும் வரை தூக்கம் தொலைத்த பெண்ணின் பெற்றோரையும், " தாயும் சேயும் நலம் " என்ற வரிகளைத் தாங்கிய கடிதம் கையில் கிடைக்கும் வரை கர்ப்பிணி மகளை நினைத்து அல்லும் பகலும் கலங்கிய தாயையும், " அப்பாவுக்குத்தான் உடல்நிலை சரியில்லை. நாங்கள் இருக்கிறோம். புகுந்த வீட்டில் நீ முகத்தைத் துக்கிவைத்துக்கொண்டிருக்காதே ! " என்பதைப் படித்துத் துக்கத்தைத் தொண்டைக்குழிக்குள் அடைகாத்த மகளையும் இன்றைய குறுஞ்செய்தி, முகநூல் தலைமுறைக்குத் தெரியுமா ?!<br />
<br />
" காலணா கடுதாசிக்கு வக்கத்துப் போயிட்டேன்... இருக்காளா போயிட்டாளான்னு தெரிஞ்சிக்கக் கூட ஒரு கடுதாசி போடக்கூடாதா ?... " என்ற புலம்பல் பிள்ளைகளால் மறக்கப்பட்ட முதிய தாய்மார்களின் அன்றாட அங்கலாய்ப்பாய் இருந்த காலம் அது !<br />
<br />
<b>இ</b>ன்றைக்கும் கடிதம் என்ற வார்த்தையைக் கேட்டாலே எனது பால்ய வயதின் நிகழச்சி ஒன்று மனதில் நிழலாடும்...<br />
<br />
எங்கள் தெருவில் ஒரு பெட்டிக்கடை. தன் வீட்டு திண்ணையைக் கடையாக மாற்றியிருந்த அந்தக் கடையின் உரிமையாளரை தெருப்பிள்ளைகள் அனைவரும் மாமா என அழைத்ததால் அந்தக் கடைக்கு மாமா கடை என்றே பெயர் ! பெரியவர்களுக்கு அவர் கடை மாமா !<br />
<br />
பாட்டிக்காக " லெட்டர் " வாங்க மாமா கடை சென்றேன்...<br />
<br />
கடையில் நல்ல கூட்டம்.<br />
<br />
" ஒரு இங்கிலாந்து லெட்டர் கொடுங்க ! "<br />
<br />
எட்டணா என ஞாபகம்... நான் காசை நீட்டி கேட்க, என்னை ஏற இறங்க பார்த்தவர், வேறு வியாபாரத்தைக் கவனிக்கத் தொடங்கினார் !<br />
<br />
" கொஞ்சம் இரு தம்பி !.... "<br />
<br />
நான் மீன்டும் மீன்டும் கேட்க, அவரோ என்னைக் காக்கவைத்துவிட்டு மற்ற வியாபரங்களைப் பார்க்க, எனக்கு அழுகையும் ஆத்திரமும் முட்டியது !<br />
<br />
" தம்பி என்னா கேட்டீங்க ?.... "<br />
<br />
ஒரு வழியாய் அனைத்து வியாபரங்களையும் முடித்துவிட்டு அவர் கேட்க,<br />
<br />
" ஒரு இங்கிலாந்து லெட்டர் !... "<br />
<br />
நான் கோபமாய்க் கூற,<br />
<br />
" இங்கிலாந்து லட்டரா ?... அதுக்குத்தான் நிக்கச் சொன்னேன்... அது இங்கிலாந்து லட்டர் இல்லம்மா... இன்லாண்டு லெட்டர்... இன்லாண்டுன்னா உள்நாடுன்னு அர்த்தம்... படிக்காத நாங்க வேணா தப்பா சொல்லலாம்... படிக்கற தம்பி நீங்க சரியா புரிஞ்சிக்கனுமில்ல ?.... "<br />
<br />
அவரின் வாஞ்சையான வார்த்தைகள் இன்றும் மனதில் ஒளித்துக்கொண்டிருக்கின்றன !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgytc228QrQRrQjLdeCC95XSSFIsnsUtd5c-KkGksBfQJTV7fLA4vgpC1b_h66tHIVbvMcLm1hOcnPm0B4nPZz5evVr6tUfryOISUthZ1pcQTt3iVhrcvW5ykidg_A06EKRArJODYkyWNU/s1600/aerogrammeindia19.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="164" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgytc228QrQRrQjLdeCC95XSSFIsnsUtd5c-KkGksBfQJTV7fLA4vgpC1b_h66tHIVbvMcLm1hOcnPm0B4nPZz5evVr6tUfryOISUthZ1pcQTt3iVhrcvW5ykidg_A06EKRArJODYkyWNU/s320/aerogrammeindia19.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>பு</b>திதாய் திருமணமான எதிர்வீட்டு அக்காவின் கணவருக்குத் துபாயில் வேலை...<br />
<br />
" என்ன சொல்லி நான் எழுத... என் மன்னவனின் மனம் குளிர... "<br />
<br />
" டேய்... அது என்னா படம்ன்னு தேடி கேசட் கொண்டு வரியா ?... "<br />
<br />
வானம் குளிர்ந்து மாலை மயங்கிய ஒரு பொழுதில், தெருக்கோடி டீக்கடையிலிருந்து காற்றில் கலந்து காதுகளில் கசிந்த சினிமா பாடலை கண்களில் நீர் கட்ட லயித்துக் கேட்ட அக்கா கெஞ்சியது !<br />
<br />
வாடகை வி சீ ஆர் கேசட் பிளேயர் பிரபலமான காலம்...<br />
<br />
ராஜா ரெக்கார்டிங் சகாயம் அண்ணனிடம் படத்தை விசாரித்து, அப்போது ஊரிலிருந்த அனைத்து வீடியோ கேசட் கடைகளிலும் அலைந்து, அந்தப் படத்தைக் கொண்டு வந்தேன் !...<br />
<br />
ராணிதேனி !<br />
<br />
பார்க்க முடியாத பாடாவதி பிரிண்டை பரவசமாய்ப் பார்த்து, அந்தப் பாடலை மட்டும் பலமுறை ரீவைண்ட் பண்ண சொல்லி கேட்டது அக்கா !<br />
<br />
" டேய்... அவருக்கு ஒரு லெட்டர் எழுதனும்... எனக்குச் சரியா எழுத வராதுடா... நான் சொல்றேன்... நீ எழுதறியா ? "<br />
<br />
தயங்கி தயங்கி கேட்ட அக்காவுக்குக் கடிதம் எழுதி கொடுத்தேன்.<br />
<br />
" டேய்... இதை யார் கிட்டேயும் சொல்லிடாதேடா ! "<br />
<br />
காதலில் உருகி எழுதிய கடிதம் சொந்த கணவனுக்குத்தான் என்றாலும் சஙடமாய்க் கேட்டது அக்கா !<br />
<br />
ஒவ்வொரு நாளும் காத்திருந்து, எதிர்பார்ப்பு பொய்த்த ஒரு பகலில் கணவனிடமிருந்து பதில் கடிதம் !<br />
<br />
" டேய்... டேய்... படிச்சி சொல்லுடா... "<br />
<br />
அன்பு மனைவி என ஆரம்பித்த கடிதத்தை, பொதுவான விசாரிப்புகளுக்குப் பிறகு,... நீ ஏதேதோ எழுதியிருக்கிறாய் அதைப் புரிந்து கொள்ளும் அளவுக்கு எனக்குப் புத்தியும் இல்லை நேரமும் இல்லை என முடித்திருந்தார் !<br />
<br />
படித்துவிட்டு அக்காவை பார்த்தேன்... சலனமற்ற முகத்துடன் கடிதத்ததை வாங்கி நான்காய் மடித்துக்கொண்டு விடுவிடுவெனப் போய்விட்டது அக்கா !<br />
<br />
இப்படி எத்தனையோ அக்காக்களின் புரிந்துக்கொள்ளப்படாத பிரியங்களைச் சுமந்து திரிந்தன அன்றைய கடுதாசிகள் !<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIgaLwR1RHW6s2yFllgDifXadBmVaMhXBGKrE6X1Ev-is7EFYUcGTWYEPV2uTYkCfWh23yKDat8jvZAstmqxQn6q0L0krj53VyNNejqmPFKd0gCeLsF9-U60U_kCFp1Oq2XGRbED4M21w/s1600/indian-postal-department-ipd-postman1.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="237" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIgaLwR1RHW6s2yFllgDifXadBmVaMhXBGKrE6X1Ev-is7EFYUcGTWYEPV2uTYkCfWh23yKDat8jvZAstmqxQn6q0L0krj53VyNNejqmPFKd0gCeLsF9-U60U_kCFp1Oq2XGRbED4M21w/s320/indian-postal-department-ipd-postman1.gif" width="320" /></a></div>
<b>த</b>பால்காரர் அன்றாட வாழ்க்கையின் மிக முக்கிய அங்கத்தினராகத் திகழ்ந்த நாட்கள் அவை... பத்தாம் வகுப்புத் தேர்வு முடிவை கொண்டுவரும் தபால்காரரை தலையில் தூக்காத குறையாகக் கொண்டாடிய காலம் !<br />
<br />
காலை நேர பரபரப்பு முடித்து, முந்தானையில் கை துடைத்தபடி பெண்கள் வீட்டு வாசலில் நிற்க தொடங்குவார்கள்... ஓய்வு பெற்ற திண்ணை தாத்தாக்களின் பார்வைகள் தெருக்கோடியை மொய்க்கும் ! ...<br />
<br />
பதினொரு மணி வாக்கில் பழையைச் சைக்கிளின் முன்னும் பின்னும் பெரிய பைகளில் தபால்களும், பார்சல்களும் தளும்ப, பிரசன்னமாவார் தபால்காரர் !<br />
<br />
" தபால்காரரே.... நமக்கு..... "<br />
<br />
" இன்னைக்காச்சும் மணியார்டர் உண்டா... "<br />
<br />
" பாவிபய கடுதாசி போட்டிருக்கானா தம்பி ?.... "<br />
<br />
ஒவ்வொருவீட்டு வாசலின் விசாரிப்புக்கும் ஒவ்வொருவிதமாய்ப் பதிலளிப்பார்... ஆனால் முகத்தின் சிரிப்பு மாறாது !<br />
<br />
" இருக்கு !... இருக்கு... ! "<br />
<br />
" தேதி பொறந்து ரெண்டு நாளுதானே ஆகுது தாத்தா... பென்சனெல்லாம் நாளைக்குத்தான் டிஸ்பேட்ச் பண்ணுவாங்க ! "<br />
<br />
" ஏன் ஆத்தா கோபப்படறே... கடுதாசிதானே ... ? போட்டிருப்பான் !... நாளைக்கு வரும் ! "<br />
<br />
தலைவாசலில் நின்று அவர் விசிறும் கடிதங்கள் மிகச் சரியாய் வீட்டினுள் விழும் !<br />
<br />
சைக்கிளை ஸ்டாண்ட் போட்டுவிட்டுத் திண்ணையில் தபால்காரர் அமர்ந்தால் மணியார்டர்... ரெஜிஸ்டர் தபால் அல்லது பார்சல் !<br />
<br />
" இருங்க தபால்காரரே... அடியேய்... காபி கொண்டா... "<br />
<br />
" இல்லீங்க இருக்கட்டும் !.... "<br />
<br />
" அட ஒரு வாய் மோர் இல்லேன்னா தண்ணியாச்சும் குடிச்சிட்டு போங்க ! "<br />
<br />
மணியார்டர் பாரத்தை விரித்து, பணத்தை எண்ணுபவருக்கு உபசாரம் தூள் பறக்கும் ! வரும் தொகையின் அளவை பொறுத்து அவரின் கையில் கொஞ்சம் தினிப்பவர்களும் உண்டு ! காபியோ, மோரோ அல்லது சிறு பணமோ எதுவாக இருந்தாலும் சிரிப்புடன் பெற்றுக்கொள்வார் !<br />
<br />
அப்போதெல்லாம் பார்சல்கள் மிக அரிதாக வருபவை ! தெருவில் யார் வீட்டுக்காவது பார்சல் வந்துவிட்டால், வந்தது என்ன என்பதை அறிந்துகொள்ளத் தெரு முழுவதும் விசாரணையில் இறங்கும்... அதுவும் வெளிநாட்டு பார்சலாக இருந்தால் தெருவே தூக்கமின்றிப் புரளும் !<br />
<br />
சிங்கப்பூரிலிருந்து வந்தது ஒரு சாக்லெட் பட்டையானாலும், பங்கு வைக்கப்பட்டுத் தெருவின் அனைத்து வீடுகளுக்கும் வரும் !<br />
<br />
" கொஞ்சம் படிச்சி சொல்லுப்பா.... "<br />
<br />
" இரு ஆத்தா... லைனை முடிச்சிட்டு மதியமா வந்து எழுதி தரேன்... "<br />
<br />
கண் பார்வை மங்கிய பாட்டியின் கடிதத்தைப் படித்துகாட்டிவிட்டு, பதில் எழுத மதிய உணவுக்குப் பின்னர் வருவார் !<br />
<br />
" தபால்காரரே... அடுத்த ஞாயித்துக்கிழமை நம்ம பெரிய பொண்ணுக்கு வலைக்காப்பு... வீட்டுக்கு வந்து.... "<br />
<br />
" அதெல்லாம் வேண்டாம்மா... அதான் சொல்லீட்டீங்களே... "<br />
<br />
அதுநாள் வரையிலும் காக்கி யூனிபார்மில் மட்டுமே பார்த்த தபால்காரர் வேட்டியும் சட்டையுமாகக் குடும்பத்துடன் வந்து கலந்துக்கொள்ளுவார்.<br />
<br />
கொடுப்பார்கள், அழைப்பார்கள் என அவர் நினைத்து பழகாத, காரியம் ஆகக் கொடுக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் மக்களுக்கும் இல்லாதிருந்த காலம். அரசு ஊழியர் என்ற நிலையைத் தாண்டி, ஒவ்வொரு நாளும் நம் வீடு வரும் சொந்தக்காரரை போலத் தபால்காரர் நடத்தப்பட்ட காலம் ! சம்பளத்துக்கு வேலை என்ற கடமையையும் தாண்டி தான் சுமந்து வரும் கடிதங்களில் பொதிந்த சுக துக்கங்களைத் தன்னுடையவைகளைப் போலப் பாவித்த அரசு ஊழியரின் காலம் !<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggyk5I1yp00JrNkg0Otwr_sbwblOamj_-YSux8Jy-gU9BilJ6C3FeDsftng5Sbq74la7UwW-7aZeQnzYr5TIP4_OxVTumv0JAJmoeKAL9zyc_1knk8DqcA6xbT8TL9GTm6n_xY9wXue0g/s1600/soumya.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggyk5I1yp00JrNkg0Otwr_sbwblOamj_-YSux8Jy-gU9BilJ6C3FeDsftng5Sbq74la7UwW-7aZeQnzYr5TIP4_OxVTumv0JAJmoeKAL9zyc_1knk8DqcA6xbT8TL9GTm6n_xY9wXue0g/s320/soumya.jpg" width="320" /></a><br />
" வீட்டு ஆம்பளைங்க யாரும் இல்லையா ?... "<br />
<br />
தந்தியுடன் வருபவர் சன்னமான குரலில் கேட்டால் வீட்டுப் பெண்கள் பதற தொடங்கிவிடுவார்கள்...<br />
<br />
" ஒண்ணுமில்லேம்மா... உடம்பு முடியலன்னுதான் இருக்கு.... "<br />
<br />
காத்திருந்து குடும்பத்தில் மூத்தவர்களிடம் துக்கச் செய்தியை பக்குவமாய்ச் சொல்லிவிட்டு போவார்.<br />
<br />
" .... <b>இ</b>ருக்காரா ? "<br />
<br />
கோடையின் வெப்பம் தகித்த ஒரு மதியத்தில் என் பெயரை சொல்லி கூப்பிட்டார் தபால்காரர்...<br />
<br />
என் பெயருக்கு வந்த முதல் கடிதம் !<br />
<br />
" உனக்காடா ?... உனக்கு யாருடா கடிதம் போட்டது ?... "<br />
<br />
பள்ளி ஹாஸ்டலில் தங்கி என்னுடன் படித்த அமீன் எழுதிய கடிதம் !<br />
<br />
மூன்றாம் வகுப்புக் கோடை விடுமுறையில் இருந்த என்னை வீட்டினர் அனைவரும் சுற்றிக்கொள்ள, அந்தக் கடிதத்தைப் படித்தபோது உண்டான பரவசம் இன்றும் உயிர்ப்புடன் இருக்கிறது !<br />
<br />
தீபாவளி, பொங்கல் விழாக்களின் போது பலருக்கு வாழ்த்து அட்டைகள் வரும்...<br />
<br />
நானும் ஒரு பொங்கல் அட்டை வாங்கி என்னுடன் படித்த அய்யாக்கண்ணு அனுப்புவது போல, கையெழுத்தை மாற்றி எழுதி எனது முகவரிக்கே அனுப்பி, நண்பனிடமிருந்து வந்ததாக வீட்டில் பெருமைபட்டுக்கொண்டதை இன்று நினைத்தால் சிரிப்பு வருவதுடன் அன்று அப்படிச் செய்யத்தூண்டிய உளவியல் காரணத்தையும் அறிந்துக்கொள்ள ஆவல் எழுகிறது !<br />
<br />
<b>பு</b>துவை மாநிலத்தின் பல குடும்பங்களைப் போல என் குடும்பமும் பிரெஞ்சு குடியுரிமை கொண்ட குடும்பம் என்பதால் பிரான்சிலிருந்து தாத்தா, சித்தப்பாக்களின் தபால்கள் தொடர்ந்து வந்தபடி இருக்கும்...<br />
<br />
பிரான்சிலிருந்து அனுப்பப்பட்ட கடிதம் எங்களை வந்தடைய ஏறக்குறைய பதினைந்து நாட்கள் ஆகும். அந்தப் பதினைந்து நாள் கணக்கு என் சித்திமார்களுக்கு அத்துப்படி ! தபால்காரர் வரும்வரை காத்திருக்க முடியாமல் என்னைத் தபால்நிலையத்துக்கே விரட்டுவார்கள் !<br />
<br />
காலை பத்துமணிவாக்கில் ஊரின் அனைத்து " போஸ்ட் மேன்களும் " அவரவர் " லைனுக்கான " தபால் கட்டுகளுடன் தபால் நிலையத்தைச் சுற்றி அமர்ந்துக்கொண்டு கட்டை பிரித்து அடுக்குவார்கள்.<br />
<br />
" மாரியம்மன் கோவில் வீதி பத்தாம் நம்பர் இருக்கா சார்... "<br />
<br />
" சார்.... பள்ளிவாசல் தெரு ரெண்டு... "<br />
<br />
" சர்ச் ஸ்ட்ரீட் ரெண்டாம் நம்பர் வீடு ! "<br />
<br />
சினிமா கொட்டகை டிக்கெட் கெளண்டர் போல அவரைச் சுற்றி மொய்த்து பரபரக்கும் கூட்டத்தில் புகுந்து லெட்டர் பெற்று திரும்புவது பெரும் சாதனை !<br />
<br />
<b>தெ</b>ருக்கோடியில் வசித்த நந்தகுமார் அண்ணன் முதல் ஆளாய் தபால் ஆபீசில் நின்றால், எங்கள் வீட்டுக்கு அருகில் வசித்த பத்மா அக்கா கடிதம் எழுதியிருக்கிறது என அர்த்தம் ! குணிந்த தலை நிமிராமல் கல்லூரி சென்று வரும் அக்கா எந்தக் கடையில் லெட்டர் வாங்கி எங்கிருந்து போஸ்ட் செய்யும் என்பதும், அந்தக் கடிதம் கிடைக்கும் நாள் அண்ணனுக்கு எப்படித் தெரியும் என்பதும் எங்கள் தெருவின் சிதம்பர ரகசியம் !<br />
<br />
தெருவில் நுழையும் தபால்காரரை எதிர்கொண்டு அண்ணனின் கடிதத்தை வாங்கித் தாவணியில் மறைத்துகொண்டு கொல்லைப்புறம் ஓடும் பத்மா அக்கா !<br />
<br />
பத்மா அக்கா திருமணமாகி போகும் வரையிலும், அதுவரையிலும் டீ. ராஜேந்தரின் காதல் பாடல்களைக் கேட்டு ரசித்த நந்தகுமார் அண்ணன் ராஜேந்தரை போலவே தாடியும் வளர்த்துக்கொண்டு " நான் ஒரு ராசி இல்லா ராஜா " பாடலை தலை சிலுப்பிக் கேட்க ஆரம்பித்த வரையிலும் அவர்களின் காதலை சுமந்து பறந்த கடித பட்டாம்ப்பூச்சிகள் அவர்கள் வீட்டினர் எவரின் கைகளிலும் சிக்காமல் சுழன்றது ஆச்சரியமான அதிசயம் !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje6V99yr_xjHgw69TUAwc0c8n_3HKqj5WbGim_0aXhBrgJiJl23xD7aAsxIc9NDVDfBu9244-IwWXafXNhpFTz0K_bm8xjo5798-EXsHo9ZKWy2kVYc49Yi079dqWIChec_0f-Gg_fvpg/s1600/love-letter-ballons.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje6V99yr_xjHgw69TUAwc0c8n_3HKqj5WbGim_0aXhBrgJiJl23xD7aAsxIc9NDVDfBu9244-IwWXafXNhpFTz0K_bm8xjo5798-EXsHo9ZKWy2kVYc49Yi079dqWIChec_0f-Gg_fvpg/s320/love-letter-ballons.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<b>தொ</b>ன்னூரின் ஆரம்பத்தில் எங்கள் தெரு தபால்காரர் ஓய்வில் செல்ல, முதல் முறையாக ஒரு பெண் தபால்காரராக வந்தார். வெயில் மழை என எந்தக் காலமாக இருந்தாலும் சைக்கிளை ஓட்டாமல் எநேரமும் தள்ளிக்கொண்டே வரும் அந்தப் பெண்ணுக்கு சைக்கிள் ஓட்ட தெரியும் தெரியாது எனத் தெருவே பிரிந்து பட்டிமன்றம் நடத்திக்கொண்டிருந்ததே தவிர அந்தப் பெண்ணிடம் நேரடியாகக் கேட்கும் தைரியம் யாருக்கும் இல்லை !<br />
<br />
நானும் பிரான்ஸ் வந்து தாத்தா, சித்தப்பாக்களைப்போலப் பொறுப்பாய் கடிதம் எழுத தொடங்கினேன்...<br />
<br />
தொழில்மயமாக்கலின் முக்கிய நிகழ்வாய் சர்வதேச தொலைபேசி வசதி வீடுகளுக்கு வர ஆரம்பித்தது.... பேஜரில் தொடங்கி அடுத்து ஆரம்பித்த அலைபேசி தொழில்நுட்பம் அதிவிரைவாய் உலகெங்கும் பரவத் தொடங்கியது....<br />
<br />
சட்டெனத் தொடங்கிச் சர்வதேசமும் பரவிய தொழில்நுட்ப அலை சுகம், துக்கம், காதல், பிரிவு, நட்பு, துரோகம் என ஒரு தலைமுறையின் அனைத்து உணர்ச்சிகளையும் சுமந்து சுற்றிய கடுதாசிகள் அனைத்தையும் அடித்து ஒழித்துவிட்டது !<br />
<br />
காலம் எப்போதுமே இப்படித்தான் !...<br />
<br />
விரைவான பேருந்து பிரயாணத்தின் போது காற்றின் ஓசையை மீறி வேகமாய் நம் காதுகளுக்குள் தவழ்ந்து சட்டென வெளியேறி மறைந்துவிடும் சாலையோர டீக்கடை மோர்பி ரேடியோவின் கானத்தைப் போலவே நமக்கு அறிமுகப்படுத்தும் எதையும் நாம் எதிர்பாராத தருணம் ஒன்றில் சட்டெனத் திருடி தன்னுள் எங்கோ மறைத்துவிடும் !<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgstSiiRaqT70gGQbyCBSX5foTGC80c1ZUkp5IdKJd89DJkndx0Tf8FG55XE7NhGYWa4ubBsv3l0duQEJ_Xp2LL6PXdrW2JaD-PsIYuwABqHD9cw1NvvK6A2RisnJ9Otiv80oOzF3o2s1M/s1600/murphy2.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="237" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgstSiiRaqT70gGQbyCBSX5foTGC80c1ZUkp5IdKJd89DJkndx0Tf8FG55XE7NhGYWa4ubBsv3l0duQEJ_Xp2LL6PXdrW2JaD-PsIYuwABqHD9cw1NvvK6A2RisnJ9Otiv80oOzF3o2s1M/s320/murphy2.png" width="320" /></a></div>
<b>ஒ</b>ரு சில வருடங்களுக்கு முன்னர் ஊர் சென்றிருந்த போது தபால்கார பெண்மணியைப் பார்க்க நேர்ந்தது...<br />
<br />
