உலகத்தில் ஏது கலாட்டா ?
அரிசிப் பஞ்சமே வராட்டா - நம்ம
உசுரெ வாங்குமா பரோட்டா ?
... கவிஞர் தஞ்சை ராமைய்யாதாஸ் சிங்காரி படத்துக்காக எழுதிய இந்தப் பாடல் வரிகளை "திருக்குறளைவிட மேலான தெருக்குறள் " எனக் கலைவாணர் என் எஸ் கே சிலாகித்துப் பாராட்டியதாகத் தனது நினைவு நாடாக்கள் நூலில் குறிப்பிட்டிருப்பார் கவிஞர் வாலி.
உலகெங்கும் அதிகார வர்க்கத்தின் அநீதிகள் மற்றும் சமூக அவலங்களுக்கு எதிரான "தெருக்குறள் " பெரும்பாலும் அச்சமூகம் சார்ந்த கலைஞர்களிடமிருந்துதான் பிறக்கும். இதற்கான அடிப்படை காரணம் படைப்பாளிகள் இயல்பாகவே சுதந்திர வேட்கை கொண்டவர்கள். அவர்களது படைப்புகளைப் பாதிக்கும் " கட்டாயங்களை " வெறுப்பவர்கள் !
"ஊரான் ஊரான் தோட்டத்திலே
ஒருத்தன் போட்டானாம் வெள்ளரிக்காய்
அதைக் காசுக்கு ரெண்டாய் விக்கச்சொல்லி
காயிதம் போட்டானாம் வெள்ளைக்காரன் !"
வெள்ளையர்கள் தந்திரமாய் நாட்டைப் பிடித்து, சட்டை கசங்காமல் ஆட்சி செய்து வரி வசூலித்த வரலாறு முழுவதையும் நான்கே வரிகளில் சொல்லிவிடும் இந்தப் பாமர பாடல் ! மக்களோடு வளர்ந்து வாழ்ந்து, மக்களுக்காகவே கலை படைக்கும் கலைஞர்களுக்கே இதுபோன்ற வரிகள் கைக்கூடும் !
சிங்காரி படப் பாடல் வரிகளில் பல வரலாற்றுச் செய்திகள் அடங்கியிருக்கின்றன. சிங்காரி படம் வெளிவந்த சமயம் நாற்பதுகளில் இந்தியாவை வாட்டிய பஞ்சத்துக்குப் பிறகான காலகட்டம்.. அமெரிக்கர்கள் தங்களிடம் மிதமிஞ்சியிருந்த கோதுமையை இந்தியாவுக்கு இலவசமாக அனுப்பிய நேரம்.அதுவரையிலும் கோதுமையை அன்றாட உணவாக அறியாத தமிழர்களுக்குக் கோதுமை சார்ந்த உணவுபண்டங்கள் காலத்தின் கட்டாயத்தால் அறிமுகமாகின...
அப்படி அறிமுகமான பரோட்டாவை சாப்பிட நேர்ந்த முதல்தலைமுறை தழிழனின் ஆதங்கம் தான் இந்தப் பாடல். அன்று தமிழர்களைப் பாடாய்படுத்திய பரோட்டா இன்று சாதா,கொத்து, சில்லி, மட்டன், சிக்கன், முட்டை, வீச்சு எனப் பல்வேறு வடிவங்கள் கொண்டு தமிழரின் தவிர்க்க முடியாத அன்றாட உணவாகிவிட்டது !
ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தின் உணவு கலாச்சாரம் மற்றும் பழக்க வழக்கம் அச்சமூகம் வாழும் நிலத்தின் விளைபொருட்கள், அந்நிலம் சார்ந்த தட்பவெப்பம், சமூகப் படிநிலை, பொருளாதாரச் சூழல் மற்றும் அந்தச் சமூகத்தின் பயண அனுபவங்கள் ஆகியவற்றைப் பொறுத்து அமையும். அந்நிய உணவுகளின் ருசியால் ஈர்க்கப்பட்டுப் பழகுவது, போர் மற்றும் பஞ்ச கட்டாயங்களால் அரசினால் கட்டாயமாக அறிமுகப்படுத்தப்படும் உணவு, சந்தை தேவையை முன்னிட்டு பெருவணிக நிறுவனங்களின் தந்திரமான விளம்பரங்களால் பழக்கப்படுத்தப்படும் உணவு எனவும் உணவு பழக்கங்களைப் பிரிக்கலாம்.
இந்திய பிரியாணியின் வரலாறு முகலாயர்களிடமிருந்து தொடங்கியது என்றால், இன்று தமிழ்நாடு என்றாலே ஞாபகத்துக்குவரும் சாம்பார் சரபோஜி மன்னர்களின் பரிசு !