ஆளுக்கு ஒன்று என்பதையும் தாண்டி விரலுக்கு ஒன்று என்ற அளவுக்குக் கைப்பேசிகள் அதிகரித்துக் குறுஞ்செய்திகள் குப்பைகளாய் மலிந்த காலத்தில் வீடுகளின் திண்ணைகள் கார் பார்க்கிங்காய் மாறி, திண்ணை தாத்தாக்கள் எல்லோரும் முதியோர் இல்லங்களுக்கு மாறிவிட்டார்கள் !...<br />
<br />
" ஏங்க... ? இந்த நேரத்துல போன் பண்ணாதீங்கன்னு எத்தனை முறை சொல்லியிருக்கேன் ?... "<br />
<br />
ஏதோ ஒரு வீட்டில், தொலைக்காட்சி தொடரின் அழுகை சத்தத்தைத் தாண்டி , தெருவில் தெரித்த அலைபேசும் பெண்ணின் குரல்... வெளிநாட்டு கணவனாக இருக்கலாம் !<br />
<br />
" இந்த ஒரு தபாலுக்காக இத்தனை தூரம் வர வேண்டியிருக்கு.... ! "<br />
<br />
பக்கவாட்டில் தபால்களும் பார்சல்களும் பிதுங்கி வழியும் பெரிய சாக்குப் பைகள் இல்லாத இளைத்துப்போன சைக்கிளை தள்ளிக்கொண்டு தனியாகப் பேசியபடி சென்றவரிடம் என்னை அறிமுகப்படுத்திகொண்டு அவருக்குச் சைக்கிள் ஓட்ட வருமா எனக் கேட்க தோன்றியது...<br />
<br />
என்னைக் கடந்து சென்றுவிட்டவரை திரும்பி பார்த்தேன்... உக்கிரமான வெயிலில் நீண்டு தள்ளாடிய அவரின் நிழலை கண்டதும் பேச தோன்றவில்லை !<br />
<br />
சாலையோர டீக்கடையின் கானத்தைப் போலவே காலம் திருடிய கடுதாசிகளும் காற்றில் கரைந்துவிட்டாலும் அந்தக் கடிதங்களின் வரிகள் இன்னும் பலரது மன சுவர்களில் அழியாமல்தான் இருக்கின்றன !<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com63tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-88389142537390523942015-06-01T22:40:00.000-07:002015-06-08T13:04:24.941-07:00பொறுமை என்னும் புதையல் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: blue;">வலைநட்புகளுக்கு வணக்கம்...<br /><br />சொந்த கடமைகளின் பொருட்டு, என் வலைப்பூ பங்களிப்பு நிறையக் குறைந்து வருகிறது. சில புதிய பொறுப்புகளை மனப்பூர்வமாய் ஏற்றுக்கொள்ள நிறைய அவகாசம் தேவைப்படுவதால் இந்தத் தொய்வு. வலைப்பூவுக்கான நேரத்தை தினசரி ஒதுக்கும்படியான சூழலை உருவாக்க முயன்றுவருகிறேன். நான் காணாமல் போகும் தருணங்களில் என் நலன் நாடும் நண்பர்களுக்கு மன்னிப்புடனான நன்றிகள் !</span><br />
<br />
<br />
<br />
" <b>பொ</b>றுமை கடலினும் பெரிது... பொறுத்தார் பூமி ஆள்வார் " எனப் பொறுமை குணத்தைப் பெருமையாய்ப் போற்றுகிறது தமிழ் !<br />
<br />
"உண்ணாது நோற்பார் பெரியர் பிறர்சொல்லும்<br />
இன்னாச்சொல் நோற்பாரின் பின் "<br />
<br />
எனப் பொறுமையைத் துறவுக்கும் மேலாகத் தூக்கி நிறுத்துகிறார் திருவள்ளுவர் ! ....<br />
<br />
" அட என்னங்க ?!... போன் பண்ணினா பத்து நிமிசத்துல பீட்சாவும் பர்கரும் வீட்டுக்கு வர்ற ஸ்பீட் கலாச்சாரத்துல பொறுமையைப் பத்தி மொக்கையா ?!... "<br />
<br />
" ஆமாங்க சார் ! பொறுமைன்னு சுவத்துல எழுதியிருக்கற வார்த்தையைகூடப் படிக்கப் பொறுமையில்லாம ஓடுற இன்னைக்குத்தான் பொறுமை ரொம்ப அவசியமா எனக்குப் படுது... ஏன்னா, நாம ஓடுற வேகத்துக்கு எதுலயாவது மோதிட்டோம்ன்னா எதுல மோதிக்கிட்டோம்ன்னு தெரிஞ்சிக்கவாவது பொறுமை தேவைங்க...! "<br />
<br />
அதனால பொறுமையா இந்தப் பதிவை படிங்க !<br />
<br />
<b>பொ</b>றுமை என்பது என்ன ?<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBqzF6SKhUU1N2YpwFQ3dbVUENMEBGU5OrZ_Qyzx75Hwf5_JZFw6otcPR4LKno4taDw3cAvqocr8Uc7mIxPm85hM27_6mBFrBbU6BX88_wPSuWFTLNxo5ZTJyvrS9MCsKVaunnERMn5LU/s1600/Am-Still-Waiting-For-This-Lady.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBqzF6SKhUU1N2YpwFQ3dbVUENMEBGU5OrZ_Qyzx75Hwf5_JZFw6otcPR4LKno4taDw3cAvqocr8Uc7mIxPm85hM27_6mBFrBbU6BX88_wPSuWFTLNxo5ZTJyvrS9MCsKVaunnERMn5LU/s320/Am-Still-Waiting-For-This-Lady.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
லட்சக்கணக்கான யூதர்கள் ஹிட்லரால் கொல்லப்பட்டுக்கொண்டிருந்த இரண்டாம் உலகப்போரின் போது யூதர்களுக்கு ஒரு பகிரங்க கடிதம் எழுதினார் காந்தி...<br />
<br />
" தோழர்களே... ஹிட்லருக்கு பயந்து ஓடாதீர்கள் ! அவருக்குத் தேவை உங்கள் உயிர் தான் என்றால் உலகின் யூதர்கள் அனைவரும் ஒன்று திரண்டு அவரிடம் செல்லுங்கள்.... "<br />
<br />
என்பதாக நீளும் அந்தக் கடிதம்,<br />
<br />
" ஹிட்லர் வேண்டுமானால் உங்களின் உயிரை அழிக்கலாம் ஆனால் உங்களின் ஆன்மாவை ஒன்றும் செய்ய இயலாது ! நீங்கள் யூதனாகப் பிறந்து யூதனாக இறப்பதை அவரால் மாற்ற முடியாது ! "<br />
<br />
என முடியும் !<br />
<br />
மேலை நாட்டினரால் இன்றும் அதிர்ச்சியுடன் விவாதிக்கப்படும் வரலாற்றுக் கடிதங்களில் ஒன்று அந்தக் கடிதம் ! ஆனால் காந்தியின் அறிவுரை ஆன்மா சம்மந்தப்பட்டது !<br />
<br />
" ஒரு கன்னத்தில் அறைந்தால் மறு கன்னத்தைக் காட்டு " என்ற ஏசுநாதரின் போதனை இன்றளவும் சரி தவறு என விவாதிக்கப்பட்டுக்கொண்டிருக்கிறது ! ஜே. கிருஷ்ணமூர்த்தி, ஓஷோ போன்றவர்கள் கூட அடித்தால் திருப்பி அடி ! ஆனால் அத்துடன் நிறுத்திக்கொள் என்றே போதிக்கிறார்கள் !!<br />
<br />
காந்தி தன் கடித்தத்தில் கூறுவதைப் புரிந்துக்கொள்ள முடியுமானால் ஏசுநாதரின் வார்த்தை சரி என்பது புரியும்...<br />
<br />
தெருவில் போகும்போது நம்மை நிறுத்தி அறைபவனைக் கூறவில்லை ஏசுநாதர் ! அவர் குறிப்பிட்ட அடி, உங்கள் நம்பிக்கைக்கு மாற்றான நம்பிக்கை உடையவன் அடிக்கும் அடி...<br />
<br />
ஒரு கன்னம் என்ன ? வேண்டுமானால் இரண்டு கன்னங்களிலும் அடித்துக்கொள்... உன்னால் என் உடலைதான் சிதைக்க முடியுமே தவிர, என் ஆன்மா கொண்டிருக்கும் நம்பிக்கையை அசைக்க இயலாது என்ற பெருமை செருக்கு மிக்கப் போதனை ! எனக்கான நேரம் வரும்வரை அவசரப்பட்டு என் கொள்கையைக் கொன்றுவிடமாட்டேன் என்ற பொறுமை என்னும் பெரும்பலம் !<br />
<br />
ஏசுநாதரின் போதனை புரியுமாயின், உலகம் உருண்டை என ஆதாரத்துடன் நிருபித்த கலிலியோ திருச்சபையின் முன்னால் மண்டியிட்டு தன் கூற்றைத் தானே மறுத்தது பயத்தினால் அல்ல என்பதும் புரியும் !<br />
<br />
<b> சா</b>ங்கிய தத்துவம்<b> </b>குணங்களை மூன்றாக வகைப்படுத்துகிறது.சத்வ, ரஜோ, தமோ ஆகிய அந்த மூன்று குணங்களில் முதன்மையானது சத்வ குணம். படைப்பின் குணமாகப் போற்றப்படும் சத்வ குணத்தின் அடிப்படை பொறுமை மற்றும் அமைதி !<br />
<br />
<b>பி</b>ள்ளையாரின் யானை முகமும், அவரது காலடி சுண்டெலியும் கற்றுவிக்கும் வாழ்க்கை தத்துவம் எத்தனை பேருக்கு தெரியும் ?!...<br />
<br />
சுண்டெலியை போன்ற அவசரமான, அலைபாயும் மனதை யானையைப் போலப் பொறுமை காத்து அடக்க வேண்டும் என்பதே அந்தத் தத்துவம் !<br />
<br />
<b>அ</b>ரபு மொழியில் சபர் என்றொரு வார்த்தை உண்டு. இஸ்லாமிய மார்க்கத்தில் அடிக்கடி உபயோகிக்கப்படும் வார்த்தைகளில் ஒன்று சபர். சபர் என்றால் பொறுமை, சாந்தி எனப் பொருள்படும்.<br />
<br />
தென்னிந்திய இஸ்லாமிய பரம்பரை குட்டிக்கதை ஒன்று...<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikeuiETzqKAg_31_TPxrhRYzf4GZs7n5B2cs8YkC7jPe9DzuTLW9_VigNMW48gpDwv8u0yiBAx67vvWNVNk52HMS37wqrZ4hk22ULGwwaMyHALoli211CFdXLyns0JXRv6uokO_JlArl0/s1600/patience.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="228" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikeuiETzqKAg_31_TPxrhRYzf4GZs7n5B2cs8YkC7jPe9DzuTLW9_VigNMW48gpDwv8u0yiBAx67vvWNVNk52HMS37wqrZ4hk22ULGwwaMyHALoli211CFdXLyns0JXRv6uokO_JlArl0/s320/patience.jpg" width="320" /></a>ஒரு ஆடம்பரமான மன்னனுக்கு மூன்று பெண்கள். இளைய பெண்கள் இருவரும் அரச குடும்பத்துக்கு ஏற்ப பகட்டு வாழ்க்கை வாழ, மூத்தவள் மட்டும் சதா சர்வகாலமும் இறை வணக்கத்தில் ஈடுபாடு கொண்டு, மிக எளிமையாக வாழ்பவள். எந்தச் சூழ்நிலையிலும் சலனப்படாத பொறுமையானவள்.<br />
<br />
மூத்த மகளின் எளிமையாலும் பொறுமையாலும் எரிச்சலாகும் மன்னன் அவளை அரண்மனை வாழ்க்கைக்கு ஒத்துவராதவள் என்று ஊருக்கு வெளியே குடிசை ஒன்றில் வசிக்க அனுப்பிவிடுகிறான். அவளும் மறு சொல் பேசாமல் பொறுமையுடன் அங்கு இறைவனைத் தொழுதவாறு தன் வாழ்க்கையைக் கழிக்கிறாள்.<br />
<br />
புனித ஹஜ் யாத்திரைக்குப் புறப்படும் மன்னன், அனைவரிடமும் சொல்லிக்கொண்டு தன் இளைய மகள்கள் இருவரிடமும் என்ன கொண்டுவர எனக் கேட்கிறான். அவர்களும் விலை உயர்ந்த, அரிதான பரிசு பொருட்களை வாங்கி வருமாறு வேண்டுகிறார்கள். புனித யாத்திரைக்காக மன்னன் கப்பல் ஏறும்போது ஒரு தடங்கல்... <br />
<br />
காற்று இருந்தும், பாய்மரம் விரித்தும் கப்பல் நகரவில்லை !<br />
<br />
கலங்கும் மன்னன் அரண்மனை முதியவரிடம் ஆலோசனை கேட்க, மூத்த மகளிடம் சொல்லாமல் கிளம்புவதை இறைவன் ஏற்கவில்லை எனக் கூறுகிறார். மன்னனும் வேண்டா வெறுப்பாய் ஒரு சேவகனை அழைத்து, தான் புனித யாத்திரை போவதை மகளிடம் கூறிவிட்டு அவளுக்கும் என்ன வேண்டும் எனக் கேட்டுவருமாறு அனுப்புகிறான்...<br />
<br />
அந்தச் சேவகன் மூத்த இளவரசியின் குடிலுக்குச் செல்லும் சமயத்தில் அவள் தொழுகையில் இருக்கிறாள்... சேவகனுக்கோ அவசரம் !<br />
<br />
வந்த விசயத்தை அவன் கூற... தொழுகையை நிறுத்தாமலேயே " சபர்.. சபர்... ! " எனக் கூறுகிறாள் இளவரசி !<br />
<br />
அவன் மீன்டும் என்ன வேண்டும் எனக் கேட்க, மீன்டும் சபர் என்ற வார்த்தையே பதிலாக வருகிறது !<br />
<br />
அலுப்புடன் மன்னரிடம் திரும்பிய சேவகன் இளவரசியாருக்கு சபர் கட்டை ஒன்று வேண்டுமாம் என்கிறான் ! மன்னனும் தலையில் அடித்துக்கொண்டு சரி என்று சொல்ல, கப்பல் கிளம்புகிறது !<br />
<br />
புனித யாத்திரையின் சடங்குகள் முடித்த மன்னன் தன் இளைய பெண்கள் இருவரும் கேட்டது அனைத்தையும் வாங்கிகொண்டு பயணம் திரும்பும் போது மீன்டும் அதே சோதனை ! கப்பல் நகரவில்லை !<br />
<br />
அப்போதுதான் மூத்த மகள் கேட்ட சபர் கட்டையின் ஞாபகம் வருகிறது. அதனை வாங்க ஒரு ஆளை அனுப்ப, நகர் முழுவதும் கேட்டலைந்தும் அப்படி ஒரு கட்டை கிடைக்காததால் அலுத்துபோன அவன் ஒரு சவுக்குக் கட்டையைக் கொண்டு வந்து இதுதான் சபர் கட்டை எனக் கூறுகிறான் !<br />
<br />
நாடு திரும்பிய மன்னன் சபர் கட்டையை, என்ன வேண்டும் எனக் கேட்டு அனுப்பிய அதே சேவகனிடம் மூத்த மகளுக்கு அனுப்புகிறான்...<br />
<br />
இதோ நீங்கள் கேட்ட சபர் கட்டை என நீட்டும் சேவகனை பார்த்து சிரிக்கிறாள் அந்தப் பெண் !<br />
<br />
" தொழுகையில் இருந்த என்னை அவசரப்படுத்தியதால் பொறுமையாக இரு என்னும் பொருளில் சபர் என்றேன்... நீயோ அவசரமாய்ப் போய்ச் சபர் கட்டை கேட்டதாகச் சொல்லிவிட்டாய் ! ... சரி, அப்படி வைத்துவிட்டு போ ! "<br />
<br />
எனக் கூறுகிறாள். அவனும் அந்தக் கட்டையைச் சுவரோரம் சாய்த்து வைத்துவிட்டுத் திரும்புகிறான்.<br />
<br />
அந்த மூத்த இளவரசி தொழுகை முடித்து, எனக்கு ஒரு சிறந்த கணவனைக் காட்டு என இறைவனிடம் இறைஞ்சி கேட்டுக் கண் திறக்கும் போது அந்தச் சவுக்குக் கட்டை பிளந்து அதிலிருந்து ஒரு ராஜகுமாரன் வெளிப்பட்டு அவளை மணமுடித்துக் கொள்வதாய்க் கதை முடியும் !<br />
<br />
<b>இ</b>ஸ்லாமிய மரபின் ஒரு பிரிவான சூபி தத்துவம் மற்றும் ஜென் பெளத்தம் பொறுமையை மனிதன் முழுமை அடைவதற்கான முழுமுதல் தகுதியாய் முன்நிறுத்துகின்றன !<br />
<br />
ஜென் தத்துவத்தில் தவம் என்பதின் விளக்கமே பொறுமையுடன் காத்திருத்தல் ! தவத்தின் முடிவில் கிடைக்கும் வரத்தைவிட, அந்த வரத்துக்காகக் காத்த பொறுமையே பெரிதாகப் போற்றப்படுகிறது ! ஏனெனில் நாம் பெற விரும்பும் ஒன்றுக்காகக் காத்திருக்கும் தருணமே நாம் அடைய விரும்பும் அந்த ஒன்றுக்கு தகுதியுடையவராக நம்மை மற்றிக்கொள்ளக் காலம் நமக்களித்த வரம் !<br />
<br />
<b>அ</b>து எப்படி ? எல்லாவற்றுக்கும் பொறுத்து பொறுத்துப் பொறுமை காத்தால் என்ன ஆவது ? நமக்கான மரியாதை கிடைக்க வேண்டாமா ?!... யாருக்கு யார் அடிபணிவது ?...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgigY5y6BEyzheSY7OBkdQ5xmMt1-0gFXA2KNRD3YOADdM4m77a537MzUa-Pb29Ba8QDzLyq2Mw0m2bthvOHSKduOHnpgCVbrhF6HjkiiXdrVgq-lmbpYzaVO97cdHJnlUOjCbRywhEA9k/s1600/s3-patience.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgigY5y6BEyzheSY7OBkdQ5xmMt1-0gFXA2KNRD3YOADdM4m77a537MzUa-Pb29Ba8QDzLyq2Mw0m2bthvOHSKduOHnpgCVbrhF6HjkiiXdrVgq-lmbpYzaVO97cdHJnlUOjCbRywhEA9k/s320/s3-patience.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
அடிபணிவது வேறு பொறுமையாய் கடந்து செல்வது வேறு ! மெளனம் காத்து பொறுத்திருப்பதால் நமது மரியாதை குறைந்துவிடாது... வேகமாய் வந்து விழும் வார்த்தைகளின் சப்தத்தைவிடப் பொறுமையான மெளனம் ஏற்படுத்தும் பயமும் தாக்கமும் பெரிது !<br />
<br />
அடிபணிதலோ பல்லை கடித்துக் கோபத்தை அடக்கி, பின்னால் நம்மைவிட எளியவரிடம் கொட்டுவதோ பொறுமை அல்ல ! பொறுமை என்பது விருப்பு வெறுப்பற்று சலனமற்ற மனதுடன் இருத்தல்... எந்தச் சூழ்நிலையிலும் நிதானம் இழக்காமல் நின்று, நாம் வகுத்துக்கொண்ட நியாயத் தர்மங்களையும் தாண்டிய பரந்த நோக்குடன் சிந்தித்துச் செயல்படுதல்.<br />
<br />
<b>க</b>ணினி முன் அமர்ந்தவரெல்லாம் கருத்தும் எதிர்கருத்தும் சொல்ல வசதியாகிவிட்ட இன்றைய உடனடி ஊடகத்தால் கருத்துச் சுதந்திரம் என்பது கருத்து அவசரமாய் மாறிவிட்டது ! முகம் தெரியாத ஒருவர் எழுதிய வரிகளுக்காக நமக்கு இரத்த அழுத்தம் எகிறுகிறது ! எழுதிய அவர் எங்கோ சாவகாசமாய்ப் பீட்சா மென்றுகொண்டிருக்க நாம் நம் உற்ற தோழருடன் அதன் பொருட்டுச் சண்டையிட்டுக்கொண்டிருக்கிறோம் !<br />
<br />
கத்தரிக்காய் விலை தொடங்கிச் சினிமா முதல் அரசியல்வரை அடித்துப் பிழிந்து அவசர நொடியில் உடனடி தீர்ப்பு... உடனடியாக அடுத்தச் செய்தி ! நேற்று நடந்ததின் இன்றைய நிலை பற்றியெல்லாம் கவலையில்லை ! அதுவே ஜாதி மதச் செய்திகள் என்றால் சொல்லவே வேண்டாம் !<br />
<br />
ஊடகம் ஒரு உதாரணம் மட்டுமே !...<br />
<br />
இன்றைய வாழ்க்கை முழுவதுமே பொறுமையற்ற படபடப்பாய் அமைந்துவிட்டது !<br />
<br />
" ஐம்பது நாட்களில் அம்பானியாவது எப்படி ?! " என்ற புத்தகத்தை வாங்கும்போதே அம்பானியின் இன்றைய நிலைக்கு அவரது ஐம்பது வருட உழைப்பும், கொஞ்சம் அரசியல் தந்திரமும் ஒளிந்திருக்கிறது என்பதைப் புரிந்துகொண்டால் அவர் வாழ்க்கையில் எவ்வளவு பொறுமையாக யோசித்துக் காய்களை நகர்த்தியிருப்பார் என்பது புரியும் !<br />
<br />
ஒவ்வொரு வினைக்கும் ஒரு எதிர்வினை உண்டென்பது விஞ்ஞானப் பூர்வமாய் நிருபிக்கப்பட்ட ஒரு இயற்கை நியதி.<br />
<br />
அவசரமான வினைகள் மிக வேகமான எதிர்வினைகளை விளைவிக்கும் என்பதைப் புரிந்துகொண்டால், இயங்குதலைவிட இருத்தலே முக்கியம் என்ற நியதியும் புரியும் !<br />
<br />
விரைவாகத் தயாரிக்கப்பட்ட அவசரத்துக்கான உணவான பீட்சா உண்டாகும் எதிர்வினை கொழுப்பு சேருதல் ! நிறைவாகச் சமைக்கப்பட்ட கேழ்வரகோ இருத்தலை, அதாவது இருக்கும் வரைக்கும் உடலை பராமரிக்க உதவுகிறது !<br />
<br />
வேடிக்கையான உதாரணம் என்றாலும் உண்மை அதுதானே ?!<br />
<br />
வாழ்க்கையில் எது நடந்தாலும், இதுவும் மாறும் என்ற எண்ணத்தோடு, " எதுவும் மாறும் " என்ற தெளிவையும் கவனத்தில் கொண்டு பொறுமையாய் யோசித்தால் எதற்கும் தீர்வு கிடைக்கும் என்பதோடு நமது இரத்த கொதிப்பும் சமன்படும் !<br />
<br />
வாழ்வோம் வளமுடன் !<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com58tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-5709478963461781812015-03-30T13:33:00.000-07:002015-03-30T13:33:55.236-07:00த்ரோ தேம்பெர்மாசியோன் துய் லேம்பெர்மாசியோன் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>எ</b>ன்ன ஆச்சு ? ஏதோ அப்படி இப்படிக் கிறுக்கினாலும் நல்லா தான் இருந்தார்... திடீர்ன்னு அடிக்கடி வலைதளத்திலிருந்து காணாமல் போக ஆரம்பிச்சார்... இப்ப புரியாத மொழியில தலைப்போட கிறுக்கறார்... என்ன ஆச்சு இந்தச் சாமானியனுக்கு ?<br /><br />வுட்வேர்ட்ஸ் கிரேப் வாட்டர் கொடுக்கச் சொல்லலாமா ?!...<br /><br />குழம்ப வேண்டாம் அன்பர்களே !<br />
<br />
<br />" Trop d'information tue l'information " என்ற பிரெஞ்சு மேற்கோளை அப்படியே தமிழில் எழுதி தலைப்பிட்டேன்... !<br />
<br />
பிரெஞ்சு அரசியல்வாதியான நோயேல் மாமேர் ( Noël Mamère )<br />
<br />
என்பவரால் முதலில் பயன்படுத்தப்பட்ட இந்த மேற்கோள் இன்று மேலாண்மை துறையில் அதிகம் பயன்படுத்தப்படும் மேற்கோள். இன்றைய இணைய வாழ்க்கைக்கு மிகப் பொருத்தமாக அமைந்த வார்த்தை தொடர் !<br /><br />" Too much information kills information " என ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்க்கலாம்.<br /><br />இந்த மேற்கோளை " அதிகமான செய்தி செய்தியை கொன்றுவிடும் ! " என ஜூனூன் தமிழில் மொழி பெயர்க்கவேண்டிய அவசியமே இல்லாமல் பண்ணிவிட்டார்கள் நம் முன்னோர்கள் ! <br />
<br />" அளவுக்கு மிஞ்சினால் அமிர்தமும் நஞ்சு " என்ற சொல் வழக்கிலேயே எல்லாம் அடங்கிவிட்டது !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiefUTH2IQRbPbhbwFjAm0CQyDGKEPL1_19XD9mT_cGKnTmj4AvY8aKYRTbT-uC7kpJLI_G_iAPijCKt24JbXswueBfXup-8AgY6BHfTyybXoUGCszysNhWW13eDRFO4HrWSfmPG9vTYw/s1600/8-redundant-info2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiefUTH2IQRbPbhbwFjAm0CQyDGKEPL1_19XD9mT_cGKnTmj4AvY8aKYRTbT-uC7kpJLI_G_iAPijCKt24JbXswueBfXup-8AgY6BHfTyybXoUGCszysNhWW13eDRFO4HrWSfmPG9vTYw/s1600/8-redundant-info2.jpg" height="192" width="320" /></a></div>
<br /><br />( இன்றைய " மச்சான் டாமில் " போல என்பதுகளில் பிரபலமான ஜூனூன் தமிழ் பற்றித் தெரியாத அன்பர்கள் எனக்குத் தனிமடலில் விண்ணப்பம் வைத்தால் விளக்கமாக எழுதுவேன் !!! )<br /><br />ஒரு செய்தியை பற்றி அதிகமாகப் பேசும் போது அந்தச் செய்தியின் முக்கியத்துவம் போய் விடுகிறது என்பதே இந்த மேற்கோளின் விளக்கம்.<br /><br />கணினி திரையின் முன்னால் அமர்ந்து ஒரு வார்த்தையைத் தட்டினால் ஓராயிரம் விளக்கங்கள் வந்துவிழும் இன்றைய நிலையில் நாம் தேடுவதின் முக்கியத்துவம் குறைந்தால் கூடப் பரவாயில்லை, சில வேளைகளில் சாதாரணமான ஒரு வார்த்தைக்குக் கூடப் பூதகரமான பல தகவல்கள் வந்துவிடுவதுதான் பிரச்சனை ! அதுவும் நாம் தேடுவது உடல்நிலை மற்றும் நோய்நொடிகள் சம்மந்தமான செய்தி என்றால் சொல்லவே வேண்டாம்...<br />
<br />
" அங்கு வலித்தால் அந்த நோயாக இருக்கலாம், இங்கு இழுத்தால் இந்த வியாதியாக இருக்கலாம் ! "<br />
<br />
என வந்து விழும் விளக்கங்களின் மூலமாகவே தகவல் தேடுபவருக்கு மாரடைப்பு ஏற்பட்டுவிடும் ஆபத்து உண்டு ! ஆக, அதிகமான செய்தி செய்தி செய்தியை கொன்றுவிடுமோ இல்லையோ ஆனால் படிப்பவரை கொல்லும் அபாயம் இணையத்தில் உண்டு !!!<br /><br /><b>நா</b>ற்பதை தொட்டுவிட்ட ஞானம் திடீரெனப் பிறந்ததால், சில மாதங்களுக்கு முன்னால் முழு மருத்துவ பரிசோதனை செய்துகொண்டேன்... எல்லாம் நன்றாக இருந்தாலும் இரத்ததில் கொழுப்பின் அளவு கொஞ்சம் அதிகம். என் வாய்க்கொழுப்பை பற்றி எனக்கே தெரியும் என்றாலும் இந்தக் கொழுப்பு சற்றுப் பயம் ஏற்படுத்திவிட, வழக்கமாக நான் பார்க்கும் மருத்துவர் விடுப்பில் இருந்ததால் வேறொரு மருத்துவரை பார்த்தேன்.<br /><br />" சர்க்கரையைவிடக் கொழுப்பு ஆபத்தாச்சே... இரத்தநாளம் அடைத்தால் போச்சு... "<br /><br />என்ற ரீதியில் பேசிவிட்டு கொழுப்புக்கான மருந்தினை தொடர்ந்து உட்கொள்ளச் சொல்லிவிட்டார்.<br /><br />நானும் மாத்திரையோடு நிறுத்திக்கொள்ளாமல் அவித்த காய்கறி, பாலில்லாத டீயென வெகு சிரத்தையாய் செயல்பட்டு மெலிந்துவிட்டேன். ( மெலிவதற்கு முன்பாகவே நான் நடிகர் மனோபாலா போல் இருந்தவன் ! )<br /><br /><b>ஒ</b>ரு மாதம் ஓடியிருக்கும்... வேலையின் போது இடது கையில் மெல்லிய கடுப்பு... உடனடியாக மருத்துவரை பார்க்க போயிருக்கலாம் !<br /><br />இன்றுதான் தொலைபேசி தொடங்கி அலைபேசி வரை அனைத்திலும் இணைய வசதி இருக்கிறதே ! ...<br /><br />" கொழுப்பின் அளவு கூடுதல்... இடது கையில் வலி... " எனத் தட்டியதுதான் தாமதம்...<br /><br />" தோள்பட்டையில் வலி தொடங்கும்.... நடுவிரல் வரை பரவும்... விட்டுவிட்டு வலிக்கும்... இதயம் அதிகமாகத் துடிக்கும்... வியர்த்துவிடும்... "<br /><br />என்றெல்லாம் தகவல்கள் விழ விழ, எனக்குக் கண்கள் கட்டி, அதுவரையிலும் கேட்காத இதயத்துடிப்பு ,நண்பர் <a href="http://kaarigan-vaarththaiviruppam.blogspot.fr/">காரிகன்</a> சிலாகிக்கும் ஆங்கில பாடல்களின் ட்ரம்ஸ் போல ஷார்ப், பேஸ் சகிதம் அதிர, வியர்த்துவழிய தொடங்கியது !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhK-LFs_5c_PkNqetpE1k-uEb5YtjG8m-2h1FVKKkhfY-zRK9txDM9aibk1A12v9Soo9p2jvSkzgYIsU4j8NZIJyX9VskM-7ogjvH4vk0XFdkukiXHo3-lL6aS9y_HbmJYIFZWr4PI-8g/s1600/anxiete.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhK-LFs_5c_PkNqetpE1k-uEb5YtjG8m-2h1FVKKkhfY-zRK9txDM9aibk1A12v9Soo9p2jvSkzgYIsU4j8NZIJyX9VskM-7ogjvH4vk0XFdkukiXHo3-lL6aS9y_HbmJYIFZWr4PI-8g/s1600/anxiete.jpg" height="320" width="231" /></a></div>
<br />அவசர சிகிச்சைக்கு அலைபேசலாமா... உடனடியாக மருத்துவமனைக்கு ஓடலாமா... இந்த நிலையில் கார் ஓட்ட கூடாதே என்றெல்லாம் பதைத்து...<br />
<br />
மதங்களைப் பற்றியெல்லாம் மானாவாரியாய் வலைப்பூவில் எழுதிவிட்டோமே.... உண்மையிலேயே நரகம் இருந்தால் என்னாகும் என்றெல்லாம் பயந்து...<br /><br />விடுமுறையிலிருந்து திரும்பியிருந்த மருத்துவருக்கு உடனடியாகப் போன் செய்தேன் ! இணையத்தில் மேய்ந்ததைச் சொல்லாமல் வலி என்று மட்டும் சொன்னேன் !!<br /><br />" பயப்பட ஒண்ணுமில்லை... இருந்தாலும் உடனடியா கிளம்பி வாங்க ! "<br /><br />வலி விபரங்களைப் பொறுமையாய் கேட்டவர் கூற, " பயப்பட ஒன்றுமில்லை " என்ற வார்த்தையே என்னை ஆசுவாசப்படுத்தியது !<br /><br />" நான் வருவதற்குள்ள என்ன அவசரம்... ? அப்படி ஒண்ணும் அதிகமா இல்லையே ! முதல்ல உணவுல கட்டுப்பாடா இருந்து மூன்று மாதம் பார்த்துட்டு அடுத்ததா ஒரு பரிசோதனை பண்ணி, குறையலேன்னா மருந்து எடுத்துக்கலாம்... "<br /><br />நாடி முதல் இதயத்துடிப்புவரை பரிசோதித்துவிட்டு டாக்டர் கூறினாலும், மனதில் இணைய இம்சை !<br /><br />" அப்ப... கை வலி டாக்டர் ?.... "<br /><br />" ம்ம்ம்... ஏதாச்சும் கடுமையான வேலை செஞ்சீங்களா ? "<br /><br />அந்த வார இறுதியில் தோழி வீட்டுத் தோட்டத்தில் ரோஜா பதியன்களுக்காக மாங்கு மாங்கென மண் கிளறியது அப்போதுதான் ஞாபகம் வந்தது !<br /><br />" ஆ... ஆமா டாக்டர் ! "<br /><br />" திடீர்ன்னு கடுமையா வேலை செஞ்சா கை வலிக்காம என்ன பண்ணும் ?! "<br /><br />அசடு வழிய விடை பெற்றேன் !<br /><br /><b>இ</b>ணயம் ஒரு மாபெரும் புரட்சி ! ஒரு பத்தாண்டுகள் முன்பு வரை சமூகத்தின் ஒரு சில பிரிவினருக்கு மட்டுமே சாத்தியமாக இருந்த தகவல்களும், பொது அறிவும் இன்று உலகின் கடைக்கோடி மனிதனுக்கும் கிடைப்பதற்குக் காரணம் இணையமே !<br /><br />ஆனால் அந்த இணயம் நம் முன்னால் இழுத்து வீசும் தகவல்களின் நம்பகத்தன்மை சில வேளைகளில் சந்தேகத்துக்கிடமானதாக அமைந்துவிடுவது தவிர்க்க முடியாதது ! காரணம், யார் வேண்டுமானாலும் எதையும் உள்ளிடலாம் என்ற கட்டற்ற கருத்துச் சுதந்திரம் !<br /><br />இதயம் என்று தேடினால் இதயநோய் நிபுணர் செரியனின் ( இவரின் புகழும் பரிதாப முடிவும் ஞாபகத்தில் இருப்பவர்கள் பின்னூட்டத்தில் குறிப்பிடலாம் ! ) தகவல்கள் கிடைக்கும் அதே நேரத்தில், இதயம் உண்மையிலேயே மன்மத அம்பு துளைத்த ஹார்ட்டின் வடிவத்தில்தான் இருக்கும் என இன்றும் நம்பிக்கொண்டிருக்கும் ரோமியோக்கள் இறவா புகழுக்காக இணையத்தில் உள்ளிட்ட தகவல்களும் வந்து விழும் !<br /><br />ஒரு காலத்தில் அந்தந்த துறை சார்ந்தவர்களுக்கு மட்டுமே கிடைத்த தகவல்களும், நிபுணர்கள் மட்டுமே அறிந்திருந்த செய்திகளும் இன்று சாமானியனுக்கும் இணையம் மூலம் எட்டி விடுகிறது ! அப்படி எட்டும் செய்திகள் வியாதிகளைப் பற்றியது எனும்போது, அவை பலருக்கு தேவையில்லாத மன உளைச்சலை ஏற்படுத்திவிடுகின்றன !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLHYM4pP3jxsSlimfeKRMVlbvF6qAtbbepe_sCtA3NmjCZrhIyEEgJWubsQbmdijDUDB0Lb4LVHtLN0SsDdEte00G4NN8dmmQcMz-jMmtPinRIljniomLGJT4UHWWz5P9LKqoFR7-gIjI/s1600/Information-Overload-600x379.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLHYM4pP3jxsSlimfeKRMVlbvF6qAtbbepe_sCtA3NmjCZrhIyEEgJWubsQbmdijDUDB0Lb4LVHtLN0SsDdEte00G4NN8dmmQcMz-jMmtPinRIljniomLGJT4UHWWz5P9LKqoFR7-gIjI/s1600/Information-Overload-600x379.jpg" height="202" width="320" /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLHYM4pP3jxsSlimfeKRMVlbvF6qAtbbepe_sCtA3NmjCZrhIyEEgJWubsQbmdijDUDB0Lb4LVHtLN0SsDdEte00G4NN8dmmQcMz-jMmtPinRIljniomLGJT4UHWWz5P9LKqoFR7-gIjI/s1600/Information-Overload-600x379.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><br />உதாரணமாக, சில வருடங்களுக்கு முன்புவரை தலைவலி என்றால் சரியான தூக்கமில்லை என்போம்... அல்லது வேலைபளு என்போம்... அதுவே சில நாட்கள் தொடர்ந்தால் நேரடியாக மருத்துவரை பார்த்துவிடுவோம்.<br /><br />இன்று இடைபட்ட நேரத்தில் இணையத்தினால் குழம்பிவிடுவதுதான் பிரச்சனை ! தலைவலி என்று தட்டி பாருங்கள்... தூக்கமின்மை என்ற வார்த்தைக்கு முன்னால் தலை சம்மந்தமான பல நோய்களின் தகவல்கள் முன்னால் பாயும் ! அதுவரையிலும் மருத்துவரை பார்க்கலாம் என நினைத்திருந்தவர் அவசரமாய் அந்த இணையமே விளம்பரம் செய்யும் அதிநவீன மருத்துவமனைக்கு ஓடுவார் !<br /><br />லஞ்சத்தையும் சேர்த்து பல கோடிகளில் மருத்துவபடிப்பை முடித்து, இன்னும் பல கோடிகள் வங்கி கடன் வாங்கி நவீன மருத்துவமனை கட்டிய மருத்துவர், உங்கள் தலைவலிக்கான காரணம் ஓய்வெடுக்காமல் பேஸ் புக்கில் லைக்ஸ் போட்டுக்கொண்டிருந்ததுதான் என ஒரு வரியில் சொல்லி அனுப்புவதற்கு முன்னால் அத்தனை சோதனைகளையும் முடித்துப் பல ஆயிரம் தொடங்கி ஒரு லட்சம் வரை வாங்கி விடுவார் !<br /><br />வரும் முன் காப்பது நல்லதில்லையா ?...<br /><br />நல்லதுதான் ! ஆனால் காப்பதற்கு முன்னால் வந்ததோ இனி வரப்போவதோ என்ன என்று சரியாகத் தெரிய வேண்டுமல்லவா ?!<br /><br />என்னதான் செய்வது ?<br /><br />கை கடுப்புக்கான காரணம் ரோஜா பதியனாகவும் இருக்கலாம்... அல்லது இதய நோயின் அறிமுறியாகவும் இருக்கலாம்தான் ! ஆனால் அதனைப் பரிசோதித்து முடிவு செய்ய வேண்டியது " உங்கள் மருத்துவரே " தவிர , இணைய தகவல்கள் அல்ல ! நான் " உங்கள் மருத்துவர் " எனக் குறிப்பிட்டிருப்பதைக் கவனமாக வாசியுங்கள்...<br /><br />நமக்கென வாடிக்கையான ஒரு பொதுநல மருத்துவர் இருப்பது முக்கியம். அப்படி இருக்கும் பட்சத்தில் உங்களின் தொழில், உணவு பழக்கம், வாழ்க்கை முறை தொடங்கி உங்களுக்கு அடிக்கடி ஏற்படும் உடல்நல குறைவுகள், அதற்கான காரணங்கள் ,நீங்கள் உட்கொண்ட மற்றும் உட்கொள்ளும் மருந்துகள், அவற்றின் தன்மை என அனைத்தும் அவருக்குத் தெரியும். இந்த தகவல்களின் உதவியாலும், அவரது அனுபவத்தாலும் உங்கள் தலைவலிக்கான காரணத்தை அவர் கண்டுபிடித்துவிடுவார். இல்லையெனில் மேற்கொள்ள வேண்டிய பரிசோதனைகளையோ அல்லது பார்க்க வேண்டிய மருத்துவ நிபுணரையோ அவரே பரிந்துரைப்பார்.<br /><br />வாழ்க்கையில் அவசர சிகிச்சைக்கான தேவையும் ஏற்படும்தான். தெரியாத மருத்துவரிடமோ அல்லது அவசரமாய் மருத்துவமனைக்கோ போக நேரிடும்தான். அப்படிப்பட்ட சூழலுக்குப் பிறகு அந்த மருத்துவ முடிவுகளைக் குடும்ப மருத்துவரிடம் காட்டி ஆலோசிப்பது முக்கியம்.<br /><br />அறுவை சிகிச்சை பரிந்துரைக்கப்படுமாயின், கால அவகாசம் இருக்குமானால் குடும்ப மருத்துவரிடமோ அல்லது அவர் பரிந்துரைக்கும் அந்தத் துறை சார்ந்த மற்றொரு மருத்துவ நிபுணரிடமோ ஆலோசித்தல் நலம் !<br /><br />நலமாய் வாழ்ந்து நாலு பேருக்கு நல்லது செய்வோம் !<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;"> </span></span></span><br /><span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;"> </span><br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com82tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-87849058758770381482015-02-16T13:45:00.000-08:002015-03-25T04:02:38.184-07:00மீண்டும் முபாரக் <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
இது " <a href="http://saamaaniyan.blogspot.fr/2014_05_01_archive.html">முபாரக்</a> " பதிவின் தொடர்ச்சி.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUwE8aATX_66nH4rNE62PgL_Ue6-Hoqgg5NrxR56W0n1HeVgfTvHYh0yXHimH-bF_xPaVYyjgU8yOa3pjJVR92YBjNPs2OvW2TJossMvPiZUpPyRJv1DcPV7H_dvJLoBmGXZ99vW5romE/s1600/Vadiveul.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUwE8aATX_66nH4rNE62PgL_Ue6-Hoqgg5NrxR56W0n1HeVgfTvHYh0yXHimH-bF_xPaVYyjgU8yOa3pjJVR92YBjNPs2OvW2TJossMvPiZUpPyRJv1DcPV7H_dvJLoBmGXZ99vW5romE/s1600/Vadiveul.jpg" height="320" width="212" /></a></div>
<br />
<b>ரா</b>ஜா ரெக்கார்டிங் சென்ட்டர் நண்பர்களிடம் ஒரு தனித்தன்மை உண்டு. என்னதான் " மகா கெட்ட பசங்க " என்றாலும் நண்பர்களின் குடும்பத்தினர் யாராவது கண்ணில் பட்டுவிட்டால் போதும் ! ஒரு நொடியில் அந்நியன் கெட்டப்பிலிருந்து அடக்கமான அம்பியாக மாறிவிடுவார்கள் !<br />
<br />
இந்த பதிவின் முதல் பாகத்தில் முபாரக் பாலகுமாரனை பொசுக்கியதை படித்தவர்களுக்கு அவன் கெட்டப் வித்தையில் கில்லாடி என்பது புரிந்திருக்கும் ! ஆனால் அவனின் கெட்டப் கிழிந்து தொங்கிய ஒரு சம்பவமும் உண்டு ! அதனை கிழித்தது என் அம்மா !!<br />
<br />
என் அம்மா எல்லா விசயத்திலும் படு உஷார் ! முக்கியமாய் மனிதர்களை படிப்பதில் ! <br />
<br />
" குடிச்சிட்டு வரான்... ஒதுங்கு ! "<br />
<br />
வெகு தூரத்தில் நடந்துவருபவனின் தடுமாற்றத்தையும் மிக சரியாக கணித்துவிடுவாள் !<br />
<br />
" தோ வந்துடறேன் அத்தை !... "<br />
<br />
" இவன் எப்ப சிகரெட் குடிக்க ஆரம்பிச்சான் ?...! "<br />
<br />
மதிய சாப்பாட்டுக்கு பிறகு கொல்லைப்புறம் ஓடும் என் இளம் மச்சினனுக்கு பின்னால் முனுமுனுப்பாள்...<br />
<br />
" சொன்னேன்ல... பாத்தியா ? "<br />
<br />
அவன் சென்றபிறகு கொல்லைப்புறம் சென்று துப்பறியும் சாம்புவாக மாறி சிகரெட் துண்டினை கண்டுபிடித்து காட்டுவாள் ! அம்மாவின் கணிப்பு தப்பியதே கிடையாது ! அதே போல தவறுகளை கண்டிப்பதிலும் படு சிக்கனமாய், நிதானமான ஆனால் யோசிக்க வைக்கும் வார்த்தைகளை உபயோகிப்பாள்.<br />
<br />
<b>ஒ</b>ரு மாலை நேரம்... <br />
<br />
குவார்ட்டர் மப்பும் கையில் சிகரெட்டுமாய் கடைக்கு முன்னால் நின்று என்னுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தான் முபாரக்...<br />
<br />
" டேய் ! உங்க அம்மாடா ! "<br />
<br />
பதிவு செய்யும் பாடலுக்கு ஷார்ப்பை கூட்டிவிட்டு கடைக்கு வெளியே வந்த பாஸ்கர் சன்னமாய் அலற, முபாரக் சிகரெட்டை பின்னால் மறைத்தான். அம்மா முபாரக்கை சந்திப்பது அதுதான் முதல் முறை ...<br />
<br />
" யாரு வீடு தம்பி நீங்க ?... "<br />
<br />
" அட... உங்க பாட்டி பேரு.... சுன்னாம்புக்கார வீதியில தானே பூர்வீக வீடு ?... உங்க அம்மாவும் நானும் சின்ன வயசுல ஒண்ணா விளையாடியிருக்கோம் தம்பி... ஏம்பா ? முபாரக் அந்த வீட்டு பிள்ளைன்னு என்கிட்ட நீ சொல்லவே இல்லையே ? "<br />
<br />
முபாரக்கின் அம்மா தன் சிறுவயது தோழி என்ற சந்தோசத்தில் அம்மா தொடர, நான் நெளிய ஆரம்பித்தேன்... என்னைவிட அதிகமாய் முபாரக் ! அவன் பின்னால் பிடித்திருந்த சிகரெட் துண்டு விரலை சுட தொடங்கியிருந்தது !!<br />
<br />
" சரி தம்பி... அம்மாவை கேட்டேன்னு சொல்லுங்க... "<br />
<br />
ஒரு வழியாய் கிளம்பிய என் அம்மா அடுத்து கூறியதில்தான் முபாரக்கின் கெட்டப் கிழிந்தது !<br />
<br />
" கையை பச்சை தண்ணியில காட்டுங்க தம்பி... இல்லேன்னா கொப்புளிச்சிடும் ! டேய்... தம்பிக்கு ஏதாச்சும் பாக்கு வாங்கி கொடுடா ! "<br />
<br />
முகத்தில் எந்த சலனமும் காட்டாமல் கூறிவிட்டு சட்டென அம்மா நகர, முபாரக்கின் முகம் இருண்டது !<br />
<br />
" ஏன்டா... அந்த வீட்டு பையனா இப்படி... "<br />
<br />
நான் வீடு திரும்பியதும் மிகவும் வருந்தினாள். முபாரக் குடும்பம் ஊரின் பாரம்பரியமான குடும்பங்களில் ஒன்று. முபாரக்கின் தந்தை வங்கி மேனேஜர். அவனின் அக்காள்கள், அண்ணன் அனைவரும் பட்டதாரிகள்.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqD07l6_WQ8AU3bOsKxfeVZrPbZ9VSwx_iqp6KUbcBcnrF32LN7b_M1FizJ5qTGBzvd4YM0gxqZEOwbPRsPZvMjs-dgAz84aVPDr-V5Hfln1LgC7Y5aa-yXB4Ej4w4kozfZC1NHgyDBvQ/s1600/6830793501_103efd19eb_z.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqD07l6_WQ8AU3bOsKxfeVZrPbZ9VSwx_iqp6KUbcBcnrF32LN7b_M1FizJ5qTGBzvd4YM0gxqZEOwbPRsPZvMjs-dgAz84aVPDr-V5Hfln1LgC7Y5aa-yXB4Ej4w4kozfZC1NHgyDBvQ/s1600/6830793501_103efd19eb_z.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<b>ரெ</b>க்கார்டிங் சென்ட்டரில் நடக்கும் எங்கள் அரட்டை நள்ளிரவையும் தாண்டும் சமயங்களின் சில வேளைகளில் முபாரக்கின் தந்தை அவனை தேடி வருவார்.<br />
<br />
" டேய்... தம்பி ! சாப்பாட்டை முடிச்சிட்டு வந்து பேசிக்கிட்டிருடா.... "<br />
<br />
" நீங்க போங்கப்பா... தோ வந்திடறேன்.... நீங்க சாப்டீங்களாப்பா... ? "<br />
<br />
சிகரெட்டை பின்னால் மறைத்துக்கொண்டு கெஞ்சும் தந்தையுடன் முகம் திருப்பி பேசுவான் முபாரக். அவர் சென்றவுடன் தவறவிட்டதை தேடும் பார்வையுடன் தூர வெறித்தபடி அவசரமாய் புகையிழுப்பான்.<br />
<br />
" டேய்... போய் சாப்டுட்டு வாடா ! நீ இப்படியே இருந்தா கடையை இழுத்து மூடிடுவேன் ஆமா ! "<br />
<br />
சகாயம் அண்ணனின் அதட்டல் மெளனத்தை கலைக்கும் போது சிகரெட்டை தூர வீசிவிட்டு அவசரமாய் எழுந்து போவான் !<br />