இன்று உலகமயமாக்கத்தினால் பரவும் நுகர்வு கலாச்சாரம், நகர்ப்புற வளர்ச்சி, வணிக விளம்பரங்கள் மற்றும் பொருளாதார மாற்றங்களால் நம் பாரம்பரிய உணவு பழக்கத்தில் பெரும் மாற்றங்கள் ஏற்பட்டுகொண்டிருக்கிறது. அரிசி கிடைக்காத பஞ்சத்தினால் கோதுமைக்குப் பழகிய காலம் போய்,பெருமைக்காகப் பீட்சா, பர்கருடன் பெப்ஸி கோக் அருந்தும் காலத்தில் வாழ்கிறோம் !
எனது பூர்வீகமான காரைக்காலை சேர்ந்த இஸ்லாமிய சமூகத்த்தினர் சிலர் பெருநாள் போன்ற பண்டிகை தினங்களில் " வட்டலப்பம் " என்றொரு இனிப்பு பதார்த்ததைச் சமைப்பார்கள். "வட்டில் அப்பம் " என்பது மருகி வட்டலப்பம் ஆனது ! வட்டில் என்ற தாம்பாளம் போன்ற, ஆழமான பாத்திரத்தில் வைத்து நீராவியில் வேகவைத்துத் தயாரிக்கப்படும் இந்தப் பதார்த்தத்தின் பூர்வீகம் மலேசியா ! காரைக்கால் இஸ்லாமியர்களில் பலர் நெடுங்காலமாக மலேசியா, சிங்கப்பூர் போன்ற நாடுகளுக்குப் பணி செய்யச் சென்றவர்கள். அவர்களின் மூலம் காரைக்காலை வந்தடைந்து பண்டிகை பலகாரமாக மாறியதே வட்டலப்பம் !
இரு வேறுபட்ட கலாச்சாரச் சந்திப்பினால் அறிமுகமாகும் உணவு வகைகள் ஒரு புறமென்றால், அதிகார வர்க்கத்தைச் சேர்ந்த அந்நியர்களின் உணவு பழக்கங்களைப் பெருமைக்காகப் பின்பற்றுவது வேறொரு வகை !
புதுச்சேரி பிரெஞ்சுக்காரர்களின் ஆட்சியில் இருந்த சமயத்தில் காரைக்காலின் முக்கியப் பிரமுகர்களில் ஒருவராக விளங்கிய தன் தந்தை பிரெஞ்சு மேயரை சந்தித்துவிட்டு வந்து அவரைப்போலவே தக்காளி சாஸ் மற்றும் வினிகருடன் முள்கரண்டியால் சாப்பிட முயன்றதை பாட்டி கதை கதையாய் சொல்லுவாள் !
பண்டைய காலத்தில் அந்நிய ஆட்சியாளர்கள் மற்றும் பயணங்களால் மாற்றமடைந்த உணவு பழக்கம் ஆங்கில ஆட்சி தொடங்கி இன்றுவரை பெருவணிக நோக்கங்களால் திட்டமிட்டு மாற்றப்படுகிறது ! இன்று இந்திய காலை மற்றும் மாலை வேளைகளின் அத்யாவசிய தேவையாக அனைத்துத் தரப்பு மக்களிடமும் பரவியுள்ள தேனீர் ஆங்கிலக் காலனிய அரசின் வணிகப் பரப்புரைகளால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட பானம் !
கொழும்பு தேயிலை தோட்டத்தில் வேலை செய்த " சேக்காளி " அனுப்பிய தேயிலை தூளை அவன் குறிப்பிட்ட பதத்தில் பாலில் கொதிக்கவைத்து இரவில் குடித்துவிட்டுப் படுத்த குடியானவ குடும்பம் தூக்கமில்லாமல் புரண்டு அதிகாலை விழிப்பை தவறவிட்டு மற்றவர்களால் கேலிக்கு உட்படுவதை விவரிக்கும் கி.ராஜநாராயணனின் கோபல்ல புரத்து மக்கள் கதையை நினைக்கும் போதெல்லாம் நிஜ வாழ்வில் எனக்கு நேர்ந்த இரண்டு சம்பவங்கள் மனதில் நிழலாடும் !
பத்து வயது என ஞாபகம்...