<br />
<b>மு</b>பாரக்குடனான என் நட்பினால் தன் பால்ய தோழியுடனான என் அம்மாவின் தொடர்பு புதுப்பிக்கப்பட்டது ! அவர்கள் வீட்டுக்கு சென்றவள் அவனை பற்றி விசாரித்தபோது,<br />
<br />
" அவனையும் மதித்து விசாரிக்கறீங்களே.... "<br />
<br />
என அவனின் மூத்த அக்காள் சிரித்ததை வருத்தத்துடன் குறிப்பிட்டாள். <br />
<br />
" எல்லோரும் நல்லா படிக்கற குடும்பத்துல ஒருத்தனுக்கு படிப்பு ஏறலைன்னா பக்குவமா சொல்லனும்... மத்த திறமையை வளர்த்துவிடனும்... அதில்லாம பிஞ்சியிலேயே ஒண்ணுக்கும் உதவாதுன்னு திட்டினா வெம்பிதான் போகும் ! "<br />
<br />
இன்று நினைத்தால் முபாரக்கின் நிலைக்கான உளவியல் காரணங்களை அம்மா அன்று அட்சரம் பிசகாமல் சொன்னது புரிகிறது !<br />
<br />
" என்னா ?... உங்க பையன் அந்த ரெக்கார்டிங் சென்ட்டர் செட்டோட இருக்கறாப்போல... "<br />
<br />
" பழக்கம்ன்னா நல்லவன் கெட்டவன் நாலு பேரும்தான் இருப்பான்... ! நாம இப்படித்தான் இருக்கனும்ங்கற தெளிவு இருந்தா யாரும் யாரு கூடவும் பழகலாம் ! "<br />
<br />
வாரம் தவறாமல் அவர்களுடன் பாருக்கு சென்றாலும், சில்லி சிக்கனுடன் நிறுத்திக்கொண்டு நான் தடம் புரளாமல் தொடர்ந்ததற்கு என் பெற்றோர் என் மீது வைத்த நம்பிக்கையும், எனக்கு ஊட்டிய சுய பொறுப்புணர்ச்சியும் காரணமாக இருக்கலாம் என தோன்றுகிறது !<br />
<br />
<b>சி</b>ங்கிள் டீயும், சிசர்ஸ் சிகரெட்டும் சுகமாய் அமைந்து சுதி ஏறும் மாலை நேரங்களில் முபாரக்கின் பேச்சு களை கட்டும் ! அலுங்காமல் நலுங்காமல் மற்றவர்களை கிண்டலடிப்பான் ! கிண்டலடிக்கப்படுபவர்களுக்கு யாராவது " வக்காலத்து " வாங்கினால் தொலைந்தது....<br />
<br />
"ஓய்... நீரு மட்டும் என்ன யோக்கியமா ? "<br />
<br />
எனத்தொடங்கிவிடுவான் ! கடை ஓனர் சகாயம் அண்ணனுக்கும் அதே " டிரீட்மெண்ட் " தான் ! ஆனாலும் யாரும் கோபித்துக்கொள்ள மாட்டார்கள். காரணம் அவன் சொல்வதெல்லாம் உண்மையாக இருக்கும். இன்று நினைத்துபார்த்தால் அன்று நாங்கள் பேச நினைத்ததையெல்லாம் பயமின்றி பேசும் எங்கள் மனசாட்சியாக முபாரக் இருந்திருக்கிறான் என தோன்றுகிறது !<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1dgMsBeSLK9hzD0aw45SMJ6e-F9qn7l_xJTW-zihgJSvPLK_8i9ITayHC7JeKhSgnEzqFZ_pqVYMQs9ZkH8cvgonPbLxiaZhQQc4NHHrEHaYtjRlpS73pLPqQdBu6IPZmiONTCGoKqn4/s1600/chai-sutta.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1dgMsBeSLK9hzD0aw45SMJ6e-F9qn7l_xJTW-zihgJSvPLK_8i9ITayHC7JeKhSgnEzqFZ_pqVYMQs9ZkH8cvgonPbLxiaZhQQc4NHHrEHaYtjRlpS73pLPqQdBu6IPZmiONTCGoKqn4/s1600/chai-sutta.jpg" height="240" width="320" /></a><br />
<br />
<b>பெள</b>ர்ணமி இரவில் கள் குடிக்க போன அனுபவத்தை " கதை திரைக்கதை வசனம் " தம்பி ராமைய்யாவை போல வர்ணித்து கூறுவான்...<br />
<br />
" பாரு... ஒத்தை பனைமரத்துக்கு கீழ... இந்தா... அங்க சகாயம்... அப்புறமா சூசை... ரமேஷ், பிச்சை, பாஸ்கர் அப்புறம் நானெல்லாம் இந்தப்பக்கமா உக்காந்திருக்கோம்... எல்லோர் கையிலயும் கள்ளு பானை ! இங்கிலீஸ்காரன் மாதிரி சகாயம் அண்ணன் நம்ம கள்ளு பானையை தூக்கி சியர்ஸ் சொல்றாரு...<br />
<br />
" ஓய் ! கள்ளுக்கே சியர்ஸ் சொன்ன ஒரே ஆளு நீ தான்யா ! "<br />
<br />
சட்டென கதையை விட்டுவிட்டு கலாட்டாவில் இறங்குவான். போதையில் சகாயம் அண்ணனும் " வா போ " தான் !<br />
<br />
" என்னாண்ணே... உங்களையே வா போங்கறான் ?! "<br />
<br />
" டேய் நீ சும்மா இருடா ! நான், அதை கேட்டா இன்னும் சொல்லாததையெல்லாம் சந்திக்கு கொண்டு வந்திடுவான் ! "<br />
<br />
சகாயம் அண்ணனுக்கு கொம்பு சீவிவிட நினைத்தால் வாய் பொத்தி பம்முவார் !<br />
<br />
" ம்ம்ம்... எங்க விட்டேன் ?... ஆங் ! எல்லோரும் பானையை தூக்கி வாயில வெச்சிருப்போம்... "<br />
<br />
இன்று சின்ன திரையில் முக்கியமான தருணத்தில் விழும் விளம்பரங்களை போல அன்று சுவாரஸ்யம் கூடும் போது சட்டென நிறுத்தி தம் இழுப்பான் முபாரக் !<br />
<br />
" டேய் பாம்புடான்னு கத்தறாரு சூசை... எங்களுக்கு நடுவுல இவ்ளோ நீள நல்லப்பாம்பு ! ஆளுக்கு ஒரு பக்கமா தெரிச்சி ஓடுறோம்... இதுல என்னா பியூட்டிங்கறியா ?... ஒருத்தன் கூட கள்ளுப்பானையை கீழ போடலடா ! ஓடி ஒதுங்கி குடிச்சிட்டோமுல்ல ?! "<br />
<br />
ஜமா களைக்கட்டி அதிரும் !<br />
<br />
<b>நு</b>கர்வோர் கலாச்சாரம் தொடங்கி ஊரின் கடைத்தெருவில் மாற்றங்களும் வளர்ச்சியும் வேகமாகி உள்ளூர் டைமண்ட் கலர் சோடாவை கோக்கும் பெப்சியும் ஓரங்கட்ட அரம்பித்த காலம்...<br />
<br />
ரெக்கார்டிங் சென்ட்டருக்கு எதிர்புறம் இருந்த தோட்டம் காம்ப்ளக்ஸாகி கீழ் கடை கூல் டிரிங்ஸ் அண்ட் ஸ்நாக்ஸ் சென்ட்டராக மாறியது ! அந்த கடை ஓனருக்கு ஏனோ ஆரம்பத்திலிருந்தே எங்களை பிடிக்கவில்லை. சதா சர்வகாலமும் சிகரெட்டும் கையுமாய் நிற்கும் இளைஞர் கூட்டத்தினால் தன் கடைக்கு பெண் கஸ்டமர்கள் வருவதில்லை என்பது அவரது புலம்பல் ! ஆனால் உண்மையான காரணம் அவர் கடையின் ஜீஸை குடித்த பலருக்கு வயிற்றுபோக்கு ஏற்பட்டதுதான் என உறுதியாக நம்பினான் முபாரக் !<br />
<br />
இப்படி இருந்த உறவை தூதரகம் மூடும் அளவுக்கு மோசமாக்கியது எங்கள் குரூப்பின் மெத்தப்படித்த சித்திக் !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJZNF-a5q8iOsl7-Dptx2lNlDk75vdMjLNUpvpEKJlikHmyc1MNEiDWEO0Hmo7ZEHCFoe3_pPoxbw96AYPqsG3BGi9Iovr-WJ9m-nzxXufHpIvCxPLIP3cPx_oMK50pEp4Y_3d4iYK8Ck/s1600/Borassus_flabellifer_in_Mumbai,_India.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJZNF-a5q8iOsl7-Dptx2lNlDk75vdMjLNUpvpEKJlikHmyc1MNEiDWEO0Hmo7ZEHCFoe3_pPoxbw96AYPqsG3BGi9Iovr-WJ9m-nzxXufHpIvCxPLIP3cPx_oMK50pEp4Y_3d4iYK8Ck/s1600/Borassus_flabellifer_in_Mumbai,_India.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<b>எ</b>ன்றாவது கடைப்பக்கம் வந்து மறைவாய் தம் இழுத்துவிட்டுபோகும் சித்திக் அண்ணன் அன்று எதிர்கடையை வெகு நேரம் முறைத்துக்கொண்டிருந்துவிட்டு சட்டென தெருவில் இறங்கி அந்த கடைக்கு போனார். சித்திக் அண்ணன் கை ஆட்டி பேச பேச, ஓனரின் முகம் பேஸ்த்தடிப்பது எங்கள் கடையிலிருந்தே தெரிந்தது !<br />
<br />
" ஏன்டா... இத்தனை பேர் இருக்கீங்க... நாள் முழுக்க எதிர்க்கத்தானே பார்த்துக்கிட்டு இருக்கீங்க... ஒருத்தன் கண்ணுக்கும் தெரியலையாடா ?! "<br />
<br />
" என்னா விசயம் சித்திக் ? சொன்னாதானே தெரியும்... ?! "<br />
<br />
வழக்கம் போலவே சலனமற்ற குரலில் கேட்டார் ரிக்கார்டுகளை துடைத்து அடுக்கி கொண்டிருந்த சகாயம் அண்ணன் !<br />
<br />
" எதிர் கடை போர்டை பாத்தீங்களா ?... cool drinks and snacksல snacksக்கு பதிலா snakes னு எழுதி வச்சிருக்கான் ? "<br />
<br />
" டேய் ! டிகிரி படிச்சதை நிருபிச்சிட்டாருடா சித்திக் அண்ணன்... சகாயம் அண்ணே... சித்திக்குக்கு படிக்காத மேதை பாட்டை போடுங்க ! "<br />
<br />
கலாட்டாவில் இறங்கிய முபாரக் அதோடு விடவில்லை...<br />
<br />
" டேய் இப்ப புரியுதா நான் சொன்னது ?... மாப்ள பாம்பு ஜூஸ் வித்திருக்காருடா... அதான் ஒருத்தியும் வரலை ! "<br />
<br />
முபாரக்கின் கூச்சல் எதிர்கடையை எட்ட, அந்த கடையின் ஓனர் எங்கள் மீது போர் பிரகடனம் செய்துவிட்டார் !<br />
<br />
அடுத்த நாள் ஜூஸ் கடைக்கு வந்த டிராபிக் சார்ஜெண்ட்டுக்கு தன் கையாலேயே ஜூஸ் கொடுத்த கடை ஓனர் எங்கள் கடையை காட்டி பேச அலர்ட் ஆனோம் ! முக்கியமாய் அவரிடம் காசு வாங்காததை கண்டு சொன்னார் படு ஜாக்கிரதை பாஸ்கர் அண்ணன் ! முபாரக் விசாரணையில் இறங்கினான்...<br />
<br />
டீ குடிக்க சென்ற எதிர்கடை பையனின் பின்னால் சென்றவன் அன்றிரவு கடை மூடும் சமயத்தில் தான் திரும்பினான். வழக்கத்தைவிட கொஞ்சம் ஓவர் !<br />
<br />
" யோவ் ! நீயெல்லாம் பெரிய மனுசனா... எங்க மேல கம்ப்ளெய்ண்ட் கொடுக்கனும்ன்னா வா ! நானே ஸ்டேசனுக்கு கூட்டிக்கிட்டு போறேன்... எஸ் ஐ நமக்கு இப்படி ! தெரியும்ல... காக்கி சட்டை போட்ட போலீஸ்காரனுக்கும் வெள்ளைசட்டை போட்ட டிராபிக் போலீசுக்கும் வித்யாசம் தெரியாத நீயெல்லாம்.... ஹரா.... "<br />
<br />
அவன் காறியதில் கடைத்தெருவே கூடிவிட்டது ! மறுநாள் கடைத்தெரு பஞ்சாயத்துக்கு சென்று, இனி குறிப்பிட்ட சில நேரங்களில் மட்டுமே நண்பர்கள் ஜமா, நள்ளிரவிலெல்லாம் கடைக்கு முன்னால் கூட கூடாது என சிலபல கட்டளைகளுக்கு தலைவணங்கி திரும்பினார் சகாயம் அண்ணன் !<br />
<br />
முபாரக் மீன்டும் வருவான் !<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com44tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-84722534313483853062015-01-21T17:09:00.000-08:002015-01-22T05:19:22.634-08:00மதமாற்றம் மனமாற்றமாகுமா ?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>உ</b>லகெங்கும் அடிப்படைவாத குழுக்களின் ஆதிக்கம் அதிகமாகி வரும் இன்று அடிக்கடி ஊடக தலைப்புகளில் தோன்றும் வார்த்தைளில் ஒன்று மதமாற்றம். மதமாற்றம் என்பது நேற்று தோன்றியது அல்ல. என்று இரண்டாவதாக ஒரு மதம் பூமியில் தோன்றியதோ அன்றே மதமாற்றமும் நிகழ தொடங்கிவிட்டது ! மதமாற்றத்துக்கு தனிமனித உணர்வு தொடங்கி சமூகம், பொருளாதாரம் என பல காரணங்கள் உண்டு. ஆனாலும் இன்று மதமாற்றம் அதிகமாக பேசப்படுவதற்கு காரணம் மதம் சார்ந்த அரசியல் மற்றும் கடைக்கோடி வரை பாயும் ஊடக வீச்சு !<br />
<br />
ஒரு மொழி, ஒரு மத பெரும்பான்மையை கொண்ட மேற்கத்திய நாடுகள் தொடங்கி உலகின் வேறு எந்த நாட்டையும்விட, உலகின் அனைத்து மதங்களையும் தன்னுள்ளே கொண்டு, சிக்கலான ஜாதி அடுக்குகளுடன் பலமொழி கலாச்சாரங்களை கொண்ட இந்தியாவில் மதமாற்றம் ஏற்படுத்தும் தாக்கமும் அதிர்வும் மிக அதிகம் !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b>ம</b>தங்களின் தோற்றம் மற்றும் தேவை பற்றிய கருத்தை முன்வைப்பது இந்த பதிவின் நோக்கம் அல்ல என்றாலும், சற்றே சுருக்கமாக அதனை இங்கு குறிப்பிடவேண்டியது அவசியமாகிறது... எனவே, ஆத்திக, நாத்திக மற்றும் இரண்டுக்கும் நடுவில் அல்லாடும் அன்பர்கள் அனைவரும் உணர்ச்சிவசப்படாமல் இறுதிவரை படித்துவிட்டு பின்னூட்டம் பற்றி யோசிக்க வேண்டிக்கொள்ளப்படுகிறார்கள் !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikVXX6lk5uCoGNZhkagVY_M9bjwzqJCGl5pGO3h6x4SXQpEHalz0znjyTX-JtwPsybbKIjY86ostzBsaMfKv3Xjj0Eft59NyP9__Onpxp3DVf8ZdgSpvfGY3x7AWqanhOZMxEG2uu3Awg/s1600/in-search-of-god.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikVXX6lk5uCoGNZhkagVY_M9bjwzqJCGl5pGO3h6x4SXQpEHalz0znjyTX-JtwPsybbKIjY86ostzBsaMfKv3Xjj0Eft59NyP9__Onpxp3DVf8ZdgSpvfGY3x7AWqanhOZMxEG2uu3Awg/s1600/in-search-of-god.jpg" height="320" width="310" /></a></div>
<br />
<br />
உலகின் ஏனைய உயிர்களைப்போல பசிக்கு வேட்டை, ஆபத்தை உணர்ந்தால் ஓடி ஒளிதல் என்ற அடிப்படை உயிர்ச்சுழலிலிருந்து விடுபட்டு, என்ன செய்தால் உயிரை தக்கவைத்துக்கொள்ளலாம் என்ற எண்ணத்துடன் ஆறாம் அறிவு உதித்த தருணத்திலேயே வழிப்பாட்டுக்கான அவசியமும் தோன்றியிருக்க வேண்டும் ! <br />
<br />
மற்ற உயிரினங்களை அடக்கியும், அழித்தும் மனிதன் தன்னை மேலானவனாய் பாவிக்க தொடங்கிய கணத்தில் தன்னால் அடக்க முடியாத இயற்கை சீற்றங்களை தன்னைவிட மேலானதாக பாவிக்கத்தொடங்கி, அவற்றிலிருந்து தன்னை காத்துக்கொள்ள, அதாவது உயிரை தக்கவைத்துக்கொள்ள தோற்றுவித்ததே வழிப்பாடு ! மதம் தொடங்கி மனிதனின் கண்டுபிடிப்புகள் அனைத்துமே உயிரை தக்கவைத்துக்கொள்வதற்கான போராட்டம்தான்.<br />
<br />
<b>ம</b>த நம்பிக்கைகளுக்கான அடிப்படை என்ன ? மரணம் பற்றிய பயம். இத்தனை போராட்டமும் வீணா என்ற அச்சம். மரணத்துக்கு பிறகு என்ன என்பதை அறிந்துகொள்ள முடியாததே மத தேடலுக்கான காரணம் ! <br />
<br />
இரண்டு சூழ்நிலைகளில் மனிதன் மதத்தை உதறத்துணிவான் !<br />
<br />
அவன் மரணத்தை வெல்லும் சூழ்நிலையில் ! மரணமே கிடையாது எனும் போது அதற்கு பிறகான சொர்க்கம், நரகம், தீர்ப்பு நாளுக்கெல்லாம் தேவையில்லாதபோது மனிதனுக்கு மதத்தின் தேவை இல்லாமல் போகும் !<br />
<br />
அல்லது இறப்புக்கு பின்னர் இதுதான் நடக்கும் எனும்போதும் மதம் மற்றும் மார்க்கங்கள் அவசியமற்று போகலாம் ! உதாரணமாக இறந்தவர்கள் அனைவருக்கும் பூமியை விட மேலான அற்புத உலகம் காத்திருக்கிறது என்பது உறுதிப்பட நிருபிக்கப்படுமானால் மனிதர்கள் மரணத்தைவிரும்பி ஏற்கும் நிலைக்கூட ஏற்படலாம் ! <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<b>ச</b>ரி, இனி மதமாற்றத்துக்கு வருவோம்...<br />
<br />
இன்று பொதுகருத்தாக இருப்பது போல இந்தியாவில் மதமாற்றம் மற்றும் கட்டாய மதமாற்றம் முகலாயர்கள், ஆங்கிலேயர்களால் மட்டுமே ஆரம்பிக்கப்படவில்லை. இவர்களின் வருகைக்கெல்லாம் முன்னால் இந்திய சமயங்களுக்கிடையேயான மோதல்களுடன் ஒப்பிட்டால் முகலாய, ஆங்கிலேயே காலத்திய மத கொடுமைகள் குறைவுதான் !<br />
<br />
முகலாய, ஆங்கிலேய காலத்தில் மதமாற்றத்துக்கான தூண்டிலாக அமைந்தது இந்திய சமூகத்தின் ஜாதிய அடுக்கும், அடக்குமுறையும் ! மெரும்பாலான இந்தியர்கள் இஸ்லாமிய மற்றும் கிருஸ்த்தவ மதங்களுக்கு மாறியதற்கான காரணம் ஜாதிக்கொடுமையே !<br />
<br />
ஆனால் மதமாற்றத்தால் மறைந்திருக்க வேண்டிய ஜாதிகள் புதிய மதங்களிலும் குடியேறியதுதான் ஆச்சரியம். தேவாலயங்களில் கீழ்சாதிக்காரர்களுக்காக தனி இடம் ஒதுக்கப்பட்டதோடு மட்டுமல்லாமல் குறுக்குச்சுவர் கூட எழுப்பப்பட்டது. இதனை எதிர்த்த பாதிரிமார்கள் மாற்றப்பட்டார்கள் ! இந்த அளவுக்கு இல்லையென்றாலும் கூட இந்திய இஸ்லாமிய மார்க்கத்துக்கு என சில பிரிவுகள் உண்டு. தென்னிந்திய மரைக்காயர் முஸ்லிம்கள் வட இந்திய பூர்வீக பதான் முஸ்லீம்களுடன் அவ்வளவாக ஒட்ட மாட்டார்கள். லெப்பை பிரிவும் உண்டு !<br />
<br />
புதிய மத தேடலை இரண்டு வகையாக பிரிக்கலாம்...<br />
<br />
ஒன்று நாத்திகனின் தேடல். மற்றொன்று ஆத்திகனின் வேறு மத தேடல் !<br />
<br />
ஒரு நாத்திகன் தன் அந்திம காலத்தில் ஏதோ ஒரு மதத்தின் மீது பற்றுக்கொள்வது இயல்பானதாகவே தோன்றுகிறது ! காரணம் இந்த பதிவின் ஆரம்பத்தில் சொன்ன மரண பயம் ! வாலிபத்தில் பகுத்தறிவு பேசும் பலருக்கு வயோதிகம் நெருங்க நெருங்க, இறப்புக்கு பின்னர் என்ன என்ற கேள்வி எழும்போது மதத்தின் நினைவும் வந்துவிடுகிறது !<br />
<br />
ஆத்திகர்களின் மாற்றத்துக்கு வாழ்க்கை சூழல், தங்கள் மதத்தில் அவர்கள் நடத்தப்படும் முறை என பல காரணங்கள். இனி என்ன செய்வது என தெரியாமல் வாழ்க்கையில் திக்கற்று நிற்கும் தருணங்களிலும், ஏதோ ஒரு காரணத்தால் சொந்த மதத்தை சேர்ந்தவனே தன்னை ஒதுக்கும் நிலையிலும் ஆத்திகன் தன் பூர்வீக மதத்திலிருந்து விடுபட விரும்புகிறான் !<br />
<br />
உணர்ச்சிவசப்படாமல் உள்வாங்கி யோசித்தால் மேலே குறிப்பிட்ட இரண்டு பேருமே மனத் தெளிவற்ற நிலையிலேயே மதம் மாறுகின்றனர் !<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv7FixDAoOD3sN1RxAXt66ns_gSkECYF7WSRcws8lOcWLzpHdFu_vmWLoa7GgwefNmCklnzlwEBqdHIa-5aN2ni2eXUjr5Iy4a60dZnY1R3Kes07HJonzZLzvE-YFdOIqERO_4wyh6dYw/s1600/religion.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv7FixDAoOD3sN1RxAXt66ns_gSkECYF7WSRcws8lOcWLzpHdFu_vmWLoa7GgwefNmCklnzlwEBqdHIa-5aN2ni2eXUjr5Iy4a60dZnY1R3Kes07HJonzZLzvE-YFdOIqERO_4wyh6dYw/s1600/religion.jpg" height="240" width="320" /></a><br />
<b>சீ</b>க்கிய குரு நானக்கிடம்,<br />
<br />
" உங்கள் புனித புத்தகத்தில் இருப்பது முழுவதையும் ஒரே வரியில் கூறிவிட்டால் உங்கள் மதத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறேன் ! "<br />
<br />
என நாத்திகர் ஒருவர் கேட்டதாகவும், அதற்கு குரு நானக்...<br />
<br />
" மற்றவர்கள் உனக்கு எதை செய்யக்கூடாது என நீ நினைக்கிறாயோ அதனை நீ அவர்களுக்கு செய்யாதே ! அவ்வளவுதான் !! "<br />
<br />
எனக்கூறியதாகவும், அதனை கேட்ட நாத்திகர் சீக்கிய மதத்தில் சேர்ந்ததாகவும் ஒரு குட்டிக்கதை உண்டு.<br />
<br />
இந்த கதை சீக்கிய மதத்துக்கு மட்டுமல்ல, உலகின் அனைத்து மதங்களின் சாரமும் இதுதான் !<br />
<br />
இந்த தெளிவு இயல்பாகவே இருப்பவர்கள் நாத்திகர்களாகவே தொடரலாம்... இல்லாதவர்கள் சொர்க்கம், நரகம் பயத்துடன் ஆத்திகர்களாக அவரவர் மதத்திலேயே இருக்கலாம் என்றாலும் ஒருவன் மாற்றுமதம் ஒன்றினால் ஆத்மார்த்தமாக ஈர்க்கப்பட்டு மாறினால் அது தனிமனித உரிமை. அதை பேச வேறு எவருக்கும் உரிமை கிடையாது ! இதற்கு மேலை நாட்டவரின் மதம் பற்றிய கண்ணோட்டத்தை உதாரணமாக குறிப்பிடலாம்...<br />
<br />
அவர்களை தீவிர மத பற்றுடையவர்கள், மிதவாதிகள், கடவுள் நம்பிக்கையற்றவர்கள் என மூன்று தெளிவான குழுக்களாக பிரித்துவிடலாம். அந்த மூவருக்குமே இறை சார்ந்த நம்பிக்கை அந்தரங்கமானது ! வெளியில் பேசமாட்டார்கள் ! இதில் மிதவாதிகளில் சிலர் தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு அனைத்து மத தத்துவங்களையும் போதித்து, தங்கள் பிள்ளைகளுக்கான மத தேர்வு உரிமையை அவர்களிடமே விட்டுவிடுவதும் அங்கு சகஜம் !<br />
<br />
இங்கு மதமாற்றம் உணர்ச்சியுடன் விளையாடுவதாக அமைந்துவிடுவது சோகம் !<br />
<br />
காதலுக்காக மதம் மாறுவதை ஒரு முக்கிய உதாரணமாக குறிப்பிடலாம்...<br />
<br />
இதையும் மிக கவனமாக அலச வேண்டும் !<br />
<br />
இரு வேறு மதங்களை சேர்ந்த ஜோடி திருமணம் முடிந்து ஒன்றாக பல காலங்கள் வாழ்ந்து, ஒருவர் ஏதோ ஒரு காரணத்தினால் மற்றவரின் மதத்தின்பால் ஈர்க்கப்பட்டு மதம் மாறுவது இயல்பானது ! தனிமனித உரிமை சார்ந்தது.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh72LVBOYy5QKtF-JpF_Ue_DNi4_-zQ1jyKVWH29s4dY-P145_I2mdUBJELQ1oY9hut85UXndiphEGtq3n7IK6DCHFzTSrZ5LiHklP7EpkObJKNFV_XwyepYOlfJeQHIa3BGprdZsjNWJ8/s1600/4675654961_bdc414f374_o.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh72LVBOYy5QKtF-JpF_Ue_DNi4_-zQ1jyKVWH29s4dY-P145_I2mdUBJELQ1oY9hut85UXndiphEGtq3n7IK6DCHFzTSrZ5LiHklP7EpkObJKNFV_XwyepYOlfJeQHIa3BGprdZsjNWJ8/s1600/4675654961_bdc414f374_o.jpg" height="241" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
ஆனால் கண்டதும் காதலாகி, கல்யாணம் நெருங்கியவுடன் மதம் மாறினால்தான் திருமணம் என பெற்றோர்கள் சோல்லிவிட்டார்கள் என உணர்ச்சி மிரட்டலில் இறங்குவது ஏற்றுக்கொள்ளமுடியாத ஒன்று ! வேற்றுமத திருமணத்துக்கு பெற்றோர்கள் சம்மதிக்க மாட்டார்கள் என்று தெரியும் என்றால், அதனை எதிர்த்து நிற்கவோ, அல்லது எடுத்துச்சொல்லி சம்மதிக்கவைக்கவோ துணிச்சல் இல்லையென்றால் அந்த காதல் எதற்கு ? <br />
<br />
காதலித்த காலத்தில் ஒருவர் மற்றொருவரின் மதத்தின் மீது ஆத்மார்த்த பற்றுக்கொண்டிருக்கலாம்தானே என்ற கேள்வி எழுகிறதா ?...<br />
<br />
" இரு வேறு மதங்களை சேர்ந்த ஜோடி திருமணம் முடிந்து ஒன்றாக பல காலங்கள் வாழ்ந்து, ஒருவர் ஏதோ ஒரு காரணத்தினால் மற்றவரின் மதத்தின்பால் ஈர்க்கப்பட்டு மதம் மாறுவது இயல்பானது ! தனிமனித உரிமை சார்ந்தது. " ...<br />
<br />
அதற்கு காலம் தேவை நண்பர்களே ! தைரியமாய் நின்று பேசக்கூட இடம் கொடுக்காத நம் சமூகத்தில் சில மாதங்களே கடந்த இளம் காதலர்களுக்கு அவரவர் மத தத்ததுவங்களை அலச ஏதய்யா நேரம் ?!!!<br />
<br />
<b>கா</b>தலுக்காகவும், அரசியலுக்காகவும் மதம் மாறவும், மதம் மாற்றவும் முயற்சிக்கும் வாலிப வயோதிக அன்பர்களே....<br />
<br />
காதலிப்பவர்கள் ஓடிப்போயாவது திருமணம் செய்துக்கொண்டு பிள்ளைகள் பெற்று உங்கள் குடும்பத்தை வளர்ப்பதுடன் நிறுத்திக்கொள்ளுங்கள். அரசியல்வாதிகள் ஓட்டு வங்கி வளர்ப்புக்கு பிரியாணி பொட்டலங்களை மட்டும் பயன்படுத்திக்கொள்ளுங்கள் ! ( பிரியாணியில் வெஜிடபிளும் இருப்பதால் அனைத்து தரப்புக்கும் இதுவே போதுமானது ! ) உங்கள் ஓட்டு பிச்சைக்கு கட்சியின் கலர்களும், கறைகளும் படிந்த வேட்டியே போதும் ! தயவு செய்து மத சட்டையை கழற்றிவிடுங்கள் !<br />
<br />
கடவுள்தான் மதங்களை படைத்தார் என்றால் அந்த மதங்களையும் அவரே பாதுகாத்துக்கொள்வார் !<br />
<br />
இருந்த மதத்தின் அருமையை புரிந்துகொள்ளமுடியாத உங்களால் வந்த மதத்தில் எதையும் புரிந்துகொள்ள முடியாது ! இரண்டு மதங்களுமே உங்களால் கேவலப்படுவது மட்டுமே எஞ்சும் !<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;">பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<div class="composeBoxWrapper GCUXF0KCKKB">
</div>
<br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com58tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-3305676619591461362015-01-01T03:04:00.001-08:002015-01-01T03:04:25.096-08:00புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துகள் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><b><span style="color: #38761d;">மதம் ஜாதி<br />மொழி பிராந்தியம்<br />என நாம்<br />பிரிந்திருந்தாலும்<br />நமக்குள்ளிருக்கும்<br />மனிதம் ஒன்றுதான் !<br />அன்பே அதன்<br />அடிநாதம் !<br /><br />குடும்பம் உறவு<br />நட்பு சுற்றம்<br />தாண்டிய சாமானியனையும்<br />நேசிப்போம் !<br />நாம் கடக்கும்<br />பாதைகளெங்கும்<br />அன்பு விதைப்போம் !<br />இனிவரும் வருடங்களில்<br />இப்பூமியை<br />நம் அன்பு<br />விருட்சங்களால்<br />இன்னும் அழகாக்குவோம் !<br /><br /> </span></b></span><br />
<span style="font-size: small;"><b><span style="color: #38761d;"></span></b></span><span style="font-size: small;"><b><span style="color: #38761d;"><br /> </span></b></span><br />
<span style="font-size: small;"><b><span style="color: #38761d;"><br /></span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-size: small;"><b><span style="color: #38761d;"><br /></span></b></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3FkzLJS2-a5nd6qE9LrVCGVu5DnNytgr-WqRfE2NThfiq7SWa07o3mNdNZPwR-sLcHqtEgSy0MJ9Yr1gfo0GWg1GXbuoYTGHqspAXCEMq_fevqbaG-Q7AHmWd3C6F55SA38XWs2wqKJ4/s1600/savoir-aimer-pour-donner-du-sens-a-la-reussite-professionnelle-7553.gif" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3FkzLJS2-a5nd6qE9LrVCGVu5DnNytgr-WqRfE2NThfiq7SWa07o3mNdNZPwR-sLcHqtEgSy0MJ9Yr1gfo0GWg1GXbuoYTGHqspAXCEMq_fevqbaG-Q7AHmWd3C6F55SA38XWs2wqKJ4/s1600/savoir-aimer-pour-donner-du-sens-a-la-reussite-professionnelle-7553.gif" height="304" width="320" /></a></div>
<span style="color: #741b47;"><b>இ</b>தை செய்ய வேண்டும், அதை நிறுத்த வேண்டும், இப்படி இருக்க வேண்டும் என பல்வேறு உறுதிமொழிகளுடன் ஒவ்வொரு புத்தாண்டையும் தொடங்கி, அந்த உறுதிமொழிகளெல்லாம் காலண்டர் தாள்களைவிடவும் வேகமாய் உதிர்ந்து மறைந்த வேகத்தில் ஆண்டின் இறுதியை நெருங்கி, மீன்டும் ஒரு புத்தாண்டினை புது சத்தியத்துடன் தொடங்கி...<br /><br />ஆகையால் தோழர் தோழிகளே... உறுதியற்ற உறுதிமொழிகளும் சாத்தியப்படாத சத்தியங்களும் வேண்டாம் !<br /><br />மகிழ்ச்சியாய் இருப்போம் ! இந்த ஆண்டு முழுவதையும் சந்தோசமாய் கழிப்போம் !!<br /><br />நீண்ட ஆயுள், ஆரோக்யம், செல்வம் என்றெல்லாம் வாழ்த்துகிறோமே தவிர சந்தோசமாக இருங்கள், அனைவரிடமும் அன்பு செலுத்துங்கள், உங்களை சுற்றி உள்ள இவ்வுலகின் அற்புதங்களை உணருங்கள் என வாழ்த்துவது கிடையாது !<br /><br />சற்றே ஓடுவதை நிறுத்திவிட்டு யோசித்தோமானால் இந்த நொடி மட்டுமே நிரந்தரம் என்பது புரியும் ! நிலையற்ற இவ்வாழ்க்கையின் நிலயான இத்தருணத்தை முழுமையாக பயன்படுத்தி கொள்ளுவோம். இன்னும் நிறைய நேரமிருக்கிறது இன்னும் நிறைய நாட்கள் இருக்கின்றன என்றே நினைக்கிறோம். ஆனால் நாளையே இந்த வாழ்க்கை நின்றுவிடுமானால்... நாம் சாதிக்க நினைத்தையெல்லாம் சாதித்து விட்டோமா ? நாம் நேசிப்பவர்களிடம் சொல்ல நினைத்ததையெல்லாம் சொல்லி விட்டோமா ? நான் எப்படி வாழ நினைத்தேனோ அப்படி வாழ்ந்துவிட்டேன் அல்லது வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறேன் என நம்மில் எத்தனை பேரால் சொல்ல முடியும் ?!<br /><br />நமக்கு நல்லது என நாம் மனதில் வரித்துக்கொண்ட கற்பனைகளை தேடி நித்தமும் ஓடுவதை சற்றே நிறுத்திவிட்டு நிதானித்து பார்த்தோமானால் நம்மை சுற்றி நமக்காக நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நல்லவைகள் புலப்படும் ! நம்மை தேடிவரும் நன்மைகளை நாம் உணராதது புரியும் !</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieajNob5VoZ_p_YxhZ5I_nY9CnhW23NcnO28zS5o5ONUn6LB1LsqOfwihH5eFoNy94S9PyXfjyw0sYrw8jdL-hzvAkZmO2EJ32EmrgylruCol7x9GEfzK4Y_IwFoHDIsUGaNeYBgxRanY/s1600/amour.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieajNob5VoZ_p_YxhZ5I_nY9CnhW23NcnO28zS5o5ONUn6LB1LsqOfwihH5eFoNy94S9PyXfjyw0sYrw8jdL-hzvAkZmO2EJ32EmrgylruCol7x9GEfzK4Y_IwFoHDIsUGaNeYBgxRanY/s1600/amour.jpg" height="320" width="262" /></a></div>
<span style="color: #741b47;"></span><br />
<span style="color: #741b47;"><br /><b>உ</b>ங்களின் பெற்றோர்களை கொண்டாடுங்கள். வயோதிகத்தின் நிழல் வேகமாய் படரும் அவர்கள் உங்களுடன் இருக்கும் பொழுதை பெருமையுடன் பயன்படுத்தி கொள்ளுங்கள்.<br /><br />உங்களை இன்னும் பிள்ளைகளாய் நேசிப்பது அவர்கள் மட்டும்தான். அவர்கள் உங்களை வளர்த்த விதத்தில், உங்களுக்கு அளித்த வசதிகளில் குறைகள் இருந்திருக்கலாம், ஆனால் அவர்களால் முடிந்ததை முழு மனதுடன் உங்களுக்கு அளித்தார்கள் என்பதை மறந்து விடாதீர்கள். இன்றும் அவர்கள் உங்களின் பின்னால் இருக்கிறார்கள். உங்களின் வெற்றிகளை பாராட்ட ! தோல்வியின் போது தோள்தொட்டு தூக்க ! உங்களின் மகிழ்ச்சியை அவர்களுடையதாய் கொண்டாட ! உங்களின் துக்கத்தை தாங்கள் ஏற்றுக்கொள்ள !<br /><br />காதலனோ காதலியோ அல்லது கணவனோ மனைவியோ, உங்கள் துணைக்கான நேரத்தை அவர்களுடன் முழுமையாக செலவிடுங்கள்.<br /><br />நம் வேலை பளு, குடும்ப தேவைகள், அன்றாட காரியங்கள் என பலவற்றுக்கு மத்தியில் நமக்கென காத்திருக்கும், நமக்கென வாழும் நம் துணையின் தேவைகளை பல நேரங்களில் மறந்து விடுகிறோம் ! ஆனால் வாழ்க்கை படகு ஒரு துடுப்பை விட இரு துடுப்புகளால் செலுத்தபடும்போது சீராய் போகும் என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள் !பரஸ்பர புரிதலும், ஒற்றுமையும், விட்டுக்கொடுத்தலும் இல்லையென்றால் இல்லறத்துக்கு அர்த்தம் இல்லாமல் போய்விடும் !<br /><br />உங்களின் குழந்தைகளுடனான நேரத்தை அவர்களுக்காக முழுமையாய் செலவிடுங்கள். மிக வேகமாய் வளரும் அவர்களின் சிறகுகள் விரிந்து அவர்களின் வாழ்க்கைக்காக அவர்கள் பறந்து விடுவார்கள்.<br /><br />நம் குழந்தைகளை கண்காணிப்பதிலும், கண்டிப்பதிலும், அறிவுரைகள் கூறுவதிலுமே அவர்களுக்கான நேரத்தை செலவிடும் நாம் நம் குழந்தைகளை பற்றி பெருமைபட்டது எப்போது ? அவர்களை கடைசியாய் பாராட்டியது எப்போது ? அவர்களின் வளர்ச்சிக்கு தேவை நம் ஊக்கம். அது மட்டும் தான் நாம் நம் குழந்தைகளின் எதிர்காலத்துக்கு அளிக்கும் உறுதியான அஸ்த்திவாரம்.<br /><br />நண்பர்களை நினைவில் கொள்ளுங்கள் !<br /><br />எந்த எதிர்ப்பார்ப்புகளும் அற்ற பால்ய பருவத்தில் நம் தோள் மீது கைபோட்டு நடந்தவர்கள் தொடங்கி, வாழ்வின் ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் நம்முடன் இணைந்தவர்கள் எத்தனைபேர் ? ஓடி வந்து உதவியவர்கள் எத்தனை பேர் ? அவ்வப்போது அவர்கள் நமக்காக நம் பாதையை மறைத்த தடைகளை நகர்த்தியிராவிட்டால் நாம் இன்று இங்கிருந்திருப்போமா ? தவறான புரிதல்களால் அவர்களுக்கும் நமக்குமான உறவில் விரிசல்கள் ஏற்பட்டிருக்கலாம் ! தொடர்பு நின்று போயிருக்கலாம் ! ஆனால் அவர்களுடன் நாம் கழித்த இனிய தருணங்கள் நம் மனங்களில் கல்வெட்டுகளாய் பதிந்தேதான் இருக்கும் !<br /><br />அந்த நண்பர்களை மீன்டும் சந்திக்க நேர்ந்தால் முதல் புன்னகை நம்முடையதாக இருக்கட்டும் !</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRnwdN6SmA_IRKMFMicEgnJYj7i4dkQlLJKDBceIrDrNraA5WN6CpKhbDP8G6inLis-FW3ntIzrPpAA0H66ruh1qiUYS7RZ-rsNeKGd-ovY-cjeGUHHzhn2Yb6u6IE-hZ1XxmGCEssi4Q/s1600/danse.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRnwdN6SmA_IRKMFMicEgnJYj7i4dkQlLJKDBceIrDrNraA5WN6CpKhbDP8G6inLis-FW3ntIzrPpAA0H66ruh1qiUYS7RZ-rsNeKGd-ovY-cjeGUHHzhn2Yb6u6IE-hZ1XxmGCEssi4Q/s1600/danse.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<span style="color: #741b47;"><br /><br /><b>மொ</b>த்தத்தில் இந்த உலகத்தை, அது நாம் கேட்காமலே நமக்கு கொடுத்திருக்கும் கொடைகளை நேசிப்போம் ! மகிழ்ச்சியாக இருப்போம் ! நிரந்தரமற்ற இவ்வாழ்வின் நிரந்தரமான இத்தருணத்தை நிறைவாக அனுபவிப்போம் ! நம்மை சுற்றியுள்ள இவ்வுலகின் அற்புதங்களை ரசிப்போம் ! நம் அன்பினால் இவ்வுலகுக்கு இன்னும் கொஞ்சம் அழகூட்டுவோம் !<br /><br />வாழ்க்கை அழகானது ! அதனை அழகாக நீங்கள் நினைக்க நினைக்க, அது இன்னும் அழகாக உருவெடுக்கும் ! ஒரு குழந்தையாய் விளையாடுங்கள் ! பைத்தியமாய் நடனமாடுங்கள் ! கிறுக்கனைபோல் கத்தி ஆழ சுவாசியுங்கள் !!!<br /><br />இவ்வுலகம் அற்புதங்கள் நிரம்பியது ! இத்தருணத்தில் வாழ்வதால் மட்டுமே அந்த அற்புதங்களை உணர முடியும் !<br /><br />ஒவ்வொரு விடியலையும் ஒரு புத்தாண்டாய் கொண்டாடுவோம் !</span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="color: #741b47;"> <span style="color: black;">( 2013 மற்றும் 2014 வாழ்த்து பதிவுகளின் திருத்தப்பட்ட தொகுப்பு )<br /><br />பட உதவி : GOOGLE</span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="color: #741b47;"><span style="color: black;"> </span></span></span><span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="color: #741b47;"></span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="color: #741b47;"></span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="color: #741b47;"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com33tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-68546177472932607752014-12-15T03:05:00.000-08:002014-12-15T03:06:21.650-08:00விடாது துரத்திய விஷ்ணுபுரம் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<b>பா</b>ல்ய வயதில், ஒரு மழைக்கால மாலை நேரத்தில் எனக்கு பரிச்சயமான அட்டை கிழிந்த காமிக்ஸில் தொடங்கிய வாசிப்பு என்னை இன்னும் தொடர காரணம் என் பெற்றோர்கள் ! <br />
<br />
அந்த மாலையிலிருந்து நான் புத்தக புழுவாய் மாறிப்போனேன். வளர்ச்சிக்கு ஏற்ப என் வாசிப்பு ரசனையும் மாற, பள்ளிக்கூடத்துக்கு அடுத்ததாக நான் அதிகம் இருந்தது நூலகங்களில் ! பொது நூலகங்கள் தொடங்கி லெண்டிங் லைப்ரரி வரை ஊரின் அனைத்து நூலகங்களும் எனக்கு அத்துப்படி ! அன்று எனது பெற்றோர்கள் எந்த விதத்திலாவது வாசிப்புக்கு தடைபோட்டிருந்தார்களேயானால் என் வாழ்க்கையே மாறியிருக்கும்... நிச்சயமாக சாமானியனாய் உங்களை தொடர்ந்திருக்க முடியாது ! காமிக்ஸில் தொடங்கி கண்ணில் கண்ட நூல்களையெல்லாம் வாசிக்க தொடங்கிய காலம் வரை எனக்கு எந்த தடையும் போட்டதில்லை அவர்கள் !<br />
<br />
பத்தாம் வகுப்பு தேர்வின்போது நான் வாசித்துக்கொண்டிருந்தது பாலகுமாரனின் இரும்பு குதிரைகள் !<br />
<br />
நானூற்றி பதிமூன்று மதிப்பெண்கள் என ஞாபகம்... <br />
<br />
" அந்த கன்றாவியை வாசிக்காமல் இருந்திருந்தா இன்னும் அதிகமா மார்க் எடுத்திருக்கலாம்ல... "<br />
<br />
ஒரு சொந்தக்காரர் புலம்ப,<br />
<br />
" பள்ளிக்கூட கன்றாவியை மட்டும் படிச்சிட்டு வாந்தியெடுத்து அப்படி ஒண்ணும் அதிகமா வாங்க வேண்டாம் ! "<br />
<br />
என் அம்மா சட்டென கூறினார். என் கல்வி மதிப்பெண்களை பற்றி பேசுவதைவிட, நான் படிக்கும் புத்தகங்களை பற்றி மற்றவர்களிடம் பெருமையாக பேசுவார்கள் !<br />
<br />
விகடன் பிரசுரம் ஆரம்பிக்கப்பட்ட காலத்தில் பிரான்சில் இருந்தேன். நான் வாங்கி அனுப்ப சொல்லியிருந்த புத்தகங்களில் எய்ட்ஸ் எரிமலையும் ஒன்று ! அந்த புத்தகத்தின் அட்டை தெரியாமல் பைண்ட் பண்ணி அனுப்பி வைத்தார் என் தந்தை ! நான் பிரான்சிலிருந்து குறிப்பிடும் புத்தகங்களுக்க்காக என் பெற்றோரும், குடும்ப நண்பர் தேத்தரவுராஜும் பட்டபாடுகள் சொல்லி மாளாது !<br />
<br />
<b>இ</b>ரண்டாயிரத்தின் தொடக்கம்... இந்தியாவில் முழுவீச்சை அடைந்திருந்த நுகர்வோர் கலாச்சாரம் எங்கள் ஊரிலும் பல மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியிருந்த காலகட்டம். எனது பால்யத்தின் அற்புதங்களில் ஒன்றான ரஹ்மானியா பேப்பர் ஸ்டோர்ஸ் எல்லாம் காணாமல் போக ஆரம்பித்த காலம் !<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJviSL_e-2PNRIp59cnspg2m5sHSpt86bi-6YWf9leTFkLF9hvV3A6GyQ5OsDhNjqHRd_N4_74SRROwfdbgc1mEJerFvh9MxBmtczj1zhSUzkFsyjy3tn1Vz9XokzkjrSiBlPwVumv6hQ/s1600/ki.rajanarayanan.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJviSL_e-2PNRIp59cnspg2m5sHSpt86bi-6YWf9leTFkLF9hvV3A6GyQ5OsDhNjqHRd_N4_74SRROwfdbgc1mEJerFvh9MxBmtczj1zhSUzkFsyjy3tn1Vz9XokzkjrSiBlPwVumv6hQ/s1600/ki.rajanarayanan.jpg" height="320" width="184" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">கி.ராஜநாராயணன்</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
" கொஞ்சம் புக்ஸ் வாங்கனும்... எங்க கிடைக்கும் ? "<br />
<br />
பிறந்த ஊருக்கு அந்நியனாய் மாற தொடங்கியிருந்த நான் சொந்தக்காரர் ஒருவரிடம் கேட்டேன்.<br />
<br />