எங்கள் ஊரின் வானிலை ஆராய்ச்சி மையத்தில் வேலை செய்த என் தந்தையின் நண்பர் பணி நிமித்தமாய் மும்பை சென்று திரும்பிய போது பளபளப்பான இரண்டு பாக்கெட்டுகளைக் கொண்டுவந்து கொடுத்தார். ஐந்தே நிமிடத்தில் தயார் செய்துவிடலாம், பிரியாணியைப் போன்ற சுவையோடு இருக்கும் என்றெல்லாம் நாக்கில் எச்சில் ஊற பேசி அவர் கொடுத்தவை மாகி நூடுல்ஸ் பாக்கெட்டுகள் ! நூடுல்ஸ் தமிழ்நாட்டு விளம்பரங்களில் கூடத் தலைகாட்டாத நேரம் அது !...
ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை இரவு பத்துமணிக்கு மேல் என் தந்தையின் மேற்பார்வையில் குடும்பமே அடுக்களையில் கூடி, அந்தப் பாக்கெட்டில் குறிப்பிட்டிருந்த அளவு நீரை வானலியில் கொதிக்கவைத்து நூடுல்ஸை கொட்டி அதனுடனிருந்த மசாலாவையும் போட்டு கிளறி இறக்கினோம் ! கோபல்லபுரத்து மக்களைப் போலவே நாங்களும் இரவில் புதிய உணவை முயற்சித்த உளவியல் காரணம் எனக்கு இன்றுவரை பிடிபடவில்லை !
" அய்யே ! இது என்ன பெரிய ஆஸ்பத்திரி மருந்து நாத்தம் ?... "
" உப்பும் இல்லை... உரைப்பும் இல்லை... "
ஆளாளுக்கு வாயில் போட்டதை விழுங்க முடியாமல் புலம்ப,
" இத போயி பிரியாணி மாதிரின்னு சொன்னானே பாவி... எத்தனையோ தடவை நம்ம வீட்டு பிரியாணியைச் சாப்பிட்டும் அவனுக்கு ருசி தெரியல பாரு ! "
எனப் பன்ச் வைத்தாள் பாட்டி !
திண்ணை இல்லாத வீடும், டீவி சீரியல்களும் இல்லாத அந்தக் காலத்தில் கூப்பிட்ட குரலுக்குத் தெருவே ஓடி வரும் ! ஒரு வீட்டின் நிகழ்வு மிக விரைவாய் பல தெருக்களுக்குப் பயணித்துவிடும் ! வெளியே சொன்னால் வெட்ககேடு என்பதால் யாரிடும் சொல்ல வேண்டாம், நண்பரிடம் மட்டும் மரியாதைக்காக நன்றாக இருந்தது எனக் கூறிவிடலாம் என்றெல்லாம் குடும்பச் சத்திய பிரமாணம் எடுத்த பிறகு, வானலியை நூடுல்ஸுடன் புழக்கடையில் கழுவ போட்டுவிட்டு உறங்கிவிட்டோம்.
பழமையான நான்கு கட்டுவீட்டின் புழக்கடை கொல்லைப்புறம் பார்த்துத் திறந்திருக்கும். இரவில் எச்சில் பாத்திரங்களில் மிச்சமிருப்பவற்றைப் பூனைகள் தின்றுவிடும்...
மறுநாள் காலையில் மற்ற பாத்திரங்களில் இருந்த மிச்சங்களெல்லாம் காணாமல் போயிருக்க, மாகி நூடுல்ஸ் மட்டும் அப்படியே இருந்தது ஆச்சரியம் ! அந்தக் காலப் பூனைகளுக்குகூட அது பிடிக்கவில்லை போலும் !
அதே போலப் பெப்ஸி...
மீசை அரும்பத் தொடங்கிய விடலை பருவத்தில் எங்கள் ஊருக்குள் நுழைந்தது பெப்ஸி பானம் ! நாங்கள் கால்பந்து விளையாடும் கவர்னர் மஹால் மைதானத்தின் ஓரத்தில் பாஸ் அண்ணனின் நன்னாரி சர்பத் கடை... பக்கத்து ஊர்க்காரர்களையும் ஈர்த்து சதா வரிசையில் நிற்கவைக்கும் அளவுக்குப் பிரபலமானது பாஸ் கடை நன்னாரி ! அதுவரையிலும் நன்னாரியுடன் உள்ளூர் ஸ்பெசலான டைமண்ட் சோடா கலர், ஸ்பெசல் லெமன் பாட்டில்களை விற்றவர் அவற்றுடன் பெப்ஸி பாட்டில்களையும் வாங்கி அடுக்கினார் !
பெப்ஸியுடன் சாலிடர் கலர் டிவியும் கோலோச்ச தொடங்கிய நேரம் ! டிவி விளம்பரங்களில் கிரிக்கெட் வீரர்களெல்லாம் பெப்ஸியை உயர்த்திபிடித்து ஒரே மூச்சில் குடித்துச் சிரிக்க,பெப்ஸியை ருசிக்க வேண்டும் என்ற ஆசையை அதன் விலை தடுத்தது !