" அட நம்ம பரட்டை டீக்கடையிலேயே விக்கிறானே ?! "<br />
<br />
அவர் சட்டென கூற, குழம்பினேன் ! <br />
<br />
" வாங்க ! இப்பவே ஒரு நடை போயிட்டு வந்துடலாம்... பய பிஸினசை டெவலப் பண்ணிட்டான்ல... எல்லா பொஸ்த்தகமும் வச்சிருக்கான் ! "<br />
<br />
பரட்டை கால ஓட்டத்துக்கு ஏற்ப தொழில் விருத்தி பண்ணிக்கொண்டார் போலிருக்கிறது என்ற மகிழ்ச்சியுடன் கிளம்பினேன் !<br />
<br />
" பாத்தீங்களா ?! நான் சொன்னேன்ல... எது வேணுமோ வாங்கிக்குங்க ! "<br />
<br />
கடையை நெருங்கிய சொந்தக்காரர் எனக்கு உதவிய மகிழ்ச்சியுடன் கூற...<br />
<br />
பரட்டை பிஸினஸ் டெவலப் பண்ணியிருந்தது உண்மைதான் ! வடை, டீ, போண்டாவுடன் தமிழின் முன்னணி வார, மாத சஞ்சிரிகைகளும் கடையில் தொங்கின ! <br />
<br />
நம் சமூகத்தின் பெரும்பாலானவர்களுக்கு வார, மாத சஞ்சிரிகைகளுக்கும், புத்தகங்களுக்குமான வித்யாசம் தெரிவதில்லை ! இன்னும் பலருக்கு வாசித்தல் என்றாலே பள்ளி பாட புத்தகங்கள் மட்டும்தான் !<br />
<br />
நமது சமூகத்தில் வாசிப்பு பழக்கம் உள்ளவன் வேலைவெட்டி இல்லாதவன் ! கிடைத்த காசையெல்லாம் வீணாய் செலவு செய்யும் பிழைக்கத்தெரியாதவன் ! புத்தகம் வாங்கி கொடுக்கும் நண்பனைவிட குவார்ட்டருக்கு செலவு செய்பவன் " நண்பேன்டா ! "<br />
<br />
ஒன்றுக்கும் உதவாத அரசியல் அலும்புகளையும், அரைவேக்காட்டு சினிமா செய்திகளையும் தலைப்புகளாக்கி, இலக்கியத்தரமிக்க எழுத்தாளர்களின் பேட்டியில்கூட அவர்களின் படைப்புகளை பற்றி விரிவாக குறிப்பிடாத, சிலவேளைகளில் அவர்களின் பதில்களை நையாண்டி பேட்டியாக்கி பிரசுரிக்கும் ஊடங்களை கொண்ட சமூகத்தின் மக்கள் இப்படி இருப்பதில் வியப்பதற்கு ஏதுமில்லை !<br />
<br />
ஒரு நாட்டின் நூலகங்களின் தரத்தை வைத்தே அந்த சமூகத்தின் வாசிப்பு தகுதியை கணித்துவிடலாம். மேலை நாடுகளில் நூலகர் பணிக்கெனவே மேல்நிலை படிப்புகள் உண்டு. அதையும் தாண்டி, பல்வேறு தேர்வுகளுக்கு பின்னரே அந்த பணியில் அமர முடியும். அங்கெல்லாம் நூலகர்கள் தங்கள் நாட்டின் இலக்கியம் தாண்டி உலக இலக்கியம் வரை அனைத்தையும் அறிந்து விரல் நுனியில் வைத்திருப்பார்கள்.<br />
<br />
அங்கு குழந்தைகளுக்கு மிக இளம் வயதிலேயே அவரவர் நாட்டின் இலக்கியங்கள், குழந்தைகள் புரிந்துக்கொள்ளக்கூடிய வகையில் எளிமையான படக்கதைகளாய் அறிமுகம் செய்யப்படுகின்றன. முதலாம் வகுப்பு குழந்தைகள் கூட நூலகங்களுக்கு தொடர்ந்து அழைத்து செல்லப்படுகிறார்கள். கலை, இலக்கிய ரசனை அவர்களுக்கு பால்யத்திலிருந்தே பயிற்றுவிக்கப்படுகிறது.<br />
<br />
<b>எ</b>னது பதிணென்பருவத்து நண்பர்களில் ஒருவன் கிரி. கலாட்டா கிரி என்றால் தான் ஊரிலுள்ளவர்களுக்கு புரியும். ஒரு பாட்டில் பீருக்கே சுருதி ஏறி கண்மண் தெரியாமல் கலாட்டாவில் இறங்கிவிடுவான் என்பதால் அந்த பெயர்.<br />
<br />
லோக்கல் எம் எல் ஏவின் தொண்டரடிப்பொடியாகி, எப்படியோ நூலகத்தில் கடைநிலை ஊழியனாக சேர்ந்தவனை சில வருடங்களுக்கு முன்னர் சந்திக்க நேர்ந்தது... தினத்தந்தியை கூட புரட்டியறியாத கிரி நூலகராக பதவி உயர்வு பெற்றிருந்தான் !<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw55G3gZwvH0L-ir7FcdKUjlkd6WjXS1QxdcghnUvC2jBP4V0FRbE8Y6X9uQb8a6I5MLtbLbGryTb2YcEdSG8Ql8VDE5Mde8O4UYDdamV6-SOBQvyo_vgzrw1G4K8FbFGxbQ0noxxEKnA/s1600/url.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw55G3gZwvH0L-ir7FcdKUjlkd6WjXS1QxdcghnUvC2jBP4V0FRbE8Y6X9uQb8a6I5MLtbLbGryTb2YcEdSG8Ql8VDE5Mde8O4UYDdamV6-SOBQvyo_vgzrw1G4K8FbFGxbQ0noxxEKnA/s1600/url.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">தோப்பில் முகம்மது மீரான்</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<b>இ</b>ந்தியா வரும் ஒவ்வொரு முறையும் புத்தகங்கள் தேடி அலையும் போது ஏற்படும் அனுபவங்களையே ஒரு புத்தகமாக எழுதிவிடலாம் !<br />
<br />
கி. ராஜநாராயணின் கோபல்லபுரத்து மக்கள் சாகித்ய அகாடமி விருது பெற்ற நேரம்... அவர் புதுச்சேரியில் குடியேறியதை பத்திரிக்கைகள் பேசிக்கொண்டிருந்த காலம்...<br />
<br />
புதுச்சேரியில் அந்த புத்தகத்துக்காக அலைந்து கொண்டிருந்தேன் ! <br />
<br />
" ராஜநாராயணனா ? அவரு யாருங்க ?! "<br />
<br />
ஹிக்கின்பாதம்ஸ் புக் ஸ்டாலில் விசாரித்தபோது வந்த கேள்வி !<br />
<br />
பல வாரங்கள் விசாரித்து, சென்னையின் முட்டு சந்தின் முனையிலிருந்த ஒரு கடையிலிருந்து " கோபல்லபுரத்து மக்களை " கண்டுபிடித்து பிரான்ஸ் அனுப்பி வைத்தார் நண்பர் தேத்துரவு ராஜ் !<br />
<br />
அதே புதுச்சேரியில் அருந்ததி ராயின் " Gods of small things" மற்றும் அப்துல் கலாமின் " wings of fire " ஆகிய ஆங்கில நூல்கள் மிக எளிதாக கிடைத்தன ! பிரதான நேரு வீதியின் பளபள ஷாப்பிங் மால்களின் முகப்பு கண்ணாடியில் பரத்தப்பட்டிருந்தன அந்த நூல்கள்.<br />
<br />
பிரான்ஸ், ஜெர்மனி போன்ற நாடுகளின் புத்தக கடைகளில் அவரவர் மொழி புத்தங்களை மட்டுமே காண முடியும் ( ஆங்கிலம் கற்பதற்கான பாட புத்தகங்கள் இதில் சேர்த்தி இல்லை ! ) இவ்வளவுக்கும் ஆங்கில தேசமான இங்கிலாந்து இவர்களுக்கு பக்கத்து வீடு ! பிரபலமான ஆங்கில நூல்களும் " Best seller " வகைகளும் உடனுக்குடன் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு விற்பனைக்கு வருமே தவிர, ஆங்கில மூலத்தை தேடி அலைய வேண்டும் !<br />
<br />
நமக்கு புத்தகத்தினுள் என்ன இருக்கிறது என்பது முக்கியமில்லை ! அது ஆங்கிலத்தில் இருந்தால், கையில் கொண்டு போவதில் ஒரு பெருமை ! Gods of small things செம cantroversial என பெருமைப்பட்டுக்கொள்பவர்கள் தி. ஜானகி ராமனின் அம்மா வந்தாள் நாவலை மட்டும் ஏனோ ஏற்றுக்கொள்ளமாட்டார்கள் ! ( தி.ஜானகிராமனின் படைப்புகளை நோக்கி என்னை திருப்பியவர் சகோதரர் <a href="http://oomaikkanavugal.blogspot.com/">ஜோசப் விஜு </a>அவர்கள். )<br />
<br />
அந்த ஆங்கிலத்தையும் நம்மவர்கள் உருப்படியாக கற்பதில்லை என்பது இன்னும் கொடுமை !<br />
<br />
ஜெ. கிருஷ்ணமூர்த்தியின் Freedom from the known புத்தகம்... நம்அன்றாட வாழ்வின் அனுபவங்களின் மூலம் அறிந்த மனப்பிம்பங்களிலிருந்து நாம் விடுபட்டால்தான் பிரபஞ்ச உண்மையை உணர முடியும் என்பது இந்த புத்தகத்தின் ஒரு வரி விளக்கம்.<br />
<br />
இதன் தமிழ்மொழியாக்கம் ஒன்றினை படிக்க நேர்ந்தது. தலைப்பு "உண்மையிலிருந்து விடுதலை " ! ஜே. கே சொல்ல நினைத்ததோ Freedom from the known , அதாவது அறிந்தவைகளிலிருந்து விடுதலை. அறிந்தவைகளிலிருந்து மனம் விடுதலை அடைந்தால்தான் உண்மையை காண முடியும். தமிழில் எழுதியவர் புரிந்து கொண்டதோ உண்மையிலிருந்து விடுதலை ! அதாவது Freedom from the truth !!!<br />
<br />
<b>ம</b>ற்றொரு சாகித்ய அகாடமி விருது பெற்ற எழுத்தாளர் தோப்பில் முகம்மது மீரான். ராஜநாராயணன் கரிசல் மக்களின் வாழ்வை கண் முன் நிறுத்தினார் என்றால் இவர் நெல்லை முஸ்லீம் சமூகத்தின் வாழ்வியலை, மும்மதங்கள் கலந்த சமூகத்தின் குழப்பங்களை, அத்தனை கலகங்களுக்கிடையேயும் பாமரனிடம் பொங்கும் மனித நேயத்தை ரத்தமும் சதையுமாய் எழுத்தில் கொடுத்தவர்.<br />
<br />
இவரது சாய்வு நாற்காலி, ஒரு கடலோர கிராமத்தின் கதை, கூனன் தோப்பு போன்ற நாவல்களை எனக்காக தேடி ஒரு நண்பர் படையே அலைந்தது !<br />
<br />
மீன்டும் அதே கி. ராஜநாராயணனின் கோபல்ல கிராமம் தேடி சென்னையில் அலைந்த போது , பழம்பெரும் ஷாப்பிங் காம்ப்ளெக்ஸில் கிடைத்த அனுபவம்....<br />
<br />
புத்தக பிரிவில் நுனிநாக்கு ஆங்கில இளம் பெண்...<br />
<br />
தமிழ் புத்தக அடுக்கில் வழக்கம் போலவே பாலகுமாரன் மட்டும் சிரித்து கொண்டிருந்தார்... கூடவே ராஜேஷ் குமார், ராஜேந்திர குமார்.... அவர்களை சுற்றி சமையல் கலை, ஜோதிடம், வாஸ்து.... நட்ட நடுவே, " முப்பது நாளில் கோடீஸ்வரர் ஆவது எப்படி ? " மற்றும் " சுகமான தாம்பத்ய வாழ்வுக்கு சுவையான யோசனைகள் ! "<br />
<br />
" கி. ராஜநாராயணன் எழுதிய கோபல்ல கிராமம் இருக்கிறதா ? "<br />
<br />
புதுச்சேரியின் ஹிக்கின் பாதம்ஸ் ஆசாமியாவது கி.ராஜநாராயணனை யார் என்றுதான் கேட்டார்...<br />
<br />
" அதெல்லாம் இங்க கிடையாதுங்க ! "<br />
<br />
நான் ஏதோ " அந்த மாதிரி " புத்தகம் கேட்டது போல் பதறினார் நுனிநாக்கு ஆங்கிலி !<br />
<br />
சட்டென திரும்பிய என் கண்களில் பட்டது... " அந்த மாதிரி " நூல்களே தான் ! அவற்றில் ஒன்று காம சூத்திரம் முழுவதையும் காமிக்ஸ் வடிவில் கொண்ட புத்தகம் ! மிக உயர்ந்த தரத்திலான ஆங்கில புத்தகம் ! சத்தியமாய் சொல்கிறேன் நண்பர்களே ! நம்மவர்கள் " அந்த சுதந்திரத்துக்கு " உதாரணமாய் அடிக்கடி குறிப்பிடும் பிரான்ஸில் கூட அப்படிப்பட்ட புத்தகத்தை பார்த்ததில்லை நான் !<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOq_G2HG8IIem4OrpPRVJgSDZjxnF2vUehGp8U9hsoiCXkVQzwZbnalnoskFkCFbdtszQ3Ey3GtGa-BGXWHnRmM3jYj8gftmrfX4DnlQZCabrScbnmOYrCOKrgE2tOcP6UIcW7U4pIpMw/s1600/30_SM_JANAKIRAMAN_1314631g.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOq_G2HG8IIem4OrpPRVJgSDZjxnF2vUehGp8U9hsoiCXkVQzwZbnalnoskFkCFbdtszQ3Ey3GtGa-BGXWHnRmM3jYj8gftmrfX4DnlQZCabrScbnmOYrCOKrgE2tOcP6UIcW7U4pIpMw/s1600/30_SM_JANAKIRAMAN_1314631g.jpg" height="320" width="218" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">தி.ஜானகிராமன்</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
எனக்கு விடலைப்பருவ ஞாபகம்...<br />
<br />
எங்கள் ஊரின் பேருந்து நிலையத்தினருகே இருந்த அந்த பெட்டிக்கடையில் அனைத்து தினசரி, வார, மாத இதழ்களுடன் பருவகாலம் தொடங்கி அவ்வப்போது பெயர் மாறும் குயிலி, டிஸ்கோ, கிளாமர் போன்ற கில்மாக்களும் கிடைக்கும் ! அந்த கடைக்காரர் ஒரு உடல் ஊனமுற்ற இளைஞர். சக்கர நாற்காலியில் வரும் அவரை ஒரு நாள் போலீஸ்க்காரர்கள் இழுத்துபோனார்கள்.<br />
<br />
" மாப்ள... ரகசியமா சரோஜாதேவி வித்திருக்கான்டா ! " என்றான் முபாரக் !<br />
<br />
ஏழை பாழைகளுக்காக சரோஜாதேவியை ஒளித்து விற்றால் குற்றம், மேல்தட்டு ஷாப்பிங் மால்களில் குழந்தைகள் எடுத்து புரட்டகூடிய தூரத்தில் காமசூத்திரம் விற்கலாம் ! இது ஜனநாயகம் !<br />
<br />
<b>அ</b>ப்போது அலைந்தது சரி, இன்றுதான் இணையத்தின் மூலம் எந்த நூலையும் வாங்கலாமே என கேட்கலாம்... <br />
<br />
எனக்கு புத்தகங்களை நேரில் சென்று வாங்க வேண்டும் ! நான் தேடியது கிடைத்த பரவசத்துடன் பார்த்து , அதன் அட்டையை தடவி, புது வாசனையை முகர்ந்து ...முன் அட்டை கிழிந்த புத்தகத்தை என்னால் வாசிக்க இயலாது !<br />
<br />
என்னை சைக்கோ என்று வேண்டுமானாலும் திட்டிக்கொள்ளுங்கள் !<br />
<br />
<b>சி</b>ல மாதங்களுக்கு முன்னர், இந்தியா கிளம்புவதற்கு முன்பாக ஆனந்த விகடனை புரட்டிக்கொண்டிருந்தேன். உலக தொலைக்காட்சிகளில் முதல் முறையாக என்பது போல விகடன் புத்தக கண்காட்சி முதல்முறையாக எனது ஊரில் ! அதுவும் நான் அங்கிருக்கும் சமயத்தில் ! பரவசமாக முகவரியை பத்திரப்படுத்திக்கொண்டேன்.<br />
<br />
ஊர் வந்த நாள் முதலாய் அந்த முகவரி தேடி அலைகிறேன், கிடைக்கவில்லை ! அந்த தெரு என்னவோ எனக்கு நன்கு தெரிந்ததுதான் ! அங்கு கண்காட்சி நடக்கும் அறிகுறியே இல்லை ! <br />
<br />
என் பால்ய நண்பனிடம் கேட்டேன்...<br />
<br />
" கண்காட்சினா திருவிழா கூட்டம்ன்னு நெனைச்சிட்டியா ? நீ திருந்தவே மாட்டடா ! வா ... "<br />
<br />
இரண்டு பெரிய கடைக்களுக்கிடையே சொருகலாய் அந்த புத்தகக்கடை. இருட்டில் அமர்ந்திருந்த கடைக்காரர் எங்களை கண்டதும் அவசரமாய் விளக்குகளை போட்டார் ! <br />
<br />
கடையின் நடுவே விகடன் பிரசுர புத்தகங்கள் !<br />
<br />
நான் பாய்ந்து பாய்ந்து சேகரிப்பதை பயத்துடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார் ! பணம் செலுத்தும் வரை அனைத்தையும் வாங்குவேன் என்பதை நம்பவில்லை அவர் !<br />
<br />
" லெண்டிங் லைப்ரரிக்கா சார் ? "<br />
<br />
" ம்ம்ம்... கேக்குறாருல்ல... சொல்லுடா ! "<br />
<br />
நக்கலாய் என் நண்பன் !<br />
<br />
" இல்ல சார்... படிக்கத்தான் ! "<br />
<br />
அவர் என்னை பார்த்ததின் அர்த்தம் மட்டும் இன்னும் விளங்கவில்லை !<br />
<br />
சில நாட்கள் கழித்து மற்றொரு புத்தக கண்காட்சியின் விளம்பரம் கண்டேன்... இந்த முறை சற்றே பெரிய கடை.<br />
<br />
தி.ஜானகிராமனின் புத்தகங்கள் இருக்கிறதா எனக்கேட்டேன்...<br />
<br />
" நிச்சயமாய் இருக்கும் சார்... தோ அங்க பாருங்க ! "<br />
<br />
கை காட்டினார் கடை முதலாளி...<br />
<br />
அவர் காட்டியது கண்காட்சி புத்தகங்கள். கிழக்கு பதிப்பக வெளியீடுகள். எனக்கு தெரிந்து தி.ஜானாகி ராமனின் படைப்புகளை கிழக்கு பதிப்பகம் வெளியிடவில்லை. ஆனாலும் ஜெயமோகனின் சில புத்தகங்கள், சாரு நிவேதிதா என அள்ளிக்கொண்டு வந்தேன்.<br />
<br />
" கிடைச்சிதா சார் ? "<br />
<br />
நான்கு இலக்கத்தில் நான் செலுத்திய தொகை கொடுத்த மகிழ்ச்சியில் கேட்டார் கடைக்காரர்.<br />
<br />
" ஜானகிராமன் இல்லீங்களே... "<br />
<br />
" சார் ! ரொம்ப கஸ்ட்டமர்ஸ் ஜானகிராமன் கேக்குறாங்க சார் ! வாங்கி போடுங்க சார் ! "<br />
<br />
நான் முடிக்கும் முன்னரே குறுக்கிட்ட கடைப்பெண்னை பார்த்தாரே ஒரு பார்வை... நல்லவேலை அவரது நெற்றிக்கண் திறக்கவில்லை ! அந்த கோபத்துக்கு கடைப்பெண் மட்டுமல்லாது புதகங்களுடன் சேர்ந்து நானும் எரிந்திருப்பேன் !<br />
<br />
இவ்வளவு புலம்பினாலும் புத்தக கண்காட்சிகள், வலைப்பூ சமூகம் என வாசிப்பின் ரசனை நிறைய உயர்ந்திருக்கிறது என்பதை ஏற்றுக்கொள்ளத்தான் வேண்டும் என்றாலும் வாசிப்பில் நம் சமூகம் கடக்க வேண்டிய தூரம் இன்னும் மிக மிக அதிகம் !<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlRYh8EUgA4msUGC09-QN9vTvqSpvPPsLdrtHSzbSul46TBr3xc9SQvnX1duB8Y8zgBZWJaiBoBB8tmXZgnltEFjNMMP1rrRXWJSA23T_ZTGTyIwyKkJR9tQcMik6bZouGn99WEeWVXj4/s1600/jayamohan.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlRYh8EUgA4msUGC09-QN9vTvqSpvPPsLdrtHSzbSul46TBr3xc9SQvnX1duB8Y8zgBZWJaiBoBB8tmXZgnltEFjNMMP1rrRXWJSA23T_ZTGTyIwyKkJR9tQcMik6bZouGn99WEeWVXj4/s1600/jayamohan.jpg" height="298" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">ஜெயமோகன்</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<b>இ</b>ன்னும் தலைப்பை தொடவில்லையே ?... விடாது துரத்திய விஷ்ணுபுரம்...<br />
<br />
நீண்ட நாட்களாய் ஜெயமோகனின் விஷ்ணுபுரம் நாவலை வாங்க ஆவல். விகடன் பிரசுர கடைக்காரரிடம் கேட்டபோது வரவழைத்து தருகிறேன் என்றார். சில நாட்களில் இருப்பு இல்லை என கைவிரித்துவிட்டார். இரண்டாம் கடைக்காரரோ அப்படி ஒரு புத்தகமே இல்லை என சாதித்துவிட்டார் ! நான் சென்ற ஒரு மாத காலத்தில் சென்னை போன்ற நகரங்களுக்கு செல்ல நேரமில்லை !<br />
<br />
குடும்ப நண்பர் ஒருவருடன் எனக்கு வீடு கட்டித்தந்த பொறியாளரின் வீட்டுக்கு சென்றிருந்தேன்....<br />
<br />
வீட்டு ஹாலில் நான் தேடிய விஷ்ணுபுரம் !<br />
<br />
" என் பொண்ணு படிப்பா சார் ! "<br />
<br />
என்றவர், அவரது மகளை கூப்பிட்டார்.<br />
<br />
இருபதிலுள்ள அந்தப்பெண் விஷ்ணுபுரம் படிப்பதை அறிந்து ஆச்சரியப்பட்டுக்கொண்டே எங்கு வாங்கினாள் என்று கேட்டேன். ஒரு இணைய தளத்தின் பெயரை குறிப்பிட்டது அந்தப்பெண். இன்றைய இளைய தலைமுறையினர் முகநூலுக்கு மட்டுமே லாயக்கு என நான் நினைத்துகொண்டிருந்ததை பொய்யாக்கினாள் அந்தப்பெண் !<br />
<br />
ஊர் திரும்ப சில நாட்களே இருந்தன. இணையம் மூலம் வரவழைக்க நாட்கள் போதாது. அதுமட்டுமல்லாமல் எனது ஐரோப்பிய வங்கி அட்டையின் மூலம் இந்தியாவில் பணம் செலுத்த சில நடைமுறை சிக்கல்கள் !<br />
<br />
சரி, இந்த முறையும் விஷ்ணுபுர தரிசணம் நமக்கு கிட்டாது என்ற முடிவுக்கு வந்துவிட்டேன்...<br />
<br />
ஊர் திரும்ப போவதை சொல்லிக்கொள்ள எனது ஆசான் திரு. மைக்கேல் ஜோசப் அவர்களை காண சென்றேன்... ( நான் படித்த பள்ளியின் ஆதர்ஷம் அவர் ! அந்த நல்லாசிரியரை பற்றி சொல்ல நிறைய இருப்பதால் வேறொரு பதிவிடுகிறேன் ! )<br />
<br />
எங்கள் பேச்சு வழக்கம் போலவே புத்தகங்கள், வாசிப்பு என ஓடியது.<br />
<br />
" யோவ் ! இருய்யா... ஒரு புக் இருக்கு... உனக்கு பிடிக்குமான்னு தெரியல... ! "<br />
<br />
சட்டென புத்தக அலமாரியிலிருந்து எடுத்து நீட்டினார்...<br />
<br />
விஷ்ணுபுரம் ! 848 பக்க நாவல் !<br />
<br />
" சார்... நான் இன்னும் ரெண்டு நாள்ல... "<br />
<br />
" பரவாயில்லய்யா... எடுத்துக்கிட்டு போ ! நான் படிச்சிடேன்... இதைப்பத்தி நிறைய பேசனும்... முதல்ல படி ! "<br />
<br />
இப்படியாக விடாது துரத்தி என்னை வந்தடைந்தது விஷ்ணுபுரம் !<br />
<br />
கல்லூரி ஒன்றில் தான் உரையாற்றியபோது ஒரு மாணவர் எழுந்து எல்லோரும் புரிந்து கொள்வது போல இலகுவான நாவலாக விஷ்ணுபுரத்தை ஏன் எழுதவில்லை என தன்னை கேட்டதற்காக எரிச்சல் அடைந்ததை தனது மற்றொரு நூலில் குறிப்பிட்டிருந்தார் ஜெயமோகன்...<br />
<br />
தமிழின் சிறுவர் இலக்கியத்துக்காக மட்டுமே தன் வாழ்நாளை அர்ப்பணித்த வாண்டுமாமா என்ன ஆனார் எனத் தேடாமல், நடிகையின் நாபிச்சுழிக்கு டூப் போட்டது உண்மையா என கலந்துரையாடல் நடத்தும் ஊடங்களை கொண்ட சமூகத்து இளைஞனுக்கு விஷ்ணுபுர காலச்சக்கரம் எப்படி புரியும் ?!<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com73tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-15638579882458904352014-12-05T13:06:00.000-08:002014-12-05T13:06:35.737-08:00ஒரு ரோஜா மலர்ந்த நொடி !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>எ</b>ந்த முன்னறிவிப்புமின்றி ஒரு மாதத்துக்கும் மேலாக வலையுலகில் சஞ்சரிக்காத இந்த சாமானியனை வலைவீசி தேடிக்கொண்டிருக்கும் நட்புகளுக்கு... <br /><br />மன்னிக்க வேண்டுகிறேன் ! அனைவரும் நலம். என் நலமறிய துடித்த நெஞ்சங்களின் நலனுக்காக நாளும் பிரார்த்திப்பேன் !<br /><br /><b>L</b>ife Is a Mystery to Be Lived<br /><br />என்றார் ஓஷோ !<br /><br />" கண்டவர் விண்டிலார் விண்டவர் கண்டிலார் " என்ற சித்தர் வாக்கும் ஆன்மீகத்துக்கு மட்டுமல்லாது வாழ்க்கை முழுவதுக்குமே பொருந்தும் என தோன்றுகிறது ! <br /><br />சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் இஸ்லாமிய சூபி வாழ்க்கை முறையில் ஈடுபாடு கொண்ட ஒருவரிடம் உரையாடிக்கொண்டிருந்த போது பேச்சு உலக அழிவு பற்றி திரும்பியது !<br /><br />" உலகின் இறுதி நாளை பற்றி குறிப்பிடாத மதங்கள் இல்லை...விஞ்ஞான உலகமும் உலகின் முடிவை பற்றி ஏதேதோ கூறுகிறது.... எல்லாமே அதிர்ச்சியான செய்திகள்தான் ! மனித சுவடே மறைந்துவிடும் அதிர்ச்சி ! ஆனால் அந்த நாளை பற்றிய இயற்கையின் ரகசியத்தை முன்னால் கண்டறிய முடியாது... இந்த பூமி அழிய நேரும் நாளில், அந்த இடத்தில் அச்சு அசலாய் வேறொரு பூமியை நிலை நிறுத்தும் சாத்தியத்தைகூட இறைவனால் நிகழ்த்த முடியும் " என கூறினார் அவர்.<br /><br />( " இறைவன் இல்லை என்று கூறவில்லை, இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்றுதான் கூறுகிறேன் " கட்சியை சார்ந்தவர்கள் இறைவனுக்கு பதில் இயற்கை என மாற்றிக்கொள்ளுங்கள் ! )<br /><br />அற்புதங்களை நம்பாத ஆத்திகர்கள் கிடையாது ! நாத்திகம் பேசும் நண்பர்கள் கூட விஞ்ஞான விதிகளுக்குள் அடங்கும் " பெரு வெடிப்பு " ( big bang ) நிகழ்வையும், உயிர் உண்டான முதல் தருணத்தையும் அறியும் போது அற்புதம் என்றே கூவுவார்கள் !! உயிரின் தோற்றத்தையும் உலகின் அழிவையும் விடுங்கள் , நமது அன்றாட வாழ்வில் கூட வாழ்க்கை நமக்காக மறைத்து வைத்திருக்கும் ரகசியங்கள் தான் எத்தனை எத்தனை ?! அற்புதங்கள் தான் எவ்வளவு ?!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuqDhZ7eS_62kdF2WC8bQ-YQP4t8yasdinuFFLZGt59soHWEjmINi6atgCdPUrXghS2XoJ25c3P4ZV6g3D2Ye4F7OGuKYSiiOOJMmtG1ePMU-1Rq2dL_pc_B437TJFU2t33cJCj37E1HQ/s1600/La_Rose.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuqDhZ7eS_62kdF2WC8bQ-YQP4t8yasdinuFFLZGt59soHWEjmINi6atgCdPUrXghS2XoJ25c3P4ZV6g3D2Ye4F7OGuKYSiiOOJMmtG1ePMU-1Rq2dL_pc_B437TJFU2t33cJCj37E1HQ/s1600/La_Rose.jpg" height="320" width="243" /></a></div>
<br /><br />ஜென் தத்துவத்தில் காத்திருப்புக்கு அளவற்ற முக்கியத்துவம் உண்டு. நாம் எதற்காக காத்திருக்கிறோமோ அதை அடையும் தகுதியை ஏற்படுத்திக்கொள்ள இயற்கை நமக்குகொடுத்த அவகாசமே காத்திருப்பு ! நமக்கு அந்த தகுதி ஏற்படும் நேரத்தில் அந்த அற்புதம் நிகழும்... நாம் நினைத்தது கைக்கூடும் !<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuqDhZ7eS_62kdF2WC8bQ-YQP4t8yasdinuFFLZGt59soHWEjmINi6atgCdPUrXghS2XoJ25c3P4ZV6g3D2Ye4F7OGuKYSiiOOJMmtG1ePMU-1Rq2dL_pc_B437TJFU2t33cJCj37E1HQ/s1600/La_Rose.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><br />
<br />
<br />
நாள் தோறும் தண்ணீர்விட்டு வளர்த்த ஒரு ரோஜா செடி மொட்டுவிட்டு, சட்டென ஒரு காலையில் மலரும் அந்த தருணத்தை கண்டு கொண்டால்... விழுந்து எழுந்து, கால் முட்டிகள் தேய பழகிய மிதிவண்டி நமக்கு வசமான அந்த நொடியை நினைவில் கண்டால்... அந்த அற்புதம் புரியும் !<br />
<br />
<br />
அப்படி ஒரு அற்புதம்தான் எனக்கும் நிகழ்ந்து... என்னையே மறக்க வைத்தது ! என்னை மறந்ததால், எழுத்தையும் மறக்க நேர்ந்துவிட்டது ! <br /><br />இதனை சொல்ல நான் வெட்கப்படவில்லை...<br />
<br />வாழ்வியல் அனுபவங்களின் மூலம், முக்கியமாய் எனக்கு நேர்ந்த அனுபவங்களின் ஊடே உலகை பார்க்க முயல்பவன் நான் ! எனது அனுபவங்கள் உங்களுக்கு ஏதேனும் நற்செய்திகளை தருமானால் அதற்காக என் வாழ்வை திறந்த புத்தகமாக விரிக்க முயல்பவன் நான் !<br /><br />அற்புதம் நிகழ்ந்ததை எழுதாதவரையில் என்னால் வேறு எதையும் எழுத முடியாத நிலை... அனைத்தையும் அப்படியே எழுத வேண்டிய நேரமும் கைக்கூடவில்லை என தோன்றுகிறது....<br /><br />இழக்கக்கூடாதை இழந்து, இனி ஒரு வசந்தத்துக்கு இடமில்லை என இரும்புத்திரையிட்டுக்கொண்டு இரு வேறு பாதையில் சென்றுக்கொண்டிருந்த இரண்டு இதயங்கள்...<br /><br /> ஏதோ ஒரு புள்ளியில் இருவரின் பாதைகளும் ஒன்றாகிய தருணத்தில், ஒருவர் வாழ்க்கை மற்றொருவருடையதை பிரதிபலிக்கும் ஆச்சரிய அதிர்ச்சியில் திளைத்த நொடியில் அந்த அற்புதம் நிகழ்ந்தது ! அந்த இதயங்களின் இரும்புத்திரை மறைந்து மீன்டும் ஒரு வசந்தம் ! அவர்களுக்கான வசந்தத்தில் அவர்களுக்கென்றே ஒரு ரோஜா பூத்த தருணம் !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHAlRSGTv3jrY5Wub9WIiTLNy0vNOV7_u1Iunco29EpKAi9l9qY5EJ-QJ0t_n0V0bRjrlJB9H7aD_94A2xW3bMn-lD4W5sknhSuR7Q7gIuGGU_INAwZQCubBfIj1AToLJ9LSdeEtbxiLg/s1600/chemin-de-vie.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHAlRSGTv3jrY5Wub9WIiTLNy0vNOV7_u1Iunco29EpKAi9l9qY5EJ-QJ0t_n0V0bRjrlJB9H7aD_94A2xW3bMn-lD4W5sknhSuR7Q7gIuGGU_INAwZQCubBfIj1AToLJ9LSdeEtbxiLg/s1600/chemin-de-vie.jpg" height="205" width="320" /></a></div>
<br />ஆனாலும் அவர்கள் கடக்க வேண்டிய தூரம் இன்னும் அதிகம்.... ஆனாலும் காத்திருப்பார்கள்... ஏனென்றால் காத்திருப்பின் முக்கியத்துவம் அவர்களுக்கு தெரியும்.<br /><br />இறைவனிடமோ அல்லது இயற்கையிடமோ.... அவர்களின் காத்திருப்பின் பலன்கிட்ட உங்கள் பிரார்த்தனைகளின் கொஞ்சத்தை ஒதுக்குங்களேன் ! <br /><br />( தனிப்பட்ட காரணங்களுக்காக, இந்த சிறு பதிவுக்கான உங்களின் பின்னூட்டங்களுக்கு நான் பதிலிடமாட்டேன். மன்னித்தருளுங்கள் தோழர், தோழியரே ! எனது அடுத்த பதிவு மிக விரைவில். முகம் அறியாத இந்த சாமானியனிடத்தில் நீங்கள் கொண்டுள்ள நட்புக்கும் அன்புக்கும் நன்றி என்ற ஒரு வார்த்தை மட்டும் போதாது. )<br /><br /><br /><br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-72130865394734174452014-10-15T02:46:00.000-07:002014-10-22T11:59:49.599-07:00தேங்காய்க்குள்ள பாம் !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<span style="color: #990000;">ஆதலினால் என ஆரம்பித்து கருத்து கந்தசாமியாய் எந்த கருத்தையும் முன்வைக்காமல் வாழ்க்கையில் நடந்த சம்பவங்களை வெறும் சாட்சியாய், பகடி பார்வை பார்க்க முயன்றதின் விளைவே இந்த பதிவு ! மிகைப்படுத்தப்பட்டதாக தோன்றினாலும், பெயர்கள் மாற்றப்பட்டிருந்தாலும் ( அடியேன் உட்பட ! ) இந்த பதிவில் சம்பவங்கள் மற்றும் மனிதர்கள் உண்மையே !</span><br />
<br />
<b>கோ</b>விலுக்கு தேங்காய் வாங்க போகும் கவுண்டமனி தேங்காய் விலை அதிகமாக இருப்பதை அறிந்து கடுப்பாகி தேங்காய்க்குள் பாம் இருப்பதாக புரளியை கிளப்பிவிட்டுவிடுவார் ! அதை தொடர்ந்து நடக்கும் களேபரங்களும், உசிலை மணியின் புலம்பலும் கொண்ட தமிழ் சினிமாவின் " தேங்காய்க்குள்ள பாம் " காமெடி காட்சியை ( படத்தின் பெயர் <span id="bc_0_9b+seedOBaZD" kind="d">உதயகீதம் </span> ) அறியாதவர்கள் இருக்க முடியாது !<br />
<br />
மேலோட்டமாக யோசித்தால் உண்மையில் இப்படியும் நடக்குமா என தோன்றும். ஆனால் விமான நிலையம் போன்ற பாதுகாப்பு கெடுபிடிகள் அதிகம் கொண்ட, " அரண்டவன் கண்ணுக்கு இருண்டதெல்லாம் பேய் " எனத்தோன்றும் இடங்களில் நடக்கும் சில சம்பவங்களை நிதானமாக யோசித்துப் பார்த்தால் தேங்காய் பாம் காமெடி நிஜ வாழ்க்கையிலும் சாத்தியமே என தோன்றுகிறது !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVsZKk6HvY89dj4J6FIkfX1xAY5WmA8_-EYH-5y8dgYAKS-D8ulU8xU6Kk7gHEo4VxPpBNF6gV3Jkqltw_Bm3U3eFKHJZ_Vcpl-oN8bjtBjzCqOepKBxWBUCQTUXQOP8U6C08X2CUEA3U/s1600/doom.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVsZKk6HvY89dj4J6FIkfX1xAY5WmA8_-EYH-5y8dgYAKS-D8ulU8xU6Kk7gHEo4VxPpBNF6gV3Jkqltw_Bm3U3eFKHJZ_Vcpl-oN8bjtBjzCqOepKBxWBUCQTUXQOP8U6C08X2CUEA3U/s1600/doom.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>பி</b>ரான்ஸ் வந்து ஒரு வருடம் கழித்து முதல் முறையாக ஊர் திரும்புகிறேன்... வெளிநாட்டிலிருந்து ஊர் திரும்புபவர்கள் கோட் சூட்டில் தான் வந்திறங்க வேண்டும் என்ற எங்கள் ஊரின் எழுதாத விதியின் பொருட்டு நண்பன் ஒருவனுடன் பாரீஸ் மாநகரெங்கும் கோட் சூட்டுக்காக அலைந்தேன் ! ஆரம்பகால வடிவேலு போன்ற அன்றைய எனது உடல்வாகுக்கு ஐரோப்பிய அளவு கோட்டுகள் பொருந்தவில்லை ! ஒருவழியாக எதோ ஒரு கடையில் என் அளவு கிடைத்தது !<br />
<br />
என் அளவு என்பதைவிட,<br />
<br />
" இந்த கோட்டில் நீங்கள் அச்சுஅசல் ழாக் சிராக் போல இருக்குறீர்கள் முசியே ! " <br />
<br />
என கடைக்காரி டன்கணக்கில் ஐஸ் வைத்து என் தலையில், சாரி உடம்பில் கட்டிவிட்டாள் என்றுதான் சொல்லவேண்டும் ! ( ழாக் சிராக் - அன்றைய பிரான்ஸின் ஜனாதிபதி ! உண்மையில் அந்த கோட் பெரியது !! ழாக் சிராக்கின் படத்தையும் வடிவேலுவின் படத்தையும் பதிந்துள்ளேன்... அன்று அவள் சொன்னதில் நானும் உச்சி குளிர்ந்தேனே... என்னத்த சொல்ல ?! )<br />
<br />
<br />
அம்மாவுக்கு, அப்பாவுக்கு, தம்பிக்கு, பாட்டிக்கு, சித்திகள் மற்றும் அவர்களின் குழந்தைகளுக்கு , நண்பர்களுக்கு என பட்டியலிட்டு பரிசு பொருட்கள் வாங்கியதில் பெட்டியின் கணம் அதிகமாகிவிட்டது. அனுமதிக்கப்பட்ட நாற்பது கிலோவை தாண்டி இன்னும் அதிகமாக இருபது கிலோ !<br />
<br />
பெட்டியை எடை பார்க்கும் இடத்திலேயே பிரச்சனை ஆரம்பம்...<br />
<br />
இருபது கிலோவை கழித்தே ஆக வேண்டிய கட்டாயம்.... அப்படி செய்தால் ஒரு சித்திக்கு கொடுத்த பொருள் இன்னொரு சித்திக்கு இல்லாமல் பூகம்பம் வெடிக்கும் அபாயம் ( கூட்டுக்குடும்பம் சாமிகளா ! )<br />
<br />
பரவாயில்லை... அவங்க முன்னாடி எடுத்துடு... அப்புறமா கைப்பையில வச்சிக்கலாம் ! "<br />
<br />
பயண அனுபவமிக்க நண்பர்களின் யோசனை !<br />
<br />
பயண நேரம் நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது... கைப்பையிலோ ஏற்கனவே கணம் அதிகம் ! இதில் எங்கே இன்னொரு இருபது கிலோவை திணிப்பது ?! முடிந்தமட்டும் திணித்து... கோட் பாக்கெட்டுகளிலெல்லாம் பொருட்களை நிரப்பிக்கொண்டு படுடென்சனாய், வழியனுப்ப வந்திருந்த தாத்தாவின் முன்னால் சட்டென குணிந்து அவரின் கால்களை பட்டென தொட்டு வணங்கினேன் !<br />
<br />
" கோட்டும் சூட்டுமா விரைப்பா தாத்தாவோட காலுக்கு சல்யூட் வச்சீங்களே தம்பி... "<br />
<br />
கூட வந்திருந்த சித்தப்பாவின் நண்பர் இன்றுவரை சொல்லிக்காட்டி கடுப்பேற்றிக்கொண்டிருக்கிறார் !<br />
<br />
அடுத்ததாய் கைப்பயை சோதனையிடும் படலம்...<br />
<br />
" கைத்துப்பாக்கி வைத்திருக்கிறீர்களா ?!.... "<br />
<br />
ஸ்கேனரில் அமர்ந்திருந்த பெண் அதிகாரி சலனமற்ற முகத்துடன் கேட்க, எனக்கு தூக்கிவாரிப் போட்டது ! <br />
<br />
நொண்டிக்குதிரையாக இருந்தாலும் பரவாயில்லை... கொஞ்சம் கற்பனை குதிரையில் ஏறுங்கள் !<br />
<br />
பங்க் கிராப்பும் வழியும் மீசையுமாய், கறுப்பாய்... ஒல்லியாய்... அவன் உருவத்துக்கு கொஞ்சமும் பொருந்தாத நான்கு பட்டன் பிளேசர் கோட் அணிந்த இளைஞன்... மேல் கீழ் பாக்கெட்டுகளிலெல்லாம் ஏதேதோ பொருட்களுடன் பிதுங்கிய கோட் ஏற்ற இறக்கமாக தொங்கிக்கொண்டிருக்கிறது ... கைப்பையில் துப்பாக்கி ! ...<br />
<br />
" இ... இல்லையே ! "<br />
<br />
" இருக்கிறதே !"<br />
<br />
மானிட்டரை பார்த்தப்படி அவள் அழுத்திக் கூற, என் கை கால்கள் தந்தியடிக்க தொடங்கின !<br />
<br />
" இ... இருக்க முடியாது... "<br />
<br />
" உங்கள் கைப்பையில் ,இருக்கிறது முசியே... இதோ இங்கே ! "<br />
<br />
வரும் ஆனால் வராது என்பது போல ஓடிக்கொண்டிருந்த உரையாடலை முடிக்க விரும்புபவள் போல கடுமையாய் கூறி, என் பையின் ஒரு பகுதியை அழுத்தி காட்டினாள் !<br />
<br />
என் கண்கள் இருண்டு காதுகள் அடைக்க, <br />
<br />
" படிச்சி பெரியாளா வருவான்னு பிரான்ஸ் அனுப்புனா... பாவி... ஆயுதம் கடத்தி மாட்டிக்கிட்டானே... "<br />
<br />
என் குடும்பத்தினரின் தமிழ் சினிமா புலம்பல் அசரீரியாய் காதுகளில் ஒலிக்க...<br />
<br />
" இனி அவன் நம்ம வீட்டு வாசலை மிதிக்ககூடாது ஆமா ! "<br />
<br />
சொம்பு தண்ணீரை குடித்துவிட்டு, துண்டை உதறியபடி குடும்ப " நாட்டாமை " தாத்தா தீர்ப்பு வாசிக்கும் காட்சி மனதை உலுக்க...<br />
<br />
காலம், சத்தியம் பண்ண குழந்தையை தாண்டும் பாக்யராஜ் பட கதாநாயகியின் கால்களைப்போல ஸ்லோ மோஸனில் வழுக்க, பையைத் திறந்தேன்...<br />
<br />
" இதோ ! "<br />
<br />
எனக்கு முன்னரே என் பையில் கைவிட்ட அதிகாரி அதை எடுத்து என் முகத்துக்கு நேராக நீட்ட ...<br />
<br />
அதுவரையிலும் ஓடிய பேதாஸ் சீன் மாறி பாரதிராஜா பட வெள்ளுடை தேவதைகள் என்னை சுற்றி லலலா பாட தொடங்கினார்கள் ! ( பிரான்ஸ் ஏர்ப்போர்ட்டிலும் என் கற்பனையில் கிராமிய பெண்கள் தான் ! )<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMnTAzIKSaLH-5WN5aOHf1hvuvFtTEtgYZ5TsgJ5C68n9db90d657Zd03jJpY0fYzdb2DxCSWpSSRs5RjEUzv-yfk0_yyDhwrPBUz9oDlylvwECywqfR_fXCbJJsaPgQ1xH3xloH-gjpQ/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMnTAzIKSaLH-5WN5aOHf1hvuvFtTEtgYZ5TsgJ5C68n9db90d657Zd03jJpY0fYzdb2DxCSWpSSRs5RjEUzv-yfk0_yyDhwrPBUz9oDlylvwECywqfR_fXCbJJsaPgQ1xH3xloH-gjpQ/s1600/images.jpg" height="248" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
அனைவருக்கும் பரிசுப்பொருட்கள் வாங்கிய நான், <a href="http://saamaaniyan.blogspot.fr/2014/05/blog-post_28.html">முபாரக்</a> பதிவில் குறிப்பிட்டிருந்த ராஜா ரெக்கார்டிங் செண்ட்டரின் மகா கெட்ட நண்பர்களுக்காக விதவிதமாய் சிகரெட் லைட்டர்கள் வாங்கியிருந்தேன்... அவற்றில் ஒன்று அச்சு அசலாய் துப்பாக்கியைப்போல ! <br />
<br />
<br />
நூறு அடிக்கு முன்னால் போலீஸைக் கண்டாலே காரணமில்லாமல் கால்கள் நடுங்கும் " ரொம்ம்ம்ப பயந்த " பையன் நான் ! அப்படிப்பட்ட என்னிடம் துப்பாக்கி வைத்திருக்கிறாயா எனக்கேட்டதும் அனைத்தும் மறந்து தொலைந்ததினால் வந்த வினை !<br />
<br />
" பாருங்கள் ! சொன்னேனில்லையா ?.... "<br />
<br />
" முசியே என்ன செய்கிறீர்கள் ? இங்கு நெருப்புகொழுத்தக்கூடாது என்று தெரியாதா ?! சரி சரி ! நீங்கள் கொண்டு செல்லலாம்... "<br />
<br />
அதீதமான ஆர்வக்கோளாறில் அந்த லைட்டரை பெண் அதிகாரியின் முகத்துக்கு நேராக கொளுத்திக்காட்ட, அடுத்த அலம்பல் !<br />
<br />
பதற்றமாய் விலகி கூறியவளிடம் பெரிய கும்பிடாய் போட்டுவிட்டு,<br />
<br />
" நீயே வைத்துக்கொள் "<br />
<br />
என்றேன் !<br />
<br />
" நோ ! நோ ! எனக்கு தேவையில்லை "<br />
<br />
( கொடுக்காமலேயே எடுத்துக்கொள்பவர்கள் நம்மூர் அதிகாரிகள்தான் ! ) அவள் பதற, தலையை சுற்றாமல் பக்கத்திலிருந்த குப்பைத்தொட்டியில் போட்டுவிட்டேன் ! ( உண்மையாக நண்பர்களே ! )<br />
<br />
இன்று நினைத்தாலும் " உஸ்ஸ்... அப்பாடா.... " என வடிவேலுவைப்போலவே தலையை உலுக்கிக் கொள்வேன் ! இந்த சம்பவம் நடந்தது இருபது வருடங்களுக்கு முன்னால் ! அதுவே பாதுகாப்பு கெடுபிடிகள் தூள் பறக்கும் இன்று நடந்தால்....<br />
<br />
" ஒரு நிமிடம் முசியே... ! "<br />
<br />
மெல்லிய சிரிப்புடன் பெண் அதிகாரி இண்ட்டர்போனை உசுப்பியிருப்பாள்... அடுத்த ஓரிரு நிமிடங்களில் செண்ட்ரல் போலீஸும் ராணுவமும் இணைந்த பாதுகாப்புக் குழுவான Vigipirate காவலர்கள் பாய்ந்து வந்து என்னை குப்புறத்தள்ளி விலங்கு பூட்டியிருப்பார்கள் !<br />
<br />
பி.கு ! : சில நாட்களுக்கு முன்னர் பணி சார்ந்த பயிற்சி வகுப்பு ஒன்றுக்காக கோட் அணியும் தேவை ஏற்பட்டது...<br />
<br />
" வாவ் ! உனது உடலமைப்புக்கு பொருந்தும்படியான மாடலில், கலரில் மிக அழகாக இருக்கிறது ! "<br />
<br />
என்னுடன் பணிபுரியும் பெண் சிலாகித்தாள் ! ( கோட்டை மட்டும் தான் !! )<br />
<br />