ஒரு மாலைவேலையில், அடுத்தடுத்து இரண்டு கோல்கள் அடித்த பைசல் தன் சட்டைபையிலிருந்து பத்து ரூபாய் தாளை எடுத்து என்னிடம் காட்டிவிட்டுப் பாஸ் கடை நோக்கி ஓடினான்... சில நொடிகளில் திரும்பியவன் ஐந்து நிமிட ஆட்டத்துக்குப் பிறகு என்னையும் அழைத்துக்கொண்டு கடைக்கு ஓட, மூடி திறக்கப்பட்டு ஸ்டிரா பொதிந்த, ஜில்லிப்பினால் நீர் முத்துகள் படர்ந்த, நுரை பொங்கும் இரண்டு பெப்ஸி பாட்டில்கள் !
அவசரமாய் ஆளுக்கு ஒன்றாய் எடுத்து ஆர்வமுடன் ஒரு வாய் உறிஞ்சினோம்...
" ச்சீ ! இப்படி இருக்கு... எல்லா விளம்பரத்திலேயும் இதை எப்படிடா சிரிச்சிக்கிட்டுக் குடிக்கறான் ? "
பெப்ஸியினால் புரை ஏறிய என்னால் அவனுக்குப் பதில் சொல்ல முடியவில்லை !
" அண்ணே... மீதி காசுக்கு ரெண்டு நன்னாரி போடுங்கண்ணே... வாயை கழுவனும் ! "
பைசல் தலை உலுக்கி பேசினான் !
ஆரம்பத்தில் நம்மை அப்படிப் படுத்திய நூடுல்ஸ் , பெப்ஸி மற்றும் இன்னபிற அந்நிய உணவுகள் மற்றும் பானங்கள் எல்லாம், " இதையெல்லாம் சாப்பிட்டால்தான் இந்தச் சமூகத்தில் வாழ தகுதியானவர்கள் " என்பதான தந்திர விளம்பரங்களால் நம் அன்றாடத் தேவைகளாக மாறிவிட்டன !
ஏறக்குறைய முப்பது வருடங்கள் கழிந்து நூடுல்ஸ் முதல் மென்பானங்கள் வரை பலவும் அவற்றில் ஒளிந்திருக்கும் உடலுக்குக் கேடான வேதியல் கலவைகளுக்காகப் பலதரப்ப்பு மக்களால் புறக்கணிக்கப்பட்டு,ஆங்கிலேய காலத்து அந்நிய துணி மறுப்பு போராட்டத்துக்கு ஈடான ஒரு புரட்சி இன்று தோன்றியிருப்பது மகிழ்ச்சியான நிகழ்வுதான் என்றாலும் மறுபுறம் பிளாஸ்டிக் அரிசி, செயற்கை முட்டை எனப் பயங்கரச் செய்திகள் பதைபதைக்க வைக்கின்றன !
பிளாஸ்டிக் அரிசியும், செயற்கை முட்டைகளும் வறுமை கோட்டுக்கு மிகக் கீழே இருக்கும் ஆப்ரிக்க மக்களின் சந்தைக்காம் ! ஆக, இல்லாதவன் எதைச் சாப்பிட்டாலும் எந்த அரசாங்கத்துக்கும் கவலை கிடையாது !
மக்கள்தொகை பெருக்கம் மற்றும் விளைநிலங்களின் அழிவினால் இன்னும் நாற்பது ஆண்டுகளில் உலக மக்களின் தேவையைப் பூர்த்திச் செய்யும் அளவுக்கான தானியங்கள் கிடைக்காது என்கிறது உலகச் சுகாதார அமைப்பின் அறிக்கை. மாற்று உணவாய் அவர்கள் பரிந்துரைப்பது பூச்சிகளையும் புழுக்களையும் ! இன்னும் சில காலத்தில் செயற்கை அரிசியும் முட்டையும் இயற்கையைவிடச் சிறந்தது எனப் பரிந்துரைக்கப்பட்டாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை ! பெருவணிக நிறுவனங்களும் அரசாங்கமும் கைகோர்த்தால் எதுவும் நடக்கும் !
சுயநல அரசியலும் சமுதாய ஏற்ற தாழ்வுகளும் இருக்கும் வரை " ஒரு சாண் வயிறே இல்லாட்டா " போன்ற தெருக்குறள்கள் சாகாவரம் பெற்று சஞ்சரித்துக்கொண்டுதான் இருக்கும் !
பட உதவி : GOOGLE
இப்பதிவு பற்றிய உங்கள் எண்ணங்களை பதிவு செய்யுங்கள். நன்றி.