அனுபவமும் காலமும் உடை தேர்வு பற்றிய என் ரசணையை எவ்வளவோ மேம்படுத்தியிருந்தாலும்... மேற்கூறிய சம்பவத்திலிருந்து இன்றுவரை விமான பயணத்துக்கு ஜீன்ஸ் டீ சர்ட்தான் !<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
.........................................................................................</div>
<br />
<br />
<b>மு</b>ம்பை குண்டு வெடிப்பு சம்பவம் நடந்த சில மாதங்களுக்கு பிறகு... இந்தியாவிலிருந்து பிரான்ஸ் திரும்புகிறேன்... நள்ளிரவில் மும்பை விமான நிலையத்தில் பாதுகாப்பு சோதனைக்கான வரிசை ... பாதுகாப்பு சோதனை பணியில் இருந்தது இந்திய எல்லைக்காவல் ராணுவத்தினர் ! ஆங்கிலமும் புரியாது ! ஹிந்தி... ஹிந்தி... ஹிந்தி மட்டுமே !<br />
<br />
எனக்கு முன்னால் நின்றிருந்தவரும் என் ஊரை சேர்ந்தவர்தான் ! அவரிடம் பேசி பழகியது கிடையாது என்றாலும் பல முறை பார்த்த நபர். அவர் கொஞ்சம் " செல்லக்கிருக்கு " என பழகியவர்கள் கூற கேட்டிருக்கிறேன் !<br />
<br />
" க்யா ?! "<br />
<br />
அவரது கைப்பையிலிருந்து இரண்டு உரித்த தேங்காய்களை எடுத்து அவரது முகத்துக்கு நேராக நீட்டி கேட்டார் ஒரு ஜவான் !<br />
<br />
" உம்ம்ம்... தேங்கா ! "<br />
<br />
" ... "<br />
<br />
" கோக்கனெட்... நு..நுவா து கொக்கோ ! "<br />
<br />
தனக்கு தெரிந்த தமிழ், ஆங்கிலம், பிரெஞ்சு என அனைத்து மொழிகளிலும் சொல்ல முயன்றார் அந்த மனிதர் !<br />
<br />
" நை ! நை !... "<br />
<br />
மணிரத்னம் பட கதாபாத்திரத்தையும் விட சிக்கனமாக பேசி, இறுகிய முகத்துடன் தலையாட்டி அனுமதி மறுத்த ஜவான் பக்கத்திலிருந்த குப்பைத்தொட்டியில் தேங்காய்களை போடுமாறு சைகை காட்ட...<br />
<br />
" மூதேவி ! தேங்காடா !.... ம்ம்ம்.... இரு...இரு.... "<br />
<br />
சுற்றும் முற்றும் பார்த்தபடி புலம்பியவர் சட்டென திரும்பி எங்களையெல்லாம் விலக்கிக்கொண்டு கொண்டு சற்று தள்ளியிருந்த ஒப்பனை அறை நோக்கி ஓடத்தொடங்கினார் !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipekuu9O5_NDApMuwkQHg26InKLxtkSAxU5DHFAF0y8CtSJRqPD-t4kaBfXVertz2JTStZSqGx6NawtORYJMSP6iv1mmnifPswc4qWwAFG9Rh-VSPBudd86FXLM8MDHt8RvEP6oDOsj0w/s1600/be-prepared-tips.gif" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipekuu9O5_NDApMuwkQHg26InKLxtkSAxU5DHFAF0y8CtSJRqPD-t4kaBfXVertz2JTStZSqGx6NawtORYJMSP6iv1mmnifPswc4qWwAFG9Rh-VSPBudd86FXLM8MDHt8RvEP6oDOsj0w/s1600/be-prepared-tips.gif" /></a></div>
<br />
<br />
வாக்கி டாக்கியை பாய்ந்து எடுத்த ஜவான் பாதுகாப்பு படையை விளிக்க, சூழ்நிலை பதற்றமடைய... எங்கள் அனைவரின் பார்வைகளும் ஆண்கள் ஒப்பனை அறையை நோக்கி... <br />
<br />
சில நிமிடங்கள்... <br />
<br />
இரண்டு தேங்காய்களையும் உடைத்து கைகளில் ஏந்தியபடி குணா பட கமலின் பரவச பார்வையுடன் வெளியே வந்தார் மனிதர் !<br />
<br />
<br />
" இப்ப பாரு ! வெறும் தேங்காதாண்டான்னு சொன்னேன்ல ! "<br />
<br />
" ஜாவ் ! ஜாவ் ! "<br />
<br />
தலையில் அடித்துக்கொண்டார் எல்லைக்காவல்படை ஜவான் !<br />
<br />
அனைத்து சோதனைகளும் முடிந்து விமான அழைப்பிற்காக காத்திருந்த என்னருகில் வந்து அமர்ந்தார் அந்த மனிதர் !<br />
<br />
" தம்பிக்கும் நம்ம ஊருதானா ?... வீட்டு கொல்லையில காய்ச்சது ... ரெண்டு நாள் கறிக்கு உதவுமேன்னு கொண்டு வந்தா... குப்பையில் போடனுமாம்ல ?!... ஊருல எல்லா பயலும் என்னை பைத்தியம்னு சொல்லிக்கிட்டு திரியறது தெரியும் தம்பி... ஆமா ! நாமெல்லாம் காரியக்கார பைத்தியம்... ! "<br />
<br />
எனது பதில்களையே எதிர்பார்க்காதவர் போல கையிலிருந்த தேங்காய்களை ஒருவித பிரியத்துடன் பார்த்தபடி பேசியவரை ஏறிட்டேன்...<br />
<br />
ஒப்பனை அறையின் மேடை கல்லில் மோதிதான் உடைத்திருக்கவேண்டும்... அந்த பரபரப்பிலும் மிகச் சரியான பாதிகளாய், பிசிரின்றி உடைத்திருந்தார் மனிதர் !<br />
<br />
<br />
" தேங்காய் பாம் " மற்றொரு பதிவிலும் வெடிக்கும் !<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com70tag:blogger.com,1999:blog-4575376734741440058.post-29327636183456274662014-10-04T13:20:00.000-07:002014-10-22T12:00:17.054-07:00தமிழர் என்றோர் இனமுண்டு...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
இது " <a href="http://saamaaniyan.blogspot.fr/2014/09/blog-post.html">தாய் மண்ணே வணக்கம்</a> " பதிவின் தொடர்ச்சி . ..<br />
<br />
<b>ந</b>மது சமூகத்தின் சீரழிவுகள், குறைகள் பற்றியே கழுவி கழுவி ஊற்றிக்கொண்டிருக்கிறோமே, அந்த குவளையில் குடிக்க ஒன்றுமே இல்லையா ?! தமிழ் சமூகத்தில், தமிழனிடத்தில் பாராட்டத்தக்கது எதுவுமே கிடையாதா என்றெல்லாம் விமான பயணத்தின் போது தோன்றிய எண்ணங்களை பற்றி சென்ற பதிவில் குறிப்பிட்டிருந்தேன்.<br />
<br />
<b>செ</b>ன்னை சர்வதேச விமான நிலையம்...<br />
<br />
என் தந்தைக்கு மூட்டுவலி பிரச்சனை. ஏற்கனவே டெல்லி விமான நிலையத்தில் அதிக தூரம் நடந்ததினால் வலி அதிகமாகி தொடர்ந்து நடக்கவோ, ஒரே இடத்தில் நிற்கவோ முடியவில்லை. விமானச்சீட்டு பதிவின் போதே குறிப்பிட்டு சக்கரநாற்காலிக்கு கேட்டிருக்கலாம். செய்யவில்லை !<br />
<br />
குடியேற்ற சோதனை அதிகாரியை நெருங்கி பாஸ்போர்ட்டுகளை ( பிரயாண உரிமைச்சீட்டு ! சரியா ?! ) கொடுத்தேன்.<br />
<br />
" ஏர் இந்தியால வந்தீங்களா சார் ?! ஹூம் ! அவங்கமட்டும்தான் இதை மறப்பாங்க ! "<br />
<br />
அவர் எங்கள் அனைவருக்குமாக ஐந்து நீண்ட படிவங்களை கொடுத்து நிரப்ப சொல்லிவிட்டார் ! பொதுவாக அந்த படிவங்களை விமானத்திலேயே கொடுத்துவிடுவார்கள். அனைத்துவிபரங்களையும் முன்கூட்டியே நிரப்பி தயாராக கொண்டுவரலாம் !<br />
<br />
எனது விமான பயண வரலாற்றிலேயே முதல்முறையாக தாமதமின்றி சரியான நேரத்துக்கு வந்திறங்கிய தாய் மண்ணின் முதன்மை விமான நிறுவனத்தை ( இங்கு முதன்மை என்பது லாபத்தை குறிக்கும் சொல் அல்ல ! ) சிலாகித்துகொண்டிருந்ததால் அவர்கள் படிவங்களை கொடுக்க மறந்தது பெரிதாக படவில்லை !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj47ydDbmiNUV2niurqdBBqCLzFnR6H76Q8qwDH2AbdgkCie7zDixOLFfhjw14giuaTciHQR1doV7jbU6SZWecaZJZoAJbqUzjFHzXsGj3wwTWVOuEhFiIcj3aq22mOgrBUiJ2BLW9vxcg/s1600/Chola+Temple+Tanjavur++04a.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj47ydDbmiNUV2niurqdBBqCLzFnR6H76Q8qwDH2AbdgkCie7zDixOLFfhjw14giuaTciHQR1doV7jbU6SZWecaZJZoAJbqUzjFHzXsGj3wwTWVOuEhFiIcj3aq22mOgrBUiJ2BLW9vxcg/s1600/Chola+Temple+Tanjavur++04a.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
நான் படிவங்களை நிரப்ப தொடங்க,<br />
<br />
" அப்பா, அம்மா பிள்ளைகளை அங்க போய் உக்கார சொல்லுங்க சார் ! நீங்க மட்டும் இருந்தா போதும் ! "<br />
<br />
நிற்க முடியாமல் தடுமாறும் என் தந்தையை பார்த்துவிட்டு அதிகாரி காட்டிய இடம் குடியுறிமை சோதனை மையத்துக்கு வெளியே தூரத்தில் இருந்தது. சட்டப்படி விசாவை சரிபார்க்காமல் அங்கிருந்து நகரக்கூடாது.<br />
<br />
" பரவாயில்லை சார் ! வயசானவங்க... குழந்தைங்க.... "<br />
<br />
எனது தயக்கத்தை படித்தவராய் பேசிய அதிகாரியின் குரல் மிக பரிச்சயமானது போல் தெரிய யோசித்தேன்... காரைக்காலில் எங்கள் குடும்ப மருத்துவரின் குரலை ஒத்திருந்தது அவரின் குரல். அதைவிட ஆச்சரியம் இருவருக்கும் ஒரே பெயர் !<br />
<br />
இதையெல்லாம் அவரிடம் குறிப்பிட்டபோது ஒரு நண்பரை போன்ற சிரிப்புடன் கேட்டுக்கொண்டே தன் கடமையை செய்துமுடித்தார் !<br />
<br />
பொதுவாக அனைத்து நாடுகளின், ஏன் இந்தியாவின் டெல்லி மற்றும் மும்பை விமான நிலையங்களில் கூட குடியுறிமை அதிகாரிகள் இறுகிய முகத்துடனேயே இருப்பார்கள். அதிகமாய் ஒரு வார்த்தை பேசினால் முறைப்பே பதிலாக கிடைக்கும் ! சலனமற்ற பார்வையுடன் இயந்திரம் போல சோதனைகளை முடித்து அனுப்புவார்கள் !<br />
<br />
கிளம்புபோது அவரை திரும்பி பார்த்தேன். என்னுடன் வந்திருந்த பிரெஞ்சு மற்றும் ஆங்கில பயணிகளிடமும் அதே கனிவுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தார் !<br />
<br />
எனது பள்ளி பருவத்தின் என் சி சி கேம்பின் போது ஹிந்தி தெரியும் என்று பேச்சுவாக்கில் சொன்ன ஒரு நண்பனுக்கு தனக்கு வந்த சப்பாத்திகளில் ஒன்றை அனுப்பிய ஹவில்தாரும், ( பல தலைமுறைகளாக தமிழ்நாட்டிலேயே வசிக்கும் அந்த நண்பன் காய்ந்த சப்பாத்தியை விக்கலுடன் விழுங்கியபடி எங்கள் தட்டிலிருந்த் சோற்றை ஏக்கமாய் பார்த்தது வேறு விசயம் ! ) சந்தேகத்தின் பேரில் கைது செய்து ஜட்டியுடன் நிற்க வைத்த மும்பை போலீஸ் அதிகாரி தான் ஹிந்தியில் பேசியதும் உடைகளை திருப்பி கொடுத்தை சொல்லும் என் நண்பன் ஒருவனின் அப்பாவின் அனுபவமும் சட்டென ஞாபகம் வந்தது !<br />
<br />
<b>செ</b>ன்னை திநகர் பகுதியின் பரபரப்பான சரவணபவன்...<br />
<br />
ஒவ்வொரு மேசையின் முன்னாலும் இடம்பிடிக்க வரிசை...<br />
<br />
" தோ ! சீக்கிரமா முடிச்சிடறேன் தம்பி ! "<br />
<br />
அவருக்கு பின்னால் நின்ற என்னை கண்டதும் இலையிலிருப்பதை அவசரமாய் விழுங்கியபடி பேசிய பெரியவரை பார்த்து அதிசயித்தேன் !<br />
<br />
" ஒண்ணும் அவசரமில்லைங்க ! நீங்க பொறுமையா சாப்பிடுங்க ! "<br />
<br />
" இல்ல தம்பி நான் முடிச்சிட்டேன் ! நீங்க பசியோட நிக்கறீங்கள்ல... ! "<br />
<br />
மனிதர் அவசரமாய் எழுந்துவிட்டார் ! இத்தனை பாடுகளும் ஒரு ஞான் வயிற்றுக்குத்தான் ! அவர் ஒன்றும் இலவசமாய் சாப்பிடவில்லை ! கொடுத்த காசுக்கு பொறுமையாய், அமைதியாய், அவர் விரும்பும் நேரம்வரை உண்டு முடிக்கும் முழு உரிமையும் அவருக்குண்டு !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCH1u9FOoSHF7lTf-b8xZgDyswyR3pQXSdsa2g1os6597-V35dEJmo98R1U0U5h0oCwncBpTxOLC-rh60PB_XNRHgY2QIR5i9S6oph4FsLtUtX0tKHKfRoR-nL820oUVssNeRZZIXrgAc/s1600/Tamil_Culture.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCH1u9FOoSHF7lTf-b8xZgDyswyR3pQXSdsa2g1os6597-V35dEJmo98R1U0U5h0oCwncBpTxOLC-rh60PB_XNRHgY2QIR5i9S6oph4FsLtUtX0tKHKfRoR-nL820oUVssNeRZZIXrgAc/s1600/Tamil_Culture.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>எ</b>ன்னதான் ஆயிரம் வேலைகளுடன் ஓடிக்கொண்டிருந்தாலும் கண்ணெதிரே ஒரு விபத்தினை கண்டுவிட்டால் சட்டென ஓடித்தூக்கும் குணம்... மழையோ, புயலோ, அரசு இயந்திரம் விழிக்கும் முன்பே ஜாதிமத பேதமின்றி வரிந்துக்கட்டிகொண்டு நிவாரணத்திலிறங்கும் சராசரி மனிதர்கள்... வடகோடியின் வெள்ள நிவாரணத்துக்குக்கூட தன்னால் இயன்றதை அள்ளிக்கொடுக்கும் நெஞ்சம்... <br />
<br />
" யாரு பெத்த பிள்ளையோ... "<br />
<br />
தீக்குளித்த, ஆசிட் வீசிய சம்பவங்கள் காதில் விழும்போதெல்லாம் அந்த முகம் அறியாத உயிர்களை தங்கள் பிள்ளைகளாய் எண்ணி விம்மும் மனங்கள் ...<br />
<br />
" இனி அவன் பொண்டாட்டி புள்ளையோட கதி... "<br />
<br />
கொடூர குற்றங்களுக்காக தூக்குத்தண்டனை பெற்ற கைதியின் குடும்பத்தை நினைக்கும் குணம்...<br />
<br />
" என்ன இருந்தாலும் அவரை இந்த நிலமையில பார்க்க முடியலப்பா ! "<br />
<br />
தனக்கு பிடிக்காத கட்சியின் தலைவராக இருந்தால் கூட அவரின் வீழ்ச்சியை தாங்காமல் தவிப்பவர்கள் !<br />
<br />
இதுதான், இந்த மனிதநேயம் தான், இரக்ககுணம் தான் தமிழனின் தலையாய குணம் என தோன்றுகிறது !<br />
<br />
" போகட்டும் விடு ! இதுக்குமேல என்ன செய்ய சொல்ற ?! "<br />
<br />
தன் வீட்டின் தலைவாசல் தாண்டி நுழைந்து தலைகுணிந்தவனின் குற்றம் மறந்து மன்னிக்கும் மனிதநேயம் ! ( தமிழனின் இந்த மனித நேயத்தை மறதியாய் நினைத்து ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை அவன் வீட்டிலேறும் அரசியல்வாதிகளையும் அவன் மன்னிப்பது வேறுவிசயம் ! ) <br />
<br />
இந்தியாவெங்கும் பரவிவிட்ட மததுவேச அரசியல் தமிழ்நாட்டில்மட்டும் இன்னும் தடுமாறுவதன் காரணம் தமிழனின் மனிதநேயம்தான் ! <br />
<br />
" என்னாய்யா ? அங்கேருந்து இங்க வந்ததுக்கு இவ்ளோ ரூபாயா ?!... "<br />
<br />
" சரி ! சரி ! உங்களுக்கும் வேணாம் எனக்கும் வேணாம் ! ஒரு பத்து ரூபா குறைச்சிக்குங்க ! "<br />
<br />
" இல்ல... அதிகம் ! "<br />
<br />
" என்னா சார்... எல்லாத்துக்கும் செலவு பண்ணிட்டு எங்ககிட்ட மட்டும் இவ்ளோ கறாரா... எதோ உன் பேரை சொல்லி... "<br />
<br />
அவன் இறங்க, இவன் கொடுக்க.... <br />
<br />
நயந்த வார்த்தைகளுக்கு முன் சட்டென இளகும் அன்பினன் தமிழன் ! காலங்காலமாய் பெரிதாய் போர்களை சந்திக்காத மண்வாசி ! அன்பையும் அறத்தையும் போதித்து, அவமானம் நேர்ந்தால் துடைத்தெரிவதைவிட உயிர்த்துறப்பதை மேலாக கருதிய மரபில் வந்தவன் ! " யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர் " என்ற பண்பாட்டு பரம்பரை சேர்ந்தவன் ! சக மாநிலத்தவனோ அல்லது அயல் நாட்டானோ எவராகினும் நேசக்கரம் நீட்டுபவன் !<br />
<br />
என்னங்க நீங்க ? வெளிநாட்லயெல்லாம் வயசானவங்களுக்கு ஒரு வாசல், முடியாதவங்க உக்கார தனி சீட்டு அது இதுன்னு அவ்ளோ பண்ணிக்கிட்டிருக்கான்... "<br />
<br />
உண்மைதான் ! ஆனால் மேலை நாடுகளிலெல்லாம் மனிதநேயம் சட்டத்தால் கட்டாயமாக்கப்பட்ட விசயம் ! என்னால் நடக்க முடியாது, என்னால் நிற்க முடியாது என்றெல்லாம் சட்டப்படி நிருபித்தால் சட்டம் காட்டும் உதவிகள் கிடைக்கும் ! அங்கெல்லாம் சகமனிதன் என்ற எண்ணத்தைவிட சட்டத்தை மதிக்கவேண்டும் என்ற நிலையிலிருந்து செய்யும் உதவிகளே அதிகம் ! ஆழ்ந்து யோசித்தால் தடுக்கி விழுந்தவனை அனிச்சையாய் ஓடித்தூக்குவதற்கும் அப்படி தூக்க வேண்டியது கட்டாயம் என்று சட்டம் சொல்கிறது என தூக்கிவிடுவதற்குமான வித்யாசம் புரியும் ! <br />
<br />
மேலை நாடுகளில் உறவுகள் கூட சட்டங்களுக்கு உட்பட்டவைதாம் ! எழுபதை தாண்டிய பெற்றோருக்கு கட்டாயம் முதியோர் இல்லங்கள்தான் ! வாழ்க்கை முழுவதையுமே சட்டத்துக்கு உள்ளே, வெளியே என பிரித்து பழகிய நிலை அது !<br />
<br />
ஆனால் மேலை நாடுகளின் நுகர்வோர் கலாச்சார அரசியலில் சிக்கிய தமிழனின் இந்த தலையாய மனிதநேயம் மிக வேகமாக மறைந்துகொண்டு வருவதையும் இங்கே குறிப்பிட வேண்டும் ! மததுவேச அரசியல் சூழ்ச்சிக்கு நாமும் பலியாகிவிடுவோமோ என பயமாக உள்ளது !<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi36QftmoFADXXPNfGTQvINgweqwxkjd-admkXsUEj1HLAmRl3gRZiae8XvxPkx8rCW3SJkJWX7C4Di8jEVObILUnkBnL-k_aR62OYBkxZwT7IoDTH7nLzdUCHDFlWRQg7ie6WKXTy1oCk/s1600/3961297090_d5c5d8b871.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi36QftmoFADXXPNfGTQvINgweqwxkjd-admkXsUEj1HLAmRl3gRZiae8XvxPkx8rCW3SJkJWX7C4Di8jEVObILUnkBnL-k_aR62OYBkxZwT7IoDTH7nLzdUCHDFlWRQg7ie6WKXTy1oCk/s1600/3961297090_d5c5d8b871.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b>மீ</b>ன்டும் சென்னை விமான நிலையம் !<br />
<br />
" ரூல்ஸ்படி நீங்க முன்னாடியே பதிஞ்சிருக்கனும் சார்... பரவாயில்லை ! முடியாமதானே கேக்கறீங்க ! "<br />
<br />
வரும்போது தந்தையால் நடக்க முடியாமல் போனதை கூறி சக்கரநாற்காலி கேட்கவும் உடனடியாக ஏற்பாடு செய்தார் ஒரு அதிகாரி.<br />
<br />
டெல்லியில் விமானத்திலிருந்து இறங்கியபோது ஒரு சிப்பந்தி சக்கரநாற்காலியுடன் காத்திருந்தார். சென்னை அதிகாரி டெல்லிக்குமாக சேர்த்து பதிந்திருந்தது அப்போதுதான் புரிந்தது !<br />
<br />
<b>வ</b>ரும்போது ஏர் இந்தியா விமானம் காலதாமதமின்றி இறங்கியதை ஆச்சரியமாய் குறிப்பிட்டிருந்தேன்... அதைவிட ஆச்சரியமாய், அரைமணி நேரம் முன்னதாகவே பாரீஸ் விமானநிலையம் வந்தடைந்தோம் !<br />
<br />
விமான வாயிலில் ஒரு இளம்பெண் அதிகாரி சக்கரநாற்காலில்கள் மற்றும் சிப்பந்திகளுடன் நின்றிருந்தாள்...<br />
<br />
" உங்கள் தந்தையின் பெயர் முன்னரே பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளதா ?... "<br />
<br />
" இல்லை... ஆனால்... "<br />
<br />
" மன்னிக்கவும் ! முன்பதிவு செய்தவர்களுக்கு மட்டும்தான் உதவ முடியும் ! நடக்கவே முடியவில்லையென்றால் சொல்லுங்கள்... ஆம்புலன்ஸை கூப்பிடுகிறேன் ! "<br />
<br />
குடியுறிமை மையம் அமைதியாய் இருந்தது...<br />
<br />
கண்ணாடி தடுப்புக்கு பின்னாலிருந்து சலனமற்ற முகத்துடன் மாலை வணக்கம் கூறிய அதிகாரி எங்கள் பாஸ்போர்ட்டுகளை வாங்கினார்... அதே சலனமற்ற தொனியில் நன்றி கூறியபடி திருப்பிகொடுத்தார்.... எனக்கு பின்னால் வந்த பிரெஞ்சுக்காரர்களுக்கும் அதே தொனி !<br />
<br />
அன்பு, காதல், காமம் அனைத்தையும் சட்டங்களுக்குள் அடைத்த ஐரோப்பிய யூனியன் எங்களை மகிழ்வுடன் வரவேற்றது !<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="background-color: yellow;">இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.</span><br />
<br /></div>
saamaaniyanhttp://www.blogger.com/profile/03116265760995710756noreply@blogger.com61